bloggang.com mainmenu search
ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 112 “แม่”
ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 112 “แม่”

โจทย์โดยน้องเป็ดสวรรค์ ผู้อำนวยการงานตะพาบของเรานี่เอง

ขอให้ชื่อตอนนี้ว่า "คำว่า “แม่” แท้จริงแสนยิ่งใหญ่"



คำว่า “แม่” แท้จริงแสนยิ่งใหญ่









ก่อนอื่นต้องไปหาความหมายที่แท้จริงของคำว่า “แม่”กันเสียก่อน

ตามที่ท่านประธานเป็ดสวรรค์เกริ่นนำไว้ตอนเชิญชวนเขียนหัวข้อนี้

เดี๋ยวจะไม่ครบถ้วนกระบวนความ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

“แม่

คำนาม. หญิงผู้ให้กําเนิดหรือเลี้ยงดูลูก

คําที่ลูกเรียกหญิงผู้ให้กําเนิดหรือเลี้ยงดูตน



คําที่ผู้ใหญ่เรียกผู้หญิงที่มีอายุน้อยกว่าด้วยความสนิทสนมหรือรักใคร่เป็นต้น

ว่า แม่นั่น แม่นี่


คําใช้นําหน้านามเพศหญิง แปลว่า ผู้เป็นหัวหน้า เช่น แม่บ้าน


ผู้หญิงที่กระทํากิจการหรืองานอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ค้าขาย เรียกว่า แม่ค้า

ทําครัว เรียกว่า แม่ครัว


เรียกสัตว์ตัวเมียที่มีลูก เช่น แม่ม้า แม่วัว









เรียกคนผู้เป็นหัวหน้าหรือเป็นนายโดยไม่จํากัดว่าเป็นชายหรือหญิง

เช่น แม่ทัพ แม่กอง


คํายกย่องเทวดาผู้หญิงบางพวก เช่น แม่คงคา แม่ธรณี แม่โพสพ

บางทีก็ใช้ว่า เจ้าแม่ เช่น เจ้าแม่กาลี


เรียกสิ่งที่เป็นประธานของสิ่งต่าง ๆ ในพวกเดียวกัน เช่น แม่กระได แม่แคร่

แม่แบบ


เรียกชิ้นใหญ่กว่าในจําพวกสิ่งที่สําหรับกัน เช่น แม่กุญแจ คู่กับ ลูกกุญแจ


แม่นํ้า เช่น แม่ปิง แม่วัง


คําหรือพยางค์ที่มีแต่สระ ไม่มีตัวสะกด เรียกว่า แม่ ก กา

คําหรือพยางค์ที่มีตัว สะกด เรียกว่า แม่กก แม่กด แม่กบ”









ได้รู้ความหมายทั้งหมดแล้วก็สบายใจหายห่วง ไม่ต้องกังวล

ว่าจะมีอะไรตกหล่นเพราะให้นิยามคำว่า “แม่” ไว้อย่างครอบคลุมแล้ว


ได้รู้อะไรหลายๆอย่าง เช่น ถ้าผู้ใหญ่อายุมากๆเรียกเราว่าแม่นั่นแม่นี่

ก็แสดงว่าท่านเอ็นดูเรา ไม่ได้ด่าเรา(ดูจากความหมายข้างบน)

วัยรุ่นฟังแล้วจะได้ไม่ต๊กกะใจ555++ ^^



แล้วก็ยังรู้ว่าเทวดาผู้ดูแลแม่น้ำ ต้นข้าว นั้นแท้จริงเป็นผู้หญิง

จึงได้เรียกแม่คงคา แม่โพสพนั่นเอง


ส่วน “แม่ทัพ แม่กอง”นั้นท่านแค่เป็นหัวหน้าเฉยๆไม่ได้เป็นตำแหน่ง

ของเพศหญิงแต่อย่างไร อย่าเข้าใจผิด ^^










โดยทั่วไปในความหมายที่ลึกซึ้งที่สุดของคำว่าแม่ของทุกคน

ก็คือ “แม่” ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เกิดจนโตใหญ่


เพียงแค่คิดถึงแม่ ภายในจิตใจของเราก็มีความสุขสบาย

อย่างประหลาดทุกๆครั้ง เหมือนมีความอบอุ่นใจ สบายใจ ซ่อนอยู่เสมอ


เมื่อไม่นานมานี้ผู้เขียนฝันร้ายเหมือนว่ากำลังจะถูกฆ่า

จำได้ว่าในความฝันได้ตะโกนเรียกคำว่า “แม่” อย่างสุดเสียง

ก่อนจะตกใจตื่น คิดแล้วก็ประหลาดใจตัวเองว่าทำไมเรียก"แม่"ออกมา


มานึกๆดูแล้วในสมัยเด็กๆที่เรายังตัวเล็กอยู่ไม่ค่อยรู้ประสีประสาอะไร

เมื่อเจออะไรที่จะมาทำร้ายเราเราจะเรียกแม่ให้ช่วยเสมอ

บางคนบางทีก็ยกมือพนมพูดว่า "ขอให้พ่อแก้วแม่แก้วคุ้มครองลูกช้างด้วย"

ความรักและความผูกพันธ์กับ "แม่" ฝังในส่วนลึกของจิตใจของเรา

อย่างยากที่จะลืมเลือนได้แม้แต่ความตายมาพรากจากท่านไปก็ตาม









เวลาอยู่กับแม่เหมือนเราได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เราจะสดใสร่าเริง

ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องคิดอะไรมาก

เพราะท่านเข้าใจเราและยอมรับเราได้ทุกเรื่อง

จึงมีลูกๆจำนวนไม่น้อยที่สมัครใจไม่ออกเรือนเพื่ออยู่กับแม่

ได้ใกล้ชิด ได้ปรนนิบัติ อย่างสบายใจและมีความสุข









ด้วยความที่แม่เลี้ยงและดูแลเรามาตั้งแต่เด็กจนโตเป็นผู้ใหญ่

เราอาจไม่รู้ว่าท่านให้สิ่งใดกับเราบ้าง...


ถ้าเราเคยเห็นเด็กกำพร้าสักคนหนึ่งที่เร่ร่อนไปไหนมาไหนคนเดียว

ไม่มีอาหาร ไม่มีบ้านอยู่ ไม่มีการศึกษา ไม่มีคนสนใจ เนื้อตัวมอมแมม

เป็นขอทาน นอนกินอยู่ข้างถนน คุ้ยเขี่ยเศษอาหารเพื่อประทังชีวิต

เดินไปอย่างไร้จุดหมาย จิตใจเลื่อนลอย มีชีวิตอยู่ไปวันๆอย่างไร้ค่า

ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่มีอนาคตนั่นแหละครับ “คนที่ไม่มีแม่”







แต่ถ้า “มีแม่”แล้ว ถึงจะยากจนเพียงไร ลำบากแค่ไหน

จะอดมื้อกินมื้อ ไม่ได้เที่ยวเตร่ ไม่ได้ดูหนังฟังเพลง ไม่มีเพื่อนมากมาย

ไม่มีเสื้อผ้าสวยๆจะใส่ จะอยู่ในสลัม น้ำครำจะเหม็น

หลังคาสังกะสีจะร้อนเหมือนเตาอบ หลังคารั่ว ยุงจะชุม ห้องจะคับแคบอุดอู้

คนจะหยาบคายไร้น้ำใจต่อกัน มองไปรอบๆตัว

ก็มีแต่คนที่มีปัญหาลำบากยากจน

ไม่มีโอกาสได้มีชีวิตสุขสบายเหมือนคนอื่นเขา

เพราะอาจต้องช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก

แต่ในจิตใจของลูกที่มีแม่ และ แม่ที่มีลูกที่รักแล้ว

ความรักกลับเติมเต็มจิตใจของกันและกัน

ถึงจะยากจนข้นแค้นแสนเข็ญเพียงใดก็ตาม

กลับไม่รู้สึกว่าชีวิตขาดอะไรไปแต่แม้แต่สิ่งเดียว

เพราะ “มีแม่ ก็เหมือนมีทุกสิ่ง”








มีกำลังใจ มีความหวังที่จะสู้และทนเพื่อแม่

มีความรักเต็มเปี่ยมในหัวใจให้กับคนทุกๆคน

เหมือนกับที่แม่ทำให้เราโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ



แม้โลกนี้จะเปลี่ยนไปอย่างไรจะหมุนเร็วขึ้นสักแค่ไหน

โลกจะก้าวไกลไป 3G 4G 5G หรือจะ 10G

จะเป็นสังคมที่ติดต่อกันได้รวดเร็วไร้พรหมแดนสักเท่าไหร่

แต่สำหรับผู้หญิงทุกๆคนที่ภูมิใจเรียกตัวเองว่า “แม่”แล้ว

ความรู้สึกที่แม่มีต่อลูกก็ยังคงเหมือนกับที่ผู้เขียนเล่ามา




อย่างที่เห็นกันบ่อยๆใน Blogger ที่เป็นคุณแม่

ที่เขียนเล่าเรื่องและมีภาพเกี่ยวกับลูกๆของเธอ

ด้วยความรัก ความห่วงใย ความผูกพันธ์ ความเสียสละ

ทุ่มเทแรงกายแรงใจ เราย่อมมองเห็นความสุขในดวงตา

ของแม่และลูกได้เสมอ



หรือบางคนเป็น Blogger มีแรงบันดาลใจ ลงทุนศึกษาทำบล็อกก็เพียงเพื่อ

บันทึกเรื่องราวต่างๆให้กับลูกสุดที่รักไว้ดูเมื่อโตขึ้นก็มีเห็นกันได้บ่อยๆ








ผู้เขียนคิดว่า “ความรักของแม่”คือพลังอันยิ่งใหญ่

ที่ทำให้สังคมมนุษย์ของเราน่าอยู่

ที่ทำให้มนุษย์ยังดำรงเผ่าพันธุ์อยู่ได้ไม่รบราฆ่าฟันจนสูญสิ้นเผ่าพันธุ์

หากขาดความรักของแม่นี้แล้ว มนุษย์อาจไม่เข้าใจคำว่า

“ความรัก ความเมตตากรุณา” ไม่เข้าใจคำว่า “การให้และความเสียสละ”

เพื่อครอบครัวของตัวเอง เพื่อสังคมรอบข้าง

เพื่อประเทศของเราด้วยซ้ำไป

เพราะในชีวิตจริงยากที่จะได้สัมผัสความรู้สึกอันยิ่งใหญ่นี้

นอกจากจะได้พบ"รักแท้" จากแม่ของตนตั้งแต่วัยเยาว์นั่นเอง








ที่สังคมวุ่นวายเอาเปรียบ แก่งแย่งเห็นแก่ตัว ทำร้ายซึ่งกันและกัน

เพียงเพื่อผลประโยชน์หรือความสุขของตนนั้น

ถ้าสืบประวัติเหล่าผู้นำเผด็จการโหดเหี้ยม ฆาตกรต่อเนื่อง

นักโทษปล้นฆ่าข่มขืน ที่มีจิตใจวิปริตเห็นผิดเป็นชอบ

อาจพบว่าต้นเหตุของเรื่องราวใหญ่โตร้ายแรงที่เกิดขึ้น

อาจเป็นเพียงเพราะ

"เขาเกิดมาโดยไม่เคยสัมผัส ความรักความอบอุ่นจากแม่"

เนื่องจากเป็นเด็กกำพร้าขาดพ่อแม่ดูแลเอาใจใส่เลี้ยงดู

แต่กลับถูกกระทำทารุณลงโทษโหดเหี้ยมเป็นประจำจากคนที่เลี้ยงเขาขึ้นมา

โดยปราศจากความรักความเมตตามาตลอดในช่วงวัยเยาว์

จิตใต้สำนึกจึงมืดดำ ต้องการล้างแค้นแก่ผู้คนในสังคมอย่างสาสมกัน



หรืออาจมีอีกส่วนหนึ่ง ที่มีจิตใจโหดเหี้ยมหยาบคายผิดมนุษย์มนามาแต่เกิด

เสียจนไม่เคยรู้สึกว่า “ความรักความหวังดีและคำสั่งสอนของแม่นั้นมีค่า"

เพราะเป็นคนอกตัญญู จนขาดสำนึกความดีชั่วไปตลอดกาลก็อาจเป็นไปได้








ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้ามนุษย์ไม่ให้ความสำคัญกับความรักของแม่

ไม่ให้คุณค่ากับความกตัญญูต่อพ่อแม่ ต่อผู้มีพระคุณ ครูบาอาจารย์

ต่อสังคมบ้านเมืองประเทศชาติแล้ว

ผู้คนในสังคมจะก่อเหตุวุ่นวาย โหดร้ายรุนแรงได้มากมายสักเพียงไหน


และผมเชื่อว่าลูกๆทุกคนที่มี “แม่” ย่อมอยากเป็น"คนดี"ของสังคม

อย่างที่แม่ทุกคนต้องการเห็นลูกๆทุกคนเป็นเช่นนั้น


ลูกที่ดีจะไม่ยอมทำสิ่งไม่ดีให้พ่อแม่ผิดหวังเด็ดขาด

แม้ท่านจะไม่อยู่ในขณะที่เรากระทำก็ตาม


ความรักและคำสั่งสอนของท่านคือเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจที่ดีที่สุด

ของลูกๆที่มีความรักและกตัญญูกับพ่อแม่



ขอนำกลอนเพราะๆจากคุณ สัจจาภรณ์ ไวจรรยา

มาฝากเพื่อนๆด้วยนะครับ








ของขวัญจากลูก


มะลิหอม น้อมวาง ข้างข้างตัก

กรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส

แทนทุกคำ ทุกถ้อย ร้อยจากใจ

เป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชา



กี่พระคุณ จากใครอื่น นับหมื่นแสน

อาจทนแทน เปรยเปรียบ เทียบคุณค่า

แต่พระคุณ "หนึ่งหยดน้ำ นมมารดา"

ทั้งสามภพ จบหล้า... หาเทียมทัน



ลูกไม่อาจ เอ่ยแสดง แถลงถ้อย

หรือเรียงร้อย พจนา มาเสกสรร

เพื่อบรรยาย พระคุณนี้ ที่ "อนันต์"

จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไป



หนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย

ต่างเพชรพลอย ตีราคา ค่ามิได้

แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจ

มิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์








มีเพลงเพราะๆที่ได้ฟังจากบล็อกน้องกาปอมซ่ามาฝากด้วยชื่อเพลง

“เพลงผู้หญิงที่อยากกอดให้นานที่สุด”

ศิลปินอารณ์ดี ศุ บุญเลี้ยง ขับร้องทำนอง ประภาส ชลศรานนท์

ฟังแล้วรู้สึกดีมากๆครับ ^^







ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน

ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่ยังไม่ลืมกัน

ขอบคุณหัวข้อ “แม่” จากน้องเป็ดสวรรค์

ขอบคุณกลอนเพราะๆจาก คุณสัจจาภรณ์ ไวจรรยา

ขอบคุณ MV ยูทูป “เพลงผู้หญิงที่อยากกอดให้นานที่สุด”

ขอบคุณที่มีความรักของแม่ที่คอยหล่อเลี้ยงใจเรา

ให้มีความอบอุ่น มีกำลังใจ มีความรักความเมตตาอยู่เสมอ

สร้างชีวิตของเราให้มีค่าเพียงฝุ่นผงธุลี จนเป็นเราทุกวันนี้ ^^




Create Date :23 สิงหาคม 2557 Last Update :29 สิงหาคม 2557 22:27:49 น. Counter : 3515 Pageviews. Comments :82