Sayonara.... all of my friends....
...Sayonara...
หวัดดีฮะ... วันนี้มาขำๆ กันดีก่า...ทำมายอ่ะเหรอ...
...ก็วันนี้จะมาลา... แต่มาลาแบบหนุกๆ กันดีกว่า..ไม่อยากให้เศร้ากันอ่ะ ...(จามีคนเศร้าป่าวเนี่ย..แง่ว)
...ถ้าจะถามเหตุผลว่าทำไมถึงต้องมาลากันด้วย...อืม..จะตอบยังไงดี
รู้แต่ว่าไม่มีเหตุผล จริงๆ นะคับ... ไม่ได้ตั้งใจจะกวนประสาทเหมือนโฆษณา..." อันนี้ก็บ้านทองคำ ..อันนู้นก็บ้านทองคำครับ..."... อิอิ
..เพียงแต่รู้สึก... อย่างที่หลายๆ คนที่เข้ามาอ่านบ๊อคเราบ่อยๆ คงจะรู้..
ก็เบื่อๆ อ่ะ... ทุกอย่างรอบตัว.. ไม่รู้เหมือนกันแฮะ.. ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองไม่ใช่คนมองโลกในแง่ร้าย.. ออกจะบ้าๆ บ๊องๆ ด้วยซ้ำ ..
..แต่เหมือนกับ ไอ้อาการเบื่อที่เป็นอยู่นี้.. มันไม่ยอมจางหายไปไหนเลย พยายามทำกิจกรรมเยอะๆ (จนเพื่อนมันบ่น..เพราะชอบลากเพื่อนไปทำด้วย..เหอๆ).. แต่มันก็แค่ทำให้เจ้าเบื่อมันจางลงไปแป๊ปๆ เท่านั้นอ่ะ.. มันไม่ยอมหายไปซักที
..เคยถามตัวเองนะว่า...ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...
..สุดท้ายก็ไม่เคยหาคำตอบให้ตัวเองได้อยู่ดี... เหมือนเป็นคำถามที่ไม่มีวันหาคำตอบเจอ.. แล้วก็จะคงถามอยู่ในหัวไม่มีวันสิ้นสุด...
..จะมีใครเป็นแบบเราบ้างรึป่าว... ไอ้อาการที่อยู่ดีๆ ก็เบื่อ.. ทำยังไงก็ไม่หาย.. จริงอยู่ว่าก็เป็นบ่อยขนาดนี้..มันควรจะชินได้แล้วใช่มั้ย..
..แต่มันก็เหมือน ความเหงาน่ะ... ต่อให้เราเหงาบ่อยแค่ไหน แต่ก็ไม่เคยจะชินกับมันซักที... เฮ้อ...
...ตอนนี้ไม่รู้จะทำอะไรดี.. บ๊อคนี้ที่เคยคิดว่าจะอัพให้เป็นกิจวัตร.. ก็ทำไม่ได้อย่างที่คิด ยิ่งช่วงหลังๆ นี่คงสังเกตนะว่าเราเข้ามาอัพเดือนละครั้งเองมั้ง...
...ไม่ใช่ว่าขี้เกียจอะไรมากมายหรอก แต่เพราะเราไม่รู้จะเอาอะไรมาเขียนแล้วต่างหาก.. สมองมันไม่แล่น
...อยากจะเขียนให้คนที่เข้ามาอ่าน อ่านแล้วหัวเราะได้อ่ะ.. แต่ในเมื่อคนเขียนยังหัวเราะไม่ออก แล้วจะเอาอารมณ์ที่ไหนมาเขียนให้คนอื่นหัวเราะออกกันเล่า...
อืม...เพราะฉะนั้น.. ก็ขอลา... ลาไปไหน... ก็ไม่รู้อ่ะ..
ไม่ได้จะเลิกเขียนบ๊อคนี้หรอกนะ.. แต่คิดว่า..คงหายไปพักใหญ่ๆ เลย.. หวังว่าคงไม่ว่ากันนะฮะ...
สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังแวะเวียนเข้ามาบ่อยๆ ก็ขอบคุณจากใจจริง จริงๆ คับ.. เราก็คงจะแวะไปเยี่ยมเพื่อนๆ บ้างตามแต่โอกาสนะ...
** P.S. -- อืม..วันที่ 6 มี.ค.นี้ก็วันเกิดเราแล้ว..จะดีใจหรือเสียใจดีน้า.. แก่ขึ้นอีกปีแล้ว แล้วก็ต้องโตเป็นผู้ใหญ่ซักทีสีเนอะ...เฮ้อ
... คิดถึงวันเวลาตอนเด็กๆ จัง.....
...ไว้เจอกันใหม่น้า...ทุกคน...
... ถึงตอนสั่งเสีย...อิอิ...
.. --- นู๋ทิพ.. --- ง่ะ..ขอโทษน้า..ถ้าพี่ไม่ค่อยได้เข้าไปเยี่ยมนู๋ทิพแล้วอ่ะ... คงไม่ว่ากันเนอะ...(นู๋ทิพน่ารักจะตาย..ไม่โกรธหรอก..อิอิ)... ไว้พี่พร้อมจะกลับมาเมื่อไร..แล้วค่อยเจอกันในบ๊อคอีกนะ.. สัญญาว่าถ้ากลับมาแล้วจะไปบอก... โอเค๊... อิอิ... บายนะจ้ะ..
.. --- พี่บี๋.. --- ต้องขอโทษพี่จริงๆ น้า.. ที่ทำให้ต้องรอแป้งกลับมาอัพตลอดเลย.. ง่า..รบกวนเอามากๆ ...งือ..
...ตอนนี้คงไม่รบกวนแล้วล่ะ... ไว้วันหลัง...จะกลับมารบกวนใหม่นะฮะ... หวังว่ากว่าจะถึงวันนั้นพี่บี๋คงจะไม่ลืมกันนะ..
ไว้จะไปเยี่ยมบ๊อคพี่บี๋บ้างน้า... บายๆๆๆ....
... --- อุรังอุตัง (หรือหนุ่มน้อยราศีตุลย์) .. --- อืม..ถึงเราจะไม่ค่อยได้คุยกัน.. (ในบ๊อค) แถมไม่รู้ว่าหนุ่มน้อยจะเข้ามาอ่านในนี้บ้างรึป่าว... แต่ยังไงก็ขอเขียนบอกไว้ดีกว่า..เผื่อไว้เนอะ
... อืม... ดีใจนะเนี่ยที่ชื่อเหมือนกับป๋อมแป๋มของหนุ่มน้อยอ่ะ... แต่คงไม่น่ารักเท่าหรอก.. อิอิ
..ยังไงก็นะ.. บอกลา เลยละกัน ไว้จะไปเยี่ยมบ๊อคบ้างว่างๆ อ่ะ.. แล้วก็ สู้ต่อไปนะ... อย่าเพิ่งท้อล่ะ..เป็นกำลังใจให้... บายๆๆๆๆ
--------------------------------------------------------------------
โอเค... สั่งเสียเสร็จ.. อืม รู้สึกจะมีคนให้สั่งเสียน้อยจัง..แง่ว... แต่ยังไงก็รู้สึกดีน้าเนี่ย.. ที่ยังมีคนติดตามบ๊อคเราบ้าง...
...สุดท้ายนี้ก็... ขอให้เพื่อนๆ มีความสุขกันมากๆน้า... สัญญาว่าจะกลับมา... แต่คงบอกไม่ได้ว่าเมื่อไร.. ยังไงก็อย่าเพิ่งลืมกันละกันนะ... บายๆๆๆคับ...
** อ้อ... ถ้ามีอะไรอยากจะคุยก็เขียนบอกใน guestbook ของเราก็ได้นะฮะ... จะไปอ่านแล้วตอบให้ในนั้น... ปายล่ะเน่อ..... **
SONG -- I Think I [ Chinese Ver. ] --
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [