ก่อนสิ้นแสงตะวัน 6

วันนี้วันที่ 15 มีนาคม อากาศที่ประเทศญี่ปุ่นเริ่มอุ่นขึ้น ก็คือไม่หนาว ใส่เสื้อแขนยาวตัวหนึ่ง จัมบ้าแขนกุดอีกหนึ่งตัว

ชอบอากาศหน้านี้ที่สุด ช่วงฤดูแห่งความสุขกำลังจะเริ่ม เพราะเริ่มเห็นดอกซากุระบานแล้ว อีกไม่นานก็จะทยอยกันบานตามไปทั้งประเทศ

ช่วงดอกซากุระบานนี้ คนญี่ปุ่นดูมีความสุขกันมาก เขาจะออกมาเดินชื่นชมดูดอกซากุระกัน

อยากจะเรียกดอกซากุระใหม่ว่า ดอกไม้จากสรวงสวรรค์ เพราะดูครั้งใด ก็มีความสุข ความหวัง

ที่บอกว่าความหวัง คือหวังว่า ปีหน้า ยังหวังจะได้ดูซากุระอีก อยากดูเรื่อยไปจนแก่เฒ่า ให้ลูกหลานจูงมาดู




เปิดหน้านี้ด้วยดอกซากุระช่อแรกที่ไปถ่ายมาได้จากลานเอนกประสงค์ หน้าสถานี Kawaguchi เมืองที่อยู่

เมืองKawaguchi นี้ อยู่ไม่ไกลจากกรุงโตเกียวเป็นรอยต่อเชื่อมกันอยู่ เหมือนกรุงเทพฯ-นนทบุรี

ไปไหนมาไหนสะดวก รักและชินกับเมืองนี้ เพราะใช้ชีวิตอยู่มาสิบกว่าปีแล้ว เป็นเมืองที่สะอาดและให้บริการดี

มีสวนสาธารณะที่มีดอกซากุระออกดอกสีชมพูเรียงกันเป็นแนวริมทางรถไฟ โรแมนติดมาก



ป้าชอบอยู่ญี่ปุ่น เพราะชอบหลายๆอย่างของญี่ปุ่น อยู่แล้วมีความสุขทุกวัน อาจจะเป็นเพราะไม่มีภาระมาก

ไม่มีแม่สามีพ่อสามี หรือญาติพี่น้องมาวุ่นวาย อยู่กันสองคนตายาย อยากไปเที่ยวไหนก็ไปกัน

วันธรรมดาสามีก็ทำงานกลับบ้านมาอยู่ด้วยกันทุกวัน ไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาคาบไปหม่ำเหมือนอยู่เมืองไทย

สามีอารมณ์ดี ใจดี ไม่หงุดหงิด เจ้าอารมณ์เหมือนตอนอยู่เมืองไทย เมื่อวานนี้เป็นWhite Day เป็นธรรมเนียมที่ฝ่ายชาย

จะต้องให้ของขวัญหรือชอคโกแลคแก่คนรัก หรือภรรยา สามีไม่เคยให้มาก่อนเลย เพิ่งจะไปคุยในห้อง@japanว่า

สามีไม่รู้จักหรอก White Day อยู่กันมาสิบสามปีไม่เคยเห็นให้ แต่ปีนี้มาแปลก ตอนเย็นทำเซอร์ไพส์

เอาชอคโกแลคมาส่งให้สามกล่อง เราก็ถามว่าไปเอามาจากไหน เขาก็บอกตั้งใจให้ อึ้งค้ะ มีด้วยสามีเรา

ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นให้ความสำคัญกับวัน White Day ปีนี้เกิดอะไรขึ้น เอาชอคโกแลคมาให้

เดี๋ยวต้องแกะกินให้เขาเห็นเสียหน่อย จะได้ดีใจ ขอบคุณนะค๊ะ ที่รัก




ภาพชุดนี้แต่งตัวไปงานวันเกิดแถวบ้าน ไม่ได้ออกไปงานใครนานแล้ว เพราะไม่อยากออก ติดเน็ต

แต่เจ้าของงานเขาตั้งใจเชิญ โทรมาสามครั้ง ก็เลยต้องไปเสียหน่อย เดี๋ยวจะเสียน้ำใจ

นานๆไปที มีแต่คนมาทักทาย สวัสดีจนนั่งเป็นศาลพระภูมิ มีหลายคนมาชมว่าสวยขึ้นไปทำอะไรมา

อาจจะเป็นเพราะมีอารมณ์แต่งหน้า แต่งตัว อากาศก็ไม่หนาวมาก ใส่เสื้อผ้าไม่กี่ตัว เสื้อตัวนี้ใช้มาหลายงานแล้ว

ชอบมาก ชอบใส่อะไรที่สีทอง เสื้อทอง รองเท้าทอง กระเป๋าทอง ชอบอะไรที่แวววาววูบวาว




งานจัดวันอาทิตย์ ก็เลยต้องกลับเร็ว อยู่ได้แค่เที่ยงคืน งานวันเกิดแถวนี้เขาอยู่กันถึงเช้า
แต่เราสองตายายแก่แล้ว สามีต้องทำงานวันจันทร์ นอนดึกมากไม่ได้ เดี๋ยวทำงานไม่ได้

ไม่ได้ออกงานนาน ไปเจอแสงสีก็สนุกดี น้องๆเขาร้องเขาเต้นกัน ร้องคาราโอเกะกันเก่งๆทั้งนั้น นับถือเลยสาวพวกนี้

เสียงดีๆกันทั้งนั้น ร้องได้ทั้งเพลงไทย เพลงญี่ปุ่น ร้องอ่านภาษาญี่ปุ่นชนิดคนเรียนสูงๆอายได้เลย

ถามเขาว่าทำไมอ่านได้ เขาบอกใช้วิธีจำเอา ทำงานกลางคืนถ้าร้องเพลงไม่ได้แขกก็ไม่ติด ต้องเอาใจแขกร้องเพลงญี่ปุ่นได้




พอสองยาม นางซินก็ต้องขี่ราชรถสองล้อกลับบ้าน รูปนี้ถ่ายหน้าร้าน รถบีเอ็ม เบนซ์(จักรยาน)จอดกันเต็มพรืด

แต่งตัวแบบนี้ ป้าขี่จักรยานนะจ๊ะ เดี๋ยวจะว่าไม่บอก ชีวิตนี้ข้าเจ้าขาดจักรยานไม่ได้ เป็นที่พึ่งที่สำคัญในการเดินทาง




รูปชุดนี่้ เป็นชุดที่ใส่ไปทานบุฟเฟ่ท์เค็กที่ชิบูย่า วันนั้นอากาศไม่หนาวมาก กำลังสบาย อยากเอากระโปรงมาใส่

เสื้อตัวนี้ชอบคอปกมาก เก๋ดี ใส่ถ่ายรูปไปเมื่อเดือนพฤศจิกา หน้าฤดูใบไม้ร่วงไปครั้งหนึ่งแล้ว ไม่หนาวมากเลยเอามาใส่ใหม่

สีของเสื้อลงตัว เป็นเสื้ออีกตัวที่ชอบ แตที่ตลกคือ ใส่รองเท้าไม่เข้ากับชุด เพราะไม่มีเวลาหา ใกล้เวลานัด

หยิบคู่ไหนได้ก็ใส่ไป เพราะไม่อยากใส่บูท มันไม่หนาวพอที่จะใส่ รูปถ่ายออกมาไม่ค่อยดี เลยต้องหลบๆเอาไม่ให้เห็นรองเท้า




ย่าน Shibuya นี้ เป็นย่านที่คนหนุ่มสาวแต่งตัวมาเดินโชว์กัน เห็นแล้วสนุกดีจัง ดูมีชีวิตชีวา

การแต่งตัวของหนุ่มสาวที่นี่ก็คนละอย่างกับที่ Harajuku คนชอบแต่งตัว เห็นถนนนี้ละก็ต้องชอบแน่ๆ

ลองดูเสื้อผ้าที่ร้านนี้ซิ สวยถูกใจจัง แต่ก็แพง ไม่มีปัญญาซื้อหรอก




อีกชุดหนึ่งที่เก็ต เก๋ดีจัง



ตอนนี้เขากำลังนิยมชุดแบบชุดคลุมท้อง สาวๆใส่ก็สวย แต่ป้าอย่าใส่เชียวนะขอร้อง ไม่เกิดแน่ จะเหมือนคนท้องตอนแก่



นี่เป็นผ้าพันคออีกผืนที่เข้าตา




แอบถ่ายตัวเอง อิอิ



หนุ่มสาวญี่ปุ่น แต่งตัวเก๋ๆ มานั่งคุยกัน



ต้องขอขอบคุณเพื่อนเลิฟ ที่เป็นมือกล้องให้ เพื่อนกันถ่ายอารมณ์จะสุนทรีย์สนุกสนาน ไม่เขิลค้ะ



ส่งท้ายชุดนี้อีกรูป เบื่อแล้ว



แถมอีกรูปก็ได้



จบการไปเที่่ยว Shibuya




วันนี้มีอารมณ์ ต่อเนื่องไปเลยกับชุดไปทานข้าวที่ร้าน COCA สาขา HIBIYA ไปเมื่อวันที่ 13

ได้นัดกับเพื่อนเลิฟ และลูกสาวคนใหม่ (ลูกเบสอย่างอนนะลูก แม่ยังรักลูกมากเหมือนเดิม ไม่รักใครเท่าลูก)

แต่ลูกโอ๋ เขาน่ารักถูกใจแม่มาก คุยกันถูกคอจริงๆ เราเกิดวันพุธเหมือนกัน เดือนเดียวกันอีก แต่เกิดวันเดียวกับลูกเบส

ลูกโอ๋ ตัวเล็กนิดเดียว เหมือนตุ๊กตา อยากกอดลูกโอ๋มาก แต่แอบหลังไมค์ไปบอกรักแล้ว

ไม่รู้ลูกโอ๋เขาจะรับแม่ติงต๊องคนนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ซิ




ชอบหน้าวันนี้จัง มันบ่งบอกว่า กำลังมีความสุข




ก็มันมีความสุขจริงๆนี่ ได้คุยได้อยู่กับคนที่เราถูกใจ เราสามคนคุยกันจนคอแหบคอแห้ง

กลับบ้านแทบไม่มีเสียง เป็นวันที่สนุกสนานและเต็มเปี่ยมด้วยความสุขอีกวันหนึ่งของชีวิต




รูปนี้เป็นรูปที่ชอบที่สุดในชุดนี้ เพราะดูไม่อ้วน และดูดี





หลังจากเดินกลับมาเพื่อจะไปกินซ่า ก็แวะโพสท่าถ่ายรูปไปเรื่อย





เสื้อตัวนี้ใส่ถ่ายรูปสีสวยจัง เป็นของเก่าเมื่อปีที่แล้ว ไม่ได้ซื้อใหม่ ราคาสี่พันเก้าร้อยเยน ไม่แพงก็สวยได้



ป้าชักโพสท่าได้แอ๊บแบ๊วขึ้นทุกวัน





เมื่อไหร่จะขึ้นปกพลอยแกมเพชรนะ





อยากเป็นสไตล์ลิส เอานางแบบมาถ่ายรูป แฟชั่นสวยๆ แต่เอาตัวเองทดลองไปก่อน




ลูกโอ๋ เห็นแม่ต้อยเป็นบ้าไปชั่วขณะ ลูกโอ๋หัวเราะใหญ่ ไม่รับแม่ต้อยเป็นแม่แน่เลย




วันนี้ลูกเบสโทรมา เผลอเล่าว่า รักลูกโอ๋ ลูกเบสเสียงเปลี่ยนไปทันทีเลย เราก็ลืมไปว่าลูกเบสไม่ชอบให้แม่รักคนอื่นมากกว่า

ขอโทษจ้ะลูก แม่เผลอตัว เป็นโรคชอบไปหลงรักเด็ก



อ้าวดูต่อ ตอนนี้เปลี่ยนโลเกชั่น เพราะเบื่อท่าเดิมๆ กำลังคิดค้นท่าแปลกใหม่





ท่าไหนดีเอ่ย?





แบบนี้ดีไหม




หรือท่านี้





ใส่แว่นหน่อยป้า







หรือไม่ต้องใส่แว่นดี





อีกรูป





ถ่ายหน้าร้านผลไม้ หน้าสถานี ยูรักคูโจว ร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่ เมื่อมีการปรับปรุงพื้นที่ให้ทันสมัย

ร้านเก่าแก่นี้ก็ได้สิทธิพิเศษให้ได้อยู่ในพื้นที่เดิม ดูดีกว่าเมื่อก่อนมาก ผลไม้ก็ไม่แพงมาก




ขอจบด้วยรูปนี้ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแวะคุยกับป้า อย่าถือสาป้านะ บ๊องๆไปบ้าง เพื่ออายุยืนยาว

Create Date : 15 มีนาคม 2551 Last Update : 15 มีนาคม 2551 20:18:36 น. Counter : 1733 Pageviews.		8 comments
Share Tweet