Bloggang.com : คนรักในวันหยุด

Bloggang.com : weblog for you and your gang

...หนาว

หน้าหนาวมาถึงอีกแล้ว รู้หรือยังครับ

ด้วยความที่ระยะหลัง มันมักจะมาไม่ค่อยเป็นเวลาเหมือนแต่ก่อน

หลายคนจึงคงไม่แน่ใจกับการมาของมัน

หลายครั้งที่มันคอยแต่จะเล่นตัวบ้าง แวะโอ้เอ้อยู่กลางทางบ้าง

หรือบางคราวก็โผล่หน้ามาให้เห็น แต่ยังไม่ทันจะเต็มหน้า

กลับพาลหายตัวไปเสียดื้อๆ ดูช่างเอาใจยากเสียจริง

เป็นอันว่าถ้าคุณยังลังเลที่จะเชื่อ ลองสะกิดถามคนใกล้ๆตัวคุณ ดูก็ได้

หรือถ้าชีวิตของคุณมีไฟฟ้าเข้าถึงแล้ว (แต่ผู้คนยังเข้าไม่ถึง) ก็ลองเปิดวิทยุฟังดูเถอะ

คลื่นไหนก็ได้ สักพักคุณจะได้ยินเสียงพี่ๆ ดีเจ ออดอ้อนกับคุณ

ตามด้วยเพลง ‘ลมหนาว’ จากชาวคณะ tea for three

เป็นสัญลักษณ์ของโมงยามแห่งเหมันตฤดู

ราวกับยามสดับเพลงชาติไทยตอนแปดโมงเช้า และหกโมงเย็น

คล้ายว่าปลายขนตามต้นแขน ก็คอยจ้องที่จะรอคอยหน้าหนาวอยู่เหมือนกัน

เพราะในช่วงที่สายลมยามเช้าอันเป็นพาหนะของความหนาว พัดผ่านมาใกล้จนได้หยอกล้อกันนั้น

เจ้าปลายขนก็จะส่งสัญญาณผ่านไปตามสายความรู้สึกแรงสูงสู่สมองให้รับรู้

ถึงการเยี่ยมเยือนของอาคันตุกะที่คุ้นเคย

ช่วงจังหวะนั้นเองที่ปลายขน จะพลอยรู้สึกสนุกสนานไปกับการทำงานเป็นอย่างมาก

ด้วยที่มันมักจะแอบแฝงส่งสัญญาณที่เกินบทบาทหน้าที่ไปด้วย

ไม่ว่าจะเป็นสัญญาณความเหงาอย่างสุดแสน

สัญญาณความเศร้าสุดทน หรือกับการปลุกสัญญาณแห่งความรักอันสุดใจ

จนบางครั้งหัวใจก็อดที่จะคอยติเตียนไม่ได้ เพราะมันทำให้เขาต้องทำงานหนักเหลือเกิน

หากเหล่ากบทั้งหลายที่เฝ้ารอคอยสายฝน ได้เริงร่าอีกครา

(ไม่ต่างไปจากตอนที่เจ้าหญิงมาจุมพิตพวกมันทีละตัว) ยามเมฆครึ้มฟ้าคำราม

คนเราก็คงจะเป็นสิ่งมีชีวิตอีกประเภทหนึ่งที่กลับเฝ้าคอยลมหนาว

กบเบียดเสียดแย่งน้ำฝนกันเท่าใด

คนก็คอยไปเบียดเสียดแย่งเส้นสายแห่งความหนาวอยู่ตามเขาสูงเท่านั้น

แม้พระอาทิตย์บนท้องฟ้ายามเช้า จะต้องใช้เวลานานเลยทีเดียว กว่าจะฟันฝ่าหมอกหนาขึ้นมาได้

แต่ดูเหมือนว่าพระอาทิตย์ในใจของคนเหล่านั้น กลับส่องสว่างขึ้นก่อนหลายเพลา

ตอนเด็กๆ เราก็มักจะอดใจไม่ให้สนุกและตื่นเต้นไปกับหน้าหนาวด้วยไม่ไหว

แม้บางครั้งแค่กลิ่นอายของมัน ก็เร่งเร้าให้เราต้องรีบไปค้นตู้เสื้อผ้า

ควานหาเสื้อแขนยาวตัวนุ่มหนามาใส่กันทั่วหน้า

แล้วยังชีวิตที่หมกตัวอยู่ในผ้าห่มอีกล่ะ

มันทำให้การ์ตูนในโทรทัศน์ยามเช้า ดูสนุกขึ้นทันตา

แต่ทั้งหมดก็ต้องแลกมากับเสียงบ่นของแม่

ยามที่เราเริ่มต่อรอง จะไม่อาบน้ำในยามเช้าที่ยะเยือกไปถึงใจตอนนั้น

ถึงตอนนี้แน่ใจเถอะครับว่าปีนี้ลมหนาวมาเคาะประตูบ้านเราแล้วจริงๆ

แต่จะยาวนานแค่ไหน และแต่ละคนจะรับมือกับมันอย่างไร

ก็สุดแท้แต่จะคาดเดา

จะพึ่งพาผ้าห่มเหมือนทุกปี

หรือจะลองขยับเข้าไปใกล้คนที่เรารัก ให้มากขึ้นอีกสักหน่อย

ก็ลองเลือกดูนะครับ

สวัสดี หน้าหนาวครับ

Create Date : 02 มกราคม 2552

Last Update : 2 มกราคม 2552 2:50:55 น.

0 comments

Counter : 150 Pageviews.