จดหมายของเรา ฉบับที่สิบเจ็ด
ฉันได้ฟังเรื่องเล่าแสนสะเทือนใจ
เรื่องของชายผู้ไม่รู้หนังสือ
ชายผู้อ่านไม่ออกและเขียนไม่ได้
เขากอดบทกวีแนบไว้ักับอก
จุมพิตตัวอักษรแสนอ่อนโยน
ความรักสยายปีกละมุนปกคลุมหัวใจ
ชายผู้ซึ่งรัก...แต่ไม่เข้าใจในสิ่งที่รัก....
ระหว่างเรา...ใครหนอคือบทกวีที่อ่านไม่ออก
............................................
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ลึกซึ้งเหลือเกิน