The day you cried T_T เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ หากเปรียบกับชีวิตของคน เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่ ก็คงเปรียบได้กับฤดู คงเป็นฤดูที่แสนสดใส แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน ที่ใจเจ็บจนทุกข์ ดั่งพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป และถ้าวันหนึ่งวันไหน ที่ใจเจ็บจนทุกข์ ดั่งพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ "ถ้าไม่มีเค้า เราอยู่ได้มั้ย?" ถามตัวเอง ก่อนที่จะปล่อยให้เค้าถาม เพราะคำตอบจะบอกได้ว่า 'เราต้องทำยังไงต่อไป' คนเดียวไม่เหงาเท่า 3 คน ถ้ารักกันไป แบบที่ต้องให้ความอึดอัดทำร้ายกันอยู่ตลอดเวลา เจ็บหนักไปเลยครั้งเดียว แล้วสบายทีหลัง อาจจะดีกว่าเจ็บๆไปก่อน โดยที่มองไม่เห็นว่าต้องเจ็บไปถึงไหน รักเธอก็เศร้า เลิกรักเธอก็เศร้า ถ้าอย่างนั้น...เลือกทางที่เราเหนื่อยน้อยที่สุดแล้วกันนะคะ วันนี้ตั้งใจมอบเพลงนี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนใน Blog คนหนึ่ง อดทนเวลาที่ฝนพรำนะคะ แล้วในที่สุดคุณจะรู้ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ เรื่องไหนก็ไม่ใหญ่เท่าหัวใจ
หมูชอบประโยคนี้ที่สุด "หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ"
หมูว่ามันถูกต้องที่สุดเลย ฟ้าหลังฝนงดงามเสมอ หมูเชื่อแบบนั้น เวลาที่เศร้า เสียใจ หรือไม่มีกำลังใจ หมูฟังเพลงนี้เป็นประจำ เป็น 1 ในเพลงโปรดที่จะไม่ลบออกจากมือถือเด็ดขาด  ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะจ๊ะ จุ๊บๆๆ เป็นเพื่อนกันนะ  โดย: หมูอ้วน (pigarea
 ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:04:25 น. ตามมาสวัสดีพี่โรงเรียนคร้าบ ขอให้เฮงๆ ได้อั่งเปาเยอะๆในวันตรุษจีนนะคร้าบ ว่าแต่พี่กะโปโลรุ่นอะไรหรือครับ โดย: เฉาก๊วยกะบ๊วยเค็ม - -"
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:54:27 น.แหะๆ ผมรุ่น 12 ครับ
 แต่ว่าผมไม่ค่อยรู้จักพี่ๆรุ่น 10 เลยหนะครับ แหะๆ  ยินดีที่ได้รู้จักพี่นะครับ บางที่ตอนอยู่โรงเรียนเราอาจจะเดินสวนกันบ่อยๆก็ได้เนอะ  โดย: เฉาก๊วยกะบ๊วยเค็ม - -"
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:53:52 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ถามตัวเอง ก่อนที่จะปล่อยให้เค้าถาม
เพราะคำตอบจะบอกได้ว่า 'เราต้องทำยังไงต่อไป'
คนเดียวไม่เหงาเท่า 3 คน ถ้ารักกันไป แบบที่ต้องให้ความอึดอัดทำร้ายกันอยู่ตลอดเวลา
เจ็บหนักไปเลยครั้งเดียว แล้วสบายทีหลัง อาจจะดีกว่าเจ็บๆไปก่อน
โดยที่มองไม่เห็นว่าต้องเจ็บไปถึงไหน
รักเธอก็เศร้า เลิกรักเธอก็เศร้า
ถ้าอย่างนั้น...เลือกทางที่เราเหนื่อยน้อยที่สุดแล้วกันนะคะ
วันนี้ตั้งใจมอบเพลงนี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนใน Blog คนหนึ่ง
อดทนเวลาที่ฝนพรำนะคะ แล้วในที่สุดคุณจะรู้ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ
..................................................
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
ขอบคุณจริง ๆ
ขอบคุณจากหัวใจ
ขอบคุณ...........