The Counselor's Story ตอนที่ 2 การต่อสู้ของ counselor ตัวเล็ก ๆ กับนักเรียนตัวใหญ่ ๆ ในตอนที่แล้วผมได้พูดถึงความจริงอันน่าเจ็บปวดบางประการรวมถึงการทำงานของ counselor ให้อ่านกันคร่าว ๆ มาแล้ว ผมได้พูดถึงด้วยว่าการเป็น counselor เป็นเหมือนอาชีพบริการแบบนึงที่ต้องคอย "ตามใจ" คุณลูกค้า "นี่ มีหน้าที่ให้บริการก็ทำไปสิ" ใช่ครับ มีหน้าที่ให้บริการ แต่อย่าลืมครับว่าเราไม่เก็บค่าบริการนะครับ (ถึงประโยคนี้ทีไร รู้สึกเจ็บอกเหมือนตกตาล ทำไมเจ้านายเราถึงไม่ให้เก็บค่าบริการฟะ) ฟังดูบางครั้งมันก็เหมือนกับการปัดความรับผิดชอบ เมื่อนักเรียนนักศึกษาบินไปแล้ว แล้วหน้าที่ของ counselor ทำไรต่อ คำตอบคือหมดหน้าที่ครับ หน้าที่ในการดูแลนักเรียน นักศึกษาต่อไปก็คือหน้าที่ของสถาบันแล้วครับ เห็นมั๊ยครับ ความรู้สึกมันบอกเลยว่าปัดความรับผิดชอบเฉยเลย แต่อยากให้ลองคิดดูครับ นักเรียนนักศึกษาอยู่ทางนู้น counselor อยู่ทางนี้ เวลามีปัญหาอะไรขึ้นมา ผมเนี่ยอยากจะโดดลงไปช่วยอยู่ใจจะขาด แต่มันทำไม่ได้ ตั้งแต่ก่อนไปเรียนก็ต้องสู้กับนักเรียน นักเรียนบินไปเรียนแล้วก็ต้องสู้กับผู้ปกครอง เจ้านายผมเคยบอกว่าการเป็น counselor มันไม่ได้มีหน้าที่แค่แนะนำการเรียนต่อ นักเรียนบางคนก็มาพร้อมปัญหา สารพัดปัญหา ตั้งแต่ความต้องการของตัวเอง ความคาดหวังของพ่อแม่ว่าอยากให้ลูกไปเรียนอย่างนู้นอย่างนี้ ปัญหาการเรียน เรียนอ่อน กลัวเรียนไม่ไหว ปัญหาการเงิน บุคลิกภาพเฉพาะตัว และอื่น ๆ อีกบานตะเกียง แต่ตอนนี้ผมไม่ได้จะพูดถึงชีวิตนักเรียนที่บินไปแล้ว ผมขอยกตัวอย่างเด็กที่ผมส่งไปเรียนภาษาคนนึง เป็นหนึ่งในเคสแรก ๆ ที่ผมรับมาดูแล น้องคนนี้ชื่อบอล (นามสมมติ) น้องคนนี้เป็นผู้ชาย มีบุคลิกเฉพาะตัวบางอย่างที่ทำให้ทีม counselor ผวามาแล้วทั้งทีม บอลคนนี้ได้ชื่อว่าเป็นนักเรียนที่ใช้ counselor เปลืองที่สุด ใช้ถึง 5 คน ทั้ง ๆ ที่บอลแค่ต้องการจะไปเรียนภาษาที่ศูนย์ภาษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน Melbourne แค่ 20 สัปดาห์เท่านั้นแหละ ผมเป็นคนที่ 5 และเป็นผู้ทำให้ฝันเค้าเป็นจริง หลายท่านอาจจะสงสัยว่าทำไมมันถึงใช้เปลืองขนาดนั้น ก็ด้วยบุคลิกภาพเฉพาะตัวของบอลนั่นแหละครับ เค้าเป็นคนที่แบบว่า เวลาตื่นเต้นจะแสดงออกมาชนิดว่าชัดมาก เป็นต้นว่า มือสั่น ปากสั่น เสียงตะกุกตะกัก บางครั้งถึงขนาดเขียนหนังสือไม่ได้เลยทีเดียว เห็นได้จากตอนที่ผมให้เค้ากรอกแบบฟอร์มวีซ่าครับ เขียนผิดเขียนถูกอยู่นั่นแหละ นามสกุลตัวเองเขียนยังไงยังนึกตั้งนาน เป็นไปได้ขนาดนั้น เห็นแล้วก็อยากจะไปจับมือเขียนให้จริง ๆ counselor รุ่นพี่ผมคนนึงถึงกับพูดออกมาเลยว่า ไม่กล้านั่งคุยกะบอลสองต่อสอง เกิดสมมติว่าบอลเครียดมาก ๆ ขึ้นมาจะชักมีดมาเสียบรึเปล่าก็ไม่รู้ ว่าไปนู่น แต่อยากให้เห็นครับ ว่ามันชวนให้รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ น่ากัวมัก ๆ มีครั้งนึงที่ผมต้องทำการ "อบรม" บอลไปด้วยความรู้สึกที่แบบว่า ทำตามที่บอกง่าย ๆ ไม่ได้รึไงฟะ ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาทางโทรศัพท์ที่ผมคุยกับบอลนะครับ ความจริงยาวกว่านี้ ย่อนิดหน่อยเพื่อความกระชับ บอล: พี่ครับ ทำไมราคาค่าเรียนใน offer ตัวนี้มันแพงกว่าตัวเก่าครับ ผม: เดี๋ยวนะครับ ขอพี่เช็กดูนิดนึง .......... ถูกแล้วนี่ครับ พี่กดเครื่องคิดเลขสามรอบก็ได้เท่าเดิมนะ บอล: เนี่ยครับพี่ ผมไปเรียน 20 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 370AUD ก็ต้องเป็น 7400AUD สิครับ ทำไมในนี้มันเป็น 7550AUD ล่ะครับ ผม: บอลครับ ยังจำได้มั๊ยว่าทำไมพี่.........(counselor คนก่อนที่ทำเรื่องให้บอล) ถึงพยามเร่งให้บอลไปเริ่มเรียนตั้งแต่เดือนมิถุนา บอล: ทำไมครับ พี่จะได้ได้เงินเร็ว ๆ ใช่มั๊ยล่ะ ผม: ผิดแล้วครับ เพื่อรักษาผลประโยชน์ของบอลต่างหาก ค่าเรียนของที่นี่จะขึ้นในปีหน้าเป็นสัปดาห์ละ 380AUD ของบอลจะมีคาบเกี่ยวไปเรียนในปีนี้ 5 สัปดาห์ และล้นไปปีหน้าอีก 15 สัปดาห์ ทางศูนย์ภาษาเค้าก็จะคิด 5 สัปดาห์แรกในอัตรา 370AUD/สัปดาห์ และก็คิดอีก 15 สัปดาห์ในอัตรา 380AUD/สัปดาห์ไงล่ะครับ ดังนั้นแล้ว ทั้งหมด 7550AUD ถูกแล้วครับ (เสียงเริ่มดัง) บอล: ........ เอ่อออ พี่ครับ .... ผม: พี่ ........ เค้าพยายามเร่งให้บอลจ่ายตั้งแต่เดือนมีนาและบินไปเรียนตอนต้นมิถุนาก็เพราะอย่างนี้แหละ บอลก็ประหยัดไปอีก 150AUD ถึงมันจะไม่ได้มากมายอะไร แต่ก็เป็นค่ากินได้ทั้งอาทิตย์เลยนะครับ คราวนี้เข้าใจรึยังว่าทำไมพี่ ..... เค้าถึงพยายามเร่งให้บอลตัดสินใจเร็วหน่อย แต่บอลก็เตะถ่วงตั้งแต่ต้นปีมาจนถึงปลายปี แล้วเป็นไงล่ะครับ จ่ายแพงขึ้นอีกโทษพี่ไม่ได้แล้วนะ บอล: เอ่ออออ พี่ครับ แล้วพี่บอกให้ทางนู้นเค้าลดให้ไม่ได้เหรอครับ เพราะว่าสมัครในปีนี้ ผม: บอลครับ พี่เป็นแค่ตัวกลาง พี่ไม่มีสิทธิ์ทำการตลาด ลดราคา หรือแถมอะไรให้บอลได้ ค่าใช้จ่ายก็เป็นของมหาวิทยาลัยคิดมา ต้องตามนี้แล้วครับ ถ้าบอลไม่พอใจ ก็สามารถเปลี่ยนที่เรียนได้ มีที่เรียนที่ราคาถูกกว่านี้เยอะแยะ บอล: ครับพี่ แล้วผมต้องทำยังไงต่อครับ ผม: พี่ส่งอีเมล์ไปให้แล้ว เปิดดูรึยังครับ ถ้ายังก็ไปเปิดดูแล้วทำตามนั้นเลย แล้วรับรองว่าจะได้ไปแน่นอน ไม่ต้องกลัวว่าพี่จะโกง เพราะว่าพี่ไม่ได้แตะเงินของบอลเลยล่ะ การจ่ายเงินก็จ่ายเป็นแบงค์ดราฟ สั่งจ่ายมหาลัยอยู่แล้ว พี่ขโมยไปก็ทำอะไรไม่ได้ ทำตามที่พี่บอกในอีเมล์เลยนะครับ บอล: ครับพี่ สวัสดีครับ จบการสนทนาอันแสนเครียด จริง ๆ มีเรื่องอบรมยาวกว่านี้ แต่ว่านี่ย่อให้สั้นลงครับ (เพื่อปกปิดด้านมืดของตัวเอง อิอิ) ดังนั้นแล้ว ขอร้องเลยนะครับ นักเรียนนักศึกษาทั้งหลาย ไม่ต้องกลัวครับ เวลาที่พี่ ๆ counselor เค้าบอกให้ทำอะไร ตอนไหน อย่างไร ขอให้พยายามทำให้ได้ตามนั้น แล้วทุกอย่างก็จะง่ายครับ ไม่ต้องกระหืดกระหอบหรือลุ้นตัวโก่ง จะได้ไม่ได้ หรืออะไรอย่างอื่น เป็นต้น จริงอยู่นะครับ counselor ก็สามารถทำพลาดได้ วางแผนผิดพลาดจนกระทั่งนักเรียนต้องเลื่อนการเรียนไปเลยก็มี ช่วงเวลา 1 ปีของผมก็เคยครับ แต่ไม่ได้จะคุยนะครับ ความผิดพลาดอันนี้มันก็เนื่องมาจากนักศึกษาและคุณผู้ปกครองนั่นแหละครับ ที่ไม่บอกความจริงผมทั้งหมด เรื่องราวจะเป็นยังไง ติดตามต่อตอนหน้าครับ
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [