จดหมายฉบับสุดท้าย (จบ)

แต่ละเรื่องฉันจำได้ทุกฉากทุกตอนการจะเล่าได้นั้นมันเจ็บเข้าไปในหัวใจเหลือเกินป๊า ฉันไม่ต้องการให้เราจบกันแบบที่ทุกอย่างเต็มไปด้วยอารมณ์และทิฐิเหมือนก่อนหากเราจะจากกันก็ขอให้เราได้เข้าใจในทุกเรื่องและเลิกโกรธเกลียด..เพราะฉันไม่เคยโกรธเกลียดคุณจริงๆ เลยแม้สักครั้ง...

ฉันเฝ้าง้อคุณแสดงให้คุณเห็นว่าฉันต้องการคุณสักเพียงไหน แม้จะขอโทษอย่างไร ก็มีแต่คำพูดร้าย ๆรุนแรงทำร้ายจิตใจทั้งนั้นกลับมา บางครั้งบางวันที่คุณคุยดีแต่อีกวันพอฉันโทร.ไปคุณก็พูดร้ายด้วยน้ำเสียงรังเกียจเย้ยหยัน..ฉันรู้ว่าฉันทำไม่ดีกับคุณ แต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ 23มกรา คุณยังพูดกับฉันดี ๆ เลยว่า “ไม่ต้องมารัก คนนิสัยไม่ดี”ฉันจำอารมณ์และน้ำเสียงคุณตอนพูดได้เลยว่า คุณอารมณ์ดีและดูขำ ๆเหมือนจะหายโกรธแล้ว แต่พอวันจันทร์ฉันโทร.ไปคุณก็น้ำเสียงแย่ใส่ฉันอีกนี่แหละที่ทำให้ฉันสับสน และยังเฝ้ารอวันที่คุณจะให้อภัยและกลับมาดูแลสองแม่ลูกเหมือนเดิม

จนเรื่องร้ายๆ ก็เกิดขึ้นเรื่อย ๆ อีกตลอด 4 เดือนกว่าที่เราแยกกันมา จนถึง ณ วันนั้นที่ระเบิดลูกสุดท้ายได้ระเบิดแล้วในFacebookวันที่ 22 เม.ย. และคืนวันเสาร์ที่ 23 เม.ย.ที่ผ่านมาดังนั้นเรื่องของเราจะได้สงบและจบบริบูรณ์สักที ฉันหวังว่าปมเงื่อนที่เป็นปัญหาทั้งหลายในชีวิตคู่ของเราน่าจะถูกคลี่คลายก่อนอวสานด้วยจดหมายฉบับนี้

เราอาจเหมือนคนที่อยู่ด้วยกันมา13 ปี แต่ไม่รู้จักกันเลย ฉันอาจเข้าใจคุณผิดมาตลอด ปฏิบัติต่อคุณผิดมาตลอดทำให้คุณทุกข์มาตลอด 13 ปี ฉันขอโทษ...ฉันคิดไปตามประสาผู้หญิงหัวโบราณแต่อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นกับผู้ชายคนแรกในชีวิตให้ดีที่สุดแต่ฉันกลับละเลยในรายละเอียด และเอาแต่ใจตัวเอง จนครอบครัวต้องล่มสลาย

คุณอาจจะรู้สึกว่าฉันโกหก ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เขียนแต่มันจะมีประโยชน์อะไรเล่าที่ฉันจะมาแต่งความรู้สึกบอกคุณ..ให้คุณรู้สึกดีกับฉันงั้นหรือ..ไม่ใช่เลย..การเปิดเผยความผิดพลาดและตัวตนที่บ้าบิ่นแบบนี้มีแต่จะทำให้ฉันดูน่าสมเพชและทำให้คุณมั่นใจว่าคิดถูกแล้วที่เดินจากฉันไป..หรืออาจจะสงสารเห็นใจ ให้อภัยแต่ก็ไม่สามารถกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกันอีกแล้ว..

ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างไรก็แล้วแต่ทั้งหมดทั้งมวลที่ฉันเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา ก็เพื่อจะขอบคุณคุณในทุก ๆเรื่องที่คุณทำให้ฉันกับลูก วันเวลาที่ดีที่มีความสุขเหล่านั้นทำให้เราสองคนแม่ลูกมีชีวิตที่ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ในวันนี้แล้ว...มันเป็นช่วงเวลาที่มีความหมายกับชีวิตฉันและลูกคุณทำดีที่สุดในฐานะสามีและพ่อคนนึงจะทำได้แล้ว ขอให้คุณภาคภูมิใจเถิดว่าในสถานการณ์ที่คุณพบเจอทั้งหมดระหว่างที่เราใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันคุณได้ทำดีที่สุดแล้วและการที่คุณจะเลือกใช้ชีวิตอย่างไรต่อไปหลังจากอ่านจดหมายฉบับนี้จบก็เป็นสิทธิของคุณอย่างสมบูรณ์แบบฉันเพียงดีใจที่ได้บอกคุณในสิ่งที่ไม่เคยบอกมันอาจทำให้คุณสบายใจขึ้นในการใช้ชีวิตต่อไปเพราะคุณไม่ได้เป็นคนที่แย่ในสายตาฉันหรือใคร ๆ เลยขอให้คุณมั่นใจและตระหนักในคุณค่าของตัวเอง และเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครได้อย่างมีความสุขไม่ทุกข์เหมือนที่อยู่กับฉัน คุณจะได้ระมัดระวังดูแลความสัมพันธ์ที่ละเอียดอ่อนระหว่างคนสองคนให้ดีๆ ฉันหวังแต่เพียงว่า เรื่องของเราจะมีประโยชน์ในแง่ที่ว่าเราจะได้เรียนรู้ที่จะไม่ปล่อยให้ครอบครัวแตกแยกร้าวฉานในลักษณะเดียวกันนี้กับการใช้ชีวิตคู่ครั้งใหม่เพราะทุกอย่างได้สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่เราสองคนจะทำได้แล้วในเวลาที่ผ่านมาทั้งหมดนั้น..

หากคุณให้อภัยฉันได้ก็ขอให้บอกออกมาเถิด แต่หากไม่..ก็ไม่ต้องบอกอะไรเพราะฉันจะรู้ได้เอง..คุณอย่าทำร้ายฉันอีกเลยนะเพราะฉันต้องเข้มแข็งเพื่อดูแลลูกของเราให้ดีที่สุดต่อไป....

หากอภัยได้..แล้วหากมีวันนั้นวันใดก็ตามที่คุณอยากเริ่มต้นกันใหม่อยากกลับมาช่วยดูแลลูก..ไม่ว่าวันนั้นจะเป็นเมื่อไหร่..อย่าลังเลที่จะบอกฉันนะฉันเชื่อว่าลูกจะเป็นคนแรกที่มีความสุขกว่าใคร

สิ่งสุดท้ายที่จะบอกคือหลังจากนี้..ที่ทุกอย่างจบบริบูรณ์แล้วเราคงต้องคิดเรื่องการดูแลลูกให้เติบโตสมบูรณ์พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจฉันปรึกษาคุณตรงนี้เลยว่า เราจะทำอย่างไรให้ลูกรู้สึกได้เสมอว่าคุณยังรักเค้าเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง ยังเป็นห่วงเค้าเค้ายังมีคุณค่ามีความหมายกับคุณที่สุด เพราะฉันเคยรู้เรื่องจากน้องคนหนึ่งว่าเมื่อตอนที่พ่อแม่แยกทางกันใหม่ ๆ ตอนเค้าอายุ 10-11 ปี พ่อดูแลใกล้ชิดเค้าเป็นอย่างดีและเค้าก็รักพ่อมากตอนแรก ๆ เค้าก็ยังรู้สึกดีกับพ่อ เพราะจำได้ดีว่าพ่อรักและดูแลเค้าขนาดไหนเค้ายังรักพ่อ เคารพพ่อและชื่นชมพ่อเหมือนเดิม แต่พอเวลาผ่านไป เค้าเริ่มรู้สึกว่าพ่อไม่รักเค้า ไม่ต้องการเค้าจึงทิ้งเค้าไปให้เค้าต้องอยู่กับแม่..ความรู้สึกของเด็กคนนึงที่ห่างจากอกพ่อย่อมต้องเคว้งคว้างและโหยหาความรัก แม้แม่จะพยายามสอนให้เค้ารักเคารพพ่อเหมือนเดิมเค้าก็ไม่สามารถรู้สึกดีกับพ่อได้อีก และมีบางอย่างในใจกับพ่อตลอดมา ฉันคิดว่าเด็กทุกคนอยากให้พ่อแม่รักเค้า อยากที่จะได้รับความรักจากพ่อและแม่ซึ่งพ่อและแม่นั่นแหละที่เป็นต้นแบบในทุกเรื่องของชีวิตลูก และตัวคุณเองก็รักลูกและอยากให้ลูกรักคุณแต่เมื่อต้องอยู่ห่างกันแบบนี้ ฉันจึงอยากฝากคุณคิดว่า คุณจะทำอะไรได้บ้างทำแบบใดได้บ้าง ให้ลูกรู้สึกว่าไม่ขาดคุณ คุณยังมอบความรักสม่ำเสมอ ยังเป็นต้นแบบยังเป็นฮีโร่ในใจลูก เป็นคนที่ลูกรักเคารพและรู้สึกดีทุกครั้งที่มีใครพูดถึงพ่อ แม้ว่าคุณจะไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับลูกให้ลูกไม่ขาด และเติมเต็มทางความรู้สึก ไม่มีปมในใจ ฝากคุณคิดและบอกฉันเราจะได้ช่วยกัน..เพราะฉันไม่อยากให้ลูกรู้สึกว่าเค้าขาด..เค้าต้องมีพ่อที่รักเค้าและเค้ารักในใจตลอดเวลาภาพคุณในใจเค้าจะต้องเป็นพ่อที่รักและปรารถนาดีต่อเค้าอย่างสม่ำเสมอและคุณต้องทำให้ได้เช่นนั้นจริง ๆแล้วลูกเราจะได้มีชีวิตที่ดีเพราะเค้าได้รับความรักที่สมบูรณ์ต่อไปเค้าไปมีครอบครัว เค้าก็จะสร้างครอบครัวที่ดีได้จะไม่เหมือนเรา...เรื่องของเราจะต้องเป็นบทเรียนที่สำคัญและไม่ทำร้ายลูก

เมื่อนึกออกเมื่อไหร่คุณก็บอกฉันได้เลยนะนี่อาจเป็นเรื่องสุดท้ายที่ฉันขอและเราต้องทำเพื่อลูกของเราโดยไม่เอาทิฐิหรือความโกรธเกลียดมาเกี่ยวหากคุณยังไม่สามารถให้อภัยฉันได้หรือยังโกรธเกลียดอยู่...ก็ขอให้เราคุยกันดี ๆตกลงกันดี ๆ เรื่องลูก เพื่อลูกก็แล้วกัน แต่ถ้าคุณหายโกรธเกลียดแล้วเราสองคนอาจคุยกันในฐานะเพื่อนได้ถ้าคุณแน่ใจว่ามันจะไม่สร้างปัญหาให้กับคนรักใหม่หรือครอบครัวใหม่ของคุณ..

นี่คือทั้งหมดที่ฉันอยากบอก

ยังรักคุณเหมือนเดิมจนถึงวินาทีนี้....และขอโทษ..ขออโหสิกรรมจริงๆ

Create Date : 21 ธันวาคม 2556		0 comments
Last Update : 21 ธันวาคม 2556 17:48:15 น.
Counter : 2422 Pageviews.
Share Tweet