เต็มจนว่าง กลอนโดย : ลุงแว่น บทรำพึงและภาพโดย : กะว่าก๋า :: เต็มจนว่าง ::  หินแข็งแข็ง แกร่งก้อน ยากกร่อนสึก มวลผนึก หนาแน่น เป็นแก่นสาร ผ่านหนาวร้อน ลมฝน สุดทนทาน แม้ยาวนาน ยังคงค่า อย่างท้าทาย ไร้ช่องว่าง กลางเนื้อ ให้เจือแทรก ไร้รอยแยก ให้ซึมซับ ปรับขยาย ทุกสิ่งเร้า เพียงผ่านแผ้ว แล้วละลาย ไม่ระคาย ให้ระเคือง เปลื้องปล่อยปลง  เพราะไม่มี ช่องกลาง จึงว่างได้ ไม่เติมใส่ ปรุงแต่ง แปลง-เปลี่ยน-หลง นิ่งสงบ สยบไหว ได้มั่นคง จึงดำรง ความว่าง ที่กลางมวล อันความว่าง ใช่เปล่าว่าง กลางกลวงสิ้น เช่นก้อนหิน ว่างเพราะแน่น ถึงแก่นถ้วน ว่างเพราะรู้ ว่างเพราะเต็ม เข้มกระบวน พึงทบทวน เต็มจนว่าง อย่างหินเอย.  :: บทรำพึง :: :: ว่าง..ไม่ว่าง...ไม่วาง :: -1- โปรเฟสเซอร์ชาวตะวันตกขอเข้าพบอาจารย์เซนชาวญี่ปุ่น เพื่อพูดคุยขอความรู้เกี่ยวกับแนวคิดปรัชญาตะวันออก เมื่อทั้งสองนั่งลงในห้อง อาจารย์เซนชาวญี่ปุ่นขยับถ้วยวางเบื้องหน้าโปรเซสเซอร์ ก่อนค่อยๆยกกาน้ำชาเทน้ำชาลงไปอย่างแช่มช้อย.... น้ำชาไหลลงไปในถ้วยเล็กเล็ก เรื่อยเรื่อย จนล้นออกมานอกถ้วย... “ท่านอาจารย์ครับ น้ำชาล้นถ้วยแล้ว” โปรเฟซเซอร์ร้องทัก อาจารย์เซนมองหน้าโปรเฟซเซอร์ด้วยรอยยิ้ม ก่อนพูดขึ้นมาว่า “ชาถ้วยนี้ก็เหมือนตัวท่าน...เมื่อชามันเต็มจนล้น จะใส่ความรู้ใดเข้าไปได้อีกเล่า”  -2- “อะไรคือจุดมุ่งหมายของการเป็นพระ ?” จริงๆแล้วเราไม่จำเป็นต้องบวชเป็นพระเพื่อบรรลุนิพพาน เราสามารถบรรลุนิพพานในฐานะที่เป็นฆราวาสได้เช่นเดียวกัน สิ่งนี้คือข่าวดี... และข่าวดีข้อที่สอง คือ เราไม่จำเป็นต้องพยายามบรรลุนิพพาน เพราะตัวเราอยู่ในนิพพานอยู่แล้ว เราได้รู้แล้วว่า ธรรมชาติที่แท้จริงของก้อนเมฆ คือ ธรรมชาติของการไร้การเกิด – ไร้การตาย ธรรมชาติของเราก็เช่นเดียวกัน คือ ธรรมชาติของการไร้การเกิด – ไร้การตาย ถ้าเรามองอย่างลึกซึ้ง จะเห็นว่าเราก็คือนิพพานแล้ว ไม่มีอะไรที่เราจะต้องไขว่คว้า ไม่มีอะไรที่เราจะต้องพยายามบรรลุ ผู้ที่แสวงหาความเป็นนิพพาน คือบุคคลที่แสวงหา “ที่ว่าง” คนผู้นั้นแสวงหาที่ว่างไปในทุกหนทุกแห่ง แต่เขาไม่รู้ว่าเขากำลังดำรงอยู่ในที่ว่างตรงนั้นนั่นเอง การเสาะแสวงหานิพพาน ก็เหมือนกับปลาที่กำลังเสาะแสวงหาน้ำ ในชั่วขณะที่เราหยุดเสาะแสวงหา เราอาจจะตระหนักรู้ว่า เราได้อยู่ในนิพพานแล้ว และเราได้เป็นใครสักคนหนึ่ง ที่เราอยากจะเป็นอยู่แล้ว  จากหนังสือ - กลับบ้านที่แท้จริงกับ ติช นัท ฮันห์ ปาฐกถาธรรมโดย - ติช นัท ฮันห์ บรรณาธิการโดย - ภิกษุณีนิรามิสา
สาระมากมาย...
โดย: ดีมากๆเลยครับ... (toonbax
 ) วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:23:18:48 น.สวัสดีค่ะลุงแว่น
ไปอ่านที่บ้านคุณก๋ามารอบแล้ว มาอ่านที่บ้านนี้ให้คนในบ้านฟังอีกรอบ ขอบคุณสำหรับสาระดีดีในคำกลอนค่ะ แอมอร โดย: peeamp
วันที่: 16 มีนาคม 2554 เวลา:17:16:43 น.อรุณสวัสดิ์ค่ะลุงแว่น แวะมาอ่านกลอนไพเราะที่เปี่ยมความหมายอีกแล้วค่ะ
โดย: i'm not superman
วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:7:41:59 น.  น้ำ....ใสไหลรินรื่น มิตร..จิตยื่นด้วยหัวใจ น้ำ....หลั่งดั่งสายใย ใจ....ชิดใกล้ให้ผูกพัน น้ำ....คำนำอำนวย ชัย....โชคช่วยด้วยสุขสันต์ ให้....สุขทุกคืนวัน พร....สวรรค์บันดาลดล  โดย: cengorn
วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:1:41:32 น.สวัสดีค่ะคุณลุง
ชาลีแวะมาอ่านกลอนค่ะ โดย: sierra whiskey charlie IP: 49.48.205.170 วันที่: 25 เมษายน 2554 เวลา:8:44:17 น.
อ่านแล้วได้พัฒนาจิตของตัวเองอีกเช่นเคยค่ะ
กลอนไพเราะ ความหมายดีมาก ๆ เลยน่ะนะคะลุงแว่น โดย: i'm not superman
วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:8:13:49 น.สวัสดีค่ะลุงแว่น ได้แง่คิดดี ๆ อีกแล้วค่ะ
โดย: i'm not superman
วันที่: 21 ตุลาคม 2555 เวลา:19:22:47 น.สวัสดีค่ะคุณลุงแว่น
มาส่งความคิดถึงค่ะ สบายดีใช่ไหมคะ อากาศเปลี่ยน รักษาสุขภาพด้วยค่ะ แอมอร โดย: peeamp
วันที่: 23 ธันวาคม 2555 เวลา:11:40:29 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [