ระบบเบรตตันวูดส์ (Bretton Woods System) เป็นระบบการเงินและการแลกเปลี่ยนเงินตราที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ สอง เพื่อให้มีการควบคุมและความเสถียรในการเคลื่อนไหวของสกุลเงินระหว่างประเทศ ระบบนี้ถูกสร้างขึ้นในการประชุมที่เมืองเบรตตันวูดส์ในรัฐนิวฮัมป์เชียร์ สหรัฐอเมริกา ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1944
ในระบบเบรตตันวูดส์ แต่ละประเทศจะมีการผูกมัดค่าเงินของสกุลเงินของตนกับดอลลาร์สหรัฐอเมริกา (USD) โดย USD จะถูกผูกกับทองคำในอัตรา 35 ดอลลาร์ต่อออนซ์ทองคำ ซึ่งทำให้ดอลลาร์มีความหมายเป็นสกุลเงินหลักที่มีค่าคงที่และความเสถียรในตลาดโลก
ระบบนี้มีสำคัญเนื่องจากมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจโลกในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ สอง ระบบการเงินและการแลกเปลี่ยนเงินตราที่มีองค์ประกอบหลายแห่งในการควบคุมค่าเงินไม่ได้สำเร็จ และมีความผันผวนในการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงิน สร้างความไม่แน่นอนในการซื้อขายและการลงทุนระหว่างประเทศ ด้วยเหตุนี้ ระบบเบรตตันวูดส์จึงเกิดขึ้นเพื่อสร้างความเสถียรและความมั่นคงในระบบการเงินโลก
แต่ในที่สุด ในปี ค.ศ. 1971 ระบบเบรตตันวูดส์ถูกยกเลิกโดยประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาที่เวอร์นอน เบอร์ต์ โดยประกาศว่าสหรัฐอเมริกาจะไม่แลกเปลี่ยนดอลลาร์เป็นทองคำตามอัตราที่กำหนด ทำให้ระบบการแลกเปลี่ยนเงินตราโลกเปลี่ยนไปสู่ระบบที่ไม่มีสกุลเงินใดถูกผูกมัดกับทองคำ ส่วนหลายประเทศจึงนำมาติดตั้งระบบแลกเปลี่ยนเงินตราแบบแพร่หลาย (Floating exchange rate) แทน