พลิกวิกฤต ให้วิกฤตกว่าเดิม....เอ๊ยพลิกให้เป็นโอกาสดิ่

วันนี้เพื่อนร่วมคอกชาวฟิลิปปินส์ ไม่อยู่เธอป่วย
สบายหูครับ เพราะเธอชอบเปิดเพลงฟัง
แล้วก้อชอบพึมพัมกับตัวเอง ทั้งวันจริงๆ ไฮเปอร์สุดๆ
เงียบๆเหงาๆ ไม่มีใครมาเหลียวแล
ได้งานให้เก็บบันทึกข้อมูลที่เป็นกระดาษลงระบบ
พิมพ์ไปก้อเมื่อยไป เพราะที่เขาดองไว้มันมหาศาลจริงๆ
วันเสาร์นี่ครับ ขอทำเรื่อยๆ ไม่เร่ง แล้วกัน
แถมแอบมาอัพบล็อกแก่เบื่อซะด้วย

รู้สึกเหมือนคนขี้บ่น อิ อิ
อยู่ที่ไหนๆ ลำบากยังงัยก้อยังไม่บ่นเท่านี้
ถือว่ามี ไดอารี่แล้วนิ่

เพื่อนๆก้อชอบมาลุ้นด้วย
ออนเอ็มเอสเอ็นแล้วก้อถามๆๆๆ เป็นงัยมั่งๆๆๆๆ
หนุกมั๊ย งานดีมั๊ย จ่ายหนักมั๊ย ไกลมั๊ย ลำบากมั๊ย
และอีกมากมาย
จริงๆก้ออยากจะตอบทุกคนว่ามันบัดซบปานใด
แต่ด้วยความที่เป็นคนขี้ลืม บ่นๆๆ แล้วก้อลืม
วันนี้บ่น สิบคำ พรุ่งนี้ ก้ออาจจะบ่นแค่คำเดียว
ผ่านไปอีกวันก้อลืม

มาเขียน บล็อกนี่แหละครับ
เผื่อมิตรรักแฟนเพลง และแฟนคลับทั่วไทย และต่างแดน
จะเข้ามาอ่านให้หายคิดถึง....(แหวะ)
บางทีออนเอ็มตอนค่ำๆ
แล้วจะรีบไปนอนก้อจะให้เพื่อนอ่านแก้ขัดไปก่อน
เวลากลับมาอ่านแล้วก้อเพลินดี
เผื่อภายภาคหน้าชีวิตดีขึ้นแล้วมาอ่าน
มันคงจะเติมบางความรู้สึกในส่วนที่ดำมืดได้ดีเลย

ถ้าจะว่าไป การบ่นก้อเป็นกลไกการระบายออกของคนเราดีๆน่ะเอง
แต่ถ้าเรื่องไม่เป็นเรื่อง
เช่นเรื่องที่อาจจะส่วนตัว หรือพูดไปแล้วเราเองก้อมีแต่แย่ๆๆไปด้วย
เก็บไว้เงียบๆ แล้วปล่อยให้มันสลายไปตามกาลเวลาน่าจะดีกว่า
แต่ก้อไม่ได้ไปบ่น ซี๊ซั๊วนะครับ เด๋วจะตายก่อนกำหนด

มองอีกแง่นึง
เมื่อก่อนไม่มีอะไรทำ ว่างๆ
มันแย่นะครับไม่มีอะไรไปเล่าให้คนอื่นฟัง
พอเพื่อนถามว่าเป็นงัย ก้อได้แค่บอกว่า ก้อดี เหมือนเดิมว่ะ
แต่วันนี้มีเรื่องไปเล่าแล้ว เย้ๆๆ
อาจจะเหมือนๆเอาตัวเข้าแลกไปหน่อย

บางแว๊บก้อรู้สึกว่าอยู่ปูนแม่งก้อสบายไปแล้ว
อยู่โซนี่ต่อก้อสบายไปแล้ว สบายกาย สบายใจ ไชโย
แต่มองอีกที แบบปลอบใจตัวเอง ถึงอยู่ที่ใหญ่ๆโตๆ
ตัวเราก้อคงไม่ได้เรียนรู้อะไรมากไปกว่าขอบเขตงานที่ทำประจำ
ก้อคงรู้ลึกรู้จริง เฉพาะทางลงไปเรื่อยๆ
มันเคยรู้สึกแบบว่า มันสบายจัง สบายจนเคยตัว

ผมเสียดายที่เคยได้งานดีๆเร็วเกินไปมากกว่า
มันน่าจะเป็นงานที่ได้ในช่วงเวลาที่เราพร้อมมากกว่านี้
พร้อมที่จะหยุดและฝากชีวิตไปจนตลอด
แต่ถ้าผมมาจากครอบครัวที่พร้อมเรื่องการเงิน
ผมก้อคงพร้อมที่จะค่อยๆก้าวไปช้าๆกับองค์กรใหญ่ๆ
กับเพื่อนๆที่ดีๆ

แต่งานนี้สิครับ เอาแบบ พลิกวิกฤต ให้เป็นโอกาส
ตำแหน่งนี้ มีคนเดียวในโรงงาน เหอะๆ ไฮโซจริงๆ
Business Development Executive
ฟังดูดีกว่า Sales
ก้อแน่นอนละครับ
ทั้งขาย ทั้งจัดการ บริหาร ทั้งบริการลูกค้า
พัฒนาสินค้า เป็นบริการเทคนิค
ทั้งจัดซื้อ และเคลมวัตถุดิบด้วย เอาดิ่
หัวหน้างานโดยตรงเป็นชาวต่างชาติ ถึงสองคน
ลูกค้าก้อมีทั้งในทั้งนอกประเทศ ว๊าวววว
รีซูเม่เล่มต่อไปมันต้องอลังการแน่ๆ
ถ้าอยู่ได้ครบปีมันจะดูดีมาก...แต่อันนี้แหละครับปัญหา

พี่ที่มาเป็นพี่เลี้ยงเขาก้อทำมาแค่ เดือน สองเดือน
แล้วก้อกำลังจะย้ายกลับไปเป็น
ผู้แทนขายภายในประเทศเต็มตัว

ลำพังขอบเขตงานของผมมันก้อกว้างมากๆ
แต่ลองมาดูเอกสารสิครับ..........คุณพระช่วย
เอกสารของทุกบริษัทที่ผมทำมารวมกันยังไม่เยอะเท่านี้เลย
คอนเซ็ปต์เขาดีนะครับ แต่ไม่เหมาะกับการทำงานจริง
ถ้าผมทำ มันจะต้องมั่วซั่วมากๆแน่
ไหนจะต้องรับ ส่งอีเมลล์กับหัวหน้าอีก ส่งกันยังกะ แชท
ตอบกลับเมลล์ 1 ปุ๊บ คลิกส่ง... เมลล์ 2 ก้อเด้งขึ้นมาเลย...
แถม หัวหน้าสองคน สั่งไม่เหมือนกันอีก
(เด๋วเหอะ จะโดนสักวัน)

เด๋วว่างๆ มาอัพต่อกับระบบการปกครองแบบสมมติเทพของที่นี่
เหมือนกับนั่งทำงานอยู่ในกรุงศรีอยุธยา เมื่อ 300 ปีที่แล้ว

Create Date : 06 พฤษภาคม 2549 Last Update : 6 พฤษภาคม 2549 11:36:41 น. Counter : 3946 Pageviews.		20 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
	อุ้มสีมาทำบุญ ๙ วัด ในวันขึ้นปีใหม่ที่จ.อุบลราชธานี อุ้มสี (3 ม.ค. 2567 19:10:02 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)