วิถีชาวกรุง มุ่งสู่บ้านนอก สตอเบอรรี่ด็อก กลับมาแล้วค่ะ ห่างหายจากวงการเขียนบล็อกไป 2 ปีกว่า
ไม่ได้ไปไหนไกลค่ะ เปลี่ยนจากคนกรุง ไปอยู่บ้านนอกค่ะ และก็มีนู๋น้อยกระเช้า 2 ขวบ เป็นของตัวเองซะที ฉันที่เคยเกิดและใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพ เป็นเวลานานมาก ได้ย้ายถิ่นฐานมาอยู่ต่างจังหวัด และทำกิจการชาวไร่
ไม่ใช่เรื่องง่ายและก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย คำถามแรก "หนู มาอยู่บ้านนอกได้ไง เป็นคนเมือง" คำตอบฉัน "อยู่ได้ค่ะ เพราะที่นี่ก็มีคนอยู่นะ หนูก็เป็นคนเกิดมาเป็นคนไทย คิดว่า ที่ไหนเราก็ต้องปรับตัวอยู่ได้ค่ะ" เดิมที่เราเคยตื่นมาแล้วมีอาหารสำเร็จรูป มีร้านค้า 24 ชม. มีห้างสรรพสินค้า มีรถเมลล์วิ่งตลอดเวลา อืม เป็นเรื่องยากมากกว่าฉันจะปรับตัวได้ บางครั้งทำเหมือนคนอบยพ ต้องตุนเสบียงเยอะมาก ไปซื้อของห้างที ซื้อมาเต็มคันรถ กลัวไม่มีของกิน เมื่อเข้าบ้านไปแล้ว
19.00 น. ไปแล้ว เราจะไม่สามารถเดินทางไปไหนได้ถ้าไม่มีรถยนต์ หรือ มอเตอร์ไซค์ หุหุ ฉันมีรถยนต์ ไปได้แต่ก็ไม่สามารถไปได้บ่อยยยย เพราะ มันไกล เปลืองน้ำมัน เราต้องค่อยๆ ปรับตัว ดูจากเพื่อนบ้าน ญาติๆ ว่าเขาเป็นอยู่กันยังไง วันนี้ ฉันอยู่ได้แบบสบายขึ้นเยอะ มีผักรอบบ้าน และมีข้าวปลูกไว้กินเอง มีกิจการเล็กๆ และมีลูกเล็กๆ ที่ต้องเลี้ยงดู ฉันจะมีเวลากลับมาเขียนบล็อกนี้อึกครั้งนึง วันนี้เล่าให้ฟังคร่าวๆ ก่อน แล้วจะค่อยๆ ทยอยเขียนเรื่องราวต่างๆ จากประสบการณ์ใหม่นี้ให้ได้อ่านกันค่ะ
|
บทความทั้งหมด
|