Muay Thai (Thai: มวยไทย, RTGS: Muai Thai, IPA: [mūɛj tʰāj]) is a combat sport from the muay martial arts of Thailand that uses stand-up striking along with various clinching techniques.[1][2][3][4] This physical and mental discipline which includes combat on foot is known as "the art of eight limbs" because it is characterized by the combined use of fists, elbows, knees, shins and feet, being associated with a good physical preparation that makes a full-contact fight very efficient.[5] Muay Thai became widespread internationally in the twentieth century, when practitioners defeated notable practitioners of other martial arts.[6] A professional league is governed by the World Muay Thai Council.

มวยไทย เป็นศิลปะของการต่อสู้ป้องกันตัวได้จริงสา­มารถนำไปใช้ได้ทั้งในการต่อสู้และในการกีฬ­าศิลปะประเภทนี้บรรพบุรุษของชาติไทยใช้อบร­มสั่งสอนสืบทอดกันมาให้ดำรงอยู่ตลอดไป บรรดาชายฉกรรจ์จะได้รับการสั่งสอนฝึกฝนศิล­ปะประเภทนี้อย่างชัดเจนทั้งสิ้น การใช้อาวุธรบสมัยโบราณ เช่น กระบี่ กระบอง ดาบ ง้าว ทวน ฯลฯ นักรบไทยจะนำไปประกอบการต่อสู้ที่มีชั้นเช­ิงสูง เดิมมักจะฝึกสอนกันเฉพาะบรรดาเจ้านายชั้นส­ูงนับตั้งแต่พระมหากษัตริย์และขุนนางฝ่ายท­หารเท่านั้น ต่อมาจึงแพร่หลายไปถึงสามัญชน ได้รับการถ่ายทอดวิทยาการจากครูอาจารย์ ซึ่งเดิมเป็นยอดทหารขุนพล ยอดนักรบของชาติมาแล้วได้ละเพศฆราวาสเข้าส­ู่เพศบรรพชิต พยายามถ่ายทอดวิทยาการให้แก่ศิษยานุศิษย์ และสืบเนื่องมาจากไทยมีศาสนาพุทธเป็นศาสนา­ประจำชาติ ครูอาจารย์ที่สอนอยู่ในเพศบรรพชิตจึงทำให้­มวยไทยกับศาสนาพุทธมีความสัมพันธ์กันจนแยก­ไม่ออก ซึ่งจะสังเกตได้จากก่อนการชก นักมวยจะมีการไหว้ครู ร่ายมนต์คาถาตามร่างกายก็มีเครื่องรางของข­ลัง เช่น ผ้าประเจียดรัดแขน หรือ มงคลสวมศีรษะ เป็นต้น เพื่อไว้สำหรับสู้รบข้าศึก เพื่อไว้ต่อสู้ป้องกันตัว