นักเขียนนามปากกา "จันทร์ทอแสง" เขียนนิยายแนว 20+ ทั้งโลกสวยและโลกไม่สวย

 
สิงหาคม 2558
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
18 สิงหาคม 2558
 

[นางร้าย] 3 : ทะเลหวาน


: : : คำเตือน : : :

เนื้อหาของตอนนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป หากคุณไม่ชอบบทเรท 20+ กรุณาข้าม แต่ถ้าชอบ ก็อ่านโลดดดด




ตอนที่ 3

ทะเลหวาน



ณ ท้องทะเลกว้างสีฟ้าตัดกับสีเขียวมรกตดูสดชื่นสบายตา หาดทรายสีขาวที่ทอดยาวไกลสุดลูกหูลูกตาทำให้คนที่มองรู้สึกผ่อนคลาย กองละครเรื่อง เล่ห์นารี ยกพลมาถ่ายทำที่นี่เป็นเวลาสามวัน พวกเขาเหมาห้องพักแบบปิดรีสอร์ทกันเลยเพื่อความเป็นส่วนตัวในการถ่ายทำ ได้ห้องพัก ได้สถานที่ถ่ายทำ แถมยังได้ชายหาดแบบส่วนตัวอีกด้วย ถือว่าการมาครั้งนี้คุ้มแสนคุ้ม

นักแสดงที่ต้องเขาฉากในซีนทะเลนอกจากจะมีนักรบ อาทิตยาและกฤตยาแล้ว ยังมีนักแสดงตัวประกอบอีกสามสี่คนที่เล่นเป็นเพื่อนของนางเอก ซึ่งนัดแนะมาเที่ยวกันและบังเอิญมาเจอกับพระเอกที่นี่ และยังมีฉากท้ายเรื่องที่นางเอกหนีมาและพระเอกมาง้ออีกด้วย

ซีนแรกที่ถ่ายคือซีนนักรบกับอาทิตยาลงเล่นน้ำและมีฉากนัวเนียกันเบาๆ ระหว่างคนทั้งสอง นักแสดงสาวอยู่ในชุดบิกินี่ชิ้นเล็กสีชมพูสดอวดเรือนร่างขาวผ่องอรชรให้คนมองกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ขณะที่นักรบอยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำครึ่งน่องสีเข้ม กล้ามท้องของเขาเป็นมัดน่าลูบไล้ ทำเอาสาวๆ มองตามตาเป็นประกาย

“ซันกับรบมาซ้อมคิวกันก่อน ตอนแรกก็นอนเล่นที่ชายหาดก่อน แล้วรบก็ค่อยๆ เอาครีมกันแดดไปทาที่หลังของซัน มีบทพูดด้วย ท่องกันได้หรือยัง จากนั้นก็อุ้มซันไปที่ทะเล หยอกล้อเล่นกันและจบที่การจูบนะ กล้องจะค่อยๆ ถอยออกมา เข้าใจตรงกันนะ” ปรเมศบอกเร็วๆ สองหนุ่มสาวที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมพยักหน้ารับ จากนั้นก็เดินไปยังตำแหน่งที่มีเก้าอี้และร่มปักอยู่ ทั้งสองซักซ้อมบทอยู่สองสามครั้ง จนเมื่อบทพูดไม่ติดขัดแล้ว ปรเมศก็เริ่มถ่ายทำ

อาทิตยาถอดเสื้อคลุมออกเผยให้เห็นร่างบางขาวเนียนในชุดบิกินี่ตัวเล็กจิ๋วที่แทบปิดส่วนบนไม่มิด เธอนอนคว่ำหน้าโดยใช้ท่อนแขนต่างหมอน เธอกำลังนอนหลับสบาย สักพักนักรบก็เข้ามานั่งข้างๆ เขาก้มลงจูบหัวไหล่เธอเบาๆ

“ไปเล่นน้ำกันดีกว่าครับ” เขาเอ่ยชวน

“เดี๋ยวก่อนได้มั้ยคะ พุดกำลังสบายเลยค่ะ”

“แต่ผมอยากเล่นน้ำ นะครับ เดี๋ยวผมทาครีมให้” เขาอาสาและเทครีมกันแดดลงบนฝ่ามือก่อนลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนของเธอพร้อมกันนั้นเขายังปลดสายเดี่ยวที่ผูกอยู่กลางหลังเธอด้วย

“ผมนวดให้นะครับ” เขาเอ่ยและบีบบริเวณท้ายทอยของเธอเบาๆ

“อืมมม ดีจังเลยค่ะ นวดอีกสิคะ” เธอร้องขอเสียงเบา

“ถ้าอยากให้ผมนวดอีกคุณต้องลงเล่นน้ำก่อน ไปนะครับ ไปเล่นน้ำกัน” เขากระซิบข้างหูแผ่วเบาแล้วผูกปมบิกินี่ให้เธอ หญิงสาวยิ้ม การไม่ปฏิเสธ ทำให้เขารู้ว่าเธอตกลงแล้ว นักรบจึงอุ้มเธอขึ้นแล้วเดินลงทะเล

เมื่อเดินจนระดับน้ำถึงเอวแล้ว ชายหนุ่มก็หยุดแล้ววางร่างเล็กลง มือของอาทิตยายังโอบรอบคอของเขา คลื่นบางเบากระทบร่างของเขากับเธอจนหญิงสาวเซเล็กน้อย เธอเอนตัวพิงเขาทำให้ด้านหน้าของทั้งสองแนบชิดกัน

“ลึกจังค่ะคุณทักษ์ พุดกลัวจม” เธอบอกเสียงอ้อน

“กอดผมไว้สิครับ” เขากระซิบบอกข้างหู

“แดดก็ร้อนนะคะ แต่ทำไมน้ำเย็นจังก็ไม่รู้ ดูสิพุดสั่นไปหมดแล้ว”

“เย็นหรือครับ แปลกจังทำไมผมรู้สึกว่าร้อนจนอยากจะถอดให้หมดทั้งตัวเลย ตอนนี้ร้อนหรือยังครับ ผมจะได้ถอดให้” เขาถามแล้วโอบเอวเธอไว้ มือหนาลูบคลึงอยู่ตรงสายบิกินี่ของเธอ

“เริ่มร้อนขึ้นมาแล้วค่ะ แต่คงร้อนเร็วกว่านี้ถ้าคุณจูบพุด” จบคำพูดนั้น ปากร้อนของนักรบก็โฉบมาประกบกับปากของอาทิตยาทันที ทั้งสองบดเบียดกลีบปากและขบเม้มลิ้นของกันและกัน มือของนักรบดึงสายบิกินี่ของเธอออกและปล่อยให้มันลอยไปตามกระแสน้ำ เขาดันร่างเล็กขึ้นฝั่งและค่อยๆ ผลักเธอลงนอนเรียบชายหาด ปากต่อปากยังแนบสนิทเหมือนทากาวไว้

กล้องตัวใหญ่ค่อยๆ ถอยออกจากจนเห็นสองร่างเป็นแค่จุดเล็กๆ ก่อนกล้องตัวนั้นจะตัดภาพไปยังท้องทะเล

“ทะเลที่นี่หวานจริงๆ นะครับ” นักรบเอ่ยยิ้มๆ แล้วขบเม้มซอกคอของเธอ มือใหญ่เคล้าคลึงสองเต้าของเธอไม่ยอมปล่อย

“แดดที่นี่ก็ร้อนมากด้วยค่ะ” อาทิตยากระซิบแล้วสอดมือเข้าใต้กางกางของเขา

“ตัวคุณทั้งนิ่มทั้งหอมเลยซัน”

“เอ๊ะ” หญิงสาวอุทานเพราะเกรงเขาจะเรียกชื่อผิด

“ผมปิดไมค์แล้วครับ และตอนนี้กล้องก็ถอยไปไกลจนมองไม่เห็นเราสองคนแล้วด้วย ทีมงานก็อยู่ตั้งไกล มองเราเห็นเป็นแค่จุดเล็กๆ เองครับ”

“ซันเพิ่งสังเกตว่าคุณอุ้มซันมาไกลกว่าจุดที่พี่เมศบอก เป็นแผนของคุณใช่ไหมคะ” เธอบอกแล้วกัดจมูกเขาเบาๆ

“เพื่อความสมจริงของฉากนี้ยังไงล่ะครับ ถ้าไม่เล่นจริงแล้วคนดูจะอินได้ยังไง นายเมศก็คงเห็นดีด้วย ไม่งั้นคงสั่งคัทไปแล้วตั้งแต่ผมดึงสายบิกินี่ของคุณ”

“คุณเนี่ย” หญิงสาวเรียกอย่างกระเง้ากระงอด “ถ้าภาพออกมาหวิวเกินและซันเสียหาย คุณต้องรับผิดชอบนะคะ”

“ผมบังให้คุณหมดแล้ว หายห่วงเรื่องนั้นครับ ผมไม่ยอมให้ใครมาเห็นในสิ่งที่ผมได้เห็นหรอกครับ ตัวคุณผมเห็นได้คนเดียว” เขาบอกแล้วก้มหอมแก้มเธอ ขณะที่อาทิตยาหัวเราะ

“คัท!” เสียงร้องสั่งดังมา ทำให้สองร่างที่กำลังนัวเนียต้องผละจากกัน ทีมงานคนหนึ่งวิ่งถือผ้าคลุมตัวใหญ่ไปให้อาทิตยาที่ยกมือขึ้นปิดหน้าอก เธอรับมาและใส่ให้เรียบร้อย ขณะที่นักรบรับผ้าเช็ดตัวมาซับหน้าและพาดไว้ที่ไหล่

“เล่นดีมาก ฉากนี้เยี่ยมมาก เทคเดียวผ่าน”

“ซีนเมื่อกี้โป๊หรือเปล่าเมศ” นักรบเดินเข้ามาถามและมองจอมอนิเตอร์

“ไม่ กล้องถ่ายจากด้านหลังของซันเห็นแค่สายบิกินี่โดนปลดแล้วก็ซูมไปที่ชุดก่อนจะถอยออกมา เล่นเกินบทไปแล้วนะรบ” น้ำเสียงช่วงท้ายมีแววตำหนิ

“ซันแนะนำคุณรบเองค่ะ” อาทิตยาบอกเสียงอ่อน สีหน้ารู้สึกผิด ทำให้ท่าทีของปรเมศอ่อนลง

“อ้าวเหรอ...งั้นก็แล้วไป ถ้ามีการตกลงกันก่อนพี่ก็ไม่ว่าอะไร ตอนแรกคิดว่ารบเล่นนอกบทซะอีก แต่พอซันไม่ตกใจ ไม่โวยวายพี่เลยปล่อยผ่าน”

“ถ้าพี่เมศเห็นว่าดีซันก็ดีใจค่ะ ตอนแรกคุณรบจะไม่เล่นซะด้วยซ้ำ แต่ซันบอกว่ามันจะทำให้คนดูรู้สึกว่าพระเอกหลงผู้หญิงคนนี้จริงๆ และเธอก็มีวิธีมัดใจคนที่เธอรักค่ะ”

“เยี่ยมมาก สมแล้วที่ซันเป็นนักแสดงแถวหน้าของวงการ พี่ดีใจที่ได้ร่วมงานกับซัน สงสัยคราวหน้าคงต้องหาบทเจ๋งๆ ให้ซันเล่นอีกแล้วล่ะ”

“ขอบคุณค่ะ”

“ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว เลิกกองก่อนได้ แล้วเจอกันอีกทีห้าโมงเย็น ถ่ายฉากเดินเล่นริมทะเลของซันกับรบ เป็นฉากสบายๆ ไม่มีอะไรยาก” ปรเมศบอกทีมงานก่อนทุกคนจะแยกย้ายกันเก็บของ





ค่ำแล้ว บรรยากาศภายในรีสอร์ทเงียบสงบเพราะมีแค่ทีมงานของกองละครที่มาเข้าพัก ซึ่งตอนนี้ส่วนหนึ่งก็ออกไปเที่ยวข้างนอกกันนำทีมโดยทัดเทพ นักแสดงหลักอีกคนของเรื่องนี้ ทำให้ที่รีสอร์ทเหลือเพียงไม่กี่คน

นักรบกับปรเมศนั่งดื่มและนั่งคุยกันอยู่หน้าห้องพัก เสียงคลื่นกระทบหาดดังมาไกลๆ คลอไปกับเสียงจิ้งหรีดที่ดังมาจากพุ่มไม้ ความเงียบสงบเหมาะแก่การนั่งทอดอารมณ์และดื่มเครื่องดื่มเบาๆ

“ทีมงานนายเมื่อไหร่จะกลับ พรุ่งนี้เริ่มถ่ายสิบโมง ระวังจะไม่ไหวกัน” นักรบเตือน

“ไม่ต้องเป็นห่วง พวกนั้นมันสายแข็ง เคยถ่ายงานเร่งทั้งวันทั้งคืนแถมอีกวันก็ได้นอนแค่สามสี่ชั่วโมงก็ยังทำงานต่อได้ แล้วนี่ก็เพิ่งสามทุ่ม ต่อให้กลับมาตีหนึ่งตีสองพวกนั้นก็ตื่นไหว” ปรเมศบอกอย่างรู้ใจลูกน้อง

“แบบนั้นก็ดี จะได้หายห่วง”

“วันนี้เล่นนอกบทเป็นไงบ้าง คุ้มค่าตัวเลยล่ะสิ” ผู้กำกับหนุ่มเอ่ยแซวญาติสนิท ขณะที่นักรบยิ้มและกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดแก้ว

“ทีมงานเขาพูดยังไงบ้าง มีใครทักหรือเปล่า” นักรบถาม

“ไม่มี ฉันจะบอกให้ว่าคนพวกนี้เขารู้กันว่าอะไรเป็นอะไร”

“รู้งั้นเหรอ รู้อะไร”

“ก็รู้เรื่องที่นายชอบเล่นนอกบทไง แต่ถ้ามันออกมาดีและไม่ประเจิดประเจ่อเกินไป พวกเขาก็มองว่ามันคืองาน แต่นายอย่าทำให้งานเสียและมีปัญหาแล้วกัน นิหน่าเขายิ่งขี้หึงอยู่”
นักรบถอนใจเฮือกใหญ่แล้วเอนตัวพิงพนักด้วยท่าทางเหนื่อยๆ ชื่อของคนรักทำให้รู้สึกหมดสนุก ท่าทางของญาติหนุ่มทำให้ปรเมศแปลกใจ

“อะไรกัน อย่าบอกนะว่ามีปัญหากับนิหน่าแล้ว”

“มันมีมานานแล้ว ไม่ใช่เพิ่งมามีตอนที่เล่นละครหรอก”

“ฉันเห็นนายกับนิหน่ารักกันดีไม่ใช่เหรอ เห็นควงกันไปไหนมาไหนกันตลอด”

“ภาพลวงตาทั้งนั้น” นักรบบอกสั้นๆ ก่อนรินเหล้าใส่แก้วและกระดกรวดเดียวจนหมด

“ฉันเบื่อและรำคาญจะแย่ ขี้หึง เอาแต่ใจ ขี้ระแวง อยู่ด้วยแล้วอึดอัดหายใจไม่ออก” เขาระบาย เพราะอยู่กับญาติสนิทและน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เขากล้าที่จะพูด

“โชคดีที่นิหน่าไม่ชอบผู้ชายเซอร์ๆ แบบฉัน เราเลยไม่ได้หมั้นกัน”

“ใช่ ทุกข์หนักก็เลยมาตกที่ฉันเต็มๆ” นักรบบอกแล้วหัวเราะหึ
ความรักของเขากับชนิตาเกิดขึ้นจากความคิดที่ว่า เรือล่มในนองทองจะไปไหน ของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายที่เป็นเพื่อนสนิทกัน ตอนแรกญาติผู้ใหญ่ต้องการให้ชนิตารักกับปรเมศเพราะสนิทกับประสานมากกว่า แต่หญิงสาวไม่ชอบ เธอจึงเบนเข็มมาที่นักรบ หนุ่มหล่อมาดเท่น่าควง พวกผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามและบอกให้ทั้งสองลองศึกษากันดู

“ดูท่าทางนิหน่าก็เป็นคนเอาใจเก่งไม่ใช่เหรอ ฉันเห็นนายกับเขาไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันออกบ่อย น่าจะปรับตัวเข้ากันได้นะ หรือว่านิหน่าไม่ถูกใจนาย” ปรเมศถามโดยละไว้ว่าเรื่องอะไรที่ไม่ถูกใจนักรบ

“จะว่ากันตามจริง นิหน่าก็เจ๋งไม่แพ้ใครหรอก” นักรบบอก ความสนิททำให้กล้าเปิดอก

“แล้วนี่นายยังเบื่ออีกเหรอ”

“นิหน่าทำให้ฉันตื่นเต้น เร้าใจก็จริง แต่พอหายจากอารมณ์นั้นนิหน่าก็ทำให้ฉันเบื่ออีก เพราะเขาเอาใจฉันเฉพาะเรื่องบนเตียง ซึ่งมันไม่ใช่ทั้งหมดหรอกเมศ ฉันต้องการคนน่ารักช่างเอาใจเวลาอยู่นอกเตียงด้วย” นักรบบอก

หลายคู่มักเข้าใจว่าถ้าเรื่องบนเตียงสุดยอดและทำให้อีกฝ่ายมีความสุขได้ เรื่องอื่นๆ ก็คงไม่สำคัญ แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่เลย เรื่องนอกเตียงและการเอาใจใส่คู่รักในเรื่องอื่นๆ ก็สำคัญไม่แพ้กัน

“อย่างซันหรือเปล่าที่นายชอบ” ปรเมศถาม ชื่อของคนที่เอ่ยมาทำให้อารมณ์ของนักรบดีขึ้น เขากระตุกยิ้ม สีหน้าผ่อนคลาย

“ใช่ ฉันยอมรับว่าชอบซันมาก เขาน่ารัก ช่างเอาใจ เขาทำให้ฉันหลงเวลาอยู่ด้วยกัน โดยที่บางครั้งไม่ต้องนึกถึงเรื่องนั้นด้วยซ้ำ ฉันอยู่กับเขาแล้วสบายใจ” นักรบยอมรับ

“ซันเป็นคนน่ารัก เข้ากับคนง่าย ใครอยู่ใกล้ก็ชอบทั้งนั้น”

“หวังว่าคงไม่ใช่นาย” น้ำเสียงของนักรบมีแววเอาเรื่อง

“เฮ้ย! บ้าหรอ” ปรเมศร้องเสียงดังแล้วหัวเราะ “ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก ถึงซันจะน่ารัก และถึงฉันจะชอบเขาแต่ก็ไม่ได้ชอบแบบนั้น” เขารีบบอก

“แล้วไป”

“นี่นายคิดจริงจังหรือแค่เล่นๆ กับซัน”

“จริงจัง”

“แล้วกับนิหน่าล่ะ”

นักรบยกไหล่เล็กน้อยและไม่มีคำตอบให้ “นายคิดจะเป็นเหมือนพระเอกเรื่องนี้หรือไง มีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่กลับไปหลงรักผู้หญิงอีกคนที่เต็มไปด้วยมารยาหญิง จนหลงหัวปักหัวปำ และอย่างซันน่ะ อย่าว่าฉันเอาผู้หญิงมานินทาเลย นายก็รู้ประวัติของเขาใช่ไหม ฉันว่าซันไม่เหมาะกับนายหรอก” ปรเมศบอกอย่างตรงไปตรงมา

“ฉันไม่สนหรอกว่าในอดีตเขาเคยเป็นยังไง ฉันรู้ว่าปัจจุบันเขาคือคนที่ฉันชอบและถ้าเขาชอบฉัน เขาต้องเปลี่ยนตัวเองได้”

“ซันเป็นคนรักสนุก ฉันหวังว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเองได้” ปรเมศเอ่ยแล้วชูแก้วขึ้น นักรบชูแก้วตามก่อนกระดกจนหมดแก้วอีกครั้ง จากนั้นก็ลุกขึ้น

“อ้าว จะไปแล้วเหรอ นี่ยังไม่สี่ทุ่มเลย” ปรเมศร้องถาม สีหน้าสงสัย

“อืม มีนัดน่ะ” นักรบบอกแล้วหลิ่วตาให้ญาติสนิท ปรเมศ กระตุกยิ้มแล้วส่ายหน้าน้อยๆ เพราะเข้าใจความหมาย

“เอาเถอะๆ อย่าให้มีปัญหาเกิดขึ้นแล้วกัน”

“มือชั้นนี้แล้ว นายไม่ต้องห่วงหรอก” นักรบรับปากก่อนเดินจากไป



ห้องของอาทิตยาอยู่เกือบสุดทางเดิน หญิงสาวพักคนเดียวเพราะไม่ชอบนอนรวมกับใคร ขณะที่ดาราสาวส่วนใหญ่จะนอนด้วยกันเพราะกลัวความมืดบ้าง กลัวสิ่งเร้นลับบ้าง ทางเดินไปห้องของเธอสลัวเล็กน้อยเพราะมีเพียงไฟสีส้มดวงเล็กคอยให้แสงสว่าง นักรบตรงไปที่ประตูห้องแล้วเคาะเบาๆ สักพักประตูบานนั้นก็เปิดออก ชายหนุ่มแทรกตัวเข้าไปแล้วรีบปิดประตู

ภายในห้องมีเพียงแสงสีส้มจากโต๊ะเครื่องแป้งที่ให้ความสว่างแบบสลัวๆ นักแสดงสาวสวยอยู่ในชุดนอนกระโปรงเนื้อผ้าบางเบา

“คิดว่าคุณรบจะลืมนัดของเราซะแล้ว” อาทิตยาพูดอย่างงอนๆ ทำให้นักรบต้องกอดและหอมเธอเป็นการปลอบ

“ผมคุยกับเมศอยู่ครับ นี่ก็ขอตัวออกมาก่อน”

“พี่เมศรู้มั้ยคะว่าคุณมาหาซัน”

“เมศไม่ใช่คนปากโป้งหรอกครับ” เขาบอกให้เธอสบายใจ

“ซันเริ่มไม่สบายใจแล้วสิคะ ทั้งๆ ที่รู้ว่าคุณมีคนรักอยู่แล้ว แต่ซันก็ยังทำแบบนี้ ซันคงเหมือนนางร้ายในละครที่คอยจะแย่งพระเอก” เธอเอ่ยเสียงเศร้า

“แต่นี่คือชีวิตจริงไม่ใช่ละครครับ เราอย่าไปพูดถึงคนอื่นเลย วันนี้คุณตากแดดทั้งวัน ให้ผมทาครีมบำรุงให้นะครับ” เขาพูดอย่างเอาใจและดึงเธอไปที่เตียง

“คุณก็ตากแดดเหมือนกัน ให้ซันทาครีมให้ดีกว่าค่ะ ซันอยากดูแลคุณ”

“ก็ได้ครับ” เขาไม่เกี่ยงแล้วนั่งพิงหัวเตียง อาทิตยาเดินไปหยิบครีมบำรุงของตัวเองเพื่อมาทาให้เขา

“นี่เป็นครีมที่คุณใช้ประจำหรือเปล่า”

“ใช่ค่ะ ยี่ห้อนี้หอมนะคะ ซันทาประจำค่ะ”

“มิน่าผิวคุณถึงได้นุ่มและหอม” เขาบอกแล้วแตะจมูกที่แก้มของเธอก่อนจับร่างเล็กพลิกนอนบนเตียง โดยมีร่างสูงใหญ่ทาบทับอยู่ด้านบน

“ใจร้อนจังนะคะ”

“เวลามีน้อยนี่ครับ นายเมศบอกว่าทีมงานจะกลับประมาณเที่ยงคืน แสดงว่าเวลาของความสุขมีแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น รู้มั้ยครับว่าผมคิดถึงคุณจะแย่ ยิ่งเห็นคุณอยู่ในชุดว่ายน้ำเมื่อกลางวัน ใจผมก็เต้นจนแทบจะหลุดออกมา”

“ปากหวานจริงนะคะ”

“อย่าชมอย่างเดียวครับต้องพิสูจน์ด้วย” เขาบอกแล้วโน้มตัวลงประกบปากกับเธอ ลิ้นต่อลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันไปมา ผลัดกันดูดดึงเข้าไปอยู่ในอุ้งปากของกันและกัน มือของนักรบเลิกชุดนอนกระโปรงของเธอขึ้นก่อนถอดออกทางศีรษะ เพียงแค่ชุดเดียว ร่างขาวเนียนก็เปลือยเปล่า เขาส่งมือไปบีบนวดฟ่อนเฟ้นสองเต้าอวบ ขณะที่มือของอาทิตยากำลังปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงของเขาอย่างเร่งด่วน

“อืมมม ปากคุณหวานจริงๆ ด้วยค่ะ แล้วตรงอื่นจะหวานด้วยมั้ยคะ” เธอเอ่ยถามเสียงยิ้มๆ นักรบขบริมฝีปากอิ่มที่ช่างเจรจาก่อนพลิกตัวลงไปนอนแล้วจับร่างขาวเนียนมานั่งบนตัว พร้อมกันนั้นก็รูดกางเกงที่ถูกปลดตะขอแล้วออกจากสะโพกสอบ

สองร่างเปลือยเปล่าและพร้อมที่จะ ‘ชิม’ กันและกันแล้ว

“อยากรู้ต้องลองครับ แล้วคุณจะติดใจ” นักรบเอ่ยชวนแล้วดึงเธอมาจูบอีกรอบ อาทิตยามอบจุมพิตสุดร้อนให้เขาจนพอใจ ก่อนเธอจะเลื่อนตัวลงช้าๆ ปากเล็กขบเม้มที่ปลายคางและต้นคอของเขา ทำเอานักรบใจสั่น

หญิงสาวเลื่อนใบหน้าไปที่แผงอกล่ำของเขา เธอใช้ลิ้นแตะเบาๆ ยังตุ่มเนื้อสีน้ำตาล ทำเอาขนกายของนักรบลุกชัน

“อาาาา ดีมากซัน แบบนั้นครับ” เขาครางต่ำแล้วเลื่อนมือมาที่สองเต้าอวบของเธอแล้วบีบขยำ อาทิตยาดูดกลืนตุ่มเนื้อของเขาจนเปียกเปื้อนไปด้วยน้ำลายก่อนขยับมาที่หน้าท้องที่อุดมไปด้วยซิกส์แพ็คสมเป็นชายชาตรี นักรบเกร็งหน้าท้องเมื่อปากเล็กขบเม้มและดูดเบาๆ มือของเธอกอบกุมตัวตนลำใหญ่ที่กำลังตื่นจากการปลุกเร้าพร้อมทั้งรูดสาวเพื่อให้มันตื่นแบบเต็มตัว

“อ๊ะ อาาาา อาา แบบนั้นซัน ดีมาก” นักรบเอ่ยชมเสียงติดขัดพร้อมหายใจหอบ

“ซันจะเริ่มกินคุณแล้วนะคะ” เธอบอกแล้วจ่อปากเล็กไปใกล้กายแกร่ง นักรบยกสะโพกคล้ายต้องการให้เธอกินเขาเร็วๆ อาทิตยายิ้มมุมปากก่อนจูบซับตัวตนของเขาแผ่วเบา เธอจูบตั้งแต่ส่วนหัวไปจนถึงโคนแกร่งจากนั้นก็วกกลับขึ้นมาเพื่ออ้าอมกายใหญ่เข้าไปในอุ้งปาก มือที่จับอยู่ตรงโคนรูดสาวไม่หยุดเพื่อเพิ่มความเสียว

“อาาา แบบนั้นซัน ซู๊ดดด เยี่ยมมาก โอ๊ะ โอยย” เสียงห้าวครางต่ำอย่างพอใจ หน้าท้องของเขาเกร็งเป็นพักๆ เมื่อเธอดูดกลืนเนื้อกายของเขา ยิ่งดูดแรง เขาก็ยิ่งเกร็งหน้าท้องด้วยความเสียวสะท้าน

“จ๊วบบบๆๆๆ” อาทิตยากลืนกินกายแกร่งของเขาจนแก้มตอบเข้าหากัน เธอดูดแล้วคาย คายแล้วดูดสลับกันไปมา เมื่อคายออกเธอก็ใช้ลิ้นเกลี่ยบริเวณส่วนปลายแล้วละเลียดเนื้อกายของเขาก่อนจะอมเข้าไปใหม่แล้วดูดจนแก้มตอบ ทำวนเวียนแบบนี้นับครั้งไม่ถ้วน

“โอ๊ะ โอ๊ะ โอยยย ใกล้แล้วซัน ดีมาก ซู๊ดดด โอ๊ะ โอยยย แบบนั้น” นักรบบอกเสียงสั่น ตัวสั่นเมื่ออาทิตยาใกล้ส่งเขาถึงฝั่งฝัน มือใหญ่กดศีรษะเธอแล้วลูบคลึงจนผมยาวเริ่มยุ่ง พร้อมกันนั้นก็ยกสะโพกรับ อาทิตยาถูกายใหญ่กับซีกฟันและกระพุ้งแก้ม มือของเธอไม่หยุดรูดสาวสักวินาที

“โอ๊ะ โอ๊ะ ไม่ ไม่ไหวแล้วซัน ซู๊ดดด สะ เสียว โอยยยย”

สายธารขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าไปในอุ้งปากของอาทิตยา หญิงสาวอมกายใหญ่ของเขาและดูดแรงๆ อีกหลายครั้งก่อนค้างไว้อย่างนั้นเพื่อกลืนกินน้ำรักแสนอร่อยที่เธอโปรดปราน เมื่อรีดตัวตนออกจนหมด เธอก็จูบซับกวาดเลียไปตามความยาวของกายแกร่งเพื่อทำความสะอาดก่อนเลื่อนตัวขึ้นแล้วส่งปากเล็กประกบกับปากของเขาอีกครั้ง

“หวานมั้ยครับ” เขาถามยิ้มๆ แล้วพลิกตัวเธอลงนอนพลางใช้เข่าดันเรียวขาของเธอให้แยกออก หญิงสาวชันเข่าและแยกขาอย่างรู้งาน มือเล็กจับสะโพกของเขาแล้วกดน้อยๆ

“หวานมากค่ะ หอมหวานที่สุด ซันชอบกินคุณที่สุด” เธอบอกอย่างเปิดเผย

“ผมก็ชอบกินคุณและเข้าไปอยู่ในตัวคุณที่สุด” เขาบอกขณะใช้กายใหญ่ถูไถกับเนินเนื้ออวบอูมของเธอ อาทิตยาครางแผ่วแล้วยกสะโพกรับ

“เข้ามาเร็วๆ สิคะ ซันรออยู่” หญิงสาวร้องขออย่างไม่อาย “ชักช้าด้วยไม่ทันนะคะ เรามีเวลาไม่มาก”

“นั่นสินะครับ” เขาเห็นด้วยก่อนค่อยๆ ดันกายใหญ่เข้าไปในโพรงอ่อนของเธอ อาทิตยาหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ขณะที่นักรบกัดฟัน ความคับแน่นของเธอทำให้เขาตื่นเต้นเร้าใจเสมอ

“อ๊ะ อ๊ะ คุณรบขา อาาา อาา ซี๊ดดด อาาาา”

“แน่นมากเลยครับ โอ๊ะ โอวววว” เขาบอกแล้วขยับสะโพกถี่ กายแกร่งเข้าไปได้ครึ่งโคนแล้วทำให้นักรบต้องเร่งตัวเองมากขึ้น เนื้อตัวของเขาสั่นเทาเมื่อภายในของเธอเริ่มบีบรัด

“โอ๊ะ โอววว ซู๊ดดดด โอวววว โอววว แน่นมาก แน่นเป็นบ้าเลย” เขาข่มเสียงแล้วขยับสะโพกให้เร็วและแรงขึ้นเพื่อจะได้เข้าไปให้ลึกกว่าเดิม

“ซี๊ดดด อาาาา อาาา อ๊ะ อ๊ะ คุณรบขา สะ เสียว โอยย เสียวจังค่ะ ซี๊ดดดด โอยย” ร่างเล็กสั่นสะท้านด้วยความเสียวถึงขีดสุด เธอยกสะโพกขึ้นลงรับการกระแทกกระทั้นของเขา สองเต้าอวบกระเด้งกระดอนไปตามแรงจนเธอต้องดึงเขาลงมา นักรบอ้าอมและดูดยอดถันเม็ดอวบของเธอย่างกระหายหิว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไม่ไหวแล้วค่ะ ใกล้แล้ว เร็วหน่อยค่ะ ซี๊ดดด โอยยย เสียว กะ ใกล้แล้ว” อาทิตยาเร่งเร้าเสียงหอบ ซึ่งนักรบก็ไม่ขัดศรัทธา เขาดันสะโพกถี่รัวจนร่างเล็กสั่นไหว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังพลั่บๆ ไปทั่วห้องประสานไปกับเสียงครางหอบของอาทิตยา โชคดีที่ห้องข้างๆ ไม่มีคนอยู่

“โอ๊ะ โอยยย โอยยย อาาาา”

“ซี๊ดดด อ๊ะ อาาา อาาา อ๊ากกก” หญิงสาวเกร็งตัว ผนังเนื้ออ่อนบีบรัดรุนแรงจนนักรบแทบขยับตัวไม่ได้ แต่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะส่งตัวตนเข้าไปจนสุดโคน ร่างเล็กกระตุกเป็นจังหวะสอดใส่ นักรบอัดกายใหญ่เข้าไปอีกสองสามครั้งก่อนฟุบหน้ากับซอกคอชื่นเหงื่อ ตัวตนลำใหญ่ยังฝังอยู่ในโพรงอ่อน

ความสุขถูกส่งผ่านให้แก่กัน พักห้องเงียบสงบได้กลายเป็นสวรรค์น้อยๆ ที่ระอุไปด้วยไฟสวาท




........................................



โหลดเรื่องเต็มในแบบอีบุ๊กส์ได้แล้วค่ะ




โหลดจากเว็บเมพ -->> นางร้าย

โหลดจากเว็บอุ๊คบี -->>  นางร้าย

โหลดจากเว็บอีบุ๊กส์ -->> นางร้าย



Create Date : 18 สิงหาคม 2558
Last Update : 18 สิงหาคม 2558 12:13:06 น. 0 comments
Counter : 2034 Pageviews.  
 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นักเขียนสีเทา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]








ผลงานที่เว็บอีบุ๊กส์ :






. . . . . . . . . . . .


ผลงานทั้งหมดที่เว็บเมพ :



[Add นักเขียนสีเทา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com