08-09-06 วันนี้ฟังเพลง 'ส่งแค่นี้' ของ บอย ตรัย หลายรอบมาก ยิ่งฟังยิ่งเพราะยิ่งชอบและ ปลง เหนื่อยจัง ฉันกำลังทำอะไรอยู่ อยากร้องไห้จังเลย ทำไมถึงรู้สึกเหงาทั้งที่ไม่มีอะไรให้น่าเหงา เพราะอากาศเหรอ ไม่ใช่หรอกเพราะใจของฉันต่างหาก ตอนนี้มันโบยบินไปที่ไหน คงจะเป็นที่ไหนสักแห่งที่แสนไกล คิดถึงเพื่อน คิดถึงพี่ ไอโบป่านนี้คงใช้ชีวิตอย่างที่มันอยากเป็น พี่นีน่าคงนั่งเหงาอยู่ในห้องคนเดียว แล้วฉันละ ฉันกำลังทำอะไรบนโลกใบเบี้ยวๆใบนี้ จะมีใครคิดถึงฉันบ้างไหม แล้วทำไมฉันถึงต้องคิดถึงใครต่อใคร ใยฉันถึงต้องการที่พักพิง ไม่สิ แค่ใครก็ได้ที่คอยรับฟัง รับฟังเพียงถ้อยคำ มิต้องตอบ มิต้องถาม แค่รับฟัง ร่ำร้องสุดเสียงเพียงต้องการให้ใครสักคนรับฟัง รสแอลกอฮอล์ที่ผ่านลงคอ เพียงเพื่อสนองตอบต่อมความจำ อยากให้มันจางพร่าจนลบเลือน ไม่ต้องการแล้วความทรงจำ ยิ่งนานวันใยยิ่งทรมาน ทำไมถึงไม่ลืม ทำไม? อีกหนึ่งความคิดถึงที่แสนทรมาน คิดถึงก็ทรมาน เหงายิ่งหนักหนาสาหัสไปกันใหญ่ สู่แก้วที่สอง สาม สี่ สายตาฉันพร่าเลือน เปล่าเลย ฉันมิได้เมา น้ำใสๆต่างหากที่กลบภาพข้างหน้า มองย้อนสู่หนหลัง ฉันทำสิ่งใดลงไป นั่นเป็นสิ่งที่พลั้ง พลาดหรือผิด..หรือไม่ มองย้อนสู่หนหลัง ฉันมองเห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะของตัวเอง ช่างมีความสุขนัก นั่นสินะ ใยอดีตฉันถึงมีความสุขนัก แล้วตอนนี้ละ ฉันเป็นเช่นไร เงาสะท้อนในกระจก เธอดูเหม่อลอย นัยน์ตาโศก เธอเศร้าใช่ไหม ดูน้ำในตาเธอสิ กำลังเอ่อล้นออกมาอีกแล้ว ฉันควรปลอบเธอหรือนิ่งเฉย ฉันควรสงสารหรือเหยียบย่ำเธอ ไม่..ฉันไม่ควรทำใดๆเลย แก้วสุดท้ายก่อนเอนกายลงนอน ทั้งเธอและฉันนั่งร้องไห้ด้วยกันเสียงสะอื้นไห้ที่ไม่อยากให้ใครได้ยิน ข่มเสียงไว้ภายใน ร้องไห้ให้หัวใจยินเสียง หัวใจเจ้าจะรับฟังไหม หรือเจ้าเองก็แสนเหนื่อย เจ้าคิดเสียว่า เสียงสะอื้นของฉันเป็นเสียงกล่อม พักเสียเถอะนะ ใจจ๋า..ฉันกล่อมเธอ เธอรับฟังฉัน หลับเถอะนะ แต่ฉันคงจะไม่ฝันใดๆแล้วละ ฝันเพียงมายาลวง ฉันจะไขว่คว้าอะไรในความว่าง ไม่มี..มันไม่มีสิ่งใด น้ำตาหยดสุดท้ายอาบลงสองแก้ม ไม่อยากลืมตาขึ้นมาอีก เย็นวาบกับน้ำตาบวกกับความปวดปร่าในหัวใจ ไม่อยากลืมตาขึ้นมา........อีกเลย 08-09-06 วันฝนตกหนัก คิดถึงเช่นกันค่ะ
แจ่มเลย ตากี้ล่า ขาดมะนาวอยู่พอดี ชนค่ะชลฯ ๕๕๕ โดย: tanada-จัง (tanada-จัง ) วันที่: 9 กันยายน 2549 เวลา:20:42:04 น.
โห...เล่นเตอกีล่า...เลยหรือ...ที่รัก
หวาดเสียว...คอเจ้าจะร้อนผ่าวเอาน่ะ...รักษาตัวด้วย อย่ากินแยอะ...(ไว้เหลือกินกับพี่ดีกว่า) อ่ะ.............กริ๊ก.......หมดแก้ว โดย: nena (nena-m ) วันที่: 9 กันยายน 2549 เวลา:20:53:16 น.
เอ้าๆชนกันให้แก้วแตกไปเลย แค่ร้าวยังไม่พอ
ซาดิสม์ซะงั้น ผูกรัดไม่ก่อ หาก ผูกพันไม่เกิด เมา มิใช่ เมาดอกไม้(ยืมมาอ้างอิงนิดนะพี่ชาย) แต่เป็น....เมามายในอารมณ์.... อ่อนแอเพราะร้ากกกเธอมากกกกกกว่า กว่าครายยยยจะเข้าจายยยยยยยยยยย.....เอิ้กก โดย: tanada-จัง (tanada-จัง ) วันที่: 9 กันยายน 2549 เวลา:22:02:38 น.
|
บทความทั้งหมด
|
เย็นสบายดุจสายลมสัมผัสผิวผะแผ่ว
รือเป็นดั่งโหมกระหน่ำซาซัดดุจพายุร้ายถาโถม
หรืออ่อนโยนดั่งอุ่นเคลือบคลุมใจ
รือความจริง...บาดลึก...เสียดแทง...ปวดปร่าหัวใจ
จะอะไรก็ช่างเถอะ
จะพร้อมทำใจ......(รักเธอ).....ด้วยความยินยอม
**********
ใครบอกว่าพี่นั่งเหงาคนเดียวในห้อง
มีเจ้าขวดแดง...สปายเรด...เป็นเพื่อนต่างหากจ๊ะ
เออ!น่ะ อย่างมากก็แค่ร้องไห้อยู่หน้าจอคนเดียว
ไม่เจ็บเลยยย...ไม่เจ็บ...
ฮือ ฮือ
*********
(เอามะนาวมาฝาก....ระงับการ...เมา(ใจ)...ดีนักแล)
เอ้า! ไอ้น้อง......ชน....เอิ้กกกกกก
คิดถึงนะคะ