ผมตายไปแล้ว นานเท่าไร ที่ไม่ได้กลับมา นานเท่าไร ไร้สายตาจับจ้อง นานเท่าไร ที่เอ่ยคำว่านานเท่าไร นานเท่าไร ที่ใช้แสงไฟโลมใจแผลเลีย ผมตายไปแล้ว ทันทีที่คุณอ่านคำนี้จบ ผมตายไปแล้ว ไม่มีศพให้กราบไหว้ ผมตายไปแล้ว อย่างลำพังและเดียวดาย แม้ผมจะเสียใจว่า สุดท้าย ผมก็ไม่ได้เจอคุณอีกเลย หากคุณกลับมา ผมขออะไรสักอย่าง โปรดเดินทางมาที่หลุมร่างอันไร้ผม เหยียบย่ำ ถ่มน้ำลาย หรือจะสาดอาจม โปรดรังเกียจ และอย่าข่ม ใจคุณเลย ความระยำตำบอน ที่ผมสร้าง ความอ้างว้าง บัดซบ ที่ผมก่อ ความอับปรีย์ จัญไร ที่เฝ้ารอ ขอเถอะขอ อย่ายกโทษให้ผมที ผมเฝ้าทบทวนความตายที่จะเกิดขึ้นแก่ผม วิธีใดที่จะสาสมกับความชั่วช้าที่ผมมี ปืนยิงหัว มีดเสียบ-อก ค้อนทุบลูกตา ไฟฟ้าช๊อตนิ้วกลาง ผลักตกตึกทุนนิยม รถชน กระแทกแรงๆที่บั้นเอว ตีนถีบกลบหน้านัยตาปิด ฆ่าผม ทำร้ายผมอย่างไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ให้ผมเดียวดายจนตายห่า ผมตายเพื่อ ผมตายเพื่อ ผมตายเพื่อ ผมตายเพื่อ ผมตายเพื่อ. . . เพื่อล้างแค้น แก้แค้น ที่ผมเกิด ผมระเบิด ความแค้น ที่ผมแค้น ผมล้างแค้น แร้นแค้น อย่างแค้นแค้น ไม่หายแค้น แค้นแค้น ไม่หายแค้น โปรดจงจำไว้ว่า ผมไม่เคยให้อภัยคุณ เพราะคุณไม่ได้ทำอะไรให้ผมต้องโทษ จนต้องอภัย แต่ผมไม่ให้อภัย คนที่ทำคุณเปลี่ยนไป แบบสอบถามที่ถามผมว่า ผมอยากฆ่าใคร ทำร้ายใคร ผมมีคำตอบ ผมมีคำตอบ และผมมีคำตอบ ว่าผมตายเพื่อ
บ่นอาราย~~~~~~~~~~~~~~~~~~
โดย: yuttipung
 วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:12:45:48 น.สวัสดีปีใหม่ครับหยก
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yuttipung&month=01-2007&date=05&group=3&blog=2 โดย: yuttipung
วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:2:13:55 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [