• กล้วยไม้ของแม่
• กลางกรุง
• ได้เจอแต่ละวัน
• Forward Mail ที่น่าสนใจ
• ขอประชาสัมพันธ์
• หนังสือน่าอ่านนะ
• รีทรีตปราณบุรี 1-4 เม.ย. 2009

ชีวิตต้องมี 2 ทางให้เลือกเสมอ เจอรี่เป็นผู้จัดการร้านอาหาร เป็นคนมีอารมณ์เบิกบานอยู่เสมอ หากมีใครถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง? เขาจะตอบเสมอว่า "คงจะดีกว่านี้ ถ้าผมมีคู่แฝด" พนักงานในร้านมักจะลาออกตาม หากเจอรี่เปลี่ยนงานใหม่ เพื่อติดตามเขาไปทุกๆ ร้าน "ทำไมน่ะหรือ?" ก็เพราะเจอรี่เป็นผู้สร้างขวัญกำลังใจที่เป็นธรรมชาติมาก วันใดที่พนักงานมีเรื่องเลวร้าย เขาจะไปหาทันที และบอกเล่าสิ่งที่เป็นด้านบวกของเรื่องนั้นให้ฟัง คนแบบนี้ทำให้ผมสนใจอยากรู้จัก ดังนั้นวันหนึ่งผมจึงไปหาเจอรี่และถามเขา "ผมไม่เข้าใจเลย ไม่มีใครที่มองทุกสิ่งเป็นบวก มองโลกด้านดีตลอดเวลาเช่นคุณ คุณทำได้ยังไง" เจอรี่ตอบ "ทุกเช้าที่ตื่นนอน ผมมักจะพูดกับตัวเองว่า เรามี 2 ทางเลือก คือ เลือกมีอารมณ์ดีหรือไม่ดี ผมจะเลือกมีอารมณ์ดีเสมอ แต่ละครั้งที่มีเรื่องเลวร้าย เราเลือกได้ว่าจะตกเป็นเหยื่อและเรียนรู้จากมัน ผมเลือกจะเรียนรู้เสมอ ทุกครั้งที่มีใครมาต่อว่า เราสามารถเลือกยอมรับหรือชี้นำสู่ด้านบวกมาให้ ผมจะเลือกด้านบวกของมันเสมอ "แต่มันไม่ง่ายเสมอไปนะ" ผมแย้งขึ้น "ถูกต้อง" เจอรี่บอก ชีวิตเต็มไปด้วยทางเลือก ยามที่ตัดเอาส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องออก ก็จะมองเห็นทางเลือกนั้นได้ เราจะเลือกวิธีปฏิบัติกับเรื่องนั้น เราจะเลือกวิธีที่ผู้คนจะส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเรา เราเลือกที่จะอารมณ์ดีหรือไม่ดี เราจะเลือกวิธีใช้ชีวิตของเราเอง หลายปีต่อมา ได้รับข่าวมาว่า เจอรี่ได้ทำสิ่งผิดพลาดที่ไม่นึกฝันขึ้น เขาลืมและเปิดประตูหลังร้านทิ้งไว้ จากนั้นตอนเช้ามีโจร 3 คนพกอาวุธเข้าร้านมาปล้น ขณะที่เจอรี่กำลังพยายามไขตู้เซฟอยู่ มือที่สั่นเทาด้วยความกลัว จนกุญแจหมุนรหัสลื่นหลุดไป โจรเองก็ตกใจจึงลั่นกระสุนใส่เจอรี่ โชคดีที่เขาถูกนำส่งโรงพยาบาลทันเวลา หลังจากเข้าผ่าตัด 18 ชั่วโมง พักฟื้นใน ICU หลายสัปดาห์ เจอรี่ออกจากโรงพยาบาลโดยมีกระสุนฝังในอยู่ ผมได้พบเจอรี่ 6 เดือนหลังเกิดเหตุ เมื่อผมถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขายังคงตอบว่า "คงโชคดีกว่านี้ ถ้าผมมีคู่แฝด อยากดูแผลมั๊ย" ผมปฏิเสธที่จะดูแผล แต่ถามสิ่งที่อยู่ในใจเมื่อโจรปล้นร้าน เขาตอบว่า สิ่งแรกที่คิดคือ "ผมน่าจะปิดประตูหลังร้าน" จากนั้นพอถูกยิงและล้มลง คิดได้ว่ามี 2 ทางเลือกคือ อยู่หรือตาย และผมเลือกที่จะอยู่ "แล้วไม่กลัวหรือ" ผมถาม เจอรี่กล่าวต่อว่า "เวรเปลเยี่ยมมาก เขาให้กำลังใจผมตลอดทางว่าไม่เป็นไร" แต่เมื่อไปถึงห้องฉุกเฉิน และได้สีหน้าของหมอและพยาบาล ผมรู้สึกกลัวมากจริงๆ ภายในสายตาของพวกเขา ผมอ่านได้ว่า "ผมต้องไม่รอดแน่ๆ" ผมรู้ผมคงต้องทำบางอย่าง "คุณทำอย่างไร" ผมถาม เจอรี่บอกว่า "มีพยาบาลคนหนึ่งตะโกนถามผมว่า ผมเป็นภูมิแพ้ยาอะไรบ้างหรือเปล่า" "เป็น" เจอรี่ตอบชัด เหล่าหมอและพยาบาลหยุดทำงานเพื่อรอคำตอบจากผม ผมสูดหายใจลึกและร้องลั่นว่า "แพ้กระสุน" ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ผมบอกว่า "ผมเลือกจะมีชีวิตอยู่ ช่วยผ่าตัดให้ผมที เพราะผมมีชีวิต ผมยังไม่ตาย" เจอรี่รอดได้ด้วยฝีมือของหมอบวกกับทัศนคติที่สุดยอดของเขา ผมได้เรียนรู้จากเขา ทุกๆ วันเรามีทางเลือกที่จะสนุกสนานหรือชิงชังกับชีวิต แต่จะมีสิ่งหนึ่งที่เป็นของเราเสมอ ไม่มีใครควบคุมหรือเอาของเราไปได้ นั่นก็คือ ทัศนคติของเรา ถ้าเราควบคุมมันได้ ก็ไม่มีสิ่งใดยากอีก   Create Date : 04 เมษายน 2552     Last Update : 4 เมษายน 2552 18:07:57 น. Counter : 450 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เมื่อแฟนผมให้ไปออกเดทกับหญิงอื่น หลังจากที่แต่งงานมาได้ 21 ปี ผมก็ค้นพบวิธีใหม่ในการทำให้ความรักสดใสมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ เพราะ....วันหนึ่งภรรยาผมบอกว่า ผมต้องออกเดทกับผู้หญิงคนหนึ่ง มันเป็นไอเดียของเธอล้วนๆ จริงๆ นะ 'ฉันรู้ว่าคุณรักเธอ' ภรรยาผมพูด 'แต่ผมรักคุณนี่' ผมเถียง 'ฉันรู้ค่ะ แต่คุณก็รักเธอคนนี้ด้วยเหมือนกัน' ผู้หญิงคนนั้นที่ภรรยาอยากให้ผมไปหา คือ 'แม่' ของผมเอง ซึ่งเธอเป็นหม้ายและใช้ชีวิตเพียงลำพังกับสัตว์เลี้ยงมา 19 ปีแล้ว เนื่องจากงานที่รัดตัว ทั้งเจ้านายและลูกค้าที่ผมจะต้องรับผิดชอบ และยังมีภรรยาและลูกๆ ที่ต้องดูแล ทำให้ผมไปเยี่ยมแม่เพียงบางครั้งบางคราวเท่านั้น ผมตอบตกลงกับภรรยา และขอบคุณที่เธอให้โอกาสเช่นนั้น วันที่ผมโทรไปหาแม่ เพื่อชวนท่านออกไปทานข้าวเย็นและดูหนัง แม่ถามผมว่า 'มีอะไรหรือ? ลูกสบายดีรึเปล่า?' แม่คิดว่าการที่ผมโทรมาหาอย่างกระทันหัน หมายความว่า มีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น ผมตอบแม่ว่า 'ไม่มีอะไรคับ ก็อยากคุยกับแม่ และคงจะดีมาก ถ้าเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ตามลำพังสองคนแม่ลูกบ้าง ทานข้าวด้วยกันสักมื้อ ดูหนังด้วยกันสักเรื่อง' แม่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง แล้วตอบว่า 'ได้สิจ๊ะ แม่ยินดีมากเลยจ้ะ', 'แล้วลูกมีเวลาว่างแล้วเหรอจ๊ะ หยุดงานได้เหรอ' เย็นวันศุกร์หลังเลิกงาน ผมขับรถไปรับแม่ที่บ้าน ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อผมไปถึงบ้านแม่ ผมก็สังเกตได้ว่า แม่เองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน แม่สวมเสื้อโค้ทนั่งรอผมอยู่ในบ้านเรียบร้อยแล้ว แม่ม้วนผมแล้วสวมชุดที่แม่ใส่ในวันฉลองครบรอบการแต่งงานครั้งสุดท้าย พลางยิ้มรับผมด้วยใบหน้าที่แจ่มใสราวกับทูตสวรรค์ แม่บอกเพื่อนๆ ว่า 'จะออกไปเที่ยวกับลูกชาย' แม่พูดขณะที่กำลังก้าวขึ้นรถ เพื่อนๆ ของแม่ต่างพากันประทับใจยกใหญ่ เราไปภัตตาคารที่ถึงแม้จะไม่หรูหรา แต่ก็ดีเยี่ยม บรรยากาศก็อบอุ่นสบายๆ มากๆ ผมวางแผนว่าต้องเป็นร้านในสไตล์ที่แม่ต้องชอบ แม่ควงแขนผมเดินราวกับว่าเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง หลังจากที่เรานั่งเรียบร้อยแล้ว ผมต้องเป็นฝ่ายอ่านเมนูอาหาร เพราะแม่บอกว่า 'ตอนนี้สายตาของแม่อ่านได้เพียงตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ เท่านั้น' เมื่อผมอ่านเมนูอาหารไปได้เพียงครึ่งหนึ่ง จึงหยุดเว้นจังหวะ เพื่อให้แม่ได้เลือกรายการอาหาร ผมเงยหน้าขึ้น มองเห็นแม่กำลังจ้องมองดูผมอยู่ด้วยรอยยิ้มระลึกถึงความหลัง แม่พูดเปรยขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า 'ตอนที่ลูกยังเด็ก แม่ต้องเป็นคนอ่าน เมนูให้ลูกฟังหลายรอบ' ผมบอกแม่ว่า 'งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ผมจะผลัดเวรให้แม่นั่งฟังสบาย ๆ บ้างแล้ว' ในระหว่างมื้ออาหารนั้น เราคุยกันอย่างถูกคอ - ไม่ใช่เรื่องราวพิเศษอะไร เพียงแต่สลับกันถามว่าชีวิตของเรา เราคุยกันสนุกมากจนไปดูหนังไม่ทัน... เมื่อผมไปส่งแม่ที่บ้าน แม่พูดว่า 'แล้วแม่จะออกไปเที่ยวกับลูกอีกนะ' - 'แต่คราวนี้ลูกต้องยอมให้แม่เป็นเจ้าภาพนะจ๊ะ' 'แน่นอนครับ' ผมตอบตกลง 'ดินเน่อร์เป็นยังไงบ้าง?' ภรรยาถาม เมื่อผมกลับถึงบ้าน 'วิเศษมากๆ ดีเยี่ยมกว่าที่ผมคิดไว้มากเลย' ผมตอบ อีกไม่กี่วันต่อมา แม่ผมเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลัน มันเกิดขึ้นกระทันหันมากจนผมช่วยอะไรไม่ทันเลย หลายวันต่อมา ผมได้รับจดหมายพร้อมใบเสร็จจากภัตตาคารที่ผมกับแม่เคยไป โน๊ตเล็กๆ แนบมาด้วยว่า... 'แม่จ่ายค่าอาหารชุดนี้เรียบร้อยแล้ว แม่รู้อยู่แล้วว่าแม่คงไปอีกครั้งไม่ได้ แต่... แม่ก็จ่ายสำหรับสองคน คือ สำหรับลูกกับภรรยา ลูกคงเดาไม่ถูกหรอกว่าวันนั้นมีความหมายต่อแม่มากแค่ไหน, รักลูกมากจ๊ะ' ณ วินาทีนั้น ผมได้เข้าใจถึงความสำคัญของการกล่าวคำว่า 'รัก' ต่อคนที่เรารัก ในช่วงเวลาที่เค้าต้องการมัน ไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าครอบครัวของคุณ จงให้เวลากับพวกเค้าในเวลาที่พวกเค้าต้องการคุณ เพราะสิ่งเหล่านี้ ไม่อาจผลัดวันประกันพรุ่งได้ -มีบางคนบอกว่า หลังจากที่คลอดลูกแล้วต้องใช้เวลาพักฟื้นราว 6 สัปดาห์ แม่จึงจะคืนสภาพเดิม คนนั้นไม่รู้ว่าหลังจากที่คุณได้เป็นแม่คนแล้ว ไม่มีคำว่าคนเดิมอีกต่อไป -บางคนบอกว่า คนเราเรียนรู้การเป็นแม่ได้เองตามสัญชาติญาณ คนนั้นไม่เคยพาลูกสามขวบไปซูเปอร์มาร์เกต -บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นน่าเบื่อ คนนั้นไม่เคยนั่งรถที่ลูกวัยรุ่นขับ หลังจากที่ได้ใบขับขี่มาหมาดๆ -บางคนบอกว่า ถ้าคุณเป็นคนดี ลูกออกมาก็จะดีเอง คนนั้นนึกว่าเด็กคลอดออกมาพร้อมกับคู่มือการใช้และใบรับประกัน -บางคนบอกว่า แม่ที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับลูก คนนั้นไม่เคยเปิดประตูหลังบ้านออกมา ทันได้เห็นลูกหวดลูกบอลเข้าใส่หน้าต่างครัวของเพื่อนบ้านพอดิบพอดี -บางคนบอกว่า การเป็นแม่คนนั้นไม่ต้องมีการศึกษาก็ได้ คนนั้นไม่เคยช่วยลูกที่กำลังเรียน ป.4 ทำการบ้านเลข -บางคนบอกว่า แม่รักลูกคนที่ห้าไม่เท่าลูกคนแรก คนนั้นไม่เคยมีลูกห้าคน -บางคนบอกว่า ช่วงที่ยากที่สุดของการเป็นแม่ คือตอนคลอดและตอนเลี้ยง คนนั้นไม่เคยยืนดูลูกขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนอนุบาลวันแรก ไม่เคยส่งลูกเข้าห้องหอในคืนแต่งงาน -บางคนบอกว่า งานของแม่นั้นหมูๆ ปิดตาสองข้าง หรือมัดมือไว้ข้างหนึ่งก็ยังไหว คนนั้นไม่เคยสอนการออกเดินขายขนมให้กับเหล่ายุวนารี ที่กระจุ๊กกระจิ๊กคิกคักกันอยู่ตลอดเวลา -บางคนบอกว่า แม่เลิกกังวลได้แล้ว หลังจากที่ลูกแต่งงานออกเรือนไป คนนั้นไม่รู้ว่าการแต่งงานคือการนำลูกชายหรือลูกสาวคนใหม่เข้ามาอยู่ในสายใยใจของแม่ -บางคนบอกว่างานของแม่ สิ้นสุดลงเมื่อลูกคนสุดท้ายออกจากบ้านไป คนนั้นไม่เคยมีหลานยาย หรือหลานย่า -บางคนบอกว่า แม่รู้ดีอยู่แล้วว่าคุณรักท่าน เพราะงั้น ไม่ต้องบอกท่านก็ได้ คนนั้นไม่เคยเป็นแม่คน   Create Date : 31 มีนาคม 2552     Last Update : 31 มีนาคม 2552 8:38:42 น. Counter : 288 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ใครก็ได้ช่วยไล่มันไปที... คราวหน้าไปเที่ยวด้วยกันนะ จะเตรียมยางไปหลายๆ เส้นเลย... อิอิ   Create Date : 30 มีนาคม 2552     Last Update : 30 มีนาคม 2552 13:38:48 น. Counter : 293 Pageviews.   1 comment Share Tweet

นิยามรักแต่ละคณะ เภสัช: แค่ก ... แค่ก ... ขอยาให้ฉันหน่อย ฉันมีอาการ ไอ ....เลิฟ ยู พยาบาล: หน้าที่ของฉันคือเยียวยา พอรักษาหายเธอก็จากไป สัตวะ : Love me, love my dog นิเทศ: อกหักไม่ใช่เรื่องใหญ่ ยังเล่นใหม่ได้อีกหลายเทค คิคิ นิติ : โธ่เอ๊ย....ความรักนี่ช่างไม่ยุติธรรมเลย บัญชี : คำนวณตัวเลขอาจใช้เวลาเพียงเสี้ยวนาที แต่คำนวณใจเธอนั้นสิต้องใช้เวลาเป็นปี รัฐศาสตร์: สาวรัฐศาสตร์ขอบอกเธอว่า รัก...สาด...รัก...สาด ครุศาสตร์: ฉันสามารถสอนธอได้ทุกอย่าง แต่มีเรื่องเดียวที่อยากให้เธอสอนฉัน อักษรศาสตร์, มนุษยศาสตร์: หว่ออ้ายหนี่ ติอาโม เฌอแตม ไอเลิฟยู รักหลายเด้อ เศรษฐศาสตร์ : ได้ใจเธอคือกำไร เธอไม่สนใจคือเท่าทุน วิทย์คอม : โครงการพัฒนา software Heartdisk ของเธอมีกี่ "กิ๊ก" ส่งใจไปเท่าไหร่ก็ไม่เต็มซักที แพทย์ :บุหรี่ฉันก็ไม่สูบ สุขภาพก็ดูแลดี แต่พอเจอเธอทุกที ... มีอาการโรคปอดใจขึ้นทันใด วิทยา: ความรัก ♥ ไม่มีสูตรตายตัว ศิลปกรรม : ปั้นเท่าไหร่ก็ไม่เหมือน เพราะเธอน่ารักขึ้นทุกวัน วิทย์กีฬา : ร่างกายแข็งแรง แต่หัวใจอ่อนแอ สหเวช : ไม่รู้ว่าเครื่องเอกซเรย์เสียหรือเปล่า เพราะเอกซเรย์ลงไปก็เจอแต่หน้าเธอ สถาปัตย์: รักออกแบบไม่ได้ ♥ ทันตะ: ถ้าตรวจฟันฉันคงเจอแมงกินฟัน ถ้าตรวจหัวใจฉันคงเจอเธอกินใจ หุหุ วิศวะ: คณะนี้ผู้ชายมันเยอะนี่หว่า ...ดูไปดูมานายก็น่ารักดีนะ ประวัติศาสตร์: เก็บเธอไว้ในอดีต แล้วมาศึกษาหลักฐานชิ้นใหม่ ข้อมูลแน่นกว่า โบราณคดี : ..หลักฐานมีอยู่ แต่พยานได้ตายไปหมดแล้ว 555   Create Date : 30 มีนาคม 2552     Last Update : 30 มีนาคม 2552 9:54:47 น. Counter : 245 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ค้นพบความสุขที่แท้จริงของคุณเจอแล้วหรือยัง? เธอคิดอะไรเมื่ออยู่คนเดียว หรือเมื่ออยู่สองคน เหงาไหม? ทุกข์หรือเปล่า? ได้ร้องไห้ระบายให้ใครฟัง? หรือต้องนอนเหงาอยู่คนเดียว? ไปเมาให้หายบ้าได้หรือเปล่า? จะดีกว่ามั๊ยถ้ามีใครสักคนเป็นเพื่อน ไม่ว่าคุณจะเบื่อเค้าแค่ไหน? แต่ใครล่ะที่เคยอยู่เคียงข้างกัน? ตอนที่คุณเหน็บหนาว เศร้าใจ หรือแม้กระทั่งถูกคนอื่นซ้ำเติม หรือตอนที่ต้องการขอความช่วยเหลือ หรือต้องการคำปรึกษา อย่าคิดว่ากำลังเดียวดาย ช่วยไม่ได้ก็ขอร้องไห้เป็นเพื่อนก็ยังดี ลองนึกดูซิ เธอมีใครคนนั้นหรือเปล่า? เค้าอาจจะเป็นคนที่เคยร่วมเผชิญชะตากรรมเดียวกัน คนที่เคยไปขอความช่วยเหลือ แม้ว่าจะช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง เป็นเหมือนคนในครอบครัว ที่ยอมทุ่มเทให้แม้ว่าตัวเองกำลังจะแย่ มีรึเปล่า หาเจอมั๊ย? อบอุ่นจัง คิดถึง เพื่อนๆ ขอเป็นคนคนนั้นได้ไหม? เพื่อนรัก ฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเธอ รักเธอให้ดีที่สุด ให้เหมือนเสียงเพลงที่คอยมอบความสุขให้ คอยให้ความอบอุ่นจากหัวใจนี้ เป็นพลังใจให้เธอได้สู้ต่อไป ขอให้เก็บไว้ในความทรงจำของเธอ ถ้าเหงาก็โทรมาได้นะ นานๆ ทักทายกันบ้างก็ดี ฉันจะได้รู้ว่าเธอยังไม่ลืมกัน และฉันก็จะไม่ลืมเธอ เพื่อนรัก ฉันมอบคำนี้ให้เธอ จากหัวใจดวงนี้ และจากเสียงที่เธอไม่ได้ยินมัน ให้เพลงทั้งหลายบนโลกนี้เป็นสิ่งที่ฉันจะสื่อถึงเธอ ให้ล่องลอยฝากไปกับสายลมบนท้องฟ้า และมิตรภาพจะคงอยู่ตลอดไป   Create Date : 30 มีนาคม 2552     Last Update : 30 มีนาคม 2552 9:45:40 น. Counter : 1142 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• Paradijs
• ป้ามด
• โสดในซอย
• monata
• รำเพย
• close2heaven
• ดีเจอรรณพ
• หมอหมู
• korean4life
• เก้าทัพ
• พักผ่อน
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com