วันป่วยเศร้าๆ
กลับจากค่ายลูกเสือ ก็ป่วยยยยยย เป็นไข้ เจ็บคอ ตัวระอุ น่าเบื่อ ไปทำงานได้วันเดียวก็แย่ลงแหงแซะเพราะกินยาไม่ได้ เดี๋ยวง่วง อยู่บ้านแบบนอนลูกเดียว คือกินยาหลังอาหารให้หลับทุกมื้อเพราะรู้ว่างานรออยู่เพียบ วันรุ่งขึ้นต้องไปงานลอยกระทง หลังจากนอนจนหน้าบวม มองซ้ายขวาก็เจอแพคที่มาสค์หน้าที่พี่สาวให้มา ประมาณมาสค์แล้วหน้าจะสดใส คิดๆ ดูป่วยจริงแต่ไม่ต้องโทรม แถมพรุ่งนี้มีงาน ไหนๆ ก็นอนเพราะเค้าห้ามขยับหน้าตอนทำ (เดี๋ยวหน้าย่น) มาสค์ซะหน่อยวะ ว่าแล้วก็ลุกขึ้นไปแปะ วินาทีที่หยิบแผ่นแปะออกมาก็ทำเอาเจ้าดอลล่าร์ หมาพันธุ์ชิสุสะดุ้งเฮือก แล้วก็จ้องเราตลอดเวลาที่มีมันบนหน้า นอนๆ อยู่ให้ครบ 10 นาที พี่สาวก็เปิดวีซีดีในหลวงเพราะจะจับเวลาเอาไปใช้ในงานอบรม ครอบครัวเรารักในหลวง รักมากกกกกกกกกก ประมาณว่าถึงตัวจะตายก็จะส่งต่อความจงรักภักดีถึงลูกหลาน (ถ้ามีลูกหลานนะ) เราก็นอนดูด้วย เพลงที่ 1 ต่อด้วยเพลงที่ 2 เห็นคนที่ได้เข้าเฝ้าท่าน คนที่ท่านทรงวางพระหัตถ์บนหัว ภาพวันที่ 9 ที่ลานพระรูป
วันนั้นเราไม่ได้ขยับหน้า... แต่มาสค์หน้าทั้งน้ำตา
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [