การดำเนินชีวิตบนโลกที่เต็มไปด้วยความบาป ย่อมหลีกหนีไม่พ้น ที่จะพบเจอกับสิ่งที่ไม่เป็นธรรม ไม่ชอบธรรม คนชั่วร้าย เหตุการณ์ที่ย่ำแย่ หรือ สิ่งที่เลวร้าย
เมื่อพบความอธรรม ... สิ่งที่ต้องทำ คือ ปกป้อง และ รักษาตนเองและครัวเรือนไว้ให้ดี ไม่ใช่ลุกขึ้นมาจัดการ เพราะเราก็เป็นมนุษย์ที่มีความจำกัดเหมือนกัน โดยเฉพาะความหยั่งรู้ ทุกมิติ ทุกกาลเวลา ทุกด้าน
เมื่อเรารักษาทางของตนเอง พระเจ้าจะทรงรักษาและสงวนผู้ชอบธรรมไว้ด้วยพระองค์เอง ในขณะที่เมื่อถึงวาระเวลา ความอธรรมเหล่านั้นจะถูกจัดการด้วยพระหัตถ์ของพระเจ้า
อียิปต์ ทำบาปอย่างดาษดื่น ก็ใช่ว่า จะต้องมีใครลุกขึ้นมาจัดการอียิปต์ ในขณะนั้นอิสราเอลได้แต่เฝ้าร้องทูลต่อพระเจ้า การดูแลมาถึงทุกๆ วัน แม้ยังไม่ถึงวาระพ้นสภาพเหล่านั้น การอวยพร ด้านอาหารก็ไม่ขาด การอวยพรด้านการขยายพงษ์พันธุ์ ก็ยิ่งทวีคูณ จนกระทั่งแม้แต่อียิปต์ยังหวั่นกลัวว่าจะเป็นภัยถึงตัว
และในทางกลับกัน ก็หาใช่ว่าอิสราเอลจะไม่เคย หรือ ไม่ได้ทำผิดเลย...
พวกเขาเก่งด้านการบ่นต่อว่าพระเจ้า
พวกเขาเปรียบเทียบพระเจ้ากับหยากเยื่อของอียิปต์ ด้วยกระเทียม
พวกเขาไม่เชื่อฟังพระเจ้าอย่างสุดใจ
วรีกรรมของพวกเขามากเหลือเกิน ตลอดเส้นทางเข้าสู่คานาอัน ทั้งๆ ที่เป็นช่วงที่ต้องพึ่งพาพระเจ้าสุดใจ แต่ก็ยังอหังการ หยิ่งผยอง แม้จะไร้สิ่งที่มีอยู่ในมือ ก็ยังฟาดงวง ฟาดงาต่อพระเจ้าอย่างที่สุด
1. อย่ามัวแต่คิดจะจัดการสิ่งอื่น หรือ ผู้อื่น โดยไม่ทันระวังตน หรือ ดูแลตนเองเป็นอย่างดี
2. แน่นอนว่าพระเจ้าทรงรู้ทุกสิ่ง เสียงร้องทุกข์จะถึงพระเจ้าแน่นอน แต่เมื่อพระเจ้ายังคงนิ่งเฉย และ ปล่อยให้มันเป็นไป นั่น คือ การอดกลั้นพระทัยอย่างมากของพระองค์ ด้วยว่า ***ทรงบริสุทธิ์กว่าเราอย่างมากมายมหาศาล***
3. บางครั้งสิ่งที่เรามอง อาจแค่มุมเดียว ด้านเดียว เวลาเดียว ยังมีข้อมูล และ สิ่งต่างๆ อีกมาก ที่เป็นปัจจัยหลัก ปัจจัยสำคัญ ปัจจัยรอง ปัจจัยข้องเกี่ยว ที่เราอาจไม่รอบรู้ก็เป็นได้ ดังนั้น จงสงวนตนเองจากการตัดสิน พิพากษา แช่งด่า หรือ วิพากษ์วิจารณ์จนยกใหญ่
4. ในขณะที่คนเรากำลังอยู่ในที่นั่งของการวิพากษ์วิจารณ์ มักจะหลงลืมไปว่า... ตนเองก็เคยทำผิดพลาดมาก่อนด้วยเช่นกัน อาจจะเรื่องเดียวกัน หรือ ต่างสถานการณ์ ต่างเวลากันออกไป แท้จริงคนเราทุกคนต้องการโอกาสในการเริ่มต้นใหม่ทั้งนั้น การไม่ชี้หน้าต่อว่าผู้อื่น ก็เป็นการเปิดหนทางให้เขาได้กลับใจใหม่ อีกทั้งยังเป็นการสำรวจตนเอง เพื่อปกป้องไม่ให้เกิดความผิดพลาดเหล่านั้นกับตนเองด้วยเช่นกัน แต่ในขณะเดียวกัน ก็จำเป็นต้องยืนบนเส้นทางของจุดยืนที่ชอบธรรมอย่างชัดเจน (เป็นเรื่องของการหาจุดสมดุลย์ที่ชัดเจนในตนเอง)