ก่อนสิ้นแสงตะวัน 2

เมื่อเขียนตอนหนึ่งไปแล้ว ก็ต้องมีตอน สอง ตอนสาม ต่อไปเรื่อยๆ เสียดายรูปสมัยก่อนก็ถ่ายไว้เยอะ
แต่ย้ายที่อยู่บ่อย หายไปบ้างอะไรบ้าง มีแต่รูปที่กลับมาอยู่ญี่ปุ่นรอบสอง ที่ญี่ปุ่นมีสี่ฤดู ทำให้ต้องใช้เสื้อผ้าเปลืองกว่าเมืองไทย

แฟชั่นที่ญี่ปุ่นจะออกล่วงหน้าก่อนถึงฤดูประมาณเดือนหนึ่ง เช่นตอนนี้ยังหน้าหนาวอยู่
แต่เสื้อผ้าหน้าหนาวกลับไม่ค่อยมีวางแล้ว หรือไม่เช่นนั้นก็กำลังลดราคา ถ้าจะซื้อเก็บไว้ใช้ปีหน้าก็อาจจะไม่เก๋
เพราะแฟชั่นปีหน้าอาจจะเปลี่ยนความนิยมไป เวลาเอามาใส่อาจเชยไปก็ได้





ป้าเป็นคนรูปร่างอัปลักษณ์ หน้าท้องป่องเต็มไปด้วยไขมัน หาความงามไม่มี ท่อนขาก็เต็มไปด้วยไขมันเช่นกัน
แต่ถ้าเรารู้จักแต่งตัวให้พรางความอัปลักษณ์ของเรา ก็จะทำให้พอไปวัดไปวาได้




ด้วยน้ำหนักเกือบแปดสิบกิโล ทำให้ต้องหาเสื้อผ้าทีทำสำหรับคนอ้วนมาใส่ ที่ญี่ปุ่นนี่ดีอย่าง
สามารถหาเสื้อผ้าขนาดใหญ่ใส่ได้ไม่ยาก ป้าจะมีร้านประจำแถวบ้าน ชื่อ ชิมามุระ เป็นศูนย์รวมแฟชั่นที่ทันสมัยและราคาย่อมเยาว์

มี่ให้เลือกตั้งแต่ขนาดปรกติก จนถึงคนอ้วนมาก แบบก็ไม่เชย ถ้าเราเลือกอะไรที่เข้ากับตัวเรา




กางเกงที่ใช้อยู่เป็นกางเกงที่รอบเอวใหญ่มาก เบอร์ที่ใช้ประจำ 92 เสื้อก็ต้องใช้ขนาดสามแอล
เฮอทำไมฉันต้องกลายเป็นยักษ์ไปได้ อย่างนี้จะสวยกับเขาได้หรือ? แต่ทำไงได้ยังมีไฟเรื่องการแต่งตัวอยู่




จับอันนั้นมาใส่อันนี้ บางทีก็เหมือนคนบ้าเหมือนกัน บ้าก็บ้าวะ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว อยากแต่งอะไรก็จะแต่ง



หน้าร้อนปีที่แล้ว หาอันโน้นมาใส่ อันนี้มาแต่ง เลยออกมาประหลาดๆ แต่ก็ทำให้ได้ไอเดียแห่งความสนุกเข้ามา





ใครเห็นท่อนแขนแล้วต้องสยอง นอนไม่หลับไปหลายวัน แต่เราก็ไม่หวั่นไหว ใจรักเสียอย่าง อยากใส่ใครจะทำไม




คิดว่าอายุหกสิบจะเป็นอย่างไรบ้างหนอ แต่หกสิบคงแต่งไม่ได้อย่างนี้แล้ว อะไรที่ไม่เหมาะก็ต้องเบรค
ไม่อยากเป็นตัวตลก เอาแค่ขำๆ




แต่หน้าร้อนก็แต่งตัวสนุก แต่หน้าจะไม่ค่อยดี มันจะเยิ้มไม่เนียนเหมือนหน้าที่อากาศเย็น หน้าจะเนียนสวย




ตอนนี้อยากจะรวบรวมรูปที่ถ่ายไว้ ที่ชอบๆเก็บเอาไว้ดูเอง เดี๋ยวตายไปลูกจะได้มาเปิดดูบล็อกที่แม่สร้างเอาไว้
ลูกไม่ค่อยเข้ามาอ่านบล็อกแม่เลย มีแต่เพื่อนลูกเข้ามาบอกว่าแม่เธอจ๊าบมากมี่บล็อกด้วย ฟังเพื่อนลูกบอกแล้วก็ปลื้มเหมือนกัน
แก่ขนาดนี้ยังมาทำบล็อกให้อ่านได้





แต่บล็อกนี้ก็ไม่มีสาระอะไร ขอเอาไว้ระบายอารมณ์เกี่ยวกับเรื่องการแต่งตัว ทำไมเราชอบการแต่งตัวก็ตอบตัวเองไม่ได้
คงเป็นตามกรรมพันธ์ ลูกสาวก็เหมือนแม่ เสื้อผ้ามากจริงๆ ตอนนี้เริ่มไปที่หลาน เขาแต่งตัวให้ลูกชายหล่อเชียว




รูปนี้ป้าแกเริ่มโพสท่าเป็นนางแบบแล้ว ป้าระวังเอวเคล็ดนะ บิดมากไปเปล่า





แต่การแต่งตัวนี่มันทำให้กระชุ่มกระชวยนะ





รูปนี้บอกลูกว่า เอาไว้ตั้งหน้าศพ แม่เตรียมไว้แล้ว เรื่องแบบนี้ต้องเตรียมเอาไว้ด้วยตัวเองจะได้ถูกใจ




คนเราจะเอาอะไรแน่ อีกหน่อยแก่มากกว่านี้้ เกิดเป็นอัลไซเมอร์ไป เดี๋ยวไม่มีใครทำอะไรให้ ต้องจัดการเสียก่อน
ใครเข้ามาอ่านบล็อกนี้ อย่าหมั่นไส้แล้วกันที่มีแต่รูปป้าแก่ อยากรวมรูปที่ชอบ






ทำให้ตัวเองไว้ดู





มีคนเขาบอกว่า ถ้าเก็บรูปเอาไว้ในคอมพ์เยอะๆเครื่องมันจะอืดเลยเอามาแปะในบล็อกจะได้ลบออกบ้าง







แฟชั่นแบบป้าๆ อย่าว่ากัน





ตอนนี้หน้าหนาวใส่อะไรหลายชั้นมาก




ต้องใส่ลองจอง ใส่เสื้อแขนยาว ใส่เสื้อเสวตเตอร์ ใส่จัมบ้าหรือโค๊ด





ถุงน่องรองเท้าต้องพร้อม




วันนี้พอแค่นี้ก่อน หมดอารมณ์ ไว้ต่อคราวหน้า


ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ป้าอ่านทุกคอมเม้นท์ ถ้าว่างจะแวะไปเที่ยวบล็อก

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 15 ธันวาคม 2555 9:50:35 น. Counter : 1762 Pageviews.		10 comments
Share Tweet