Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
6 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 19 : ไม่รอปาฏิหารย์




Picture @ Kanchanaburi

Thong Pha Phum National Park







ผมเคยรอปาฏิหารย์

รอให้เสียงโทรศัพท์จากคนที่เรารักดังขึ้น

รอเอ็มเอสเอ็นออนตัวเขียวๆ

รอให้มีจดหมายสักฉบับส่งกลับมา

บอกว่าเป็นความเข้าใจผิด

เธอยังไม่ตาย

แต่ปาฏิหารย์นั้น ไม่เคยเกิดขึ้นเลย

"เพราะโลกนี้ อาจจะไม่มีปาฏิหารย์มากพอสำหรับเราทุกคน"

หรืออาจจะไม่มีเลย

บางคนกล่าวว่า "การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ

ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่"

ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย

ไม่ว่าจะจากแบบใด

ก็นำพามาได้ซึ่งหยดน้ำตา

มันไม่แปลกเลยสักนิด หากเราจะใช้น้ำตาเพื่อความเศร้าโศกนั้น

เพราะมันช่างเป็นเรื่องแสนธรรมดา ใครๆ ก็มีน้ำตาได้

เพราะ "เราทุกคน มีต่อมน้ำตา และนั่นแปลว่า ชีวิตอนุญาตให้เราร้องไห้ได้"

และจะแปลกอะไร หากในวันที่เราสูญเสีย เราจะร้องไห้ออกมา

ผมเคยร้องไห้ ผมยังร้องไห้ในบางเวลา

เพียงแต่น้ำตามันไม่เคยออกมาแต่มันกลับตกลงสู่ในใจ

วันนี้ผมกับความตาย ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนสนิทกันไปเสียแล้ว

เมื่อผมเรียนรู้จักความตาย ความสิ้นหวังในตอนที่ได้รู้จักความตาย

ทำให้ผมรู้ว่า ผมมีความตายเป็นเพื่อนตั้งแต่วันที่ผมลืมตา

"ความตายย่อมน่าเศร้า หากใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่า"

และในวันที่ผมรู้แล้วว่าผมจะตาย ผมจึงวางทุกสิ่งที่ทุกข์ใจลง

แล้วใช้ชีวิตอย่างที่ผมอยากจะทำ

ในเมื่อจะตายในสักวัน แล้วจะมีชีวิตอย่างทุกข์ใจเพื่อเหตุใด

ในวันนี้สำหรับผม ไม่มีเหตุให้ต้องมาไขว่ขว้าไว้เพื่อให้ทุกข์ใจเลย

ถ้าคุณเข้าใจคุณจะรู้ว่าที่ทุกข์อยู่นั้น มันเป็นเพียงลม

มันเป็นเพียงความว่างเปล่า ที่คุณหยิบขึ้นมาเป็นทุกข์

ใครที่ทิ้งคุณไป ใครที่เขาไม่รักคุณ อาจจะบอกว่า

คุณดีเกินไป

เขารักคุณไม่ได้ เพราะคุณดีเกินไป

ผมอยากบอกคุณว่า

โลกนี้“ ไม่มีใครดีเกินไป เกินกว่าที่เราจะรักไม่ได้ “

ความรัก ความสัมพันธ์ไม่ใช่เรื่องของความดีหรือไม่ดี

แต่เป็นเรื่องของความพอดีหรือไม่พอดีซึ่งกันและกัน

เขาไม่รัก เขาไม่อยากคบเรา มันก็แค่นั้น

แล้วเราจะไปบังคับ อยากให้เขามารัก เขามาคบเราเพื่อเหตุใด

เดี๋ยวเราก็ต้องจากโลกนี้ไปแล้ว เราก็ปล่อยเขาไปดีกว่าไหม

แล้วมารักตัวเอง ทำปัจจุบันของตัวเองให้มีความสุข


เพราะไม่มีปาฏิหารย์มากพอสำหรับทุกคน เราจะมาทุกข์ทน

กับการรอปาฏิหารย์เพื่ออะไร จะรอให้เขารักคุณตอบเพื่ออะไร



ทำไมไม่ลองสร้างปาฏิหารย์ด้วยตัวคุณเอง


เหมือนวันนี้


ที่ผมสร้างปาฏิหารย์ด้วยตนเอง


ด้วยการยอมรับความเป็นจริงจากความเข้าใจภายในใจ





ผมไม่รอปาฏิหารย์อีกต่อไปแล้ว






กลิ่นดอย


ป.ล.1 โจทย์นี้ มาจากบ้านน้องเป็ดสวรรค์ครับผม

โจทย์มีอยู่ว่า

ให้ตะพาบทุกท่าน เขียนงานเขียนในรูปแบบที่ตัวเองถนัด
โดยให้ในเอนทรี่นั้น มีประโยคห้าประโยคนี้อยู่ในงานเขียนด้วย
นั่นคือ



1.“ ไม่มีใครดีเกินไป เกินกว่าที่เราจะรักได้ “

<<<กลิ่นดอยขอเพิ่มคำว่า
"ไม่" ลงไปนะครับ เพราะผมชอบแหกกฎ >>>

2. “โลกนี้ อาจจะไม่มีปาฏิหาริย์มากพอสำหรับเราทุกคน”
3.”การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่”
4.”เราทุกคน มีต่อมน้ำตา และนั่นแปลว่า ชีวิตอนุญาตให้เราร้องไห้ได้”
5.”ความตายย่อมน่าเศร้า หากใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่า”

ไม่ยากไม่ง่ายเลยใช่ไหมล่ะ?

สำหรับเรื่องสั้น ประโยคทั้งห้า อาจจะเป็นบทสนทนาของตัวละคร
สำหรับความเรียง ก็ไม่ยาก เพียงเขียนให้คล้องกับประโยคเหล่านี้เท่านั้น
สำหรับร้อยกรอง อาจจะชวนปวดหัวนิดนึง
อนุโลมให้นำเฉพาะใจความของประโยคเหล่านี้ไปแต่งได้

ติดตามรายละเอียดโครงการได้ที่บล้อก เป็ดสวรรค์


ป.ล.2 วันนี้อยู่บ้านครับ เดี๋ยวจะค่อยๆ ไปเยี่ยมที่บล้อกเพื่อนๆ นะครับ
ถ้าช้า หรือ ตกหล่น ไปบ้าง ขอได้อย่าถือสากันนะครับ


สุขสันต์วันหยุดครับผม


ฝากเพลงเพราะๆ ที่ผมชอบให้ฟังกันสักเพลงครับ
เวลาร้องเพลงนี้ ผมมักจะมีความสุขที่ได้คิดถึงคนบนฟ้า

สุขใจจัง 5555++







Create Date : 06 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2553 10:22:40 น. 48 comments
Counter : 665 Pageviews.

 
เจิม เจิม เจิมคุ่ะคุณดอย

จริงๆ ปีนี้เพิ่งจะยอมรับว่ารู้จักความตายมากขึ้นเหมือนกัน
อ่านแล้วมีข้อคิดแฝงอยู่ในเนื้อหาอุ่นๆ
ชอบเนื้อหาบล็อกคุณดอย สั้น กระชับ และมีประเด็นดีค่ะ

เพลงนี่..ไว้เย็นๆจะไปเปิดนะคะ
พอดีใช้คอมที่ทำงานอยุ่ ฮี่ๆ


โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:50:47 น.  

 

โจทย์น้องเป็ดงวดนี้ไม่ยากแฮะ



อ่านของน้องชายแล้วเข้าใจผูกเรื่อง
ได้กลมกลืนดี..ชวนอ่านค่ะ เก่งอีกแล้ว
เดี๋ยวไปนึก plot นั่งเขียนบ้างแล้ว






โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:10:32 น.  

 
ฮ่วย ด๊อยดอย ทำไมไม่ให้เพลงเปิดเอง
ลากมาจนจบถึงเจอให้กดเอง เกาหัวเลย
แต่ก็ชอบๆๆนะ เปิดทิ้งไว้ก่อนละกัน

อ่ะ ไม่วนซะอีก ขี้เหนียวจัง กดใหม่ก็ล่าย



โดย: nulaw.m วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:18:12 น.  

 
กลิ่นดอยเขียนได้ดีมากๆเลย
สุขสันต์วันหยุดจ้ะ


โดย: neenika วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:22:58 น.  

 
กะแล้วว่าตะพาบเด็กดอยต้องเขียนถึงคุณบนฟ้า


โดย: คล้ายดาว วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:45:47 น.  

 
หวัดดียามใกล้เที่ยงจ้า

วันนี้ไม่รู้จะเม้นท์อะไร เพราะเข้าใจอย่างลึกซึ้งในทุกถ้อยคำ (ดอยก็คงรู้นะ) ขอบคุณทุกถ้อยคำที่แฝงด้วยกำลังใจครั้งนี้ จะพยายามนะ

สุขสันต์วันหยุดจ้า ไปทานข้าวกันเถอะ



โดย: kapeak วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:53:40 น.  

 
ป้าหายแล้ววว ขอบคุณนะคะ

.. เขียนดีจัง ..


โดย: Life & Learn วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:38:02 น.  

 
สุดยอด
หวัดดีตอนเที่ยงค่ะ พี่ดอย


โดย: kwan_3023 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:40:05 น.  

 
อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของคนที่สูญเสียคนรักเลยนะครับ
แต่สิ่งที่ดีกว่าก็คือ
เมื่อสูญเสียคนรัก
เราไม่ไ่ด้สูญเสียความรัก
เราไม่ได้สูญเสียตัวเองตามไปด้วย

แต่กลับช่วยให้เราเข้าใจชีวิตที่แท้จริง



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:50:49 น.  

 
แวะมาอ่านตะพาบค่ะ
อ่านแล้วซึ้งเลย

งานนี้ขวัญลองเขียนด้วยค่ะ
งู ๆ ปลาๆ ตามประสามือใหม่

ใจก็ไม่ค่อยรัก
แต่ชอบโจทย์ค่ะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:14:21 น.  

 
มาจดบ้านเลขที่ก่อนครับพ้ม


โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:40:09 น.  

 
ทักทายสวัสดีกันยามบ่ายครับ
ชอบภาพที่นำมาให้ชมกันครับ
ดูเหมือนจะหนักไปข้างหนึ่ง
แต่มุมซ้ายที่มาเน้นที่ให้ชมให้มองทั้งวิว และ กิจกรรมของคนทั้ง 3 ในภาพ ....เป็นภาพที่ดูลงตัว และมีจุดเด่นของภาพบอกเล่าเรื่องได้ดีครับ ชอบครับ


โดย: ถปรร วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:41:43 น.  

 
ปาฏิหารย์ แห่งรักแน่ๆ เลยค่ะ อิอิ



โดย: Rinsa Yoyolive วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:03:58 น.  

 
บ้านนี้เขียนหัวข้อแบบถอยหลัง
ได้โดนใจจริงๆ ๆ ค่ะ

เรื่องเศร้าจังเลยค่ะ

แต่สุดท้าย.. ชอบปาฎิหารย์ที่สร้างเองค่ะ

คือ การยอมรับความเป็นจริงจากความเข้าใจภายในใจ

นับถือๆ ๆ ๆ แต่ยากมากค่ะ (สำหรับก้อย)

...เพลงเพราะค่ะ ...


โดย: ก้อยค่ะ (Gunpung ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:20:17 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายจ๊ะ กลิ่นดอย

ตามมาอ่านงานตะพาบ..เขียนได้โดนใจมั๊กๆ จร้า


โดย: nootikky วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:53:34 น.  

 
อ่านตะพาบหลายบ้านแล้วค่ะ โจทย์เหมือนบังคับให้เขียนเรื่องรัก หรืออกหักทำนองนี้ค่ะ

อ่านแล้วเศร้าเพราะรักเลย

ไปฟังเพลงที่บ้านหนูหล่อมาก่อน่ะ เพลงเพราะยังไม่เคยได้ฟังจากที่ไหนค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:15:05 น.  

 
เธอเป็นครูของน้องดอยเลยนะครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:21:27 น.  

 
บางครั้งชีวิตก็คงไม่ต้องการอะไรมากมายนักหรอกค่ะ
แค่ความรัก ความเอาใจใส่จากคนรอบข้าง
ก็เพียงพอที่จะหล่อเลี้ยง และนำพาชีวิตเราให้ไปในทางที่ดีได้

คำพูดที่ว่า"จะไม่ถามว่าเพราะอะไรที่ทำให้ขวัญเสียใจได้เท่านี้ แต่ขอให้รู้ไว้ว่า เมื่อขวัญยิ้มทุกคนรอบข้างจะมีความสุข แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ร้องไห้ ทุกคนจะทุกข์ยิ่งกว่าขวัญมากนัก" ทำให้ขวัญยืนได้ ลืมความเสียใจในครั้งนั้นได้

เหมือนที่คุณกลิ่นดอยเคยบอกไว้ เมื่อเหนื่อยเมื่อล้า แค่หนุนตักแม่ ด้วยมือที่ลูบศรีษะ คงเป็นสิ่งบ่งบอกถึงความรักได้ชัดเจนที่สุด เพราะฉะนั้นถ้าเหนื่อยเกินไป เราก็พาหัวใจเรากลับบ้านนะคะ

วันนี้ขวัญออกแนวเพ้อ ๆ เม้นท์ยาวเลย
แหะแหะ
ไปดีกว่า เด๋วคุณกลิ่นดอยรำคาญแย่


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:21:53 น.  

 
เป็นเรื่องราวที่ให้แง่คิดดีครับ

ผมชอบที่บอกว่า "ทำไมไม่ลองสร้างปาฏิหารย์ด้วยตัวคุณเอง เหมือนวันนี้ ที่ผมสร้างปาฏิหารย์ด้วยตนเอง ด้วยการยอมรับความเป็นจริงจากความเข้าใจภายในใจ"


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:40:37 น.  

 



^___________^



โดย: พธู วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:55:46 น.  

 


มาช้า ดีกว่าไม่มาใช่มั้ยคะ พี่ดอย
ช่วงนี้ตะเวณไปทำบุญน่ะค่ะ



โดย: พธู วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:10:18 น.  

 
เพลงเพราะจ้าน้องดอย...ปาฏิหารย์ไม่มีจริง


โดย: phaclam วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:29:33 น.  

 
แวะมาทักทายเหมือนเคยค่ะ

หายไปหลายวัน ทำงานทุกวัน

เหนื่อยมากมายเลย วันนี้ก้อไปทำ

กลับมาก้อมาทักทายเพื่อน ๆ กัน

ชีวิตแม่ลูกสองก้อเหนื่อยหน่อย 5555

มีความสุข สุขภาพแข็งแรงกันนะจร้า


โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:10:48 น.  

 
ชื่นชมเหมือนเพื่อนๆหลายคน ว่าน้องดอยเขียนได้ดีจริงๆ

สุดยอด-สุดยอด

เดี๋ยวพี่ต้องไปอีกหลายบ้าน เอาสั้นๆก่อนนะ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:20:44 น.  

 
กลับมาอีกรอบ อยากรู้จังว่า เงาดำๆ ในรูปนั้นมีน้องดอยด้วยรึเปล่า

เย็นนี้รู้สึกอิ่มๆยังไงก็ไม่รู้ สงสัยเพราะสเต็กโคขุนแน่ๆ เลย อิอิ


โดย: kapeak วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:00:07 น.  

 
แวะมาฟังเพลงตามสัญญาค่ะ
เพลงนี้เหมาะแก่การเปิดในงานแต่งงานมากๆ

ไว้ถึงงานเอม(อีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้)จะแวะมาขอคุณดอยนะคะ อิอิ
อ่านทีละตัวอีกรอบ..หันมารักตัวเองและทำปัจจุบันให้มีความสุข..
จริงๆค่ะ


โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:02:18 น.  

 
คนบนฟ้า ก็คงมีความสุข ที่มีคนคิดถึงนะครับพี่

ขอบคุณที่เขียนด้วยกันครับ


โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:10:49 น.  

 
หากมีปาฏิหาริย์จริง ... ขอให้น้องดอยได้รับ

เสียงโทรศัพท์จากคนที่เรารักดังขึ้น

เอ็มเอสเอ็นออนตัวเขียวๆ

มีจดหมายสักฉบับส่งกลับบอกว่าเธอยังคง ... มิได้ไปจากหัวใจเลย

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ .... เธอคนนั้นอยู่กับน้องดอยเสมอค่ะ ไม่ได้จากไปไหนไกล ขอให้เชื่อค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ

ฝันดีนะค่ะ


โดย: reception hall วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:12:16 น.  

 


อย่างน้อยทำให้เราเข้าใจชีวิตมากขึ้น

"ที่ผมสร้างปาฏิหารย์ด้วยตนเอง
ด้วยการยอมรับความเป็นจริงจากความเข้าใจภายในใจ"





โดย: ฮักน้ำปิง IP: 112.142.197.82 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:32:51 น.  

 
อ่านไปแล้วเราก็แอบชื่นชมคุณกลิ่นดอย
เลยอ่ะค่ะ .. กับความเป็นจริงที่รับมือกับมันได้
นี่คงเป็นประสบการณ์ที่มีค่าและเป็นหนทาง
ให้ใครหลายๆ คนที่รับรู้และได้อ่านเรื่องนี้เลย
เชียวนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:44:19 น.  

 
แน่นอนที่สุดเลยค่ะคุณดอย

ที่สดของความรักของขวัญ

คือคนที่พูดคำเหล่านั้น ทุกคน

แวะมาส่งเข้านอนค่ะ
คืนนี้ฝันดีนะคะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:00:47 น.  

 
รอให้เสียงโทรศัพท์จากคนที่เรารักดังขึ้น
รอเอ็มเอสเอ็นออนตัวเขียวๆ
รอให้มีจดหมายสักฉบับส่งกลับมา
สิ่งนี้หรือเปล่านะที่ทำให้ฝันถึงอยู่ร่ำไป
เพราะนึกถึงเขาอยู่ตลอด
คนที่อยู่ข้างเราตอนนี้จะเสียใจแค่ไหนนะ
ถ้ารู้ว่า "ความจริงในใจไม่เคยมีใครแทนที่ความรู้สึก
ที่ฉันยังมีให้เธอ เธอยังคงมาวนเวียนอยู่ในความฝันยามค่ำคืน"

สมแล้วค่ะที่รอคอยพี่ตะพาบน้อยคราวนี้ (จริงๆแล้วก็ดีทุกทีแหละค่ะ พอดีครั้งนี้โดยใจไปหน่อย)
^_________^


โดย: kon-klang-ka IP: 192.168.50.215, 115.87.81.235 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:11:00 น.  

 

แวะมาอ่านจ้า
ว่าแล้วพี่อุ้มก็รอส่งโปสการ์ดมาหาน้อง
เร่งส่งที่อยู่มาทางหลังไมคืพี่อุ้มด้วยจ๊ะ
หลับฝันดีตามอัตภาพเน๊าะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:48:08 น.  

 
สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากที่แวะไปเยี่ยมกันนะคะ

คุณกลิ่นดอยเขียนได้ดีจังค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเศร้าแต่ก็ได้ข้อคิดดี ๆ ไปด้วย



โดย: haiku วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:52:58 น.  

 
น้องกิ๊ก







เป็นกำลังใจให้นะครับน้อง



โดย: กลิ่นดอย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:16:49 น.  

 
หวัดดียามดึกครับ คุณดอย
เนื้อหาเข้ากันได้ดี กับ ประโยคทั้ง 5 เยี่ยมครับ
ขออนุญาตแอดด้วยครับ


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:07:38 น.  

 
ขอบคุณครับ


โดย: ลุงกล้วย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:29:29 น.  

 
แวะมาบอก 2 เรื่อง

เรื่องแรก .. เป็นเด็กดีไปเฝ้าป้าที่โรงพยาบาล
ได้คะแนนคนดีไปเต็มๆ หุหุหุ

เรื่องที่สอง .. เวลาที่คุณดอยมาส่งเข้านอน เพิ่งตื่นนอนพอดี เอิ๊กกกก
เพราะนอนดึกมาหลายคืน เมื่อคืนเลยนอนตั้งแต่เกือบสองทุ่ม
ตื่นมาตอนห้าทุ่มครึ่ง จนป่านนี้ยังไม่นอน ..

อรุณสวัสดิ์คุณดอยไว้ ณ ที่นี้ อิอิ


โดย: Life & Learn วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:4:24:31 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับน้องดอย






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:18:23 น.  

 
ขอบคุณค่ะคุณตา

"..เราสร้างปาฏิหาริย์ด้วยตนเอง ..ข้างในใจ"

เห็นด้วยกับคุณตา และ กำลังทำอย่างดีที่สุดด้วยค่ะ

ขอบคุณที่จะอุดหนุนหนังสือคุณหลานนะคะ ..ถูกต้องที่สุดแล้วคร้าบบบ อิอิ

ช่วงนี้ ออกไปลุยงานข้างนอกตลอดเลยค่ะ ..คุณหลานเหนื่อยงานข่าวแล้วนะคะนี่ วิ่งไปวิ่งมา ไม่ได้นิ่งๆ สักที ..สงสัยจะลองหางานที่ได้อยู่กับที่กับเขาบ้าง จะดีไม๊คะ 555++ พูดยังกะตัวเองอายุ 20 ต้นๆ หางานใหม่ได้ง่ายๆ น้อ จะว่าคุณหลานใช่มะ


โดย: boonpithak วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:49:55 น.  

 
แวะมาทักทายเพื่อนร่วมทางค่ะ บ้านนี้มาเป็นเรื่องสั้น พร้อมด้วยข้อคิดดีๆตอนท้าย

เห็นด้วยค่ะว่า เราไม่ควรรอปาฏิหาริย์ แต่เราจะสร้างมันเองนะ


โดย: is_ninja วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:48:26 น.  

 
หวัดดียามเช้าจ้า ดอย

ตื่นรึยังเอ่ย

ขอโทษนะที่ทำให้ลากเม้าส์จนเมื่อยมือน่ะ อิอิ


โดย: kapeak วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:57:34 น.  

 
หวัดดีดอย

ไม่มีใครดีพอ และพอดีสำหรับใคร


:) สุขสันต์วันหยุดนะ แต่อันทำงาน :)


โดย: ฝนโปรย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:26:26 น.  

 
ขอบคุณค่ะ พี่ดอย
^___^


โดย: kon-klang-ka IP: 192.168.50.215, 124.120.75.191 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:34:12 น.  

 
ตามมาอ่านงานตะพาบของพี่ดอยคับ

พี่ดอยมองท้องฟ้าแล้วต๊อดๆ..เค๊าส่งเสียงสวัสดีอยู่อ่ะ
(ในฝันไง)แต่พี่ดอยไม่ได้ยิน..คนบนฟ้าเค๊าสวยมาก
รึป่าวพี่...ความผูกพัน..มันผูกมันพันมันไม่ได้ลืมได้ง่ายๆชิ
บางทีปฎิหาริย์อาจจะเกิดขึ้นตามจังหวัดที่พี่ดอยไปเที่ยว
แล้วเจอเค๊าหันหน้ามา...โอชิช่ายเรยเป๊ะๆแบบในหนังไง

ตอนนี้แพมก็เป็น..แบบพี่ดอย..คิดถึงเค๊ามากๆเรยยยยย


โดย: mastana วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:48:39 น.  

 
ยืนยัน กับประโยคนี้ค่ะ
"การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ

ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่"

ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย

ไม่ว่าจะจากแบบใด

ก็นำพามาได้ซึ่งหยดน้ำตา
***********************************
Saaikaew เคยอธิษฐาน ขอให้มีปาฏิหารย์
พร้อมหยดน้ำตา ขอให้วันพรุ่งนี้มีการเปลี่ยนแปลง มีเสียงโทรศัพท์ ได้ยินเสียงคนที่เราอยากได้ยิน ได้พูดว่า "คิดถึง"จากความรู้สึกจริงๆ ขอให้เปลี่ยนจากสิ่งที่ทำให้เสียใจ ผิดหวัง .....แต่
เมื่อมีฝ่ายที่เสียใจ ผิดหวัง ก็ย่อมมีฝ่ายที่ดีใจ สมหวัง มันธรรมดา เป็นธรรมดา
วันนี้ และวันต่อต่อไป ขอเพียงให้ปาฏิหารย์ เกิดขึ้นที่หัวใจเราเอง ให้ทั้งชีวิตที่เราพบเจอ หัวใจเรายอมรับได้ทุกเรื่องก็พอ (มิใช่ขอไม่อยากพบความทุกข์ ขอเพียงอย่าให้จิตใจพบกับความรู้สึกใดเทียบเท่าเช่นที่ผ่าน จะทุกข์แบบไหนขอให้ใจพร้อมยอมรับ)

เพลงเพราะจิงๆค่ะ น่าฟังในบรรยากาศเงียบๆ ชอบทำนองเพลงค่ะ


โดย: saaikaew (Green_Marble ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:29:44 น.  

 
เศร้าจังเลยค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ


โดย: Inki วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:19:33:17 น.  

 
อยากจะอธิษฐานให้ปาฏิหาริย์ของคุณเกิดขึ้นจริง
แต่มันก้อคงเป็นไปไม่ได้


โดย: Inki วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:16:31:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กลิ่นดอย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




****บล้อกนี้เป็นบล้อกของหมาหนึ่งตัวที่ไม่ Friendly


***********************


นกสีขาวนวลๆบินมาเกาะไหล่เมื่อเช้า

ผมถามว่า "วันนี้เป็นวันสุดท้ายของผมใช่ไหม"

นกตอบว่า "ใช่ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของเธอ"


ผมเดินออกจากบ้านมา แล้วบอกกับตัวเอง

"วันนี้ เราจะมีชีวิตอย่างมีความสุข
ทำในสิ่งที่อยากทำ

เพราะวันนี้คือวันสุดท้ายของเรา"

แล้วคุณหล่ะ

วันนี้คุณจะทำอะไร ถ้าเป็นวันสุดท้ายของคุณ?



ยิ้มกว้างๆนะ
Friends' blogs
[Add กลิ่นดอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.