ความจริงแล้วเขียนกลอนนี้ไว้นานมากๆ แล้วค่ะตั้งแต่สมัยเรียนชั้นมัธยมจนตอนนี้จบปริญญาตรี เขียนและลงบล็อกของตัวเองเอาไว้ในนาม"กีรดา"
ฝากติชมด้วยนะคะ....
| น้ำนมแม่เปรียบดั่งฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักลูกทุกสถาน
รักของแม่เปรียบผืนฟ้าสุธาธาร
เพราะวิญญาณความเป็นแม่ไม่แพ้ใคร
ผ่านกี่ปีแม่กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูลูก
ความพันผูกของแม่จะหาไหน
แม่รักลูกทุกคนดั่งดวงใจ
จะหาใครเทียบได้ดั่งแม่เรา
แม่อุ้มท้องเก้าเดือนยังเตือนจิต
สร้างชีวิตให้ลูกน้อยไม่อับเฉา
คอยอบรมสั่งสอนแต่ยังเยาว์
แม่คอยเฝ้ายามเจ็บป่วยทวยระทม
ยามลูกเจ็บแม่เจ็บกว่าหลายพันเท่า
ยามลูกเศร้ามีหรือแม่จะสุขสม
ยามลูกช้ำแม่ก็ช้ำจนอกตรม
ร้าวระบมเพราะรักลูกทุกนาที
ฟังอย่างนี้จะคิดไหมใจลูกรัก
หยุดสักพักเรื่องเหลวแหลกก่อนเป็นผี
ดูแลแม่ห่วงใยแม่เท่าชีวี
ก่อนวันที่จะไม่มีแม่ให้กอด | |
|
และอีกหนึ่งบทเทิดพระเกียรติแม่แห่งแผ่นดินค่ะ 
พระคือดวงใจส่องไทยทั้งชาติ รอยพระบาทดับทุกข์สร้างสุขสันต์ ทรงเมตตาการุณอุ่นชีวัน บังคมคัลสดุดีรานีไทย วิริยะพระองค์ทรงกอปรเกิด ทรงชูเชิดศิลปกรรมล้ำเลอค่า ชุบชีวิตป่าน้ำนำชีวา สรรพสัตว์คืนป่าทรงปรานี ศิลปาชีพชุบชีพชนบท ทรงปัดปลดทุกข์เข็นเย็นทุกที่ เหล่าประชานอบน้อมพร้อมสดุดี พระเกียรติก้องทั่วธานีนี้นิรันดร์ 
|
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [