ทั่วๆ ไป

ก่อนอื่นต้องบอกว่าที่ห่างหายไปนาน เพราะกำลังพยายามทุ่มเทกับการเรียน

 เนื่องจากฝนได้ลาออกจากงานตั้งแต่เดือนเมษายน แล้วมาเรียนต่อที่มหิดล

ช่วงแรกๆก็ลำบากพอสมควร เนื่องจากต้องปรับตัวค่อนข้างเยอะ

อาจเป็นเพราะเราทิ้งการเรียนไปนาน พอกลับมาเรียนเลยค่อนข้างยาก

จากที่เคยทำงาน กลับห้องก็เฮฮาตามประสา

แต่พอเรียน กลับห้องก็ต้องอ่านหนังสือ

ต้องพยายามมากขึ้น ขยันให้มากขึ้น

ก็เป็นภาระอีกแบบที่ต้องทำ

ความรัก

เนื่องจากช่วงที่ผ่านมา ค่อนข้างทุ่มเทกับการเรียนมาก

จึงไม่ค่อยมีเวลาสนใจเรื่องความรักมากนัก

ประกอบกับช่วงที่ผ่านมา เขาคนนั้นก้เหมือนจะมีใครอีกคนอยู่

เราจึงถอยห่างออกมาเพื่อคอยดูสถานการณ์

แต่ ณ ตอนนี้ รู้ข่าวว่าความสัมพันธ์เขาแย่ลง

เขาเองก็อาการน่าเป็นห่วง

เงียบขรึมลง มีอาการซึมเศร้า ถึงขั้นไปตัดผมมาแล้ว

ก็ไม่รูว่าจะช่วยปลอบใจเขายังไงเหมือนกัน

เพียงอยากบอกให้เขารู้ว่า...

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ฝนก็ยังเป็นห่วงเขา คอยเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ

ถ้ามีอะไรให้ช่วย ก็บอกได้เสมอนะ

ปล.เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่ยืนข้างเธอ รักเธอมาเสมอ หันมองกันบ้างได้ไหม