เริ่มเล่าตั้งแต่ ออกเดินทางมาเวียนนาเลยละกัน...เพราะรถบัสออก 00.25น.จากปรากมากเวียนนาถึง 05.10 แต่ถึงจริงๆ ก่อนเวลา 10 นาที ฮืออออหนูง่วง - -...ตามกำหนดการวุ้นสั่งเสียน้องรหัส ที่หนีมาเที่ยวเวียนนาก่อน(ตอนจะไปปราก วุ้นบอกน้องเผื่อจะได้เจอกัน ปรากฏว่า หนีมาเที่ยวเวียนนาวุ้นเลยบอกว่า เนี่ยวุ้นก็จะไปเวียนซึ่งน้องก็อยู่พอดี)...ว่าขออาบน้ำที่โรงแรมหน่อย - -...เนื่องจากตั้งแต่วันที่ 1 เนี่ยวุ้นยังไม่ได้อาบน้ำเลย --...เกลียดตัวเองมาก...แต่ปรากฏว่าพอวุ้นไปตามน้องรหัสถึงโรงแรม น้องมันไม่รับสายเพราะเมื่อคืนหนีไปบาร์กลับดึก เชอะๆๆๆ...เลยกลับโรงแรมตัวเองซึ่งตามกำหนดการเนี่ย วุ้นจะสามารถเช็คอินได้ตอนบ่ายสอง - -...ตอนที่ไปถึงหกโมงเช้า - -...วุ้นเลยบอกขอเอากระเป๋ามาฝากไว้ก่อนได้มั้ย...ได้^^...ก็เลยเอากระเป๋ามาเก็บซึ่งโรงแรมที่นี่ฟรีไวไฟเฉพาะล๊อบบี้...ลืมเล่าเรื่องรสบัส...ดีมากกกกกกกกกก...เมื่อเทียบกับโปสกีบุส- -...(วุ้นเคืองมากที่จอดบ่อยแล้วปลุกผู้โดยสารเนี่ย)...มีปลั๊ก มีไวไฟมีทีวีส่วนตัว...

เนื่องจากวุ้นเนี่ย ไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับปรากกะเวียนนาตั้งแต่แรก...ในขณะที่ ปีเตอร์พอรู้จักที่เที่ยวปรากบ้างเพราะหาข้อมูลก่อนมา แต่ไม่มีเวลาพอที่จะหาข้อมูลเวียนนาด้วย - -ปีเตอร์รู้แค่ว่าหนังเรื่อง before sun rise อยู่เวียนนา มันอยากเห็นฉากเหล่านั้นวุ้นก็อยาก(หลังจากฟัง 555)...เลยไม่รู้ทำไง...มุกง่ายๆลงสถานีรถไฟที่เป็นเซ็นเตอร์ ที่นั่นแหล่ะ...(ไม่เหมือนเมืองไทย - -...)ว่าแล้วก็ไปกัน...

วุ้นไม่รู้จักอะไรเลย...เดี๋ยวขอไปหาข้อมูลแล้วจะมาเล่าให้ฟังนะ(ซึ่งวุ้นว่า คราวหน้าวุ้นมาใหม่ ดีกว่า 555)...ก็เดินเดิน เดิน รอศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยวเปิด ตรงข้ามที่ศูนย์มี ฟิล์มมิวเซียมวุ้นตื่นเต้นมาก อยากไป นังปีเตอร์ก็บอกว่า ไม่อะไรหรอก...นั่นแหล่ะรูปแบบการเที่ยวเราไม่เหมือนกัน...วุ้นเลยบอกว่าเราแยกกันเที่ยวดีกว่า...เพราะตอนแรกที่มา มันไม่แบบปรากไง...เพราะปรากเอาความประทับใจไปจากวุ้นหมดแล้ว...ถ้าวุ้นมาเวียนนาก่อนปรากเวียนคงเป็นที่วุ้นชอบมากที่หนึ่งเช่นกัน แต่สิ่งหนึ่งที่เวียนนาดีกว่าปราก คือผู้คนที่นี่ เวลาเป็นหน้าวุ้นทำหน้าแสดงว่า มันกำลังหลงทางผู้คนที่นี่ก็ทำหน้าแบบถามฉันสิ แล้วฉันจะช่วยเหลือคุณเอง...

วุ้นชอบที่นี่ เพราะวุ้นพูดเยอรมันได้นิดหน่อย (เรียนมาสองปี - -...จำได้แต่มุกควาย เช่น แดจังกึมเป็นเพศอะไร...ตอบ...เพศชาย เพราะ แด (der) เป็นคำชี้เพศ- -...กากเนอะ...ถ้าเป็นเพศหญิงจะใช้ ดี(die) ซึ่งเยอรมันโหดตรงที่มีคำนามที่ไม่มีเพศด้วย เรียกว่าเพศกลาง คือ ดาส (das) ภาษาอื่นในยุโรปมีแค่หญิงกะ ชายเอง...ซึ่งแค่ สองอัน ก็วายวอดในการใช้แล้ว - -) เวลาเจอป้าย มันเดาได้และวุ้นอ่านภาษานี้ได้ดีที่สุดรองจากอังกฤษ ในกลุ่มตระกูลนี้นะ ที่นี่ รถไฟฟ้าเก่า เทียบแบบปรากเงี้ย จะดีกว่าในแง่สาธารณูปโภค

หลังจากวุ้นแยกกะปีเตอร์แล้ว ก็ตั้งใจจะไป ฟิล์มมิวเซียมก่อน ปรากฏว่ายังไม่เปิด --...ตอนนั้นเก้าโมงสี่สิบกว่า...วุ้นงอน เลยไปซิกมุน ฟรอยมิวเซียมก่อนละกัน...วิธีไป ไม่มี...พอดูแผนที่ใหญ่ รถไฟฟ้าเข้าไม่ถึง...ถึงแหล่ะแต่ต้องเดินไกลมาก...ซึ่งแผนที่ ที่มีอยู่นั้น ไม่สามารถช่วยอะไรวุ้นได้เลย --...โอเค ไปรถรางก็ได้...ซึ่งก็ลงผิดป้าย เพราะนั่งรถรางรุ่นเก่าไม่มีป้ายไฟบอกสถานี...โชคดีที่คนเวียนนาน่ารักนั่นแหล่ะวุ้นเลยไปถูก...มิวเซียมที่นี่ อยู่ในอพาร์ทเม้นรวม...เพราะงั้นวิธีเข้าไปก็ต้องกดกริ่งพร้อมกับเลขห้องที่มิวเซียมอยู่...โชคดีของการมี ISIC Card ลดค่าเข้าไประดับนึงซึ่งค่าเสียหายจากการเข้าชมก็ 8 ยูโรแหล่ว...นี่ลดแล้วนะ..วุ้นเลยไม่ซื้อโปสการ์ดจากที่นี่

ลืมบอก...โปสการ์ดที่นี่ส่วนใหญ่ราคา 1 ยูโร...แสตมป์ส่งต่างประเทศที่ไม่ใช่ในยุโรป1.70 ยูโร ถ้าส่งในยุโรป 0.7 ยูโร...แพงอ้ะ...เมื่อเทียบกับปราก (วุ้นยังไม่ได้ไปไปรษณีโปแลนด์)...

กลับมาต่อที่มิวเซียม ก็เป็นมิวเซียมที่รวบรวมเอกสาร ของใช้ของซิกมุนฟรอยด์ จะเห็นหนังสือ จดหมายของซิกมุน ฟรอยด์...ของสะสม...ชีวิตวัยเด็กจนตาย...จากการบริจาคของ แอนนา ฟรอยด์ ผู้เป็นลูกสาว...สนุกมั้ย...วุ้นชอบนะถ้าคนที่สนใจ และชอบคนๆนี้อยู่แล้ว มันก็สนุกแหล่ะ ความจริงวุ้นไม่ชอบ ซิกมุนฟรอยด์นะ เพราะงานของเขา หมกมุ่นในอวัยวะเพศชายมาเกินไป วุ้นรู้สึกว่ามันติดกับวาทกรรมชายเป็นใหญ่ในงานวิจัย...ซึ่งมันไม่แปลก แต่วุ้นหงุดหงิด...555...ซึ่งไม่เถียงว่าเพราะเขา ทำให้วงการนี้มันดีขึ้น แล้วพอดีวุ้นได้ดูหนังเรื่อง dangerousmethod มาในหนังมันก็มีการแสดงถึงลักษณะนิสัยของ ซิกมุนฟรอยด์ระดับนึง...ผลจากการมามิวเซียมนี้ วุ้นถึงรู้ว่า น้องสาวของเขาถูกส่งไปค่ายกักกัน เอาซ์วิช...เศร้าเนอะ - -...

เนื่องจากวุ้นนอนน้อยมาก รถออกก็เกือบตีหนึ่ง นั่งเช็คอินเตอร์เน็ตนู่นนี่นั่นผู้ประสานงานแม่วุ้น ก็มาบอกวุ้นว่า แม่อยากคอล --..เพราะวุ้นยังไม่ได้คอลหาแม่เลยตั้งแต่มาโปแลนด์...แม่วุ้นงอนวุ้นมากที่ทำไมวุ้นคอลกะคนอื่นได้ แต่ทำไมไม่คอลแม่ - -...ประเด็นคือตอนที่วุ้นหาเน็ตเล่นได้เนี่ยคือเมืองไทยตอนค่ำหรือ ดึกแล้ว - -...ซึ่งแม่วุ้นมีไวไฟ อยู่ทำงาน...แต่ที่บ้าน มันเป็นเอจ (อย่าว่าแต่เอจเลย - -...สามจีติดต่อทีก็วายวอดจะตาย)...เหมือนวุ้นแค่ แชตหาแม่อย่างเดียว --...วุ้นเหวี่ยงผู้ประสานงานไปว่า ทำไมไม่อธิบายแม่วุ้นล่ะ --...เรื่องแค่นี้...ตอนที่แม่วุ้นอยากคอลกะวุ้น คือตีสอง - -...ตอนนั้นวุ้นหลับ(ให้วุ้นเหอะ เดินในปราก ก็เกือบสิบโลแล้ว - - ขอนอนบ้างไรบ้าง)แต่วุ้นตื่นตอนจะตีสาม เพราะรถแวะจอดชายแดนก่อนเข้าออสเตรีย...วุ้นเลยรีบคอลกะแม่...ได้นอนอีกทีเกือบตีสี่ รถถึงตีห้า(หมายความว่าก่อนที่รถถึงประมาณยี่สิบนาที พนักงานจะมาเก็บหูฟังเป็นการปลุกผู้โดยสารให้เตรียมตัวไปในตัว - -...สรุปนอนไม่ถึง 4 ชั่วโมงไม่นับของคืนก่อนที่น้อยไม่ต่างกัน - -...

ตอนวุ้นฟังออดิโอไกด์ แบบเหนื่อย นั่งพักฟัง...ก็ถือออดิโอไกด์แนบหู...รู้ตัวอีกทีตอนออดิโอไกด์หลุดจากมือตกพื้น...ฝรั่งแถวนั้นหันมามองที่วุ้นเลย - -...โคตรอายหลับคาออดิโอไกด์...ออกจากมิวเซียมเสร็จ...ตั้งใจไปโบสถ์วิวิดเป็นโบสถ์นีโอกอธิค...ดูจากในรูปแล้วน่าสนใจมาก...แต่ออกมาฝนตก...แล้ววุ้นคิดว่าไม่ได้เอาร่มมาเลยไปหาสถานีรถรางที่ใกล้ที่สุด หลังจากพยายามเดินตามแผนที่แล้วหลง - -...เลยใช้มุกดูตารางรถรางหาสถานีที่ต่อรถไฟฟ้าได้จะได้กลับไปเอาร่มที่โรงแรม...รวดฝากบอกโรงแรมให้เช็คอินกรณีปีเตอร์มาเช็คอินก่อน เพราะเราแยกกันเที่ยว แล้วทีนี้ทุกคนที่ เรื่องวุ้นว่า Tinna เพราะวุ้นใช้ชื่อนี้ในเฟสบุ๊คแล้วมันเรียกง่าย กว่าชื่อเล่นวุ้น แถมวุ้นไม่ชอบให้เรียกชื่อจริง...มันแปลกๆอ่ะ...เลยกลายเป็นทินน่า ชั่วคราว(ไม่ได้ภูมิใจเลยนะ - -..)แล้วชื่อวุ้นที่เช็คอินมันเป็นชื่อจริงไง...เดี๋ยวปีเตอร์มาถามหาแล้วไม่เจอจะยุ่งเอา...เลยให้ชื่อปีเตอร์ และชื่อจีนของปีเตอร์ไป...

ช่วงที่เดินทางมาโรงแรม ฝนแอบตกหนัก วุ้นมีแค่เสื้อยืดบางๆกะคาดิแกนลมพัดมาทีไม่เกิน 20 องศาแน่ๆโดนฝนอีก...เริ่มเข้าใจฝรั่งที่บอกว่าหน้าหนาวไม่มีใครออกจากบ้านหรอก มีแต่หน้าร้อนเท่านั้น...(ตรงข้ามกลับประเทศเรา555) พอมาถึงคุ้ยเป้ตัวเองไม่เจอร่ม เลยลองคุ้ยกระเป๋าตัวเอง...อ้าววววววว...อยู่ในกระเป๋ามาตั้งแต่แรก...ด๊วกกกกกกกกก

โอเค...ต่อไป...ไปพิพิธภัณฑ์โมสารท...ตามกำหนดการวุ้นตั้งใจจะได้พิพิธภัณฑ์โมสารท แล้วตามด้วย บีโธเฟน (ขอเรียกมิวเซียมนะ พิมยาก --)ก็เดินวนไปมานิดหน่อยถึงเจอ..นอกเรื่องหน่อย ซิกมุน ฟรอยด์มิวเซียมมีคนมาเยอะพอสมควรเหมือนกัน...คนสาวไทยอย่างวุ้นแค่แปลกใจ...เพราะมิวเซียมประเทศตัวเองมันไม่นิยมขนาดนั้น - -...ที่ๆวุ้นไป เป็นอพาร์ทเม้นที่โมสารทเคยพักอาศัยอยู่ซึ่งถือเป็นที่พักที่โมสารท อยู่นานที่สุด (สองปีกว่ามันนานยังไงหว่า - -)...สันนิษฐานได้ว่า ไม่ค่อยอยู่กับที่...มิวเซียมที่นี่ห้ามถ่ายรูปวุ้นคิดว่าคนที่นี่พูดจีนน้อยกว่า ญี่ปุ่น...เพราะงั้นเวลาวุ้นไปที่ที่มันสามารถเลือกภาษาได้เยอะๆ...จะโดนถามว่า เอาภาษาญี่ปุ่นมั้ย - -...เข้าใจเลยว่าคนยุโรป แยกคนเอเชียไม่ออกจริงจัง...เหมือนเดิม จ่ายค่าเข้าที่ลดแล้วก็ 8ยูโร(มั้งไม่ชัวร์ อาจมากกว่านี้)...โอเคนะ...คนที่รู้ชีวประวัติโมสารทน้อยอย่างวุ้น แถมสักแต่ฟังแต่เพลง...ทำให้เราทราบซึ้งมันมากขึ้น...จากมิวเซียมทำให้เราเห็นลักษณะการใช้ชีวิต และช่วงชีวิตที่อาศัยอยู่ที่นี่ แบบตอนที่มาเวียนนา โมสารท เริ่มดังแล้วดังเลยมีเงิน มีเงินเลยเล่นพนัน เล่นพนันเลยติดหนี้...ติดหนี้ แต่มีพ่อให้ท้าย --...นกของโมสารท ตายก่อนที่มาจะอาศัยอพาร์ทเม้นนี้สองวัน โมสารทถึงขึ้นแต่งเพลง(หรือกลอนหว่า)ให้ แต่หมาของโมสารทเป็นลูกเมียน้อยมากไม่ถูกกล่าวถึง - -...มีรายละเอียดปลีกย่อยที่น่าสนใจเยอะมาก...ถ้าของเพลงคลาสสิก หรือชองโมสารท แนะนำฮะ...

เสร็จจากมิวเซียมนี้แล้ว ก็บ่ายสองแหล่ว วุ้นใช้เวลาในมิวเซียมเฉลี่ยสองชั่วโมงต่อหนึ่งที่ - -...โมสารทมิวเซียมเนี่ยแหล่ะทำให้วุ้นค้นพบสกิลตัวเองใหม่คือ...ยืนหลับใน...ไม่ได้หลับตาแบบยืนหลับ...คือตอนถึงห้องที่พูดถึงเพลงที่คนที่มาพักกับโมสาทแต่งเพลงโดยเหมือนมีโมสารทเป็นครูประมาณนี้...อยู่ดีๆวุ้นก็จะล้ม...เคยเห็นหมาหลับมั้ย?...อารมณ์ล้มแบบนั้น- -...แต่วุ้นไม่ได้หลับ กำลังฟังออดิโอไกด์อยู่ - -...งือ...

เสร็จแล้ววุ้นเลยคิดว่าเดี๋ยวไป Albertina เพราะตอนนี้มีนิทรรศการอิมเพรสชั่นนิสอยู่กับอะไรไม่รู้ระหว่าง โมเนต์และปิกาสโซ่ วุ้นไม่รู้ว่าเค้าอนุญาตให้ถ่ายรูปมั้ย- -เพราะไม่เห็นใครถ่ายรูปเลย เลยไม่ได้ถ่ายรูปมา จำไม่ได้ว่าค่าเข้าเท่าไรแต่แพงอยู่เพราะมี 3 นิทรรศการซึ่งคุ้มแหล่ะ ตอนที่วุ้นไปญี่ปุ่นวุ้นก็ไปดมิวเซียมศิลปะนานาชาติ จำชื่อไม่ได้แล้ว - -ว่าชื่ออะไร แต่นิทรรศการถาวรมีงานโมเนต์เหมือนกัน...แต่มันไม่ใช่ของจริงอ่ะส่วนใหญ่คือพิมพ์ซ้ำมาแสดงให้ดู...แต่ที่นี่ของจริงไง แบบเห็นรอยผู้กัน เห็นกระดาษโอ...เข้าใจแล้วว่าทำไมคนที่ชอบสะสมงานถึงตามหาของแท้กัน...มันคนละเรื่องเลยกับพิมใส่กรอบ ทั้งๆที่มันเหมือนกัน --...ในแง่ของการเห็นภาพรวม...ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี...เหมือนของแท้มันเห็นความมีชีวิตของภาพวาดอยู่...

ต้องลองเห็นของแท้...แล้วจะเข้าใจสิ่งที่วุ้นบอก

ในส่วนของนิทรรศการอิมเพรสชั่นนิส...ทำให้วุ้นรู้จักศิลปินเพิ่งขึ้นเยอะมาก...วุ้นชอบงานของไม่รู้อ่านออกเสียงยังไง แอบรู้สึกที่เสียใจไม่ยอมซื้อออดิโอไกด์เพราะแพงจริงอะไรจริง 4หรือ 5ยูโรเนี่ยแหล่ะ วุ้นจำไม่ได้ แพงอ้ะ แต่อีกด้านหนึ่งก็ดีใจที่ไม่ซื้อเพราะจะต้องรับผิดชอบความรู้สึกผิดที่จ่ายแพงแต่ฟังไม่ครบเพราะตอนนั้นวุ้นเหนื่อยมาก ฟังชีวประวัติมาทั้งวันเลย - -...การฟังภาษาอังกฤษแล้วต้องแบ่งโสตประสาทอ่านข้อความรายละเอียด เพิ่มเติม พร้อมกับพิจารณาสิ่งของภาพวาด รูปถ่าย แอบใช้สมาธินะ - -...ณ ตอนนั้น อยากกลับไปนอนมาก...เลยวางแผนว่าเดี๋ยวกลับโรงแรมไปงีบก่อนหลังเสร็จจากที่นี่ ตอนนั้น ห้าโมงเย็นแล้วไปดูพระอาทิตย์ตกแบบในหนังพระอาทิตย์ตกประมาณสองทุ่ม แล้วค่อยไปถ่ายรูปชิงช้าสวรรค์ประมาณนี้...ช่วงหลังๆนี่ วุ้นดูผ่านๆเลย - -...ดูแต่ศิลปินที่รู้จัก (ซึ่งน้อยมากในกลุ่มอิมเพรสชั่นนิส)....

หลังจากออกจาก Albertina แล้วข้างๆเป็นฟิล์มมิวเซียม...เลยแวะไปหน่อยปรากฏว่า ที่นี่ไม่มีมิวเซียม มีแต่การฉายภาพยนตร์ตาม themeแล้วก็มีห้องสมุดเกี่ยวกับหนัง...กะคาเฟ่ ขายของที่ระลึกประมาณนี้...เลยขอไปถามว่า ฉากในหนังอ่ะ มันอยู่ที่ไหน เค้าก็บอกว่า ฉากจบเนี่ย อยู่ตรง Albertina นี่เองด้านข้างที่นั่งเล่น มันเป็นทางเดินยาว ลงไปเป็นสวนสาธารณะ มีอาคารอะไรไม่รู้สวยมากอยู่ ส่วนฉากพระอาทิตย์ตก ที่จูบกันทางเดินที่มีแม่น้ำก็เป็นสวนสาธารณะเดินประมาณ 15 นาที...

วุ้นเลยไปที่ใกล้ Albertina ก่อนทางออกก็จะมีแบบบูธขายตั๋วคอนเสิร์ตพวกโอเปร่า อยู่จะพบตามที่ต่างๆ ปรากก็มี...วุ้นโดนทักเป็นภาษาญี่ปุ่น- -...(หลังๆไม่ดีใจนะแต่สงสารคนญี่ปุ่นที่ถูกเข้าใจผิดว่ามีคนหนังหน้าแบบนี้ร่วมสัญชาติ --)...เลยบอกว่า วุ้นต้องไปดูพระอาทิตย์ตก...พนักงานยังยืนยันพูดญี่ปุ่นใส่เลยต้องตอบญี่ปุ่นไป...พอวุ้นซัดหนักๆเข้า เลยพูดภาษาอังกฤษบอกว่า พูดช้าๆเพราะไม่ได้เก่งญี่ปุ่นขนาดนั้น - -...(วุ้นก็ง่อยญี่ปุ่นไม่ต่างกัน555)...ผลของการไปพิพิธภัณฑ์โมสารทมา...เลยแบบ...อยากดูอ่ะ25 ยูโร(ร้องไห้อยู่)...ราคานักเรียน เพราะราคาเต็มอยู่ที่ 42ยูโร...เสร็จโจรฮะ...ที่ๆจัด เค้าเรียกว่า imperial palaceใหญ่มากดูจากรู้ วุ้นมั่นใจว่าไม่เคยไป...ตอนนั้นจะหกโมงแล้วแต่วุ้นอยากกลับโรงแรม อยากเห็นเตียงเพราะยังไม่ได้เช็คอินเลย...ความตั้งใจจะงีบหมดลงเพราะเวลากระชั้นมาก ออเครสต้าเริ่ม 20.30

ลืมเล่า ระหว่างงมหาทางไป Albertina จากโมสารทมิวเซียม วุ้นเจอร้านอาหาร ญี่ปุ่น ไทย จีน (ป้ายบอกมา)เลย เอาวะลองดู...ช่วงนี้เพี้ยนอยากรู้ว่าชาวต่างชาติเค้าทานอาหารไทยรสชาติแบบไหน เลยสั่งต้มยำกุ้งกับข้าวมา...5 ยูโรนิดๆ...ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี...อารมณ์แบบมันเป็นต้มยำกุ้งคนจีน เพราะมันมีกลิ่นที่อาหารไม่มี...- -...กุ้งสองตัวเหมือนโปแลนด์เลย - -...

กลับมาที่โรงแรม...ก็เอาของมาเก็บ(พวกโปสการ์ดที่เหมามา...ข้อเสียของการเข้ามิวเซียม- -...วุ้นชอบเขียนชอบเล่า...แต่เล่าให้ใครฟังล่ะ...เพื่อนๆวุ้นที่บอกว่าอยากได้โปสการ์ดเลยรับเคราะห์ไป555)แล้วก็จองเตียงนอน...ออกไป stadpark ตามหนัง...ลืมบอกไปว่าที่เวียนนาดีอย่างหนึ่งคือ...มีแผนที่แจกฟรี...ไม่เหมือนปราก...ต้องจ่ายประมาณสองร้อยบาท - -...

ปรากฏว่าวุ้นหลง คือออกจากสถานีแล้วก็เจอสวนสาธารณะ แต่มันไม่ใช่แถวนั้นไม่มีใครเลย มีลุงหน้ากรึ่มเบียร์ส่งสายตาว่า ถามฉันสิ...วุ้นเลยไปถามเค้าก็บอกทางให้อย่างดี...แถมถามว่า ให้เดินไปส่งมั้ย วุ้นเลยบอกว่าไม่ต้องเพราะนัดเพื่อนที่นั่น(โกหก)...ระหว่างเดินไปก็มีคนเอเชียมาถามทางวุ้น...เลือกคนได้ดีมากๆ - -...ในที่สุดก็ถึง...สวยอ่าโรแมนติกดี...วุ้นชอบเป็ดที่นี่มาก น่ารัก...ตอนนั้นทุ่มกว่าแล้ว เลยรีบ่ไปดูคอนเสิร์ต...แต่วุ้นแอบแวะห้างเพื่อยาแปรงฟัน กะครีมหมักผม แต่ว่าไม่ถูกใจออกมาจากห้างก็สองทุ่มแล้ว...ถามทางคนแถวนั้นบอกว่าสิบนาทีถึง...ปรากฎวุ้นหลง...นั่งจุกปุ๊กดูแผนที่ หน้าสแควร์ เป็นศูนย์กลางเวลาจะเดินเที่ยวอ่ะ...ไม่รู้ทำไงเลยถามชาวต่างชาติ ที่เป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกันที่ถือหนังสือเวียนนาอยู่ เขาก็ช่วยวุ้นงมหาทางให้...ตอนนั้น 20.15 แล้ว...ปรากฎว่ามันใหญ่มาก - -...วุ้นไม่รู้ว่ามันจัดที่ไหน...วิ่งไปทุกที่ ถามคนแถวนั้นซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยว บอกมั่วตลอดเวลา --...ขอบใจนะ...วิ่งไปถามป้าพนักงานล้างห้องน้ำ ป้าไล่ - - เราก็งง อ๋อห้องน้ำปิดแล้ว เลยบอกว่าไม่ได้จะเข้าห้องน้ำ จะถามทาง --...ป้าถึงเลิกทำเสียงแข็ง...วุ่นวายมาก

สุดท้ายไปสาย สามนาที - -...เจอพนักงานที่ขายตั๋ว พูดภาษาญี่ปุ่นใส่รู้สึกท่าทางภูมิกับการขายบัตรให้วุ้นมาก - -...อารมณ์เหมือนตกกะไดพลอยโจนพอพูดภาษาญี่ปุ่นมากๆ เขาบอกว่า ญี่ปุ่นแพง...วุ้นเลยบอกว่าเวียนนาแพงกว่านะ(ตอนไปญี่ปุ่น วุ้นรู้ว่าแพง แต่แบบวุ้นว่า ญี่ปุ่นดีกว่า --)...ซึ่งมีคนร่วมชะตากรรมสายกะวุ้น ห้าหกคนอยู่ ต้องรอให้โชว์พักก่อนถึงเข้าไปได้...ตอนนั้นโดนพนักงานคนเฝ้าประตูดุว่ามาสาย- -...วุ้นแบบเครียดมาก เพราะไม่คิดว่าจะสายได้ คุณป้าที่สายด้วยกัน เลยบอกว่าอย่าเครียดสิ เรามาผ่อนคลายนะ...ปล่อยมันไป ไม่ได้แย่มากมาย...ก็เลยคุยกันคุณป้ามากะคุณลุง เป็นคนฝรั่งเศส ระหว่างวุ้นอยากอยู่ตารางโชว์ เลยไปถามเค้าบอกต้องซื้อ 6 ยูโร เอาวะ - -...ไม่ดูอีกแล้วแหล่ะถ้าจะดูคงดูอย่างอื่นแทน...ซื้อเป็นที่ระลึกละกัน...เดินกลับมากำลังจะแบ่งให้คุณลุงคุณป้าอ่านคุณลุงก็ยัดเงินใส่มือวุ้น 10 ยูโรว่าไม่จำเป็นเลย วุ้นเลยบอกว่าไม่เอาวุ้นซื้อมาแล้ว แชร์กันอ่านก็ได้นี่นา...ตอนนั้นได้เวลาเข้าแล้ว เลยมานั่งด้วยกันเพราะตอนนั้น คุณป้าถามว่ามาจากไหน บอกไปว่าไทยแลนด์ ป้าบอกว่า วางแผนไปเที่ยวลาวเร็วๆนี้...วุ้นเลยบอกทำไมไม่แวะมาไทยด้วยล่ะ

พูดถึงคอนเสิร์ตบ้าง...โอยชอบบบบบบบบ...ชอบจริงจัง 25 ยูโรที่กลัวโดนหลอกหายไปละ...ชอบมากมีแบบทำเหมือนเป็นการแสดงภายในวง คือ ตอนช่วงบรรเลงที่ไม่มีคนร้องจะมีคุณลงที่มีหน้าที่ทำเสียงแปลกๆ เช่น เสียงนก เสียงแตร เสียงรถไฟ ก็จะแบบเหมือนทำพลาด หลังๆคุณลุงก้เอาน็ตให้ดูว่า น็ตมันผิดนะ...น่ารักดี...วุ้นนึกถึงคุณพระช่วย แต่ไม่มีวาทกรรม นู่น นี่ นั่น ...มันคือศิลปะ มันคือเพลงมันคือการแสดงจริงๆ...แล้วคนก็ประทับใจได้...วุ้นชอบดนตรีไทยนะแบบวงปี่พากย์ไรเงี้ย เจ๋งจะตาย ถ้าไม่แช่แข็งกล้าทำให้มันร่วมสมัยโดยไม่ได้ทำลายสิ่งที่มีอยู่ มันก็ดีไม่ใช่เหรอเพราะคอนเสิร์ตนี้ ช่วงจริงจังก็จริงจัง แล้วทำได้ดีด้วย...วุ้นไม่สามารถเห็นคนในวงครบแต่นักร้อง มีสองคนที่เป็นคนเอเชีย ญี่ปุ่น หญิง แต่ชายใช้ชื่ออังกฤษวุ้นเลยไม่รู้ ผู้ชายเทพมากแบบเสียงสุดยอดอ่า...สถานที่จัดก็สวยมาก...สวยจนคิดว่าอยากมาที่นี่อีกในวันพรุ่งนี้...คอนเสิร์ตเลิก22.00 น. สองสามีภรรยาเลยชวนวุ้นไปทานไอติม ชวนคุยทำนองนี้วุ้นก็โอเค...ใจง่าย555

ก็ไปนั่งคุยกัน ใกล้กับอนุสาวรีย์อะไรสักอย่าง(ในคู่มือเดินเที่ยวมีแนะนำอยู่)...นั่งคุยกันนี่เหนื่อยมากคุณลุงไม่เก่งอังกฤษเลย พูดกะวุ้นเป็นฝรั่งเศสเกือบตลอดเวลา...วุ้นก็ทำหน้าเอ๋อคุณป้าก็จะพยายามอธิบาย บางคำที่ไม่รู้ภาษาอังกฤษคุณป้าก็จะเน้นคำนั้นเป็นภาษาฝรั่งเศส ให้วุ้นเดาเล่น - -...วุ้นพูดไปสองสามีภรรยาก็ไม่เข้าใจ โอเค สำเนียงวุ้นไม่ดี --...(แต่พูดกะคนอื่นรู้เรื่องนะ...มั้ง)

คุยกันหลายเรื่อง จำไม่ได้ละ - -...น่ารัก คุณลุงคุณป้าเพิ่งไปเที่ยวปรากมาเหมือนกัน แล้วพรุ่งนี้จะนั่งรถไฟไปบูดาเปรสต่อ...คุณลุงเลยอวดรูปที่ไปเที่ยวมา...คุณลุงแอบถ่ายรูปสวยไม่แอบอ่ะ เรียกว่าสวยมาก...แหม่ ถ้าจ้างมาถ่ายรูปรับปริญญาวุ้นได้ก็จะจ้าง 555...เทพจริงอะไรจริง...สองสามีภรรยาอยู่ที่นี่มาเป็นวันที่สองแล้วเลยไปเที่ยวเยอะมาก วุ้นก็ได้แต่บอกว่า วุ้นอยากไปนะ...คืออย่าง บุนชอน เนี่ยมีซีซีมิวเซียมเป็นมิวเซียมเกี่ยวผู้หญิงคนนึงที่นี่ที่สวยและดังมากสมัยก่อน...ซึ่งบุนชอนอยู่ในแผนวุ้นแหล่ะแต่ไม่ทันและหลง - -...คุณลุงคุณป้า ขายบุนชอนมากอ่ะ 555

วุ้นบอกลุงป้าว่า เนี่ยจบโปรเจคที่วุ้นทำที่โปแลนด์วางแผนไปอิตาลีหรือฝรั่งเศส ทั้งสองบอกว่า ต้องไปนะ อิตาลีเนี่ย สวยมากกกกกกกสวยจนลืมปรากได้เลย...โอเค วุ้นจะไป!!(ตังล่ะ --)...นั่งจนห้าทุ่มก็กลับ โรมแรมที่ลุงป้าอยู่ถึงก่อน สถานีวุ้นลุงป้าเลยบอกว่าที่วุ้นอยู่มีโบสถ์สวยมาก อย่าลืมไปล่ะ (หนูมีเวลาแค่ครึ่งวันเองค่ะคุณลุงคุณป้าฮืออออ)

ก่อนจาก คุณลุงคุณป้า เลยให้ที่อยู่กะอีเมลล์มาให้เพราะวุ้นบอกว่ามาเมืองไทย ส่งเมลมาบอกนะ จะพาเที่ยว...กลับโรงแรมซะที^^

ขากลับก็เจอพนักงานคนนึงอยู่ทางเข้า เลยทักไป Guten Aben พนักงานทำหน้างงแล้วก็บอกว่า Guten Aben after you พร้อมกับหัวเราะ --...เพราะตอนที่วุ้นทักเสร็จวุ้นถามต่อว่า ใช่มั้ย ตอนนั้นมันห้าทุ่มครึ่งอ่ะ --...จะบอก Good night มันก็ไม่ใช่ไงเพราะเพิ่งเจอกันเอง --...วุ้นนั่งเล่นเนตสักพักแล้วค่อยขึ้นห้อง...เจอพนักงานอีกรอบ เขาก็มายิ้มๆวุ้นก็บอก ว่าจะให้พูดอะไรล่ะ morgen (morning) งั้นเหรอแต่มันห้าทุ่มนี่นา...เขาก็บอกว่า เออไม่รู้แฮะ...I like you นะ(อารมณ์เหมือนประทับใจที่พยายามหาทางออก - -)

เย้...อาบน้ำสักที!!!!!!

ก้ออ่านะ