ในที่สุด...
.
Get this widget
|
Track details
|
eSnips Social DNA
-ขอบคุณ เพลงเรือลำหนึ่ง ของเสือธนพล จาก esnips
อยู่ๆก็คิดถึงเพลงนี้มาได้ไงก็ไม่รู้....
Create Date : 27 กรกฎาคม 2552
Last Update : 28 กรกฎาคม 2552 13:43:29 น.
Counter : 694 Pageviews.
2 comments
Share
Tweet
เปลี่ยนยางมอไซต์ PCX (เปลี่ยนวันที่ 15 พฤษภาคม 2568)
Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
(27 มิ.ย. 2568 13:54:58 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 379 "เรื่องที่มักเข้าใจผิด"
จันทราน็อคเทิร์น
(25 มิ.ย. 2568 22:45:47 น.)
ทำไมเธอดูไม่ออก?
nonnoiGiwGiw
(24 มิ.ย. 2568 12:52:05 น.)
ร้านพม่า
กาบริเอล
(21 มิ.ย. 2568 17:08:56 น.)
มีมืดก็มีสว่างงงงงงงงง
ไม่มีใครหรอกอยู่แต่มุมมืด
ขอเพียงก้าวด้วยขาตัวเองซะ
ออกจากมุมมืดแร้วจะได้รู้อีกมุมที่ค้นเจอ
โดย: >__<yingnoy IP: 125.27.29.238 วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:46:41 น.
หวังว่า จะถึงวันที่ปัญหาคลี่คลาย ...สักที
โดย: the passenger IP: 172.17.204.150, 61.19.199.147 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:31:10 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Nong9396.BlogGang.com
บ้านน้อยริมสวน
Location :
ชลบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
บทความทั้งหมด
มอง..
ที่เห็น...
ในที่สว่าง
ระยะ...
กลับมาส่งโปสการ์ด...อีกครั้ง
บ่ายวันอาทิตย์ ....... (12 กันยา 2553)
ยืนอยู่ตรงที่เดิม...
เกาะช้าง...ก่อนวันปีใหม่
(ไม่)เหมือนกันทุกวัน
ระหว่างทางที่ไป......(เก็บตกจากเชียงราย)
เก็บดอกไม้จากบนดอยมาฝาก (แต่ไม่รู้ว่าดอกอะไร)
ภูชี้ฟ้า เมื่อปลายเดือนตุลา
เก็บตก จากภูทับเบิก
กาแฟ เรามาปีนต้นไม้เล่นกันเหอะ
เรายังเห็นกันอยู่ในทุกๆเช้า
เวลาที่เหลือ...
เจ้าหงิก มาให้น้องกินนมซะดีๆ (ลืมไปว่าตัวเองเป็นแมวตัวผู้)
ตะวันดวงนั้น ยังคงจะกลับมา
เวลาเพียงสั้นๆ (สังขละบุรี)
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ (เจ้าหงิก มาเลี้ยงน้องเร็ว อย่าขู่น้องนะ อยู่บ้านเดียวกัน)
แม่ครับ...ผมมีอะไรมาฝากแม่ด้วย (เอาอีกแล้วเจ้าหงิก)
เมื่อไม่นานมานี้เอง
ร้อนแต่เช้าเลย
ในที่สุด...
รอบบ้าน..ยามเช้า (เราล้วนอยู่ร่วมโลกเดียวกัน)
ระหว่างที่รอ....
ไม่ช้าก็เร็ว ที่จะค้นพบ
เพราะชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไป
ส่งการบ้านค่ะคุณครูตะวันเจ้าขา( tag มือถือ)
ถึงขี้เหร่..แม่ก็รักนะเจ้าหงิก
เพราะไม่มีอะไรที่แน่นอน...
ดอกไม้รอบๆบ้านกับแมลงบางตัว ที่แวะเวียนเข้ามา
แค่ใครบางคน...ที่ผ่านเข้ามา(หรืออาจเป็นฉันเอง)
"ป้า....ไปซื้อสีมาให้หนูใหม่เลยนะ ดูสิ เอาไประบายเล่นหมดแล้ว"
ขอบคุณคุณ"ตะวันเจ้าขา" (เธอเต็มใจและไม่เคยเบื่อที่จะแนะนำ มือใหม่อย่างข้าพเจ้า)
ในหนังสือสีฟ้าเล็กๆเล่มนั้น...
บันทึกของดอกหญ้า
เจ้าหงิกเอ๊ย...วันๆทำอะไรมั่งเนี่ย
เจ้าหงิก...เข้าไปทำอะไรในนั้น
ณ.ที่หนึ่งที่ใด...
ยังอยู่ที่เดิม...แม้เวลาจะหมุนไป
เมื่อเช้านี้...
โตขึ้นหนูไม่อยากเป็นนางสาวไทย
ตะแง๊วคงไม่กลับมาแล้วละเจ้าหงิกเอ๊ย
ตะแง๊ว...กลับบ้านได้แล้ว
เดินรอบบ้าน ...หลังฝนตกมาเมื่อวาน
เกาะเสม็ด...เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง
ว่างทุกวัน...
ผ้าดอกไม้ของยาย
ตื่นได้แล้ว
หลง
หลับทั้งวัน
วันที่ผ่านไปช้าๆ
แล้วแม่ก็ได้เพื่อนแก้เหงา
เรื่องของตะแง๊ว
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ไม่มีใครหรอกอยู่แต่มุมมืด
ขอเพียงก้าวด้วยขาตัวเองซะ
ออกจากมุมมืดแร้วจะได้รู้อีกมุมที่ค้นเจอ