เรื่องมีอยู่ว่า มีเจ้าของลิขสิทธิ์ลายการ์ตูนมาสุ่มตรวจของที่ห้างบิ๊กซี โดยการล่อซื้อ ไปหยิบกระปุกออมสินลายการ์ตูนที่เค้าว่ามันละเมิดลิขสิทธิ์จากแผนกมาคิดเงินที่แคชเช­ียร์(ซึ่งแคชเชียร์นั่นก็คือเราที่พึ่งเข้ามาทำงานเป็นวันที่หก) แล้วก็มีตำรวจมาบอกกับเราว่าไม่มีอะไรนะ แค่ช่วยไปให้ปากคำที่โรงพักแป๊ปเดียวก็กลับ เราก็ให้ความร่วมมือ ไปโรงพักกับหัวหน้าแผนกแคชเชียร์ แต่พอไปถึงโรงพักแล้วกลับมาแจ้งความกับเราว่าเราเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด เราต้องโดนจับแล้วต้องมีคนมาประกันตัวถึงจะกลับได้ คนที่บอกคือ พ.ต.ท.ชูศักดิ์ ชาญกว้าง เค้าสอบปากคำเราแล้วก็บอกกับทางเราต้องเสียค่าประกันตัวขั้นต่ำ 50,000 บาท ถึงจะให้เรากลับบ้านได้ ต้องวางเป็นเงินสด เราก็รอไป ซักพักก็มีเจ้าของสินค้ามา คือเป็นผู้ที่ส่งสินค้านี้ไปจำหน่ายที่บิ๊กซี เค้าก็มารับผิดชอบ คุยให้ บอกกับทางตำรวจว่าเรื่องของได้เคลียไปตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว สาขาบิ๊กซีมีเป็นร้อยเก็บของภายในวันเดียวไม่หมดหรอก แล้วแคชเชียร์ก็ไม่ได้เกียวข้องอะไรด้วย เค้าก็จะรอทนายเพื่อที่จะมาเคลีย พอ พ.ต.ท.ชูศักดิ์ ชาญกว้าง เห็นว่าเป็นแบบนั้น ซักพักนึงเค้าก็เอาเอกสารนู่นนี่นั่นพยายามจะเอามาให้เราเซ็นต์ชื่อ ประมานว่าจะให้เรายอมรับว่าเราผิด เราเป็นแคชเชียร์ก็แค่คิดเงินไปตามหน้าที่เราไม่ได้ผิดเราก็ไม่ยอมเซ็นต์ เราเลยบอกว่ารอให้ทนายมาก่อนค่อยคุยกัน แล้ว พ.ต.ท.ชูศักดิ์ ชาญกว้าง ก็เลยบอกว่าให้ไปปั๊มลายนิ้วมือ ถ้าไม่ปั๊มลายนิ้วมือจะจับเราเข้าคุก เราก็ยืนกรานไม่ยอม เพราะทนายกับผู้จัดการสาขาของบิ๊กซีกำลังเดินทางมาอยู่ ตำรวจก็มาบอกว่าเค้ารีบ จะกลับบ้านแล้ว เสียเวลา ใครพูดอะไรด้วยก็ไม่ยอมฟังจะเอาเงิน 50,000 อย่างเดียว ถ้าไม่งั้นจะเอาเราเข้าคุก(คืออารมณ์ว่าเค้าจับเราเป็นตัวประกันเหมือนโจรเรียกค่าไถ­่นั่นแหละ) สุดท้ายเค้าก็จับเราเข้าห้องขังรอทนายอยู่พักใหญ่ มาถึงก็ต้องประกันตัวเรา เพราะเค้าบอกถ้าไม่ประกัน จะให้นอนคุก รอวันขึ้นศาล(แล้วเราไปเกี่ยวอะไรด้วย)ตำรวจรังแกประชาชน..อ่านต่อ/คอมเม้นแรก