ยู อาโออิ เป็นนักแสดงญี่ปุ่นที่หน้าหมวยมากๆเลยว่ามั้ยคะ
ตอน hana and alice ก็ชอบยูในตอนที่เต้นบัลเลย์ที่สุดเหมือนกันค่ะ กับเรื่องนี้คุณ prysang เล่าทำให้เรานึกอยากจะเห็นน้องยูเธอเต้นฮูลาฮูล่าบ้างจัง แต่พออ่านพลอตเรื่องดู เอ..เริ่มคุ้นๆว่าตัวเองก็เคยดูตอนที่ช่องเคเบิลนำมาฉายน่ะค่ะ แต่ก็ไม่ได้นั่งดูจนจบ
คงจะต้องไปหามาดูจนจบแล้วล่ะค่ะ
เอ๊า! เพิ่มไปในลิสต์อีกหนึ่งเรื่องค่ะ

มายกมือว่าเป็นแฟนหนังเรื่องนี้ค่ะ
ตอนที่ได้ดูเมื่อประมาณ3ปีก่อน โอ๊ย!ติดใจมากมายค่ะ
กับการแสดงของยาสุโกะ มัตสึยูกิ คุณครูสอนเต้นรำจากโตเกียว
คือไม่นึกว่าจะมีนักแสดงหญิงคนไหนที่จะมีพลังการแสดงที่ดึงดูดขนาดนั้น
และตอนนั้น ก็เพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการดูหนังและซีรีส์ญี่ปุ่น
ทำให้ตอนแรกไม่รู้จักว่าเธอเป็นใคร รู้แต่ว่าติดใจฝีมือเธอมากมายค่ะ
แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าเธอเป็นใคร เธอเป็นดาราที่มีฝีมือคนหนึ่งทีเดียว
ซึ่งตอนนี้เธอก็ได้ฝากฝีมือไว้ให้เป็นที่กล่าวขานถึงคือเรื่อง Mother
ส่วนในเรื่องHula Girls นี้เธอแต่งตัวได้โฉบเฉี่ยวมาก บอกความเป็นสาวมั่นเต็มร้อย
โดยเฉพาะท่าสูบบุหรี่แบบไม่ยี่หระใคร และท่าทางการเต้นรำที่บอกความเป็นมืออาชีพ
สุดยอดของท่าทางการแสดงจริงๆ(หุหุ ไม่รู้อวยมากไปหรือเปล่า)
และเห็นด้วยมากค่ะที่คุณprysang บอกว่า"ขอโทษ ... มันตลกตรงไหนมิทราบ"
ใช่เลยค่ะ หนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังดราม่าตลกเลยค่ะ
ร้องไห้มันแทบจะทุกตอน อย่างตอนที่คิมิโกะ(อาโออิ ยู)ถูกไล่ออกจากบ้าน
เพราะแม่ไม่เข้าใจ ก็ร้องไห้หนักแล้ว เพราะสงสารทั้งคิมิโกะและแม่
แต่มาร้องไห้หนักถึงขั้นสะอึกสะอื้นตอนที่พ่อของสาวร่างใหญ่เสียชีวิต
โอ้ว!ร้องไห้กันจนเลิกอายเลยค่ะ มันบีบอารมณ์จริงๆ
ส่วนอาโออิ ยู นั้น เรื่องนี้เป็นการประสบพบพักตร์เธอครั้งแรก
เธอสวย น่ารัก คือเมื่อเปรียบเทียบกับนักเต้นระบำฮาวายคนอื่นๆ
ต้องบอกว่าเธอสวยเด่นล้ำออกมาเลยค่ะ โดยเฉพาะรอยยิ้ม
เธอยิ้มหวานจนน้ำตาลเรียกพี่จริงๆค่ะ แต่ตอนนั้นยังเฉยๆกับเธอ
เพราะตอนนั้นความสนใจพุ่งไปที่คุณครูสอนเต้นรำมาโดกะ ฮิรายามะไปซะหมด
แต่มาสนใจเธออย่างจริงจังเมื่อได้ดูเรื่อง"Hana & Alice "หนังปี2004
เป็นเรื่องที่เธอแสดงก่อนHula Girls เรื่องนั้นบทหนังส่งเธอจริงๆค่ะ
โดยเฉพาะฉากที่ยูเต้นบัลเล่ต์ด้วยรองเท้ากระดาษ เป็นฉากที่ทุกคนไม่มีวันลืมเลยค่ะ
สวยไปหมดทั้งท่าเต้น และแสงเงา และคิดว่าทุกคนรู้จักยู จากฉากนี้ไม่น้อยเลยค่ะ
แล้วเพิ่งทราบนะคะว่าเรื่องHula Girls นี้ได้เป็นเป็นตัวแทนของญี่ปุ่น
ไปเข้าชิงรางวัลออสการ์ แต่ถึงจะไม่ได้รางวัลกลับมา
ก็ขอบอกว่าเรื่องนี้เหมาะสมมากกับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี
จากการแจกรางวัลภายในประเทศเพราะมีเนื้อหาที่เข้มข้น
พล็อตเรื่องที่ดี และนักแสดงที่เลิศ
คิดว่าเป็นหนังที่ไม่ควรพลาดเรื่องหนึ่งค่ะ

เรื่องพยายามหาดู แต่หาดูได้ยากจริงๆ
ได้ยินกิตติศัพท์ว่ามันไม่ใช่ตลกคอเมดี้
แต่ขายความหวานของตัวละครและรอยยิ้ม

ยิ่งอยากจะกริ่มเกรม

น้องยู น่ารักมาก และฉากจบที่เยี่ยมยอดสำหรับผม

อีกอย่างเรื่องนี้ ผมชอบเพลง End Title นะ จำชื่อศิลปินไม่ได้ แต่เล่นกีต้าร์คลาดสิค ได้เพราะจริงๆ

ชอบมากๆซื้อแผ่นมาดู ดูหลายรอบมาก
ชอบทุกอย่างในเรื่อง จังหวะประกอบก้อไพเราะมากๆ