สุขเท่าไรจึงพอ


ไอ้ความสุขนี่...
มันยุให้คนเบียดเบียนกัน... เอารัดเอาเปรียบกัน... ทะเลาะกัน
ยุกระทั่งเด็กๆ ให้หนีพ่อแม่... ตามโจรไปเที่ยว ... ไปหาอบายมุข...

เด็กวัยนี้... เป็นเด็กวัยเรียน...
ดันแต่งตัวนักเรียน... แล้วตามเพื่อนไปเที่ยวห้าง...
มันบอกว่า...ห้างให้ความสนุก สุขใจ... มากกว่าโรงเรียน...

เวรกรรม...
โรงเรียน... เป็นสถานที่ให้ความรู้...
มันกลับมองเห็นครูบาอาจารย์ ... เป็น ... กงจักร
มองเห็น.. ผับ ... เทค ... บาร์ ... ห้างสรรพสินค้า ... เป็น ... ดอกบัว...

ถ้าลูกเราเป็นอย่างนี้...
พ่อแม่... เงินเดือนมากเท่าไหร่... ก็ไม่มีความสุข...


ไอ้ความสุขนี่... มันเป็นตัวร้าย... มันร้ายลึกๆ...
ลึกเข้าไปในชีวิตเรา...
สัจธรรมความสุขคืออะไร? ...

สัจธรรมความสุขคือ ...
อารมณ์สุข... มันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา...

สุขทุกตัว ... ไม่ว่าจะเป็น ...
ตา ... เห็นรูป ...
หู ... ได้ยินเสียง ...
จมูก ... ได้กลิ่น ...
ลิ้น ... ลิ้มรส ...
กาย ... ได้สัมผัส ...


ความสุขจากสิ่งเหล่านี้ ... มันอยู่กับเราเดี๋ยวเดียว ...
เดี๋ยว.. เราก็เบื่อ..
เดี๋ยว... มันก็เปลี่ยนแปลง...

เพลงที่เราคิดว่า ... เพราะที่สุด ... เราชอบมากที่สุด ...
เปิดฟังสัก 100 เที่ยว ... ก็เริ่มเบื่อแล้ว ...
อยากฟังเพลงอื่นบ้าง ... ทำนองอื่นบ้าง ...

อาหารที่อร่อยที่สุดในโลก ... เราชอบมากที่สุด ...
กินทุกวัน .. วันละ 3 เวลา ...
10 วัน ก็กินไม่ลงแล้ว เบื่อ ...
อยากกินอย่างอื่นบ้าง...

กลิ่นอะไรที่ว่าหอม ... ถูกใจ ...
ดมทุกวัน...ก็เบื่อ...

ผู้หญิง...ผู้ชาย.. ที่ว่าสวยที่สุด ...หล่อที่สุด..รักชอบมากที่สุด...
อยู่กับเราทั้งวัน ทั้งคืน...
ไปไหนติดสอยห้อยตามเราไปตลอด..ไม่ยอมห่าง แม้นาทีเดียว...
เดือนเดียว... เราก็เบื่อ...
อยากเป็นอิสระ... อยากเป็นตัวของตัวเอง...
อยากเดิน ... อยากไปไหนมาไหน .. คนเดียวบ้าง ...

ในโลกนี้ ... ไม่มีสิ่งใด ...
ที่จะทำให้เรามีความสุขมั่นคง ... ยืนยาวตลอดชีวิต...
มันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา...

คนที่วิ่งหาความสุข ... จึงต้อง .. เดือดร้อน ... ทุกข์ทรมานตลอดชีวิต...ต้องแสวงหาตลอดเวลา... จนจบชีวิต...
ลองคิดดู ... มันจะเหนื่อยแสนสาหัสขนาดไหน ...

หยุดวิ่งตามไล่งับความสุขเสียทีเถอะ...

หยุดไล่งับความสุขเมื่อไร...
แล้วจะได้พบกับความสุข...

เรื่องจาก : เทศนา..ฮาสุดขีด ของพระพยอม กัลยาโณ



Create Date : 21 พฤษภาคม 2550
Last Update : 21 พฤษภาคม 2550 2:19:35 น.
Counter : 369 Pageviews.

4 comments
: รูปแบบของความรู้สึก : กะว่าก๋า
(19 เม.ย. 2567 05:12:42 น.)
: รูปแบบของความว่าง : กะว่าก๋า
(18 เม.ย. 2567 04:00:35 น.)
: รูปแบบของชีวิต : กะว่าก๋า
(17 เม.ย. 2567 04:37:20 น.)
Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)
  
จริงแท้แน่นอนเลยจ้า

หยุดตามเมือไหร่ก็เจอเมื่อนั้น
โดย: maxpal วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:29:27 น.
  


การเกิด เป็นจุดเริ่มต้นของความทุกข์

ถ้าดับ การเกิดได ชีวิตจะมีอต่ความสุข

โดย: ป้าแอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:46:27 น.
  
ปล. พิมพ์ผิด
เพราะ ตัวหนังสือ สีอ่อน
พื้นหลังเลอะเทอะมากเกินไป
มองไม่เห็นตัวที่พิมพ์อ่ะ

โดย: ป้าแอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:49:22 น.
  
.
.

หวัดดีจ้า .. คิดถึงๆ
.
.

จริงๆนะ..เรื่องของความสุขเนี่ย .. มันอยู่ที่ใจจริงๆ
โดย: แมงป่องไร้พิษ วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:10:28 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

R0oki5.BlogGang.com

nokira
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]