ยามรักจากลา (โคลงกระทู้)
ยาม...แรมรอนร้างคู่.........ใครเคียงรัก...ห่างทางพบเพียง........คู่แก้วจาก...หากเริ่มมัวเมียง........มองอยู่ลา...ก่อนนอนหนาวแล้ว.....เปลี่ยวแท้เดินทาง..5 พย 51ยาม...เหงาใจไม่รู้.............เดียงสารัก...ที่ไกลสุดตา..............ไขว่คว้าจาก...ลอยล่องครา...........เธอเปลี่ยนลา...เหนื่อย เกินพบหน้า.....ไม่กล้า บอกคำ21 สค 52ยาม...แยกทางต่างเศร้า.......เกินทนรัก...ไม่อาจคืนวน..............เหนื่อยล้าจาก...ยังซ่อนความจน........เธอหน่ายลา...ก่อนไกลสุดฟ้า...........หม่นแล้ว ใจสลาย
♦ ฝันสาย...ชายชม...ลมจันทร์ (กลอน)
ยามเมื่อแสง แดงสอด กอดปลายฟ้าตะวันทา ลาลับ มิกลับหวลราตรีงาม ถามจันทร์ ผันแสงนวลกระต่ายชวน ยวนเย้า เคล้าเล่นจันทร์ ดวงดาวน้อย พร้อยแสง แข่งเทียมฟ้าเดือนดารา นภาภมร ซ้อนแสงสันต์ตะวันดับ ลับลา ล้าแสงพลันสู่แดนฝัน จันทร์สอด กอดกลืนกิน
คิดถึง (โคลงสี่ฯ)
คืนหนาวสวยเด่นด้วย...........เรืองรองแสงส่องประกายทอง.......... ..เจิดจ้าคืนสวย บ่ แหงนมอง ............เลยเปล่านวลพี่เคียงดูฟ้า....................ดื่มด้วยนวลจันทร์ดาวสันต์ตรงข้ามที่...............จันทร์สกาวริบหรี่รองแสงพราว.................หมู่ฟ้าดาวแลหม่นโรยราว ...............เหงาพี่ เจ้าเอยณ ที่ปลายสุดหล้า..................พี่นั้นยังรอ
♦ ความรัก..แนววิถีแห่งความต่าง
น้ำตารินล้นหลั่ง...............คำเลือน ลืมเอย วลีเอ่ยเยือกเย็นเฉือน.......แล่เนื้อ ความแตกต่างขวางเยือน...หาญฆ่า หัวใจ ลบขี่ความรักเรื้อ..............พ่ายแพ้เงินตรา ฯ รักคราเยือนกล้าหนุ่ม........นาทราย ชนบท เททุ่มทอดใจหมาย...........แม่แก้ว เก็บออมเร่งแรงกาย..........ทดเท่า จำเป็น จวนพี่เห็นทางแล้ว............ไม่แคล้วคอยปี ฯ ดุจอสนีฟ้าผ่า...................กลางใจ พี่เอย เสียงที่บาดทรวงใน............ถี่ก้อง วิงเวียนแว่วลอยไกล..........ยืนบ่ เดียงสา เขลาที่รักปลักน้อง.............ค่าล้ำเกินปอง.....
♦ นางฟ้า...หรือไร ? (กลอน)
๑.เสน่หา น้องยา พาให้หวั่นดั่งรูปฝัน สวรรค์ใด ใยเฉิดฉายยามแรกสบ พบรัก ปักตรึงกายนางฟ้าย้าย กรายเยื้อง ยังเมืองอมร ๒. ตากลมกลึง ถึงจันทร์ ยังหวั่นเจ้าคิ้วเรียวเว้า ยาวรับ กับคันศรจมูกโด่ง โก่งรั้น ชันงามงอนริมปากซ้อน อ่อนเพรียว เรียวชมพู๓. เนื้อแก้มเจ้า ขาวนวล ชวนให้หลงลาดลุ่มลง โค้งจีบ งามกลีบหูอีกควนคาง วางส่วน ได้ชวนดู คอหงส์ชู ดูคอด ทอดรับลาน๔. เรียวรูปไข่ หน้าได้ ในส่วนสัดไหล่ผายรัด คัดเสลา เกลารูปสานรากขวัญช่อง ร่องขัง ดั่งลำธารปทุมถัน จันทร์ส่อง สองดวงเคียง๕. เอวกิ่วบาง กลางต่ำ ลำสะโพกยามเยื้องโยก ยกย้าย คล้ายกวางเยี่ยงขาเรียวลู่ คู่ขาว เข่านวลเรียงคู่เท้าเกลี้ยง เพียงพาย ได้ส่วนกัน๖. จวนลับตา ลาไกล ใจยังกรุ่นภวังค์วุ่น ครุ่นคว้าง กลางแดดฝันคงจับเจ็บ เหน็บหนาว เจ้าหลายวันพธูผัน ผ่านไกล ใจยังจำ....