"บ้าน" ห่างไกล จึงใกล้กัน

"ไม่ว่าจะโตขนาดไหนก็ตาม ลูกก็ยังเป็นเด็กอยู่ดีสำหรับพ่อแม่"

ยังได้ยินประโยคนี้อยู่บ่อยๆจากพ่อและแม่
วันไหน... ไม่สบาย แม่จะเอามือมาแตะหน้าผากแล้วถามว่า
"ปวดหัวเหรอลูก? ไม่สบายรึเปล่า? พักนะ"
วันไหน... มีปัญหาเข้ามา เหนื่อยเหลือเกิน เป็นประจำที่จะได้ยินพ่อพูดเสมอว่า
"ถ้าเหนื่อยก็กลับบ้าน หนูยังมีพ่อกับแม่"

รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ้อนพ่อกับแม่เหมือนตอนเป็นเด็กๆ
แอบนอนหนุนตักพ่อแม่อยู่บ่อยๆ นิทานของพ่อยังใช้ได้ผลเสมอ
เสียงบ่นน้อยใจของแม่ ยังได้ยินอยู่ตลอดทุกครั้งที่กอดที่หอม
(แม่จ๋าน้องเป็่นผู้ชาย น้องคงเขิล หนูทำแทนน้องละกัน ^^)

วันนี้... เหนื่อยมาสักแค่ไหน หากในความรู้สึก บ้านยังคงเป็นบ้าน
บ้านที่มีพ่อกับแม่ และน้องชาย ตลอดกาล ครอบครัวยังรอเราอยู่ที่บ้านเสมอ
อย่างน้อยเราก็รู้สึกว่า เราคือคนสำคัญเหลือเกินของครอบครัว



"แล้วเราจะได้รู้ว่า เมื่อตอนที่เราร้องไห้จ้าในวันเกิดวันแรก
คนในครอบครัวเรามีความสุขกันขนาดไหน"


เธอเป็นคนเดิมคนเดียวที่แสนดี เป็นใครบางคนที่คอยคิดถึงกัน
เธอเห็นว่าฉันเป็นคนที่สำคัญ จะกี่คืนจะกี่วันยังห่วงใยกันเสมอ
เธอเป็นแรงใจให้กับฉัน ในความเป็นจริงและความฝัน ฉันรู้ว่าฉันจะยังมีเธอ

ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

คงมีบางวันที่ฉันอาจละเลย เป็นความเคยชินที่ดูเฉยๆไป
คงมีบางทีที่เธออาจน้อยใจ แต่ไม่เคยจะมีใครแทนที่เธอในใจฉัน
ไม่มีอะไรที่ขาดหาย ไม่มีอะไรที่น้อยลง ก็คงจะมีแต่เธอเท่านั้น

ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 2 มีนาคม 2551 1:42:20 น. Counter : 452 Pageviews.		8 comments
Share Tweet

	ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์ (10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)		effortless & blissful moments พุดดิ้งรสกาแฟ (6 เม.ย. 2567 08:06:56 น.)
	ไปภูเก็ตมาอีกแล้วค่ะ ... tanjira (4 เม.ย. 2567 15:14:39 น.)		นุ่งซิ่นชมสวน๑/๖๗ ตะลีกีปัส (3 เม.ย. 2567 10:35:45 น.)