|   | 
					|||
จดหมายของเรา ฉบับที่สามสิบสี่ 
                  ............ อมตะนิรันดร์ หมายถึงคงอยู่ตลอดกาล ถ้าฉันบอกว่า ฉันตายแล้ว เธอจะเชื่อฉันไหม ถ้าเธอตอบว่า ไม่เชื่อหรอก นี่ไง..เรายังคุยกันอยู่เลย เพียงเธอตอบเช่นนั้น ฉันจะคงอยู่ตลอดกาล..มีชีวิตอมตะ..นิรันดร์ ............... จดหมายของเรา ฉบับที่สามสิบสาม 
                      .............     
				 ฉันใคร่รู้...     คุณค่าของเรื่องราวและสิ่งต่างๆนั้น     ย่อมผันแปรไปตามนิยามของผู้รับแต่ละคน     ..............     ดอกไม้จะมีคุณค่าต่อหุ่นยนต์ไหม     แล้วหัวใจจะมีความหมายต่อก้อนหินหรือไม่     เธอมีความเห็นเช่นไร     ..............   จดหมายของเรา ฉบับที่สามสิบสอง 
                        ...........      
				   บางครั้ง ฉันเฝ้ามองตัวเอง...ไม่แน่ใจว่าจะใช้คำพูดอย่างไรมาอธิบายให้เธอเข้าใจ...ครุ่นคิด...ใช่ไหม...ก็ไม่เชิงเสียทีเดียว...มอง...แล้วเห็น...หรือมอง...แต่ไม่เห็น...หรือเห็น...แต่ไม่เข้าใจ...   พูดไม่ค่อยถูกนะ...คล้ายๆว่าเมื่อเราผ่านพ้นช่วงเวลาบางช่วงมาก้าวผ่านเรื่องราวบางเรื่องเราจะเห็นภาพตัวเองแล้วเราก็อยากถามอะไรบางอย่างกับตัวเอง   บางครั้งพอมองอีกที ฉันก็จะเห็นฉันสองคน... คนหนึ่งอยู่ในครอบแก้วแห่งอดีตกาล...อีกคนหนึ่งอยู่ข้างนอกยืนตะโกนบอกฉันในครอบแก้ว...หันมาทางนี้...มองไปตรงนั้น...เธอควรทำอย่างนี้...ต้องทำอย่างนั้น.....แต่ต่อให้ฉันตะโกนดังแค่ไหน...หรือทุบครอบแก้วจนคลุ้มคลั่ง...อดีตก็ไม่เปลี่ยน...   ฉันคนที่หนึ่ง...ในครอบแก้วก็คือฉัน ฉันคนที่สอง...ผู้ตะโกนอยู่นอกครอบแก้วก็คือฉัน ฉันคนที่สาม...ผู้นั่งมองและครุ่นคิดก็คือฉัน...ผู้ไม่แน่ใจว่าจะใช้คำพูดอย่างไรมาอธิบายให้เธอเข้าใจ จดหมายของเรา ฉบับที่สามสิบเอ็ด 
                  สิ่งสำคัญไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตา............      และในรถไฟใต้ดิน ฉันก็มองไม่เห็นท้องฟ้า      ผู้โดยสารที่นั่งข้างๆก็ไม่มองอะไรนอกจากจอโทรศัพท์ของตัวเอง      แต่ละคนเงียบอยู่ในรังดักแด้ส่วนตัว      อืมมม.....      ถ้าเจอเจ้าชายน้อยบนรถไฟฟ้า      จะคุยเรื่องอะไรกันดีนะ.....      โมมูห์      2013      จดหมายของเรา ฉบับที่สามสิบ 
                  ...................................... ผิวน้ำราบเรียบราวกระจกเงา สะท้อนภาพหมู่เมฆแสงจันทรา แม่น้ำทอดกายสงบดังหญิงสาวยามนิทรา สรรพสิ่งเคลื่อนตัวอ้อยอิ่งแช่มช้า พื้นน้ำสีชมพูกลีบกุหลาบกระเพื่อมไหว ยามสายลมราตรีส่งยิ้มแลทักทาย ไม่รู้ตัวว่าความจริงหรือความฝัน ฉันเคลื่อนตัวลงสู่อ้อมกอดของสายน้ำ  | 
						โมมูห์ 
					
   ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]![]() Group Blog All Blog 
 Friends Blog  | 
					||
| Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. | |||


 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [