bloggang.com mainmenu search
หลังจากที่ใช้เท้าในการเดินเที่ยวมาอย่างหนัก ทำให้รู้ว่าการไปเที่ยวที่ต้องเดินเยอะๆ ควรมีรองเท้าผ้าใบกีฬาดีๆสักคู่
 
เมื่อคืนเราปวดฝ่าเท้ามาก  มากถึงขั้นที่ว่า ต้องไปเอาน้ำร้อนมาเทใส่ถุงพลาสติกแล้วผูกเท้าแช่ในห้องน้ำ - -"
 
น้ำร้อนนี่ก็สารพัดประโยชน์จริงๆแฮะ แช่พักนึงอาการปวดร้าวก็ดีขึ้น 
 
ตื่นเช้ามา พร้อมสู้ศึก เตรียมพลังกับมื้อเช้า
 
 
มาเดินเล่นที่ Clarke Quay
 
 
 
 
 
 
 
 
ได้เวลาสู้ศึกใหญ่และ นั่นคือ การไปกินบุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่นที่ร้าน Kiseki Japanese Buffet ซึ่งตั้งอยู่ในห้าง Orchard Central (MRT สถานี Somerset )
 
 
 
ของทอดครบครัน
 
 
ซาซิมิ
 
 
 
 
ทาโกะยากิ ราดมายองเนส โรยหน้าด้วยฝอยปลาโอแห้ง อร่อยมาก
 
 
 
พวกคุชิยากิ(เสียบไม้ย่าง)ก็อร่อย
 
 
 
ของหวานมีไอศครีม, ฟองดูว์, เค๊ก และขนมญี่ปุ่น
 
 
 
อาหารที่เราตักบางส่วน
 
 
เค๊ก กินคู่กับน้ำเต้าหู้ อร่อยดี
 
 
ท้องอิ่มแล้ว จุดหมายถัดไปของเราคือ การไปเดินห้าง ION ที่ถนน Orchard 
 
 
 
และเดินเที่ยวห้าง Takashimaya : ขนมญี่ปุ่นเยอะมาก
 
 
ได้มาและขนมBaumkuchen จากร้าน Juchheim  
 
 
พอถึงตอนเย็นได้เวลามาดูการแสดงโชว์น้ำพุ ตรงข้างร้านLouis Vuitton ที่Marina Bay Sands
 
 
 
 
 
 
ดูโชว์จบ ก็กลับที่พัก ด้วยความที่เรากินมาม่าคัพเป็นมื้อเย็น พอแพ็คกระเป๋าเตรียมกลับกรุงเทพเสร็จ ท้องมันก็ดันร้อง โชคดีได้คุณป้าคนไทยที่พักห้องเดียวกัน ให้ไวไวมากิน (ขอ 1 ห่อ ป้าบอกจะอิ่มเหรอ เอาไป2ห่อเลยไหม Smiley)  
 
พอรุ่งเช้า มานั่งรถไฟ ไปสนามบิน Changi บ๊ายบายสิงคโปร์ :)
 
*ปล. เรื่องที่ตลกสำหรับเรา ในทริปนี้มีหลายเรื่อง 
 
        1. ที่ Hostel มาเลเซีย เราตื่นมาเก็บของตอนเช้าตรู่ คนที่นอนเตียงบนเรา งัวเงียลุกขึ้นมาถามเราว่ากี่โมงแล้ว เราบอกตี5 ครึ่ง ฉับพลันนางก็ล้มตัวลงนอนต่อ(คงแบบ นี่แกจะตื่นมาแต่เช้าทำไมฟะ)
        2. ที่มาเลเซีย มีคนมาถามทางเราด้วย อยากบอกว่าตรูก็นักท่องเที่ยวเหมือนกันSmiley แต่ก็ตอบคำถามเค้าไป
 
        3. ที่สิงคโปร์ แถวสถานี Bugis เรากำลังหาทางไปถนน Hajilane ก็เข้าไปถามทางผู้หญิงคนนึงพร้อมกับหยิบโพยข้อมูลให้นางดู นางถามเราว่าคนไทยเหรอ เราก็แบบ เฮ้ย!รู้ได้ไงอะ(มานึกได้ว่า โพยตรูมีภาษาไทยด้วย) นางบอกว่า นางเป็นคนมาเลเซีย มาทำงานที่สิงคโปร์ และแม่นางเป็นคนไทย นางก็พาเราเดินไปส่งใกล้ๆถนนHajilane
 
 
        4. ที่Hostel สิงคโปร์ บทสนทนาของหญิงชาวอินโดนีเซีย กับเรา
W InDo :  Did u get a blanket?
เรา        :  Sorry.I Don't know. What 's blanket?
W Indo  :  Sorry. Where r u come from?
เรา        :   Thailand.
 
            ฉับพลันสาวชาวอินโดก็หยิบมาถือมากดๆ และก็ยื่นมือถือมาให้เรา สิ่งที่เห็นในจอคือ ภาษาไทยเขียนว่า "ผ้าห่ม" นี่ไปเอาโปรแกรมdict มาแปลเป็นตัวสะกดไทยให้เลยเหรอ555 สาวผู้นี้มาที่พักตอนเกือบ 4 ทุ่ม และจะบินต่อไปอเมริกาไฟลท์ 8 โมง ทรหดมาก 

 

Create Date :04 พฤษภาคม 2558 Last Update :17 กุมภาพันธ์ 2566 11:46:18 น. Counter : 4874 Pageviews. Comments :7