แย่เหลือเกินแล้ว ฉันทนไม่ไหวจริงๆแล้ว ฉันทำได้แค่นี้ เรียกร้องจากฉันมากเกินไป ฉันไม่สนใจ ไม่ถาม ว่าคุณไปไหน คุณบอกว่าฉันแย่ แย่ที่สุด สิ่งที่ฉันทำได้แค่นี้ ฉันคิดว่ามันดีที่สุดแล้ว ยากเย็นเหลือเกิน คุณก็ทำให้ฉันรู้สึกแย่ แย่เหลือเกิน เหมือนกับอยาก ที่จะฆ่า ไม่คุณก็ฉัน คงต้องตายกันไปข้างหนึ่งใช่ไหม ฉันขอร้องให้คุณอย่าทำแบบนี้ มีอะไรให้คุยกัน มีอะไรไม่พอใจในตัวฉันก็ให้บอกมา ให้พูดออกมา แต่นี่อะไร ไม่ยอมปล่อยฉัน และไม่ยอมไปจากฉัน ที่เข้าบ้านมาก็เพื่อแค่ให้รู้ว่าฉันไม่ไปไหน แค่นั้น หมาหวงก้าง ฉันจะมีใครได้ล่ะ ไม่เหมือนคุณนิ ออกบ้านแต่ละที 3-4 วัน ฉันทำงานเสร็จรีบไปรับลูกให้ทันตอน5โมงเย็น แล้วรีบกลับบ้านเพื่อจะไปทำอาหารให้คุณทาน แต่คุณกลับข้าวมา อาบน้ำ แล้วไปต่อ หัวใจคุณทำด้วยอะไร ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ ไม่มีความรักเหลือให้กับฉันแม้แต่น้อยเลยใช่ไหม เลิกกับฉันเถอะนะ ฉันว่ามันแย่เกินไปแล้ว
Free TextEditor มาให้กำลังใจค่ะ
โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:13:01:15 น.
ขอบคุณจร้า ที่จะอุดหนุนนิยาย ..ขอบคุณและยินดีมากๆ นะคะ ..
อยากให้ได้อ่านเรื่องที่เขียนล่าสุดจังเลยค่ะ เพราะเป็นอุทาหรณ์เกี่ยวกับชีวิตคู่จริงๆ .. แต่ว่าติดต้องรอการตีพิมพ์ประมาณพฤษภาคมปีหน้าค่ะ แต่เราก็คุยกันไปอีกนานแสนนานเนอะ.. จะคอยห่วงใย และจะคอยส่งกำลังใจให้เสมอนะคะ ส่งกำลังใจให้นะคะ หัวใจที่เข้มแข็ง คือหัวใจที่เป็นอิสระ "อิสระของเรา คือ ทุ่มเทและทำสิ่งดีๆ เพื่อลูกเท่านั้นค่ะ" เก็บพลังในหัวใจไว้ เพื่อลูกนะคะ ..เป็นห่วงเสมอนะคะ โดย: boonpithak วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:17:23:47 น.
พี่ไม่รู้จะพูดยังไงกับผู้ชายคนนี้
เป็นเหมือนกันทุกคนละคะ รักพี่เสียดายน้อง เอาแม่งทั้งคู่ พูดไม่เพราะอีกแล้ว ไม่รู้จะช่วยแม่จ๋ายังไง รู้ว่าเจ็บปวด รู้ว่าทรมาน แล้วยังจะลูกอีก อดทนนะคะ เข้มแข็งนะคะ ถ้าอึดอัดอยากจะระบายอะไรก็ไปหลังไมค์ได้ พี่ยินดีจะรับฟังคะ คนไม่มีทางไปมันแย่ คนจะไปไม่ยอมให้่ไป แต่ทำให้รู้สึกว่าไร้ค่าลงไปทุกวันนี่สิแย่ยิ่งกว่า ฆ่ากันให้ตายยังง่ายกว่าทำแบบนี้เลยใช่ไหม ใจร้ายเหลือเกินแล้ว แม่งงงเอ้ย... โดย: ปันฝัน วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:21:25:54 น.
สวัสดีค่ะคุณแม่จ๋า
เฉพาะภาระ หน้าที่ในการทำงานนอกบ้าน แล้วยังภาระหน้าที่ในบ้านอีก ไม่มีเวลาเศร้าเสียใจแล้ว... ปล่อยเขา ให้เขาได้อิสระเต็มที่ ไม่ต้องถาม ไม่ต้องหาคำตอบแล้ว.. รู้ๆ กันอยู่.. ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ เขาไม่ใช่หมาหวงก้างอย่างที่คิด เขาพร้อมที่จะไปโดยไม่กลับ หากยกลูกให้เขาไป เมื่อคุณแม่จ๋าเอง ก็ไม่สามารถตัดใจยกลูกให้เขาไปได้ ก็ได้โปรด ทำใจ อย่าให้ตัวเองต้องเสียเวลา เสียใจ กับคนที่ไม่ได้รักเราเลย เมื่อตัดสินใจ ที่จะอยู่เพื่อลูก ก็ควรจะมีความสุขอยู่กับลูกดีกว่า เขา เป็นตัวของเขา ใจของเขา อย่าคิดแทนเขา... เป็นกำลังใจให้นะคะ โดย: LoveTurJang วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:19:44:38 น.
ขอบคุณที่เข้าไปในบล็อคนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ ด้วยค่ะ
โดย: แอมค่ะ (amvarin ) วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:7:31:00 น.
โดย: nootikky วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:19:00:27 น.
โดย: nootikky วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:19:00:27 น.
โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:19:51:35 น.
แวะมาอวยพรวันเกิดค่ะ
จำกันได้มั้ยเอ่ย มีความสุขมากๆนะคะ โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:22:02:42 น.
โอ้..เพิ่งเห็นวันเกิดแม่จ๋าผ่านไป
อวยพรย้อนหลังนะคะ ขอให้สิ่งชั่วร้ายผ่านไปเสียที ช่วงนี้ ฟ้าฝนไม่ดีเลยคะ ตกมาก หมอหนาจนน่ากลัว แม่จ๋าเองก็ดูแลสุขภาพนะคะ ดูแลลูกอย่าให้ป่วยด้วยนะ โดย: ปันฝัน วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:56:14 น.
|
บทความทั้งหมด
|