หายไปเป็นปี ...
งก ๆ เงิ่น ๆ ทำไรไม่ถูก เหอ ๆๆ ไม่ได้เขียนบล็อคนานมากเหลือเกินสวัสดี เพื่อน ๆๆ ทุกคนนะค่ะหายไปนาน เนื่องจากภาระกิจมากมาย ชีวิตในเกาหลี ณ. ตอนนี้ เข้าที่เข้าทาง มีความสุขระดับนึงค่ะตอนนี้ครอบครัวเรา ย้ายออกมาอยู่ลำพังกัน พ่อแม่ลูก แสนแฮปปี้ มีความสุขจริง ๆ ค่ะ ย้ายออกมาได้ ตั้งแต่เดือน กรกฏาคมที่ผ่านมารายละเอียดไว้คราวหน้าล่ะกันเนอะเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมา ได้กลับไปไทย ในระยะเวลาอันสั้นนิดเดว 10 วันเท่านั้น เพราะ คุณยาย ของหลาน ๆๆ กลับไปไทยเหมือนกัน เลยนัดเจอกันได้อยู่กับแม่แค่ 7 วัน แล้วแม่ก้อกลับนอร์เวย์ก่อน เราอยู่กันต่อ อีก 3 วัน แล้วก้อกลับมาเกาหลี ไม่ได้ไปเที่ยวไหนกันเลย ตอนแรก ว่าจะพาเด็ก ๆ ไปทะเล แต่ก้อไม่ได้ เนี่องจาก ไข้หวัดที่ระบาดอยุ่ตอนนั้น ชีวิตที่ไทย ตอนนั้น ก้อ อยู่ ที่ห้างสรรพสินค้าซะส่วนใหญ่ได้ไปเยี่ยมน้องหมา คิดถึ๊ง คิดถึง ได้ไปหา แค่วันเดียว น้องหมาอ้วนเหมือนหมู ตัวแม่ แก่ เต็มที ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้นานเท่าไร หวังว่า มันคงอยู่รอน้องสาวเราที่กำลังจะเดินทางไปเยี่ยม เดือนกุมภา ปีหน้านี้ หวังว่ามันคงจะรอ...ที่สำคัญ ตอนนี้สมาชิกครอบครัวเรา มีสาวน้อย เพิ่มมาอีก 1 คน.. เพิ่งคลอดเมื่อวันที่ 7 ที่ผ่านมา ชื่อภาษาเกาหลี คือ น้องเยยอง ส่วนชื่อเล่นแบบไทย ๆๆ ตอนแรกว่าจะตั้ง ว่าน้องนางฟ้า คือ จะได้คล้องจองกับชื่อพี่ ๆ แต่คุณยายบอกว่า ไม่ดีนะ เดี๋ยวเด็กจะป่วยบอก ให้ชื่อน้องน้ำพริกไปก่อน ..55แล้วมีเวลาจะคิดชื่อ แจ่ม ๆๆให้ ผ่านไป 1 อาทิตย์ คุณยายเมล์มาบอกว่าให้เรียกว่าน้องนำบุญ...ว้าว แจ่มจิง ๆๆๆ ลูกชั้นคือ แม่บอกว่า น้องเกิดมา ทำให้คุณยาย โชคดี สอบใบขับขี่ผ่าน เพราะสอบมานานและไม่ผ่าน แหม...เด็กคนนี้มีบุญจริง ๆๆ แม่บอกว่าที่นอร์เวย์ใบขับขี่ทำยากมากเหลือเกิน.... 555 เลยจัดให้ ชื่อนำบุญเป็นชื่อ ที่คุณยายเอาไว้เรียกโดยเฉพาะ ส่วนเรา ก้อคงเรียก เยยองอ่ะ น้องเยยอง ตอนคลอดทำเราเกือบตายในห้องคลอด แต่สุดท้ายก้อปลอดภัยดีทั้งคุณแม่คุณลุกค่ะ น้องคลอดมา หนัก 3400 กรัม น่าตาโชคดี ที่ไม่ไปทางพ่อ 555 ลุ้นมากมาย ว่าลูกชั้นจะตาโต หรือ ตาตี่หว่า ไว้จะเอาประสบการณ์การฝากครรภ์ที่เกาหลีมาเล่าให้ฟังดีกว่า นี่ละค่ะ สาเหตุที่หายไป เพราะแพ้ท้องมากมาย ทำไรไม่ได้เลย คือ ไม่อยากทำไรเลยดีกว่า ถ้ามีเวลาจะพยายาม กลับมาเขียนบ่อย ๆ นะค่ะขอตัวไปนอนก่อนดีกว่า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
: Users Online
