ตอนที่ 7 : 134 วัน แห่งการรอคอยช่างทำบ้าน 134 วัน แห่งการรอคอย เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากที่เราได้รูปแบบบ้านเรียบร้อยแล้ว ก็ติดต่อช่างที่ทำบ้าน (ประมาณเดือน พ.ย.53) ช่างก็บอกเราว่า ตอนนี้กำลังทำบ้านให้ลูกค้าอยู่ 2 ราย กว่าจะแล้วเสร็จก็ประมาณเดือนกุมภาพันธ์ 2554 หากเราต้องการจะให้เขาสร้างบ้านให้ ก็ต้องรอเขาสร้างบ้าน 2 หลังนั้น ให้เสร็จก่อน เพราะเขาไม่ชอบรับงานที่ละหลายหลัง เขาบอกว่าเหนี่อยจะทำบ้านที่ละบ้าน ช่วงที่รอ ขอให้เราเลื้อยไม้เตรียมไว้ เราก็โอ เค ตกลงที่จะรอเขา ติดต่อธนาคารกู้เงิน และธนาคารจ่ายเงินล่วงหน้ามาให้เรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่ปลายเดือน ธ.ค. 53 และเตรียมพื้นที่คอยไว้ก่อนก็แล้วกัน ทำไม่ต้องรอช่างคนนี้ เพราะอย่างที่บอก เราชอบใจฝีมือการสร้างบ้านไม้ของเขา ฝีมือการเข้าไม้ เนี๊ยบมาก ได้ฤกษ์ลงเสาเอก เมื่อวันที่ 13 ม.ค.54 จากนั้น ก็เฝ้าร้อ รอ ช่างจะเข้ามาทำบ้านให้ เดือนกุมภา ผ่านไป เราก็แวะไปหาช่าง ที่บ้านที่เขากำลังก่อสร้างอยู่ เสร็จไปอีก 1หลัง แต่เจ้าของบ้านหลังน้นต่อห้องครัวไปอีก 1 หลัง อุแม่เจ้า แล้วอิฉันจะต้องรอไปอีกเมื่อไหร่ มี.ค. ผ่านไป หลังต่อห้องครัวเสร็จเรียบร้อย แต่อีกหลัง พึ่งจะก่อผนัง ช่างก็บอกว่า เม.ย. คงเสร็จ เม.ย. ผ่านไป ช่วงนั้นมีเหตุอุทกภัย ทำให้บ้านหลังนั้นต้องยืดอายุการสร้างไปอีก เกือบ เดือน และ ไม้แบบของช่างก็ลอยไปกับน้ำหมดเกลี้ยง ช่างขอเวลาหาไม้แบบใหม่ เดือนพ.ค. เราแวะไปหาช่าง ช่างบอกว่า ขอเก็บรายละเอียดบ้านหลังนี้ก่อน ท่านแม่ เราเริ่ม มีอาการ บ่น บ่น ๆ ๆ เมื่อไหร่ช่างจะมาทำสักที เก็บบ้านเตรียมไว้ให้รื้อแล้วนะ ไม้ที่เลื่อยไว้ ตากแดด ตากฝน จะผุหมดแล้ว ทำไมช่างไม่เข้ามาซักที..... และ.....และ.... ใหม่ ๆ ก็รอได้ แต่นานวันไป ก็เกิดอาการเซ็งเหมือนกัน แต่คนที่รู้จักช่าง เขาก็บอกว่า ช่างคนนี้ไว้ใจได้ ไม่เหลวไหลหรอก เขาทำบ้านใหน ก็ทำให้เสร็จก่อนแล้วค่อยรับบ้านอื่น เอ้า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว วันที่ 21 พ.ค. 54 ช่างโทร.มา (เราตื่นเต้นมากเลย) วันพุธที่ 25 พ.ค. จะเข้าไปทำงานที่บ้านแล้วนะ แต่พอแม่รู้แม่บอกว่าไม่เอ๊า วันพุธ เป็นวันอื่นเถอะ น้าน คุณแม่ ทีพอเขาไม่มาก็บ่น ว่าช่างไม่ยอมมาซักที พอเขาจะมาก็เลือกวันอีก วันเสารที่ที่ 27 พ.ค. 54 ช่างก่อสร้าง ได้ฤกษ์ขนทีมงานเข้ามาสร้างบ้านให้เรา นับเวลา ได้ 134 วัน เกือบ ๆ 5 เดือน เรากลับบ้านวันที่ 27 พ.ค. 54 08.00 ทีมช่างก็มาถึงบ้าน นับรวมทั้งหมด 8 คนพอดี ก่อนอื่นต้องดูสถานที่ก่อสร้างตอนที่ยังไม่เคลียร์พื้นที่ก่อน เก็บไว้เป็นที่ระลึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่ไม่อาจหวนคืนมา พื้นที่ที่จะสร้าง เต็มไปด้วย ต้นไม้ของท่านแม่ ก่อนที่จะปรับพื้นที่ พอปรับพื้นที่เสร็จ แม่บ่น อยู่ 3 วันเสียดายต้นไม้   เริ่มแรก ก็ตีผัง ขุดหลุมเสา และรื้อบ้านเก่าไปด้วย   รูปสุดท้าย ที่ระลึกบ้านเก่า ที่แม่กะพ่อช่วยกันสร้าง และแล้วมันก็จะกลายเป็นภาพแห่งความทรงจำ 
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [