Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
30 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 6: เงา

แสงพระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้า
ชายวัยเจ็ดสิบปีนั่งมองฟ้าที่ไล่สีส้มแสดจากอ่อนไปเข้ม
ตรงปลายฟ้า
มองแล้วสูดลมเข้าออกก่อนจะวางมือไว้ที่ตักหลับตา
แสงสีสวยพลอยให้ใจคิดถึงคนไกล
เธอคงสบายดีบนฟ้านั้น
ตาคิดในใจ..

ท่ามกลางสวนสาธารณะที่มีผู้คนมากมายมาออกกำลังกาย วิ่งเล่น
มีทุกวัยตั้งแต่เด็กเล็กๆ จนผู้ใหญ่ที่แก่กว่าคุณตา รอบข้างอลม่านแต่ทว่า
ในใจตานั้นเงียบสนิท

เงาค่อยๆ เปลี่ยนรูปทรงอย่างช้าๆ ตามแสงอาทิตย์ที่พาดผ่านทะเลสีคราม
ตาหยิบกล้องตัวเก่าถ่ายรูปท้องฟ้ายามเย็นไว้ให้คนรักดู
ตาไม่มีลูกไม่มีหลาน มีเพียงความทรงจำเก่าๆ ที่ไม่จางหายตามกาลเวลา

ยายสบายดีใหม? ตาพูดในใจหวังให้เสียงสะท้อนภายในส่งไปถึงขอบฟ้า
ตาหยิบกระดาษปากกาเขียนบันทึกวันที่ตายายจากกัน

"หัวใจฉันยังคิดถึงเธอ"

เงาจากแสงอาทิตย์ค่อยๆจากไป รอบข้างหลอดไฟค่อยๆ ส่งแสงสลัว
เงาของตายังคงเป็นสีเดิม เงายังดูหนุ่มแน่นเหมือนสมัยที่ตาพบกับยาย
ครั้งแรก
ตั้งแต่วันนั้นความรักก็ไม่เคยจางหาย หากทวีมากขึ้นเพราะหัวใจรักที่
หล่อเลี้ยงไว้ จนงอกงามเป็นร่มเงาใหญ่

เงาของตานั่งอยู่คนเดียว
ใต้ต้นปีบสูงใหญ่
ดอกปีบร่วนหล่นตามแรงลมพัด
และเงาของดอกปีบก็ค่อยๆ ตกลงมาใกล้ๆเงาของตา

ตามองแล้วจินตนาการในห้วงคำนึงว่า
ถ้าข้างๆ นั้นมีเงาของยายอยู่ด้วยคงจะดีมากเหลือเกิน
แม้เพียงแค่เงา
แม้เพียงแค่ลม
แม้เพียงแค่คิดไปเอง
ก็อยากให้ยายมาอยู่ข้างๆ มากกว่าสัมผัสลิบๆบนฟ้าไกล

ลมทะเลพัดเข้าหาฝั่ง ต้นไม้ไหว ดอกปีบค่อยๆ ล่วงหล่น
ราวกับฝันที่ตาเห็นเงาจางๆ ของใครบางคนที่คุ้นเคย
เงาเหมือนเมื่อห้าสิบปีก่อน
เงาเหมือนวันที่เราได้พบกันในครั้งแรก
ที่เดิมแห่งนี้..

อาจแค่ความฝัน
ดวงตาอาจฝ้าเฟืองตามเวลา
แต่กลิ่นหอมๆ ที่คุ้นเคยโชยมา


เงาของมือตาเอื้อมไปโอบไหล่ของเงาที่อยู่ข้างๆกาย
"ยาย"

รอบข้างเงียบราวกับถูกสะกดนิ่ง
ไม่ให้เคลื่อนไหว
เสียงจอแจก่อนหน้าเงียบสนิท
ราวกับมีเพียง
เงาของตา เงาของยาย เงาของต้นดอกปีบ

มีเพียงเท่านั้น
แม้จะเพียงฝันหรือมันเป็นความจริง
แต่คำนี้ได้บันทึกไว้ในสมุดของตา
" ปีบหูดชะลูดหลังเขาเงาของเราก่ายกอดกันและกัน"

เงาของความรัก
กำลังวิ่งเล่นหยอกล้อกันเหมือนวันเก่าก่อน
เสียงหัวเราะของหนุ่มสาววัยยี่สิบปีดังกึกก้อง
ท่ามกลางความเงียบ

ในที่สุดการรอคอยที่ยาวนาน
กล้องวางพาดลงตรงม้านั่ง
สมุดบันทึกยังคงเปิดค้างไว้
ดอกปีบร่วงลงช้าๆ
วันนี้ตาได้พบกับยายแล้ว....




กลิ่นดอย

...มีใครบางคนบอกว่า รักแท้เกิดจากการยึดมั่นถือมั่น
แต่จะผิดหรือถ้าจะยึดมั่นถือมั่นและทำให้นั่นคือรักแท้

ถ้าสิ่งนี้ผิด

ผมก็ยินดีที่จะทำผิดที่จะรักเธอคนดี...


ป.ล. 1ตะพาบตัวนี้แก่แล้ว เลยเดินช้าหน่อยนะครับ แต่ก็เดินนะ
แค่ก้าวช้าๆ
ป.ล. 2 โจทย์นี้จากคุณกะว่าก๋า แต่ผมก็ Feeling Based on My True Story ครับ




Create Date : 30 พฤษภาคม 2553
Last Update : 30 พฤษภาคม 2553 18:37:29 น. 2 comments
Counter : 511 Pageviews.

 
555...นี่เป็นความรู้สึกที่ระบายออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจใครกันน๊า...อ่านแล้วคุ้นเคยยังงัยไม่รู้นะ...อิอิ รักนะเด็กดอยอิอิ


โดย: phaclam วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:34:01 น.  

 
เหะ....อ่านครึ่งนึงก่อนหนิพี่ไปแระ


โดย: mastana วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:18:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กลิ่นดอย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




****บล้อกนี้เป็นบล้อกของหมาหนึ่งตัวที่ไม่ Friendly


***********************


นกสีขาวนวลๆบินมาเกาะไหล่เมื่อเช้า

ผมถามว่า "วันนี้เป็นวันสุดท้ายของผมใช่ไหม"

นกตอบว่า "ใช่ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของเธอ"


ผมเดินออกจากบ้านมา แล้วบอกกับตัวเอง

"วันนี้ เราจะมีชีวิตอย่างมีความสุข
ทำในสิ่งที่อยากทำ

เพราะวันนี้คือวันสุดท้ายของเรา"

แล้วคุณหล่ะ

วันนี้คุณจะทำอะไร ถ้าเป็นวันสุดท้ายของคุณ?



ยิ้มกว้างๆนะ
Friends' blogs
[Add กลิ่นดอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.