นิราศเขาพระวิหาร ๒ ภาคผ่านด่านตรวจ เจอ นาค ๗ เศียร   ไม่เข้มงวด ปล่อยสบาย มิไถ่ถาม อยากจะผ่าน ด่านตรวจใจ ทรามวัยงาม มากกว่าสาม สี่คู ไหมยุพิน ๑๔) บันไดชั้น ขั้นก้าว ลืมกล่าวนับ ขาแทบพับ พยุงกาย บันไดหิน เดินเซซ้าย ป่ายขวา ไม่เคยชิน ชั่วโมงบิน มีน้อย ค่อยโคลงเคลง  ๑๕) ถ้ามีน้องคล้องแขนชายคงหายเหนื่อย ไม่มีเฉื่อย แข้งขา กระฉับกระเฉง เพื่อนร่วมบุก สนุกชื่น เสียงครื้นเครง พี่วังเวงขาดน้องสาว เหงาน่าดู  ๑๖) เข้ากลุ่มใหญ่ ถ่ายรูป ที่ระลึก ค่อยรู้สึก คึกคัก คลายอดสู ด้วยหล่อดี ที่หนึ่ง ในตองอู ยืนยิ้มอยู่ โดดเด่น มองเห็นฟัน  ๑๗) พยานาคหรืองู ดูเคร่งขึม ใจคึกครึ้ม ของดี ที่สร้างสรรค์ ดูเก่าจริง สิงหราช อัศจรรย์ ช่างเสกปั้น โอฬาร ตระการตา ๑๘)แค่บันได ด่านแรก รู้สึกหอบ แหมช่างกรอบ เกือบหมดแรง เหยียดแข้งขา พักซักหน่อย นั่งกินลม พร้อมดมยา ถือภาษิต ช้าช้า พร้าเล่มงาม ๑๙) เพื่อนโห่ไล่ตะโกนร้องต้องไปต่อ ไม่ย้อท้อ แท้ใจ ในขวากหนาม โคปุระ หลายชั้น กั้นเขตคาม ขืนรอยาม สิทธิโชค ตกรถเอย  ๒๐) รองเท้าสวมรวมพลังความหวังใหม่ ก้าวต่อไป โดดเด่น เห็นเปิดเผย ดูธงชาติ กัมพูชา ไม่เสบย โอ้อกเอ๋ย เอ่ยลา ฟ้าเมืองพุทธ ๒๑)พลัดถิ่นฐานบ้านช่องไร้น้องนาง เดินตามทาง ว้างกมล ไร้คนฉุด แรงตกบ๊วย ล้าหลัง รีบเร่งรุด เข้าสู่จุด แรกโชว์ โคปุระ  ๒๒) นับจากใน ไปนอก บอกชั้นห้า ประทับตรา เกาะแกร์ ศิลปะ เป็นเอกอุ บูชา พระศิวะ เรียกศิข เรศวร ไศวะนิกาย ๒๓)ศตวรรษ ที่เก้า เริ่มก่อสร้าง เลียนแบบอย่าง เขาสุเมรุ เป็นจุดขาย วัสดุ อยู่ถิ่น แผ่นหินทราย แสนเสียดาย ปัจจุบัน นั้นทรุดโทรม  ๒๔)ถ้าพบรัก สมัครใจ ให้ลุ่มหลง ขอยืนยง คงกระพัน มั่นฉายโฉม ถ้าเหมือนซาก เทวาลัย ใจระทม คงเป็นลม ล้มทั้งยืน ยากฟื้นจิต ๒๕) ชีวิตเอื่อยเรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง ไร้คู่คียง คนงาม คอยตามติด วอนเทวา ศิวะ ว่ามีฤทธิ์ บ่งบอกทิศ เนื้อคู่ อยู่หนใด  ๒๖) ชาวเขมร จับกลุ่ม ซุ่มอยู่บน หลายหลากคน สนเท่ห์ ทำเคลื่อนไหว ประกบตาม ตัวเรา เริ่มแปลกใจ ถึงบางอ้อ เป็นไก๊ด์ ฝ่ายต้อนรับ ๒๗) มัคคุเทศก์ สาวรุ่น เห็นวุ่นอยู่ ไยโฉมตรู ไม่ดูชาย ผ่านฉับฉับ ถ้ายุพา มากับชาย ให้ล้มทับ เจ้าหายวับ ปานนินจา ไม่เจอเงา ๒๙) มัคคุเทศก์ หนุ่มเหน้า เข้าเชื้อเชิญ บอกว่าเดิน คนละแห่ง แหล่งขึ้นเขา กัมพูชา ชันตั้ง กว่าทางเรา ช่องทางเข้า สำคัญ บันไดหัก ๓๐) อุทานชื่อ คุณพระช่วย ด้วยหวาดเสียว ใครยึดเหนี่ยว ปีนป่าย ชายเสียหลัก อยากโล๊ะทิ้ง ทำสร้าง สะพานรัก เพื่อโยงชัก เชื่อมใจ ส่งให้นวล
เข้ามาชื่นชมรูป และซาบซึ้งกับกลอนค่ะ คุณตาจัง
โดย: หลานลูกหนู IP: 195.189.142.248 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:22:50:58 น.
น้องน้อย
ทางขึ้นเหมือนกับไม่ชัน แต่เดินขึ้นจริง ๆ ชันมาก บางที่ต้องใช้มือเกาะจับหินด้านข้างไว้ด้วย กลัวหล่น เรื่องยาหม่องยาดมชอบพกติดตัวเป็นประจำจ้า พี่ไปคราวนี้ไม่คิดว่าจะไปเขียนนิราศ รูปอาจไม่เข้ากันกับเนื้อหา แต่บางรูปก็ติดตรงที่มีลิขสิทธิ์ นำมาลงไม่ได้ แห๋ะ แห่ะ หลานลูกหนู ขอบใจที่แวะมาเป็นกำลังใจให้ เรื่องต่าง ๆ ส่วนมากก็กลอนพาไป ตามที่บอกไว้แล้วจ้า น้ำท่วมทุ่ง ซะมากกว่า สำหรับเนื้อหาก็พอเจียดมาเล็ก ๆ น้อย ๆ จ้า โดย: ปฏิทิน IP: 222.123.216.245 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:7:26:14 น.
อุทานชื่อ คุณพระช่วย ด้วยหวาดเสียว
ใครยึดเหนี่ยว ปีนป่าย ชายเสียหลัก อยากโล๊ะทิ้ง ทำสร้าง สะพานรัก เพื่อโยงชัก เชื่อมใจ ส่งให้นวล 555... สรุปแล้วชื่อ คุณพระช่วย หรือชื่อนวล ค๊ะศิษย์พี่ใหญ่  กลอนเพราะๆมันพาไปเพราะหัวใจมันร่ำร้อง  รูปก็สวย กลอนก็เพราะ แต่คนแต่งต้องดมยา เฮ่อๆๆๆ ยังไม่แก่สักกะหน่อยท่านพี่ อิอิอิ  โดย: sandhurst IP: 58.136.93.34 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:10:02:57 น.
กลอนไพเราะ เพราะพริ้ง ให้นิ่งอ่าน
ใจเบิกบาน แสนสุข จริงพี่เอ๋ย ได้เห็นภาพ เห็นมุม นั้นใช่เลย อย่างที่เคย นึกไว้ ว่าอยากไป ถ้าดูไม่ดีก็อย่าว่ากันนะคะ อยากลองเขียนบ้าง เชยมั้ยคะ อยากไปเที่ยวที่นี่อะค่ะ รูปสวย กลอนเพราะจริง ๆ ค่ะ ขออนุญาต add blog นะคะ คุณพี่ปฏิทิน พี่คือคุณลุงที่ใส่แว่นตานั่งพักหรือเปล่าค่ะ ๕๕๕๕ โดย: ~แอ่งน้ำซับ~ IP: 161.200.255.162 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:10:03:06 น.
พี่คือคุณลุงที่ใส่แว่นตานั่งพักหรือเปล่าค่ะ ๕๕๕๕
555 ... เพื่อนแอ่ง พูดไปได้ 555 ... หรือว่าใช่ 555 ... ดมยาเสร็จแล้วก็มาอัพบล๊อกต่อนะคะศิษย์พี่ โดย: sandhurst IP: 58.136.93.34 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:11:00:09 น.
ประการแรกต้องขอขอบคุณมากครับสำหรับคำชมทุกคำชม
ผมอ่านของตัวเองกี่รอบก็เห็นว่าไพเราะเพราะพริ้ง คนอื่นอ่านจะเป็นอย่างไร บอกกันมาแบบนี้หน้าบานเหมือนกระด้งไม่ยอมหุบเลยครับ (ไม่ทราบจะรู้จักกระด้งไหมเนี่ย!) น้องแซนด์ ก็พร่ำเพ้อละเมอกลอนพาไปซะมากกว่า ไม่มีความนัยแต่ประการใดหรอกครับ สำหรับเรื่องสุขภาพของพี่ คุณหมอดารินบอกว่าเป็นโรคภูมิแพ้ จึงต้องพกยาหม่องยาดมติดตัว ถ้าร่างกายเราแข็งแรงได้ออกกำลังกายบ่อยก็ ส.บ.ม.ย.ห. ครับ ไม่มีอาการแต่อย่างไร แต่อย่างว่าช่วงนี้เฝ้าแต่หน้าจอซะเป็นส่วนใหญ่ ร่างกายเราก็พลอยอ่อนแอตามไปด้วย ก็อากาศมันยังหนาว ๆ อยู่ แต่กลางวันก็ร้อนจนตับจะแตกไปเหมือนกัน ค่ำมาความเย็นถึงก่อตัว ค่ำเร็วซะด้วยฤดูหนาว กลับบ้านไม่ทันไรก็มืดซะแล้ว เลยต้องงดเล่นกีฬา อีกอย่างช่วงเช้าก็นานสว่าง บรรรยากาศน่าซุกตัวในผ้าห่มดีนัก พูดซะเรื่อยเปื่อย ไปเรื่อย ๆ หาที่ลงไม่เจอครับ น้องแอ่ง แหมดูฝีมือการแต่งกลอนแล้วไปวัดวาได้สบาย ไม่เชยแต่ประการใดหรอกครับ ของแบบนี้มันอยู่กับการฝึกปรือ เขียนบ่อย อ่านบ่อย คล่องเองจ้า อยากจะไปสมัยนี้ยุคติดจรวดไปง่ายมาง่าย ใครที่ไม่เคยปีนภูรับรองลิ้นห้อยอย่างแน่นอนครับ แต่ก็คุ้มค่าครั้งหนึ่งในชีวิต และคงมีครั้งต่อไปที่จะไปเก็บทุกอย่าง(ถ้าโอกาสอำนวย) ที่สงสัยว่าคนใส่แว่นเป็นพี่ คำพยากรณ์ผิดพลาดไปนะขอรับ เป็นอาจารย์สอนที่โรงเรียน และก็มีภรรเมียพร้อมลูกเล็กเด็กแดงแล้ว บอกตามตรงเทียบกับหุ่นพี่คนละรุ่นกันเลยครับ อย่างว่าช่วงนี้ใช้วิชานินจา คงอำพรางตัวไว้อย่างแนบเนียน ถ้าเปิดเผยโฉมก็เสียชื่อเสียนินจาที่สะสมมาหมดเลยสิครับ อ้อ ไม่ต้องเป็นหมอเดาให้เหนื่อยตุ้มอีกต่อไปแล้วครับ เพราะทางกองเซนเซ่อร์ได้มีการตัดรูปหนุ่มที่หล่อทรมานใจสาว(ไม่)แก่ ออกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดย: ปฏิทิน IP: 222.123.216.7 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:20:12:33 น.
ลบรูปทิ้งแล้วเหรอค่ะคุณพี่ชายใหญ่...
รูปนั้น...ตั้งแต่เเป็นหนุ่มอ่ะสิ อยากเห็นรูปปัจจุบันจังเลยค่ะ ^^ โดย: น้องน้อย IP: 202.28.62.245 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:16:38:36 น.
ยังไม่ลบหรอกจ้า
สำหรับรูปปัจจุบันมีการขยายเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะที่พุง ช่วงนี้กำลังลดหุ่นอยู่ โชว์ตอนนี้กลัวขายไม่ออกจ้า โดย: พี่ชายใหญ่ IP: 222.123.223.46 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:5:17:48 น.
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
มินึกมิฝันว่า...พี่ชายใหญ่จะดมยา 55555+
กลอนก็เพราะ ภาพก็สวยเข้ากันดี
เห็นแล้วก็...คิดถึงอยากไปเยือนถิ่นเดิมอีกจัง