ให้ตายเหอะ Running Man EP.35 (และ 36 บล็อกหน้า) มันสนุกจริงๆ โดยปกติธรรมดา รันนิ่งแมนก็เป็นรายการวาไรตี้ที่สนุกสุดๆ อยู่แล้ว แต่ครั้งนี้ที่มี จองยงฮวา (CN Blue ) และคังแดซอง (Big Bang) มาร่วมรายการ มันแบบว่า...........

เป็นอย่างที่คิด ถ้ามีอดีตสมาชิก Family Outing มาร่วมรายการ จะต้องออกมาสนุกมากมายเป็นพิเศษ และคังแดซอง น้องเล็กแห่ง Family Outing ก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ

Running Man EP. 35 สมาชิกรันนิ่งแมนไปทำภารกิจกันที่ นันจิแคมป์ สถานที่ตั้งแคมป์สุดฮิตแห่งหนึ่งของคนเกาหลี แต่ก่อนจะไปที่นั่น พวกเขาจะไปพบกันที่ริมฝั่งแม่น้ำฮันเพื่อทำภารกิจแรกกันก่อน

ภารกิจแรก:

การเลือกของซองจิฮโย

ซองจิฮโย หญิงเดียวในรันนิ่งแมน จะเป็นผู้นำในการทำภารกิจนี้ สมาชิกแต่ละคนจะถูกปล่อยทิ้งไว้ตามท่าเรือต่างๆ ของริมฝั่งแม่น้ำฮัน ท่าละคน พวกเขาต้องรอยคอยเธอเพียงหนึ่งเดียว การรอคอยท่ากลางอากาศอันหนาวเย็นและลมกรรโชกแรงของริมฝั่งแม่น้ำฮัน ซองจิฮโยจะเดินทางมาพร้อมกับเรือแท็กซี่โดยสารอันอบอุ่น เพื่อทำการเลือกและรวมสมาชิกของทีม คนที่ไม่ถูกเลือกจะตกไปอยู่ทีมเดียวกัน การได้อยู่ทีมเดียวกับซองจิฮโย มีความหมายอย่างยิ่ง เพราะนอกจากจะได้หลบอากาศหนาวเย็น เข้าไปอยู่ในเรือที่อบอุ่นก่อนแล้ว ยังได้เริ่มทำภารกิจก่อนด้วย (มีเวลามากกว่า)

'เริ่มก่อน มีโอกาสก่อน' นั่นคือโอกาสในการไขว่คว้ารันนิ่งบอล
'รันนิ่งบอล' คือ โอกาสที่จะรอด

ดังนั้น พวกเขาทุกคนย่อมต้องการขึ้นเรือของซองจิฮโย

แต่ปัญหาคือ .. พวกเขาจะเอาชนะใจเธอได้อย่างไร เพราะโอกาสนี้ไม่มีคำว่าฟรี ไม่มีคำว่าง่าย แต่มีราคาแพงที่พวกเขาแต่ละคนจะต้องจ่าย เพื่อซื้อใจซองจิฮโย

ภารกิจที่ 2:

การค้นหาแขกรับเชิญ

ไม่มีภารกิจที่ง่ายในนันจิแคมป์

อุปสรรคของทีมนักล่า

อย่างที่บอกค่ะ ครั้งนี้สมาชิกรันนิ่งไม่รู้ว่ามีแขกรับเชิญมา (เนื่องจากบาง ep. ก็เล่นกันเอง ไม่มีแขกมาจริงๆ ) จนกระทั่งได้รับมอบหมายภารกิจให้ค้นหาแขกรับเชิญ ที่ก็ไม่รู้ว่ามีกี่คนและเป็นใคร ในสถานที่กว้างใหญ่ที่เรียกว่านันจิแคมป์ เตนท์เยอะแยะและผู้คนจำนวนมากมาย การหาคนที่ไม่รู้ว่าใคร ไม่ใช่ภารกิจง่ายๆ เลย สองทีมต้องแข่งขัน และต้องแข่งกันกับเวลา รวมถึงแข่งกับความเสี่ยง เพราะแน่นอนว่า แขกรับเชิญที่ไม่รู้ว่าใครก็มีภารกิจที่สามารถเขี่ยพวกเขาออกจากเกมเช่นกัน


ปัญหาของแขกรับเชิญ

ยงฮวา และแดซอง เพื่อแลกกับรันนิ่งบอล พวกเขาต้องค้นหาไม่รันนิ่งบอล ที่รู้ว่าซ่อนอยู่ในนันจิแคมป์ แต่มันอยู่ตรงไหนล่ะ นั่นมันไม่ใช่แคบๆ เลย และไม่มีอะไรเป็นจุดเด่นสำคัญที่น่าสนใจสำหรับการซ่อนสิ่งของให้พอคาดเดาได้ง่าย

ปัญหาไม่ใช่แค่นันจิแคมป์เป็นสถานที่กว้างใหญ่อย่างเดียว แต่มันโล่งโจ้งด้วย นอกจากเตนท์ของนักท่องเที่ยวแล้ว ไม่มีอะไรเป็นเหลี่ยมเป็นมุมให้หลบให้บังไปมากกว่านั้น สายตาของสมาชิกทีมล่าทั้ง 8 คน สามารถกวาดตาแลได้กว้าง และการไล่ล่าก็จะทำได้ง่ายกว่าหากเทียบกับการปฏิบัติภารกิจในตึกอาคารเหมือน ep.อื่นๆ

ดังนั้น สิ่งเดียวที่พอจะถ่วงเวลาให้พวกเขาทำภารกิจได้สำเร็จ คือการปกติดตัวตนไว้ให้นานที่สุด ไม่ให้สมาชิกรันนิ่งแมนรู้ได้ว่า พวกเขากำลังตามหาใคร

ความยุ่งยากของทีมถ่ายทำ

ดู ep.35 ep.36 แล้วยิ่งทึ่งกับรายการนี้เข้าไปอีก การถ่ายทำดูท่าจะยุ่งยากมิใช่น้อย ต้องใช้กล้องเป็นจำนวนมาก ในหลายทิศทาง และหลากหลายมุม สมาชิกแต่ละคนจะมี VJ (ตากล้อง) ประจำตัวของตัวเอง เพื่อติดตามกระชั้นชิดในการถ่ายทำ ถ้าเช่นนั้นการออกอากาศก็คงต้องนำเอาภาพจากทุกกล้องมาใช้ เลือกเหตุการณ์ เลือกปฏิกิริยา(ที่ตลกๆ) มาตัดต่อใส่เอฟเฟ็คต์ใส่คอมเมนท์บรรยายเพิ่มความฮา ซึ่งก็คงจะยุ่งยากไม่น้อยเลย

อย่างยงฮวา และแดซอง แต่ละคนต้องใช้กล้องตามถึงสองคน เป็นกล้องเล็กที่สามารถซ่อนในแขนเสื้อได้ เพื่อกลมกลืนกับผู้คนและไม่เป็นที่สังเกตของทีมล่า การถ่ายจะต้องมีทั้งกล้องเล็กแบบใกล้ชิด แล้วไหนจะกล้องใหญ่ที่ต้องแบกไว้บนบ่า กล้องระยะไกล ที่ใช้จับภาพในมุมสูง มุมกว้างอีกล่ะ ยังมีกล้องความเร็วสูงที่จับรายละเอียดเล็กๆ น้อยของปฏิกิริยาต่างๆ อีกด้วย เฮ้อ ...เห็นแล้วเหนื่อยแทน กองพลของทีมถ่ายทำรันนิ่งแมนคงจะมีขนาดไม่ใช่น้อยๆ เลย

VJ กลายเป็นปัญหาของแดซอง เพราะเธอและเธอ เด่นชัดมาในเสื้อกันหนาวสีขาว และสีแดง แค่ใครสังเกตได้สักครั้งว่า ขาว และ แดง คือ VJ ประจำตัวของแดซอง เป็นอันจบกัน ที่เหลือแดซองต้องใช้ฝีเท้าและความว่องไวล้วนๆ ในการหลบหนีและพยายามทำภารกิจไปด้วย นี่คงเป็นสาเหตุ ที่แดซองต้องตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤติจนแทบไม่มีเวลาพักหายใจ และรวมถึงไม่มีเวลาให้ได้หยุดอยู่กับที่ไหนนานๆ เพื่อค้นหาไม้รันนิ่งแมนด้วย

แต่แดซอง ก็เป็นปัญหาของ VJ เช่นกัน ความว่องไวปานลิงวอก มุดเตนท์นั้น ออกเตนท์นี้ ทำให้ VJ ประจำตัว พลัดหลงกับแดซองหลายครั้ง นั่นหมายความว่าแดซองไม่มีกล้องตาม ต้องอาศัยใช้ภาพในมุมสูงอยู่บ่อยๆ เพื่อจะรู้ว่าเขากำลังอยู่ที่ไหน เป็นความน่าสงสารจริงๆ เพราะพวกเธอจะต้องเหนื่อยมากแน่ๆ ในการพยายามที่จะถือกล้องวิ่งตามถ่ายแดซองได้ทัน เพื่อหนีเอาตัวรอด แดซองก็ไม่สนกล้องด้วย ขืนมัวแต่รอกล้องก็เสร็จกันพอดี (ผมมีหน้าที่ทำตัวเป็นส่วนหนึ่งของรันนิ่งแมนนะ พวกพี่ก็ตามผมให้ทันเองสิ)

ต่างเหนื่อยโฮก และฮาโฮก

ช่างเป็นภารกิจที่ยากเย็นแก่ทุกฝ่ายจริงๆ

ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อว่าออร่าของคังแดซอง-คนไม่หล่อ จะกลบความเด่นความดังของคนหล่อ-จองยงฮวาได้ หากใครจะเห็นด้วยว่าแดซองไม่หล่อ คุณสามารถพูดมันออกมาได้อย่างเต็มปากเต็มคำ เชื่อเถอะว่าจะไม่มีใครมาคัดง้างความเห็นของคุณ ไม่ต้องกลัวแม่ยกแฟนคลับคนไหน เพราะเชื่อใจพวกเขาก็ไม่ได้คิดว่าแดซองหล่อหรอก แต่การที่แดซองเป็นขวัญใจแฟนคลับที่ความนิยมก็ไม่ใช่น้อยๆ ได้นั้น ถือเป็นเสน่ห์ความน่ารักอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่แดซอง ตี๋น้อยตาหยีแห่ง Big Bang ไม่ต้องใช้ความหล่อมาเป็นส่วนประกอบเลยสักนิดเดียว คอไอดอลเกาหลีคนไม่ไกลตัว กล่าวว่า ถ้าจะถามหาแดซอง อย่าบอกว่า คนที่ไม่ค่อยหล่อ หรือ หล่อน้อยที่สุดใน Big Bang แต่ให้ถามว่า "คนที่ไม่หล่ออยู่คนเดียวใน Big Bang" เป็นอันรู้กัน ( เอ่อ ... พี่คะ นั่นมันออกจะฟังเป็นคำพูดที่โหดร้ายไปหน่อยมั้ย?)

ก็ไม่ผิดอย่างที่คิด เมื่อแดซอง ได้มาพบกับพี่ชายสุดที่รัก อดีตสมาชิกครอบครัว Family outing (ยูแจซอก คิมจองกุ๊ก) ต่อให้มียงฮวายืนเปล่งประกายฉายแสงอยู่ใกล้ๆ ก็ทำอะไรแดซองไม่ได้ มันก็ยังต้องเป็นวันของแดซองมากกว่าอยู่ดี ผู้เขียนเองก็ชอบแดซองมากๆๆๆๆ ทั้ง ep.35 และ ep.36 ถือว่าเป็นพระเอกของงานเลย ทั้งสนุก ทั้งฮา จับไม่ได้ ไล่ไม่ทัน ตั้งแต่ดูรันนิ่งแมนมา ไม่เคยเห็นคิมจองกุ๊กท้อถอยกับการไล่ล่าใครมาก่อน (มีแต่สัญชาตญาณดิบที่มั่นใจเกินร้อย) แต่กับแดซอง ผู้บัญชาการกุ๊กถึงขั้นถอดใจ วิ่งไป ขอร้องไป

“แดซองอา พี่อยู่นี่ พี่อยู่ทางนี้ ยอมให้พี่จับนายเถอะนะ ให้พี่จับนายเถอะ” ( ฮาฮาฮา)




















ตอนนี้ขอปาวารณาตนเป็นแม่ยกรันนิ่งแมน เพราะมันสนุกได้ใจ อาจเป็นเพราะทุกคนสนิทกัน โดยเฉพาะ ฮาฮา จองกุ๊ก ยูแจซอก ที่เชื่อได้ว่ามันคือธรรมชาติที่มาจากความรักความสนิทจริงๆ เค้าอยู่ด้วยกันมานานมาก ถ้านับจาก x man อย่างฮาฮาถ้าจำไม่ผิดก็น่าแจ้งเกิดจริงๆ เพราะ x man นี่แหละ ยูแจซอกเหมือนพี่ที่มีพระคุณคนหนึ่งเลย (พี่รักผมมั้ย, ผมรักพี่ๆ เวลาฮาฮาพูดคำพวกนี้เค้าน่ารักมากๆ) ซอกจินกับแจซอกก็เป็นเพื่อนกันทั้งในวงการและชีวิตส่วนตัว เหล่าสมาชิก และแขกรับเชิญที่มารายการแต่ละครั้ง ดูแล้วไม่ค่อยเหมือนมาถ่ายทำรายการซึ่งเป็น 'งาน' อย่างหนึ่ง แต่ดูเหมือนมาเล่นสนุกกันมากกว่า ไม่ต้องท่องบท ไม่ต้องแสดง แค่เป็นตัวเอง เล่นไปตามคอนเซ็ปต์ ไหลไปตามเกม ก็ได้ตังค์แล้ว แล้วพอทุกคนสนุกจากความรู้สึกจริงๆ มันก็ส่งผ่านความสุขและเสียงหัวเราะมาให้คนดูได้มากอย่างที่เป็นอยู่ ขอบอกเลยตรงนี้ ว่าตกหลุมรักรันนิ่งแมนเข้าแล้ว อย่างจังงัง!

ต่อไปนี้ ไม่ต้องรอคนหล่อ ไม่ต้องง้อคนสวย ต่อให้เป็น ep. ที่ไม่มีแขกรับเชิญมา แค่เล่นกันเองเฉพาะสมาชิกรันนิ่งแมนซึ่งต่างพากันรั่วอย่างเต็มขั้น แค่นี้ก็เชื่อว่าดึงใจไว้ได้อยู่แล้ว


หมายเหตุ : คำบรรยายภาพเป็นการดัดแปลงและแต่งเอาเองแบบตามใจฉัน ไม่ใช่คำพูดจริงๆ เป๊ะๆ ในรายการนะคะ

ขอบคุณ :
//www.subthai.net/category/variety/running-man/page/2