อ่านแล้วขนลุกเลย เหมือนได้สัมผัสกับบรรยากาศตอนโลกแตกจริงๆ

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณดอย

แล้วจะแวะมาอ่านในวันพรุ่งนี้นะค่ะ

วันนี้มีเวลาน้อยมากค่ะ ...

แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ

มีความสุขในวันทำงานค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ น่ากลัวจังเลย เราต้องช่วยกันดูแลโลกให้ปลอดภัยค่ะ

คุณก๋ามาตรวจการบ้านหรือยังคะ

เขียนเก่งจัง มีจินตนาการล้ำเลิศ

เราอ่านลงมาเรื่อยๆ ขำตรง หงิง หงิง นี่แหละค่ะ

หมาร้องเสียงน่ารักเชียว ไม่สงสารก็แย่แล้ว

ไม่ฮาจริงๆด้วย
แต่ออกแนวจริงจัง
และชวนครึ่นคิดครับน้องดอย

ของน้องดอยกับของพี่ ไปคนละแนวทางกันเลย 555

ของพี่..อ่านแล้ว อาจมีรอยยิ้มนะ

คลิ๊กไปดูเลย เดี๋ยวคนอื่นอ่านหมด

สุดท้ายอยากบอกว่า "มัยหยักไต๋ มัยหยักไต๋"

ไปแว้วววว

แวะมาอ่านจ้า....เขียนได้ดีค่ะ
ดูจริงจังดี

ดีค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้สึกว่า เวลาที่อยู่คนเดียวบนโลกมันอ้างว้างยังไง

แวะมาทักก่อน เดี๋ยวกับมาอ่านนะ

เรื่องตะพาบ เล่าต่อกันหลายบล็อคเลยเน้อ

คุณดอย คุณก๋า คุณเป็ด

จะมีใครอีกน๊า

คุยเรื่องเลนส์ดีกว่าเนาะ แฮะ ๆ

รินศึกษามาแล้วค่ะสำหรับ macro closed up

ยังไงคุณภาพก็สู้เลนส์จริงๆ ไม่ได้

และก็ยังไม่เห็นใครใช้กัน

หรือมีไหมน๊า

แต่ก็นะ ยังไม่เคยเห็นภาพที่ถ่ายโดย macro closed up

เลย ก็ยังตัดสินอะไรไม่ได้

เก็บตังค์ ต่อไป

สวัสดีวันตะพาบจ้ะ
เขียนดีจ้ะ แต่สั้นไปหน่อยกำลังอ่านเพลินๆเลย จบซะละ

ถ้าโลกแตกแบบนี้ผมไม่เหลือแน่นอนครับพี่ 555+


สวัสดียามเที่ยงครับ ^^

เขาต้องต่อ เรือโนอา ไง
เขาว่าอีกสามปีจะมีพายุลมสุริยะถล่มโลกนะ

ที่จริงก็ใช้เวลาไม่มากหรอกค่ะที่จะเที่ยว วันหนึ่งเที่ยวสองชั่วโมงก็ได้เรื่องเอามาเขียนตั้งเยอะ

ถ้าเขียนแบบคุณกลิ่นดอย เช่น ดอยปุย กับวัดพระสิงห์ ได้อีกเยอะเลย พอดี้เราเขียนเรื่องราวไม่เก่ง ทำได้แค่บรรยายรูป น่ะ

บางเรื่องมันก็ไม่น่าเขียนฮาๆนี่ครับ ทำเนี่ยดีแล้ว
อ่านอย่างตั้งใจเลยนา เออๆ แล้วไปแอบถาม
คุณตุ๊กให้หน่อยจิ เธอจะต่อเรือแบบโนอาหรือเปล่า
จะไปขอโดยสารด้วยคน แต่เธอเก็บเป็นคู่ specimen
ไม่ได้นี่เธอคงไม่เอาพี่นิ 55 เรามาคู่กัน เอาป่ะ

ใช่ๆ ตกลงเม้นท์พี่ไม่ได้หายเหรอ โดนแบนซะงั้น
โหยยยย สงสัยเค้าแพ้คำว่า แกะดอย เดี๋ยวดูซิว่า
เม้นท์นี้จาโดนแบนป่ะ

งัยก็ไปกู้ด้วยนะครับ 55 มะอยากแบนน่ะสิ

เดี๋ยวนี้การสอบเข้ารับราชการดูจะมีขั้นตอนยุ่งยาก กว่าสมัยพี่หลายเท่านัก เห็นเด็กๆ ที่ทำงานไปสอบกันมีภาค ก. ภาค ข. แล้วอะไรต่อมิอะไรอีก กว่าจะได้

อายุนี่พี่ไม่แน่ใจนะว่าจำกัดรึป่าว เพราะว่า ผ่านการสอบมานานแล้ว แหะๆ

55555 เอิ๊กกๆๆๆๆ เม้นท์พี่โดนแบนอีก
รู้แล้วว่าเค้าแบนอะไร ไปขุดมาดูกันเร้วววว
กร้ากกกกกกกก

หวัดดีครับ คุณดอย
เขียนได้เหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริงๆเลยครับ

หวัดดี แอบเล่นคอมอีกแหระ!

เห็นภาพดวงอาทิตย์ แล้วนึกถึงลูกกลม ๆอะไรสักอย่างที่มีไฟลุกอยู่ตลอดเวลา น่ากลัวจริง ๆ

ทำงานเหนื่อยๆ ตอนดึกต้องมาอ่านบล็อกเราอีก อย่าลืมพักผ่อนเยอะๆนะคะ

ถ้าหิว เดี๋ยวอุ่นโจ๊กหอมอร่อยไว้ให้ อ้อ ไม่ใช่โจ๊กฟักทองแน่นอน : )

^
i
i

( ถ้าคุณกลิ่นดอยอ่านจบเอนทรี่ที่ 6 ก็คงเข้าใจมุขเราค่ะ)

บรรยายเหตุการณ์ได้เห็นภาพดีมากๆเลยค่ะ ไม่ฮาแต่สัมผัสได้ถึงบรรยากาศตอนนั้น

เหตุด้วยค่ะว่าโจทย์ครั้งนี้เล่นเอาหืดขึ้นคอเลยค่ะ

อืมม...เข้าท่า...ไปแบบเย็นๆ ดี มีน้ำแข็งจับด้วย น่าเทน้ำแดงเฮลซ์บลูบอยราดเนาะ

อะไรจะำเกิดก็ต้องเกิดเนาะ

ตกลงเค้าแพ้คำว่า กอยแดะ นิ ผวนซะ
มะอยากโดนแบนอีก



นาเดียร์เท่มาก ขนดำเป็นมันเลย ชอบๆ
พี่ชอบหมา ชอบหมดทุกพันธุ์ ทั้งไอ้หน้า
แก่ยับย่นนั่นด้วย แต่พวกดุๆตัวโตๆก็แหยง
เหมือนกันเนอะ เป็นห่วงลูกกระเดือก



ว่างๆค่อยเล่าก็ได้ นิทาน แต่ก็อยากรู้อ่ะ
เด็กน้อยนั่นจะหายป่ะ กอยแดะ กรั่กๆๆ

บรรยากาศยังกะหนัง 2012 อะไรประมาณนั้น

บรรยายได้ดีครับ อ่านแล้วหดหู่ใช้ได้เลย

เสียดายที่เจ้าหมาน้อยตัวนั้น มีบทบาทน้อยไปนิด

น่าจะให้บทบาท และถ่ายทอดความรู้สึกของคนกับหมา

ในฐานะที่เป็นสิ่งมีชีวิตอีกเพียงหนึ่งเดียวที่เหลือรอด

น่าจะสร้างอารมณ์สะเทือนใจได้มากยิ่งขึ้น

แฮะ ๆ ก็ทักท้วงมานิด ๆ หน่อย ๆ ตามประสาคนอยู่ไม่สุข

หวังว่าคงไม่เคืองกันนะครับ..

เห็นโจทย์ก็คิดจนหัวปุแล้วล่ะค่ะ
คงคิดพล๊อดเรื่องอยู่หลายวัน
สั้น ง่าย ได้ใจความ จบในตอน
เขียนได้ยากมากกว่าเรื่องเล่าแบบยาว
เรื่องเล่าของพี่ จนป่านนี้ยังคงดองเค็มอยู่เลยค่ะ 5 5 5

วันนี้ได้กลับบ้านเร็ว
ก็เลยแวะมาหาแต่หัววันค่ะ ^ ^

[ Please click me tender ]

สวัสดีจ้า
ขอลาไปนอนก่อนโลกแตกดีว่า

สวัสดีครับพี่

แวะมาอ่าน แล้วก็เอาที่อยู่ไปทำลิงก์ด้วยครับ

เรื่องขั้วโลกพลิกนี่ พูดกันบ่อยนะครับ

ผมก็ว่ามันน่ากลัวเหมือนกัน

โดยเฉพาะแผ่นดินไหวขนาดนั้น

ผมคงตายตั้งแต่สิบริกเตอร์แล้วล่ะครับ

ฮ่าๆ

โจทย์นี้มันหินจริง ๆ นะ คิดไม่ออก แป็บเดียวถึงกำหนดแล้วอ่ะ ยังไม่คิดโครงเรื่องเลย เรื่องอย่างนี้เอาแบบฮา ๆ ไม่ได้อย่างที่คุณดอยบอกจิง ๆ

แต่เพลงเราคิดไม่ออกจริงเหรอ ลองอีกนิดนะ

สวัสดี...เจ้า

คำถามมีอยู่ว่า ในดึกคืนหนึ่ง...


มี บริษัทหนึ่งประกาศรับสมัครพนักงานใหม่หนึ่งคน
และมีคนมาสมัครมากมายหลายร้อย
บริษัทนั้นให้ผู้สมัครทุกคนทำตอบคำถามหนึ่งข้อ ซึ่งคำถามมีอยู่ว่า
ในดึกคืนหนึ่งที่ฝนตกฟ้าคะนองขนาดหนักมากและคุณกำลังขับรถกลับบ้าน
ขณะที่ขับผ่านป้ายรถเมล์ป้ายหนึ่ง
คุณพบคนสามคนกำลังรอให้ฝนหยุดเพราะดึกเกินกว่าจะมีรถเมล์วิ่งแล้ว
คนสามคนนั้นคือ
1. หญิงชราที่กำลังป่วยและต้องการการรักษาด่วน
มิฉะนั้นเธออาจจะตายได้
2. หมอซึ่งครั้งหนึ่งเคยช่วยชีวิตคุณไว้
3. ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นแฟนของคุณและคุณรักเขามากขนาดจะแต่งงานกับเขาให้ได้
คำถามมีอยู่ว่า รถคุณเป็นแบบนั่งได้แค่สองคน
ดังนั้นคุณจะรับคนไปด้วยได้อีกแค่คนเดียว
คุณจะรับใครไปด้วย และให้เหตุผลที่ตัดสินใจอย่างนั้น
พวกเราก็ลองคิดดูสิว่าถ้าเราเป็นคนตอบคำถามข้อนี้
เราจะตอบว่ายังไง แล้วเทียบกับเหตุผลข้างล่าง
เอาล่ะ
ลองดูเหตุผลของคำตอบแต่ละแบบแล้วเทียบกับเหตุผลของคุณ

เนื่องจากแต่ละข้อก็มีเหตุผลที่เหมาะสมในตัวของมันเอง
เหตุผลข้างล่างนี้
เป็นเหตุผลของคนเกือบทุกคน
1. ถ้าคุณตอบว่ารับคนแก่ เหตุผลก็เพราะเขากำลังจะตาย ถ้าคุณรับไปก็เท่ากับช่วยชีวิตคนได้
2. ถ้าคุณตอบว่ารับหมอ เหตุผลก็เพราะเขามีบุณคุณกับคุณ และนี่คือเวลาที่จะตอบแทนได้บางส่วน
3. ถ้าคุณตอบว่ารับแฟนคุณ เหตุผลก็เพราะ
เขาเป็นคนที่คุณรัก
คิดว่าตรงแค่ไหนล่ะ แต่ผู้ที่บริษัทนั้นรับเข้าทำงาน
เป็นผู้เดียวที่ตอบอีกแบบนึง...ให้คิดอีกที

เขาตอบว่า 'เขาจะให้กุญแจรถกับหมอ
ให้หมอพาคนแก่ไปโรงพยาบาล
และเขาก็จะอยู่ที่ป้ายรถเมล์นั้น กับคนที่เขารัก'
เป็นไง ประหลาดใจกับคำตอบใช่ไหม
และคิดว่ามันเป็นคำตอบที่ดีมากใช่ไหม
ข้อคิดของเรื่องนี้คือ
คน เรามักจะยึดติดและไม่ยอมปล่อยผลประโยชน์ตรงหน้า
(กุญแจรถ และการกลับบ้าน) ทำให้เรามองอะไร
ด้วยมุมมองที่แคบลง จะเห็นว่าการมอบกุญแจรถให้หมอ
นอกจากจะได้ตอบแทนบุญคุณ
(หมอก็คงไม่ยึดรถไปเป็นของตัวเองหรอก ภายหลังก็เอามาคืน)
เรายังได้ช่วยชีวิตหญิงชรา แถมได้อยู่กับคนที่เรารัก
แบบสองต่อสอง เรียกได้ว่าเสียไปแค่ไม่ได้กลับบ้านในตอนนั้น!
แต่เราบรรลุวัตถุประสงค์ใหญ่อีกหลายอย่างได้ คุณล่ะ
คิดว่าคุณมีมุมมองที่กว้างหรือแคบและยึดติดกับผลประโยชน์ต่าง ๆ แค่ไหน.....

หมิงหมิงเพิ่งหลับไปประมาณ 3 ทุ่มครึ่งครับ
เชียงใหม่ฝนตกหนักเลยครับน้องดอย
เน็ตสัญญาณไม่ดีเลยครับ



2012 สนุกดีนะ
พี่ก๋าชอบครับ

เหอๆ เค้ามะยักแบนอิคุณกระดวยของเฮียก๋านิ
ทีกอยแดะงี้แบนซ้าเป็นกล้วยทับ เอามะ พนัน
สิบเอาหนึ่ง ลองกอยแดะแบบไม่ผวนใหม่สิ
จาโดนแบนอีกป่ะ



นึกว่าถามไปงั้น 55 พี่แหละมะเคยจำวันเกิด
ตัวเองได้ โห อยากลืมตายชัก แต่น้องๆจำเดือน
กันได้แล้วแอบมากัน เลยต้องจัดห้ายยยย

เกิดวันที่ 22 ครับ อายุเหรอ 55 บอกแล้วจาหนาว

บรรยายได้สมจริงดีครับ ของผมออกแนวการ์ตูนที่โดน บ.ก. สั่งตัดจบเลย

ผมอาสา ปกป้องโลกครับ


สวัสดีดึกๆครับ

อ่ะ แนวนี้ชอบอ่านค่ะ เหมือนๆ เรื่องราวเกิดขึ้นนอกโลกเลยนะคะ


แวะมาส่งฝันดีค่ะ แถวนี้ คืนนี้ ฝนตกหนักมากๆ ค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องดอย

สวัสดีค่ะพี่ดอย

อ๋อ หนูหล่อจะตีตั๋วไปด้วยนึ่เอง

คิดเหมือนกันนะว่าเอไอ้พวกแท้งค์น้ำจะได้แค่ไหน

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ
อ่านแล้วได้อารมร์ประมาณ หลายเรื่องหลายรส
แต่ก็มีความน่าจะเป็นมากมาย

เมื่อพื้นโลกพลิกเปลี่ยน เพราะเปลือกโลกขยับ
ภูเขาไฟระเบิด

สนุกค่ะ เขียนได้น่าติดตาม อ่านเพลินจนจบ



แอมอร

อิอิ ทั้งโครงการมีเราแอ๊บเด็กอยู่คนเดียวแฮะ นอกนั้นเขียนแบบผู้ใหญ่กันจัง

เศร้าอ่ะ สงสารน้องหมา น่าจะแมสเสร็จไปบอกนะ จะได้ส่งยานอวกาศที่บ้านมารับไปอยู่ดาวแพนดอร่าด้วยกัน

พี่ดอย
บรรยายได้เห็นภาพมากค่ะ
ได้นำ้แข็งแล้ว เชิญมารับน้ำแดงบล็อกเอมนะคะ
อิอิ