เมื่อวาน เจอลูกค้าผู้หญิงเดินทางคนเดียว โดยเลือกเส้นทาง South East Asia เวียดนาม/กัมพูชา /เขมร/ลาว/เชียงใหม่/กรุงเทพ/มาเลเซีย/สิงคโปร์ และจะกลับมากรุงเทพอีกรอบ 

ลูกค้าแพลนว่า จะไปเก็บโซน South Africa ต่อ แล้วจะกลับบ้านไปทำงาน เก็บเงินไปเที่ยวต่อ

ลูกค้าให้ทิป ทางเรามีการหยิ่งไม่รับเงิน(ปกติไม่เคยปฎิเสธ อิอิ) แล้วบอกเค้าไปว่า เก็บไปใช้ท่องเที่ยวนะ

เราได้คุยกันในมุม Deep conversation หลายเรื่อง ทั้งประวัติศาสตร์ของประเทศต่างๆ รวมไปถึงศาสนาพุทธ และท้ายสุด เราแนะนำให้เค้าไปเที่ยว กาญจนบุรี กับสุโขทัย เราคิดว่าเค้าน่าจะชอบ

เหตุการณ์นี้ ทำให้เรานึกถึงตอนที่ไปทำทัวร์กับลูกค้าผู้หญิงอินเดีย ตอนนั้นสนุกมาก คุยทุกเรื่อง รวมถึงเรื่องชนชั้นวรรณะในอินเดีย 

ทำให้เรานึกถึง ลูกค้าคุณลุงผู้ชายจากอเมริกา ที่เคยทำอาชีพนักชิมไวน์ เค้าบอกเราว่า เค้าชอบกินไวน์มากๆ สิ่งที่เค้าทำเลยไม่ใช่อาชีพ แต่เป็นความสุขของเค้า!

ลูกค้าจากคู่สามี/ภรรยาบราซิล ที่บอกเราว่า สื่อสารภาษาอังกฤษไม่ค่อยถนัด เราบอกเค้าว่า นี่ไม่ใช่อุปสรรค อีกสัปดาห์นึงถัดมา เราไปสถานที่เดิมที่ไปทำทัวร์ มีคนมาสะกิดเรา และถามเราว่า จำเค้าได้ไหม จำได้สิ! รอบนี้ทางภรรยา ไปถักเปียเล็กๆมาเต็มหัวเลย น่ารักมากๆ

ลูกค้าจากอังกฤษ เป็นพี่น้องกัน มาทักเราที่ร้านอาหารร้านเดิมที่พาไปกิน เค้าบอกเราว่า มากินต้มยำกุ้งร้านนี้อีกแล้ว นี่คือครั้งที่3 แล้วเดี๋ยวจะพาแม่มากินด้วย

The best in my life again(28/2/2024)
*สุขก็มี คับขันก็เยอะ หน้างานจริง บ้างก็ต้องแก้ปัญหา ให้คิดซะว่า มันคือเร่ื่องสนุก!