Hannibal (2001) ฮันนิบาล อำมหิตลั่นโลก "ภาคต่อความอำมหิต ของซีรี่ ฮันนิบาล"

ภาคต่อของThe Silence of the Lambs “อำมหิตไม่เงียบ” ที่ทิ้งช่วงความอำมหิตมานานร่วม 10 ปี

ภาคนี้แสดงถึงเหตุการณ์หลังจาก The Silence of the Lambs นะครับ คือ...หลังจากที่ป๋าฮันนิบาล(แอนโทนี่ ฮ้อปกิ้นส์)แหกคุกหนีออกมาได้แล้ว ป๋าแกก็เดินทางสายฆาตรกรโรคจิตต่อเรื่อยมา

ตัวหนังภาคนี้เนื้อเรื่องจะไม่เข้มข้นเหมือนภาคก่อนแล้วนะครับ และดูจะไม่เป็นหนังแนวสืบสวนสอบสวนเหมือนเดิมเสียด้วยซ้ำ กลับกลายเป็นหนังที่ทำมาเอาใจคอหนังโรคจิตกินคนไปซะเลย โดยตัวหนังที่สร้างออกมานี่...ศิลป์มากๆครับ ผมยังต้องขอซูฮกให้เลย เพราะจัดฉากได้ศิลป์และสวยมากๆ วิธีการฆ่าตามฉบับของฮันนิบาลก็สุดยอดมาก และสร้างตำนานจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะฉากร่วมโต๊ะอาหาร รับประทาน “สมอง” ที่เป็นฉากชวนแหวะสุดประทับใจของหลายๆคน (หลายๆคนอาจคิดในใจ ว่ามันน่าประทับใจตรงไหน - - )

เรื่องก็คือว่า แคลริส สตาร์ลิ่ง (นางเอกภาคแรก) ได้เป็นFBIเต็มตัวตามที่ตัวเองฝันแล้วหละครับ แล้วก็นะ..อยู่ในระดับแนวหน้าเสียด้วย อันนี้รู้สึกดีจังที่คนเขียนบทรู้จักการพัฒนาตัวละครนะครับ ส่วนแคลลิสก็ตามหา ดร. ฮันนิบาล ครับ ไม่รู้พี่แกประทับใจอะไรในตัว ดร. หนักกนา แต่ก็ไม่ต้องหากันนานหรอกครับ เพราะ ดร. ฮันนิบาลแกก็คอยติดตามแคลริสอยู่เหมือนกัน และตัวละครสำคัญอีกคนหนึ่งก็คือ เมสัน เวอร์เจอร์ มหาเศรษฐีคนหนึ่งที่ตกเป็นเหยื่อในการหว่านล้อม สะกดจิต เชิงจิตวิทยาของ ดร.ฮันนิบาล ถูกทำให้ผูกคอตัวเอง แล้วเอาเศษกระจกกรีดหนังหน้าตัวเองออกมาทีละชิ้น แล้วฮันนิบาลก็เอาหนังหน้านั้นไปให้หมูกิน (ฉากนี้ผมชื่นชอบมากๆ ที่แสดงให้เห็นถึงความมีรสนิยมของดร.แก เพราะขณะนั้นดร.ก็จิบไวล์พลางดูเจ้าเมสันมันทรมานตัวเอง ว่าไปแล้วก็อยากลองบ้างจัง มันจะมีความสุขไม๊น่อ..) เมสันไม่ตายครับ แต่เรียกว่าตายทั้งเป็นมากกว่า เพราะใบหน้าของเค้าในตอนนี้ดูไม่ได้เลยครับ เละเทะเกินมนุษย์ แถมยังต้องนั่งรถเข็นอีก เมสันก็แค้นฮันนิบาลมากๆครับ และต้องการเอาคืนอย่างสาสม อีกฉากหนึ่งที่ควรจับตาดูอย่างไม่ควรพลาดแม้ซีนเดียวก็คือ ฉากฮันนิบาลกับสายสืบหัวดื้อครับ คือ...เจ้าสายสืบคนเนี้ย มันมาตามรอยฮันนิบาลครับ แต่ฮันนิบาลมันรู้ตั้งเป็นชาติแล้ว ว่าเจ้าสายสืบเนี่ยไม่ได้มาดี ฝ่ายสตาร์ลิ่งก็มีโทรไปเตือนแล้ว แต่เจ้านี่ก็ดันไม่ฟัง ทำให้พบจุดจบอันน่าสยดสยอง น่าเสียวใส้(ผมแนะนำให้ไปหามาดูฉากนี้เต็มๆครับ เสียวใส้จริงๆอะ ขอบอก)

ตัดมาที่ ฮันนิบาล นะครับ ฮันนิบาลหลงไหลในตัวของแคลริสมานานแล้วหละครับ ซึ่งจะเห็นได้ตั้งแต่ The Silence of the Lambs แล้ว ที่พี่แกแอบแต๊ะอั๋งแคลริสอยู่ตลอด ซึ่งคนที่เคยอ่านในฉบับนิยายก็จะเข้าใจครับ ว่าความจริงในการที่พี่ฮันนิบาลชื่นชอบแคลริส มีส่วนเกี่ยวกันกับเหตุการณ์ในภาค “ฮันนิบาล ไรซิ่ง” ด้วย (เก่งนะครับ คนแต่งเนี่ย) มีอีกฉากหนึ่งที่ผมว่าคุณห้ามพลาดเลยก็คือ ฉากที่ฮันนิบาลถูกเมสันจับตัวไปครับ เพื่อหวังที่จะมัดแล้วให้หมูที่ถูกฝึกมาเป็นพิเศษรุมทึงทั้งเป็นครับ ซึ่งจุดจบของฉากนี้จะเป็นเช่นไร ต้องติดตามกันเอาเองนะครับ(ขอบอกนะครับ สะใจม๊ากกกกกกกกกกก) เอาละครับ มาถึงเหตการณ์ที่ฮันนิบาลพาแคลริสมาบ้าน(คนอื่น)กันดีกว่า ซึ่งจุดนี้ผมหละอยากจะวิจารณ์เหลือเกิน คือ ถ้าอิงตามฉบับในหนัง ผมชอบนะ ดูดีไปอีกแบบหนึ่ง แต่ในฉบับนิยายที่ผมไปอ่านมาสดๆร้อนๆคือ....คนเขียน บ้าไปแร้ว!!! - -“ แต่งมาให้แคลริสหื่น และโรคจิตพอๆกับฮันนิบาลเลย อยากจะบ้าตาย!! (สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านในฉบับนิยาย หามาอ่านดูครับ แล้วจะรู้ว่าคนเขียนเพี้ยนไปแล้วจริงๆ)

ฉากโต๊ะอาหารร่วมรับประทาน “สมอง” ทำได้ดีในระดับหนึ่งนะครับ คือ สามารถทำให้ผมรู้สึกอยากเข้าไปร่วมรับประทานอาหารกับฮันนิบาลด้วยเลย สมองคนย่างสดๆซักชิ้น ชีวิตนี้อยากลองกินซักครั้งจัง T^T จุดจบของหนังก็ทำออกมาแรงดีครับ ฮันนิบาลแมนมากๆเลย ถ้าคุณได้ดูแล้วจะทึ่งถึงความเป็นสุภาพบุรุษของผู้ชายคนนี้

ตัวหนังจัดว่าทำออกมารุนแรงมากๆครับ เรียกได้ว่าเด็กเล็กๆไม่ควรดูเลยหละครับ อาจซึมซับอะไรบางอย่างจนเข้าด้านมืดแบบผม ซึ่งผู้ที่มีอาการเสพติดของพวกนี้ ถ้าควบคุมสติตัวเองไม่ได้ ก็อาจจะกลายเป็นโรคจิตไปเลย ซึ่งผมยังไม่เป็น เพราะผมเป็นคนมีสติ ^_^ (แม้จะดูไร้สติในบางเวลาก็เถอะนะ) เป็นอีกหนึ่งในซีรี่ฮันนิบาลที่จัดว่า พลาดไป เสียดายตายชัก เลยหละครับ

คะแนน 8.5 เต็ม 10 ครับผม

Create Date : 31 กรกฎาคม 2550		39 comments
Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 19:21:31 น.
Counter : 10044 Pageviews.
Share Tweet