bloggang.com mainmenu search
บันทึกสองเหมียว ... ชานแมวข้า ใครอย่าแตะ







ความสุขของทาสแมวก็คือการได้เห็นแมวมีความสุข กินได้เล่นได้ สนุกสนาน
มีอะไรตลก ๆ ให้เราได้พลอยสนุกสนาน ขำ ๆ ฮา ๆ ไปด้วย 555

แมวเหมียวทั้งหลายก็คล้าย ๆ กับมนุษย์ แต่ละคนก็มีนิสัยแตกต่างกันไป แมวก็เหมือนกัน
อย่างแมวที่บ้าน ชาลีจะอ่อนโยน นุ่มนิ่ม ขี้อ้อน ไม่โวยวาย รู้จักการรอคอย เขาจะไม่มาวุ่นวาย
กับเราเกินความจำเป็น ถ้าเห็นเราไม่สนใจเขาพักใหญ่ ๆ เขาก็จะแค่ส่งเสียงงุ้งงิ้ง ๆ เหมือนบ่น ๆ
ทำนอง "สนใจหนู เอ๊ย แมวหน่อย ๆ" ... บางทีก็เดินมาสะกิด แล้วก็เดินสะบัดตรูดจากไป
แบบ "ยั่วให้อยาก แล้วจากไป" 















บางครั้งก็เดินมาอ่อย แบบเอาหัวเอาหางมาถู ๆ ไถ ๆ กับทาส (แมว)
เสร็จก็ล้มตัวลงนอนหงาย ให้เราเกาพุง เกาคาง ดื้อ ๆ บางทีล้มตึงหัวกระแทก
พื้นดังโป๊ก ... โหยยย อิแม่ตกใจ รีบสนองตอบแทบไม่ทัน 555









อารมณ์แบบนี้หาไม่ได้จาก นินจา ... รายนั้นจะทะโมน โวยวาย ดื้อ ชอบกระโดดขึ้นที่สูง
อ้อนอย่างมากก็แค่เอาหน้ามาถู ๆ ไถ ๆ แต่จะไม่มานอนให้เกาพุง แต่ชอบที่จะมานอนซุก
ล้อเก้าอี้ที่เรานั่ง (อ้อนอยากอยู่ใกล้) จนโดนล้อหนีบขนแหว่งไม่รู้เท่าไหร่แล้ว









ตอนแรกเอาปลามาแขวนก็จะเกรง ๆ ไม่ค่อยมาใกล้ เป็นแมวกลัวปลา 555 แต่หลัง ๆ 
ก็ไม่ค่อยได้ผลแล้ว นินจาบอกไม่โง่หรอกเฟ้ย ว่าแล้วก็เล่นกับปลาเฉยเลย

นินจาจะเป็นประเภท "รักนะ แต่ไม่แสดงออก" คือไม่อ้อนไม่อะไร แต่คอยแอบดูอยู่ห่าง ๆ
เรียนรู้และเก็บข้อมูลอยู่เงียบ ๆ เราทำอะไร เขาจะอยากรู้อยากเห็น แล้วก็ทำตาม ...







































หนุ่มน้อยตัวแสบตาสีฟ้า จอมโวยวายเป็นที่หนึ่ง (วิเชียรมาศจะพูดมาก ขี้บ่น)
 หลังจากไล่ที่ชาลีได้ ก็จะขึ้นไปนอนเนียน ๆ ส่องดูโน่นนี่เรื่อยเปื่อย จริง ๆ ก็แค่อยากแย่ง
ไม่ได้อยากนอนจริงจัง ทำตัวเป็นหมา เอ๊ย แมวหวงก้างมากกว่า ประหนึ่งว่า ชานแมวนี้
เป็นของข้า ใครอย่าแตะ ... มันเป็นเรื่องศักดิ์ศรีของแมว 555




---------------------------------------------
Create Date :28 มกราคม 2564 Last Update :28 มกราคม 2564 7:58:28 น. Counter : 2769 Pageviews. Comments :36