Group Blog
All Blog
|
◄ Chapter 17 : นิวยอร์คซิตี้ ... เมืองนี้มีแต่คนป่วย Chapter 17 : นิวยอร์คซิตี้ ... เมืองนี้มีแต่คนป่วย  (ขอบคุณภาพจาก : //www.gamespy.com/articles/115/1159120p2.html) สวัสดีวันสงกรานต์ค่าาาา ห่างหายจากการอัพบล็อกไปนาน ต้องขอโทษทุกๆท่านที่ตามมาจากบล็อกที่แล้ว ที่ลุ้นระทึกให้เล่าต่อให้จบๆ หมดเวรหมดกรรมกันไปเสียที  จ๊ะๆ ... มาเล่าต่อแล้ว อย่าเพิ่งเสียอารมณ์กันไป สำหรับวันนี้ จะเป็นเรื่องอะไรนั้น มาฟังพร้อมๆกันเลยค่ะ นิวยอร์คซิตี้ ... เมืองนี้มีแต่คนป่วย โห แค่ชื่อก็น่ากรี๊ด จี๊ดหัวใจแล้วป่ะล่ะ  ดูเผินๆ คุณๆอาจจะนึกว่า อะไรวะ? นี่ระบบสาธารณสุขมันห่วยแตกมากหรือยังไง ชาวบ้านชาวเมืองถึงได้ป่วยเป็นหวัด คัดจมูก น้ำมูกไหล ไอ อาเจียน วิงเวียนศีรษะ แต่ช้าก่อน คำว่า "ป่วย" ของ Nakoze ไม่ได้หมายความถึงอาการทางกายภาพ อย่างไข้หวัด 2009 หรือโรคท้องร่วงมหาภัยอะไรนั่น แต่อย่างใด คำว่าป่วยในที่นี้คือ ป่วยจากข้างใน ป่วยจิต ป่วยใจกันดีแท้ ทำไม Nakoze ถึงพูดอย่างนี้นะ ? มาค่ะ มาย้อนความไปพร้อมๆกันดีกว่า ...... ย้อนกลับไปเมื่อตอนมาถึงใหม่ๆ ตอนที่ Nakoze ยังไม่ได้บ้าน Nakoze ก็เหมือนคนทั่วไปค่ะ หาบ้านจากทุกแหล่งที่จะหาได้ แล้วเช่นเดียวกัน ก็ได้ไปโพสหาบ้านในเวปดังของอเมริกาที่ชื่อว่า craigslist ซึ่งมันก็จะมีหมวดหาบ้านแยกต่างหากให้ Nakoze ก็เอาเลยค่ะ บอกว่ามี Asian student 2 คนนะ ต้องการแชร์บ้านกับผู้หญิง ไม่ปาร์ตี้ ไม่สูบบุหรี่ ไม่แอลกอฮอล์ มีงานทำเป็นหลักแหล่ง ถูกกฏหมาย ขอตรวจเช็คได้ บลาๆ แล้วก็ลงท้ายไว้ว่า ถ้ามีให้เช่า กรุณา text มานะคะ เวลาทำงานจะปิดเครื่องค่ะ เดี๋ยวจะ text ติดต่อกลับนะ พอตรวจความเรียบร้อยเสร็จก็คลิก โพสเข้าไป ซึ่งหารู้ไม่ว่านั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ Nakoze ได้เจอกับเหล่าคนป่วยเหล่านี้ เวลาผ่านไปได้ถึงเช้าวันรุ่งขึ้น ประมาณ 7 โมงเช้า ซึ่งแน่นอนว่า Nakoze ยังไปกราบเข้าเฝ้าพระอินทร์ รายงานความเป็นอยู่ของมนุษย์อยู่บนสวรรค์ ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไอ้เราก็เอ๊ะไม่ได้ตั้งปลุกนี่หว่า ก็งัวเงียๆ สะลึมสะลือ รับโทรศัพท์ Nakoze : ฮัลโหล ผู้ป่วยรายแรก : ซี๊ด ... อา ... โอ่ว ... ซี๊ด ... อ่าาาา Nakoze : ตื่นเต็มตาแต่ทันใด กรูเจอ sex phone เข้าให้แล้ว ผู้ป่วยรายแรก : ยังไม่หยุดเสียงครวญครางปางตายของมัน Nakoze : ด่าไปชุดใหญ่ ก่อนจะกระแทกหูใส่มัน กรี๊ด!! นี่โดนปลุกด้วยไอ้โรคจิตแต่เช้าเลยหรือไงวะคะเนี่ย  แต่ !! ท่าทางไอ้โรคจิตนี่จะติดใจ Nakoze มาก เพราะหลังจากที่มันโดนสวดชุดใหญ่วันนั้น มันก็ปฏิบัติการมัดใจ Nakoze โดยการโทรมาหาเกือบทุกวัน ที่เก่า...เวลาเดิม มันโทรมาทุกๆ 7 โมงเช้าค่ะ Nakoze ก็จัดแจงเมมเบอร์มันไว้ว่า "ไอ้โรคจิต 1" ที่ต้องมีหมายเลขต่อท้าย เพราะมันมีหลายนัมเบอร์จัดค่ะ เดี๋ยวจะค่อยๆเล่าให้ฟังทีละราย แรกๆ Nakoze ก็ด่าไอ้โรคจิตเบอร์ 1 เวลาที่มันโทรมา แต่ดูเหมือนมันจะไม่สลดแม้แต่น้อย ท้ายที่สุด Nakoze ก็เลยเปลี่ยนแผนรับมือกับมัน ตอนเช้าๆ จากที่เคยด่ามัน แล้วกระแทกหูใส่ ก็เปลี่ยนแผนค่ะเปลี่ยน ...... และแล้วเช้าวันนั้น Nakoze ก็เริ่มดำเนินแผนการ ....  7 โมงเช้า มันก็โทรมาตามกิจวัตรของมันปกติ แล้วก็เริ่มบรรเลงเพลง classic ตามแบบฉบับของมัน เรียกให้ดูหรูป่ะล่ะ 55+ แต่คราวนี้ Nakoze ไม่ด่าค่ะ Nakoze เปิดสปีกเกอร์โฟนเบาๆค้างไว้ แล้วก็นอนต่อ ทีนี้ พอมันไม่ได้ยินเสียงเราด่าเหมือนทุกวัน มันก็เริ่มกระวนกระวาย ส่งเสียงเรียก hey miss , hey , are you there ? hey hey !! มันก็พยายามเรียกอยู่นานสองนาน Nakoze ก็ไม่โต้ตอบ นอนฟังมันต่อไป ... กระทั่งมันทนไม่ไหว สบทว่า shit !! แล้วก็วางหูไป ไอ้โรคจิตรายแรกก็ยังโทรมาก่อกวนอีก 2-3 ครั้ง Nakoze ก็ทำแผนเดิมนี้ทุกครั้งที่มันโทรมา จนกระทั่งวันนึง มันคงทนไม่ไหว ตีจาก Nakoze ไป ไม่โทรมาอีกเลย ....  555555+ เป็นไงล่ะเมิง โรคจิตนัก เจอโรคจิตกว่าอย่างกรูนี่ !! ------------------------------- ไอ้โรคจิตเบอร์ 1 โทรก่อกวนอยู่ได้ประมาณ 1 เดือน มันก็เลือนหายไปจากชีวิต หลังทำแผนการนั้น แต่ในระหว่างนี้ก็มีเบอร์ 2 3 4 5 เพิ่มมาเรื่อยๆ .... ไอ้โรคจิตเบอร์ 2 นี่มาสุภาพกว่าเบอร์แรกหน่อยนึง ตรงที่มันไม่บรรเลงเพลง classic ให้ฟังอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไอ้โรคจิตเบอร์ 2 นี้ มันโทรมาหา Nakoze โดยคุยธุระเรื่องเช่าบ้าน ไอ้โรคจิต 2: สวัสดี เธอกำลังหาบ้านอยู่ใช่ไหม? ฉันมีบ้านให้เช่าสนใจหรือเปล่า Nakoze : ขอบคุณที่โทรมา แต่ฉันต้องการหา housemate ผู้หญิง ไอ้โรคจิต 2 : อ๋อๆ ฉันเข้าใจ แต่ฉันมีเมียแล้ว Nakoze : อือ แต่ฉันต้องการอยู่กับผู้หญิง  ไอ้โรคจิต 2 : ก็ฉันมีเมียแล้วนี่ไง Nakoze : เออ แต่กรูจะเอาผู้หญิง ไอ้โรคจิต 2 : โอเค ถ้างั้น ฉันเสนอให้เธอในราคา $300 สนใจไหม Nakoze : ฉันยืนยันว่าจะอยู่กับผู้หญิง ไอ้โรคจิต 2 : ฉันให้เธออยู่ฟรีเลย เอาไหม Nakoze : ไม่เป็นไร ขอบคุณ ฉันมีเงินจ่ายและฉันต้องการอยู่กับผู้หญิง  ไอ้โรคจิต 2 ก็ไม่ได้ว่าอะไร มันก็วางหูไป แต่ !!! คุณๆ อย่าคิดว่ามันจะหยุดเพียงแค่นั้น วันต่อมา มันก็โทรมาหาใหม่ ไอ้โรคจิต 2 : ที่เราคุยกันเมื่อวานน่ะ เธอชื่ออะไรหรอ ? Nakoze : จะถามทำไม ? ไอ้โรคจิต 2 : เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอ ฉันอยากรู้จักกับเธอจริงๆ Nakoze : ฉันยุ่ง ฉันต้องออกไปทำงาน ไอ้โรคจิต 2 : เธอทำงานที่ไหนหรอ ? ให้ฉันไปรับกลับไหม Nakoze : Stay away from me ไอ้โรคจิต 2 : หัวเราะ นี่เราเป็นเพื่อนกันก็ไม่ได้หรอ ? แล้ว Nakoze ก็วางหูไป จนวันที่สาม ไอ้โรคจิต 2 ก็ยังโทรมาไม่เลิก ไอ้โรคจิต 2 : สวัสดี เธอมีวันหยุดหรือเปล่า Nakoze : ทำไม ? ไอ้โรคจิต 2 : ก็เผื่อเธออยากจะออกไปดูหนังหรือเล่นโบว์ลิ่งด้วยกัน Nakoze : ทำไมไม่ชวนลูก ชวนเมียเมิงไปวะ ไอ้โรคจิต 2 : ใครบอกเธอว่าฉันมีเมีย ฉันไม่มี๊ ไม่มีเมีย Nakoze : เมิงบอกกรูวันแรกเองไง จำไม่ได้หรือไง ไอ้ฟาย !! [คำหลังนี่คิดในใจ] ไอ้โรคจิต 2 : ได้โปรดเถอะ ฉันอยากรู้จักเธอ อยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ Nakoze : ถ้าเมิงโทรมาอีก กรูจะเอาเบอร์เมิงไปให้ตำรวจจริงๆด้วย และแล้วไอ้โรคจิต 2 ก็หยุดโทรหา Nakoze ด้วยประการฉะนี้  จริงๆจะว่าไป ไอ้โรคจิต 2 นี่ช่วย Nakoze พัฒนาทักษะภาษามากเลยนะ มันชอบโทรมาคุยครั้งละห้านาที สิบนาที Nakoze ก็บ้าจี้คุยกับมันอี๊กกกก  ------------------------------- ถัดมาเป็นไอ้โรคจิตที่ 3 ไอ้คนนี้มาแปลก เพราะไม่ได้มีโทรศัพท์เป็นพาหะ แต่มันมาทางรถไฟใต้ดิน ...  ไม่ใช่ที่สถานีนี้หรอก แต่หาภาพเจอสถานีเดียว 55+ เรื่องก็มีอยู่ว่า กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว Nakoze ตัวน้อย กำลังหลั่นล้า เนื่องจากเป็นวัน day off จะไปช็อปปิ้ง ช็อปปิ้งงง ช็อปปิ้งงงงงงงง !!! และขณะที่ Nakoze ตัวน้อย กำลังยืนรอรถไฟอยู่นั่นเอง จู่ๆ ก็มีผู้ชายผิวขาว ไม่ปรากฏสัญชาติคนนึงเดินเข้ามาประชิดตัว ไอ้โรคจิต 3 : สวัสดี ฉันชื่อรัสตี้ ยินดีที่ได้รู้จัก นี่เธอมาจากที่ไหนหรอ ? Nakoze : อ่อ หวัดดี มาจาก ไทยแลนด์น่ะ ไอ้โรคจิต 3 : โอ้ โอ้ !!! ฉันรู้จัก ฉันชอบประเทศไทยมากเลย นี่เธอมาทำอะไรหรอ ? Nakoze : [โกหกไปเพราะไม่อยากให้มันรู้ว่าทำงานที่ไหน] อ๋อ มาเรียนภาษา ไอ้โรคจิต 3 : เฮ้ย ทำไมต้องเรียนอีก ฉันว่าภาษาเธอโอเค Nakoze : ไม่หรอก ฉันไม่ได้เก่งขนาดนั้น ไอ้โรคจิต 3 : มาอยู่กี่เดือนหรอ จะกลับเมื่อไร Nakoze : อ้อ อีกประมาณ 2 เดือนก็กลับแล้ว มาอยู่นานละ [จริงๆแล้ว .... อยู่มาได้เดือนเดียวจ๊ะ] ไอ้โรคจิต 3 : ฉันอยากไปเที่ยวประเทศไทยกับเธอจังเลย ฉันเคยไปไทยมาแล้ว Nakoze : เฮ้ย จริงดิ่ เคยไปเที่ยวด้วยหรอ ไอ้โรคจิต 3 : เคย เคยไปเชียงใหม่ ชอบมากๆ แล้วก็อีกที่นึง ..... พัทยา Nakoze : คิดในใจ กรูว่าแล้วววววววว  ไอ้โรคจิต 3 : เนี่ย ฉันชอบพัทยาเป็นพิเศษเลย เธอรู้ไหมว่าทำไม Nakoze : เริ่มเบนหน้าหนี ทำเป็นมองหารถไฟ...ที่เมื่อไรจะมาวะ ไอ้โรคจิต 3 : ฉันชอบมากเลย " ฉันชอบไป Boom Boom Fucking Thai girls " Nakoze : แสยะยิ้ม แล้วกระเถิบไปรวมกลุ่มกับชาวบ้านคนอื่น ไอ้โรคจิต 3 : นี่เธอ ก็มาจากพัทยาหรือเปล่า เธอทำอาชีพนี้ด้วยมั๊ย ? Nakoze : No !! แล้วรถไฟก็มาช่วยชีวิตพอดี Nakoze กำลังจะรอขึ้น แต่ไอ้โรคจิต 3 มันก็ถามว่า นี่เธอจะไปไหนหรอ ใช่รถคันนี้หรือเปล่า ขึ้นมาด้วยกันสิ จะได้คุยกันต่อ ฉันชอบคุยกับเธอนะ Nakoze : เอ่อ ... เชิญคุณมึงไปคนเดียวเถอะค่ะ รถกรูต้องรอคันหน้า คันนี้ไม่ผ่าน ไอ้โรคจิต 3 : หรอ น่าเสียดายจัง เธอมีเบอร์โทรศัพท์มั๊ย Nakoze : ไม่มี กูจน อย่ามายุ่งก๊ะกู ว่าแล้วไอ้โรคจิต 3 ก็หายไปจากชีวิต Nakoze พร้อมๆกับขบวนรถไฟขบวนนั้น ทิ้งให้ Nakoze ยืนด่ามันในใจ เม่ง...ยืนรอรถมาครึ่งชั่วโมง เพราะเมิงแท้ๆกรูถึงไม่ได้ไป ทำไมต้องเสือกมาขึ้นคันเดียวกันด้วยวะ !! ------------------------------- แล้วก็มาถึงไอ้โรคจิตที่ 4 คนนี้มาแหวกแนว ไม่หยาบคาย แต่แทะโลมสิ้นดี ไอ้โรคจิตที่ 4 มันรักษามารยาทมากค่ะท่านผู้ชม Nakoze โพสไว้ว่าอย่าโทรมา มันก็ไม่โทร แต่มัน text มา ไอ้โรคจิตที่ 4 : สวัสดี ผมมีห้องว่างให้เช่า ผมเป็นครูสอนฟิตเนส Nakoze : ขอบคุณสำหรับคำชวน แต่ฉันต้องการแชร์กับผู้หญิงเท่านั้น  ไอ้โรคจิตที่ 4 : ผมเข้าใจ แต่ว่าให้โอกาสผมได้พิสูจน์ตัวเองซักครั้งนึงเถอะ Nakoze : เมิงบ้าหรือเปล่าเนี่ย กรูไม่รู้จักเมิงนะ  ไอ้โรคจิตที่ 4 : ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไป แต่ได้โปรดเถอะ ผมอยากพบคุณ Nakoze ก็หยุดโต้ตอบไอ้บ้านี้ไป เพราะมันไร้สาระสุดๆ แต่ไอ้โรคจิตที่ 4 ก็มีความพยายามสูงมาก มัน text มาหา เช้า พักเบรก จิบน้ำชา กลางวัน คุกกี้ยามบ่าย มื้อค่ำ โจ๊กก่อนนอน ข้าวต้มรอบดึก มัน text มาหาแทบจะทุกช่วงเวลาของชีวิต เนื้อหาข้างในก็น้ำเน่าเหลือเกิน ไอ้โรคจิตที่ 4 : ได้โปรดที่รัก ให้โอกาสผมเถอะ  ........ ที่รัก ผมจะดูแลคุณไปตลอดชีวิต หัวใจผมจะเป็นของคุณ ........ แม่ยอดยาหยีให้พี่ได้ดูแลเธอเถอะ พี่สัญญาจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง ........ ฉันจะแต่งงานกับเธอ ฉันจะให้ทุกอย่างที่เธออยากได้ ฉันจะทำเรื่องขอยื่นกรีนการ์ดให้เธอแม่ยอดดวงใจ [นี่กรูขอหร่อ !!! ]Nakoze : ฉันบอกหรอว่าฉันอยากได้กรีนการ์ด  ไอ้โรคจิตที่ 4 : เธอหายโกรธฉันแล้วใช่ไหมถึง text มา แน่นอนเธออยากได้มันแน่ Nakoze : กรูไม่อยากได้ ไอ้ซวกเอ้ย !!  ไอ้โรคจิตที่ 4 : เธอคิดว่าจะจัดงานแต่งงานของเรายังไงดี เราจะไปจัดที่โรงแรมพลาซ่าดีไหม ฉันอยากให้เธออยู่ในชุดสีขาว ........ ที่รัก ฉันอยากเห็นหน้าเธอทุกเช้า อยากนอนเตียงเดียวกับเธอ ........ ฉันจะซื้อชุดชั้นใน Victoria Secret แบบที่เธอชอบ ........ ฉันจะมองดูเธอยามหลับ ยามตื่น แม้กระทั่งยามอาบน้ำด้วยดวงตาของฉัน ........ ฉันจะช่วยเธอแต่งตัวไปทำงานในทุกๆเช้า และจะช่วยปลดเสื้อผ้ายามเธอหลับไหล [เอ้าอิห่า เริ่มอีโรติก ]........ ฉันจะปลุกเธอด้วยจุมพิตอันอ่อนหวานในในยามเช้า ........ แล้วไอ้โรคจิตที่ 4 ก็ส่งแมสเสจหวานซึ้ง ขอแต่งงานบ้าง บอกจะยกมรดก ทรัพย์สมบัติที่ดินให้บ้างอะไรบ้าง แต่ Nakoze ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร ไอ้โรคจิตที่ 4 กลับแม้แต่คำเดียว จนกระทั่งวันนึง จะเล่นเน็ต เอ๊ะทำไมมันโทรศัพท์ขึ้นเตือนความจำเครื่องวะ ก็เลยนั่งไล่ลบรูป ลบเพลง ปรากฏว่ามันก็ไม่หาย ก็เลยมาจัดการ mail box ปรากฏว่า เจอแต่ข้อความจาก ไอ้โรคจิตที่ 4 ก็เลยนั่งไล่ลบ สรุปเสร็จสรรพ มันส่งมาหา Nakoze 119 ข้อความด้วยกัน  โอ๊ะ แม่ง....พยายาม... นี่มันโรคจิตทุ่มเทแท้ๆ ดูซิกรู เกือบจะได้ Victoria Secret ฟรีมาละ  เอาล่ะค่ะ ขอเสียงปรบมือให้ไอ้โรคจิตที่ 4 หน่อยค๊าาาาาาา ------------------------------- มาถึงไอ้โรคจิตที่ 5 รายนี้มีพาหะเป็นโทรศัพท์เหมือนเดิม แต่มาแนวฮาร์ดคอร์ เฉียบขาด ตรงประเด็น !! ไอ้รายที่ 5 นี้มาแบบไม่ทันตั้งเลยค่ะ ท่านผู้ช๊มม แกมีจุดยืนเป็นของตัวเองมาก อยู่มาวันนึง nakoze ก็ได้รับแมสเสจ ก็กดเปิดดูตามปกติ ก็ปรากฏให้เห็นแมสเสจบอกว่า อยากเล่น sex cam ก้นไหม ? Nakoze ก็ส่ง text กลับไปด่า มันก็เลยส่ง picture text มาให้ ปรากฏเป็นรูป ของไอ้โรคจิตนี้ พร้อมกับกล้วยหอมของมัน กรี๊ด !!!!! ไอ้นี่ฮาร์ดคอร์ มว๊ากกกกกก!!! Nakoze ก็ส่งกลับไปด่าอีก ทีนี้มันก็เลยส่งรูปมาเพิ่มเป็นคนละอิริยาบถ มาให้เชยชม บอกว่ามันชื่อแอนโทนี่ อายุ 28 เป็นลูกครึ่งสเปนอเมริกัน คนนี้ร้ายแรงมาก เพราะชอบส่งรูปโป๊มา อีกหลายๆรูป จนสุดท้าย Nakoze ไม่ไหว ก็เลยส่ง text ไปขู่มัน บอกว่าถ้ามันไม่หยุดส่ง จะถ่ายรูปประจานในเน็ต แล้วก็จะเอาหลักฐานไปให้ตำรวจ ไอ้โรคจิตแองโชวี่ แอนโทนี่อะไรนี่ ถึงได้หยุดได้ เฮ้อ ..... จริงๆยังมีอีก 2-3 ราย ที่ผ่านเข้ามา แต่ไม่ถึงกับโรคจิต อย่างเช่น มีคุณพี่ผิวสีคนนึง เดินเข้ามาหากลางดึกตอนเลิกงานออกมาจากร้าน แกเดินมาหาบอกว่า เป็นลูกค้าที่ร้าน สนใจอยากไปปาร์ตี้กันไหม ? ตอนนั้นแบบ โคดเหวออ่ะ แล้วมันดึก คนก็เริ่มบางตาแล้วด้วย โชคดีที่มีเพื่อนร่วมงานเดินออกมาพอดี เค้าเลยแบบ ยูมีปัญหาไรกับเพื่อนไอป่ะ ถ้าไม่มีอะไร ไอพาเพื่อนกลับบ้านก่อนนะ แล้วเค้าก็พาเราไปส่งรถไฟใต้ดิน โอ้โห ... ซึ้งงง จริงๆแล้ว ประสบการณ์กับคนป่วยเหล่านี้ยังมีอีกเยอะไปหมด ไม่ใช่แค่กับผู้ชายนะ กับผู้หญิงก็เจอหลายคน เช่น อยู่มาวันนึง เรากำลังเดินไปที่ทำงาน แล้วปรากฏว่ามีผู้หญิงคนนึง มันจะเดินตัดหน้าเรา แล้วปรากฏว่าหลบไม่พ้น Nakoze ก็เลยเหยียบตรงส้นเท้าของนาง นางก็ตะโกนโวยวายๆ ด่า Nakoze ซึ่ง ... บอกตามตรง กรูไม่สะทกสะท้านค่ะ ... กรูไม่เจ็บ เพราะกรู ... ฟังมึงไม่รู้เรื่องโว้ย !!!!!  555 + นี่แหละหนา คงเป็นปกติของเมืองใหญ่ สังคมมันกดดันเค้า เม่งเป็นบ้ากันทั้งบ้านทั้งเมือง บางคนก็่ทำงานเป็นหุ่นยนต์ เช้าๆนี่เอาละ รีบวิ่งขึ้นรถไฟใต้ดิน ประตูจะปิดอยู่แล้ว ยอมเสี่ยงโดนหนีบเพื่อให้ได้ไปทันรถก็มี จะเดินดีๆก็ไม่ได้ ต้องวิ่ง กลัวไปไม่ทันเวลา นี่ถ้าประเทศนี้เค้ามีเวลาขาย เชื่อว่า ทุกคนก็คงอยากจะซื้อเพิ่มซักวันละ 40 ชั่วโมง แหม ... อยากมีเวลาเพิ่มก็ไม่อยากหรอกจ๊ะ ไม่ต้องไปซื้อหาที่ไหน แค่นอนให้น้อยลง ตื่นเช้าอีกซัก 10 นาที แค่นี้ก็มีเวลากินข้าวเช้า ไม่ต้องวิ่งขึ้นรถเมล์แล้ว จริงไหมจ๊ะ สำหรับบล็อกนี้ขอจบเอาไว้เพียงแค่นี้ ติดตามต่อบล็อกหน้า มันส์เหมือนเดิมจ้าาาาา ราตรีสวัสดิ์ พี่น้องชาวไทย .... 
ติดตามบล็อกหน้าอยู่นะคะๆๆ
โดย: ^____^ IP: 124.120.223.65 วันที่: 15 เมษายน 2555 เวลา:9:57:35 น.
เราก็เคยเจอโรคจิต เล่น Sex Phone
กดรับ แล้วไม่พูดก็แล้ว ก็ยังโทรมาอีก เลยเล่นด้วยกับมันเลย อ๊า อา อา ... พอเราคาดว่าน่าจะถึงจุดพีคแล้ว เราเลยร้องซะดังเลย ประมาณว่า ทำไม ทำไม ทำไมมันเล็กอย่างนี้ ชั้นไม่รู้สึกอะไรเลย  จากนั้นก็ไม่โทรมาอีกเลย ตกลงใครโรคจิตกว่ากัน  โดย: เด็กน้อยตัวแสบ
 วันที่: 2 สิงหาคม 2555 เวลา:13:57:09 น.@ คุณ^____^ : จ้าาาา ขอบคุณมากที่มาเยี่ยมชม
@ คุณเด็กน้อยตัวแสบ : เอาไว้รายหน้า จะลองใช้แผนนี้ดูบ้างค่ะ  โดย: nakoze
วันที่: 3 สิงหาคม 2555 เวลา:3:37:49 น.ขอบคุณค่า กำลังหาข้อมูลอยู่ พอดีเลยค่ะ ช่วยได้มากๆค่ะ
โดย: blue IP: 182.53.148.110 วันที่: 16 สิงหาคม 2555 เวลา:14:25:20 น.
นั่งอ่านตาแฉะเลย ฮ่าาา เขียนสนุกมากๆแถมได้ความรู้มากมายเลยค่ะ
จริงๆอ่านหลายหน้าเลยแต่ขออนุญาตเม้นรวมไว้ที่หน้าสุดท้ายนี้นะคะ^^ โดย: LoveLatte IP: 101.109.172.240 วันที่: 22 กันยายน 2555 เวลา:1:16:46 น.
ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากๆเลยนะคะ เราก็จะไปเวิร์คNYC เหมือนกัน ถ้ามีคำถามอะไรขออนุญาติเมลล์ไปถามนะคะ^^
โดย: minix IP: 183.88.242.100 วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:2:22:56 น.
พี่nakozeขา เมื่อไรจะมาอัพต่ออ่ะคะ แฟนๆรอติดตามอยู่ หนูอ่านของพี่จบไปสองรอบแล้วเนี๊ย
โดย: flysky IP: 158.108.92.25 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:13:07 น.
พี่เล่าเรื่องเก่งจังเลย นั่งอ่านจนจบทุกตอนเลยที่พี่เขียนมา ขำค่ะ หลายเรื่องไม่คิดว่าจะขำออกก็ยังฮา
โดย: spb IP: 118.173.188.88 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:21:29:04 น.
พี่เล่าเรื่องตลกมากอ่ะ ความจริงมันเปนเรื่องที่น่ากลัวมากนะ 55555+ ขอ FC เลยค่ะ XD ``
โดย: keeraling IP: 27.145.34.141 วันที่: 24 สิงหาคม 2556 เวลา:23:22:43 น.
Nakozeหนูเล่าเรื่องได้เก่งมากๆๆๆเลยค่ะ น้าอ่านทุกตอน ได้ทั้งสาระและความบันเทิง และที่สำคัญเป็นประโยชน์มากสำหรับคนที่อยู่ระหว่างการตัดสินใจและหาข้อมูล(รวมทั้งลูกสาวของน้า)ที่เตรียมตัวที่จะไปwat ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับข้อมูลที่อุตส่าห์เสียเวลาต้องพิมพ์มาเล่าสู่กันฟัง ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
โดย: Kanokorn IP: 113.53.58.108 วันที่: 10 ตุลาคม 2556 เวลา:7:06:21 น.
ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ นี่ตามมาจากพันทิป ถ้ามีโอกาสก็อยากจะเก็บตังไปอยู่ แต่ต้องรีบหน่อยเพราะตอนนี้เปิดเทอมก็จะขึ้นปี2แล้ว
สิ่งที่กลัวคือกลัวไปแล้วฟังไม่รู้เรื่อง ฮือๆ เป็นคนที่อ่านออกเขียนได้พิมพ์สนทนาได้นะคะ แต่พอถึงเวลาพูดมันจะเรียงประโยคไม่ค่อยถูก ละกะเลาฟัง จะๆม่ค่อยมั่นใจว่าคำที่เราได้ยินมันใช่คำนี้ป่าว ไรเงี้ยยย T0T โดย: Nana IP: 171.101.89.108 วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:4:01:29 น.
|
nakoze
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 60 คน [?]
Link |
|||||||||||||
สงสัย เค้าจะเเเอบปิีงพี่เป็นเเน่เเท้ 555 สงสัยต้องไปฝึกหาคำมาเตรียมด่าไว้บ้างเเล้ว ฮิฮิ
เเต่ก็น่าสงสารคนพวกนี้นะคะ เค้าคงไม่มีใครให้ไประบายด้วย สังคมอเมริกันนี่กดดันน่าดูเลย