สิ่งที่....นก...สอนเรา....... วันนี้ผมได้รับเมล์จากเพื่อนรักของผมอีกฉบับหนึ่งอ่านแล้วได้เห็นภาพ มากเลย.....ลองอ่านดูนะครับ......... นกอินทรีมีชีวิตที่ยืนยาวที่สุดในบรรดาสัตว์ปีก มันสามารถมีชีวิตได้นานถีง 70 ปี แต่ก่อนที่จะอยู่ได้นานถึงป่านนั้น... นกอินทรีต้องมีการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของมันเมื่ออายุได้ 40 ปี ตอนนั้นกรงเล็บที่แข็งแกร่งและยืดหยุ่นของมันจะไม่สามารถจับสัตว์เป็นอาหารได้อีก จงอยปากที่แหลมคมเริ่มโค้งงอ เนื่องจากมันอายุถึง 40 ปีแล้วจึงมีปีกที่หนาและหนัก ขนที่ยาวรุงรังจะไปรวมกันที่อกของมัน ทำให้มันบินได้ลำบากมากขึ้น..... และเมื่อนั้น มันจะมีทางเลือกอยู่ 2 ทาง นั่นก็คือตายไปซะ หรือจะตัดสินใจที่จะอยู่ต่อไป... ซึ่งต้องเผชิญความเจ็บปวดในขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงชีวิต เป็นระยะเวลายาวนานถึง 150 วัน ในขั้นตอนนี้มันจะต้องบินขึ้นไปบนยอดภูเขาสูง และอยู่ที่รังของมัน .. มันจะต้องใช้จงอยปากที่โค้งทื่อของมันจิกเคาะกับก้อนหิน ครั้งแล้วครั้งเล่า.. จนกระทั่งจงอยหลุดออกมา ... หลังจากนั้นมันจะต้องรอให้จงอยปากอันใหม่งอกขึ้นมา และพอจงอยปากงอกออกมาแล้ว ที่นี้ก็ถึงตากรงเล็บที่งอกขึ้นมาใหม่ต่อจากจงอยปาก เมื่อกรงเล็บใหม่ที่งอกขึ้นมาสมบูรณ์แล้ว มันก็จะเริ่มจิกถอนขนที่ดกหนาแล้วผลัดขนใหม่.... หลังจาก 5 เดือนหรือ 150 วันผ่านไปขั้นตอนการเปลี่ยนแปลง ก็จะเสร็จสมบูรณ์ นกอินทรีก็จะบินสูงทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง พร้อมกับร้องเสียงดังก้องสะท้านฟ้า คล้ายดังเป็นการประกาศก้องว่า ตูข้ากำเนิดใหม่แล้ว และจะมีชีวิตที่ยืนยาวต่อไปอีก 30 ปี.... (ถ้าไม่ถูกยิงหรือเจออุบัติเหตุตายไปก่อน) จากชีวิตของมันทำให้เราเรียนรู้ว่า... หลายๆ ครั้ง...เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เราต้องมีขั้นตอน-กระบวนการเปลี่ยนแปลงตนเอง บางครั้งเราต้องลืมอดีตที่ขมขื่น นิสัยเก่า ๆที่เคยชิน ความผิดหวังต่างๆ ดังนั้น เราจำเป็นต้องปลดปล่อยตนเองให้เป็นอิสระจากนิสัย หรือสภาพแวดล้อมเดิมๆ เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างราบรื่นในปัจจุบัน และเรารู้ว่า ตอนนี้คุณกำลังผลัดขนอยู่.... เพราะคุณไม่ใช่นกกระจอก แต่คุณเป็นนกอินทรีย์ที่ผลัดขนแล้วต่างหาก รอวันที่จะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าแห่งอิสรภาพอย่างห้าวหาญ วันนั้น .. ไม่นานเกินรอ....อย่าท้อถอย เพราะคุณเป็นยิ่งกว่านก (อินทรีย์)... ได้แง่คิดดีจริงๆ
ชีวิตคนเราต้องมีอุปสรรค ถ้าผ่านได้คือการเกิดของชีวิตใหม่นั้นเอง โดย: gripenator วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:16:14:23 น.
กำลังท้อถอย
ไม่รู้ว่าจะรอถึงวันที่จะเป็นนกอินทรีย์ที่ผลัดขนแล้วหรือเปล่า หรือผลัดขนแล้วก็ยังเป็นนกกระจอกอยู่ดี ยังไงก็ตาม ก็ขอสัญญากับตัวเองว่า ถึงฉันจะเป็นนกกระจอก ฉันก็จะเป็นนกกระจอกที่มีความสุข ใช่มั๊ยคะ โดย: ฝนซาฟ้าใส วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:20:19:51 น.
แวะมาบอกว่า อย่าลืมดูดาวอังคารคืนนี้นะค่ะ...จะเห็นเป็นเหมือนดวงจันทร์ 2 ดวงในวันนี้ค่ะ...ขอบคุณที่addชื่อของอ้อมแอ้มไว้ในบริบทด้วยค่ะ โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:13:12:56 น.
สวัสดีค่ะ มาตอบคำถามข้อที่ 31 ค่ะ อิอิ
มีบุตรชายคนเดียวค่ะ โตเป็นหนุ่มแล้วค่ะ ตอนนี้คิดว่าตัวเองเป็นนกอินทรีย์ที่กำลังผลัดขนค่ะ เริ่มทยานท่องเที่ยวตามที่ตัวเองอยากจะทำค่ะ พร้อมกล้องคู่กายมีความสุขมากค่ะ ขอบคุณค่ะ โดย: ตองเจ็ด IP: 124.120.84.41 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:21:12:51 น.
.
. ถ้าเรายังติดอยู่กับความเจ็บปวด ก็คงจะยากที่เข้มแข็ง . . โดย: ผุ๋งผิ๋ง วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:17:52:40 น.
สวัสดีค่ะ เก๋เพิ่งเข้ามาดูblog ของคุณ ขอโทษที่ช้าไปนิดส์
ปกติไม่ค่อยๆด้เข้าพันทิบเลยค่ะ เนื่องจากตอนนี้ยุ่งมั๊กมาก(ข้ออ้าง) 555+ แต่ยังนึกถึงคุณตลอดน่ะค่ะ ขอบคุณไมตรีที่มีให้ค้า โดย: เก๋เดินคนเดียวมาดุ่มๆ วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:15:20:05 น.
***อ้าว....ใครให้เบอร์เนี่ย......เอ....คุณแอนไหนเนี่ย....คุณแอนกับคุณเจน.....IP....117.47.51.243...เดียวกันเลยนะ......ขออนุญาตลบแล้วกันครับ......
โดย: NFL (NFL ) วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:11:43:57 น.
อะโห..เพิ่งรู้ว่านกอินทรีย์อายุยืนขนาดนี้ ... มีกระบวนการปรับเปลี่ยนยกเครื่องตัวเองด้วย
โดย: VA_Dolphin วันที่: 16 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:41:43 น.
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมหลานค่ะ ... โหย แต่หายไปนานเลยนะคะนี่
โดย: VA_Dolphin วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:39:45 น.
สวัสดีทุกท่านไม่ได้เข้ามานานมากๆแล้ว....สบายดีนะครับทุกๆท่าน...
โดย: NFL (NFL ) วันที่: 15 สิงหาคม 2555 เวลา:15:43:16 น.
|
บทความทั้งหมด
|
เคยนั่งนึกอยู่เหมือนกันว่า ถ้าเกิดเป็นนกแล้วอยากจะเป็นนกชนิดไหน ...ชอบนกอินทรีย์หรือเหยี่ยวค่ะ...ชอบความสง่างามของเขา เวลาที่เขาบินอยู่บนท้องฟ้าตัวคนเดียว ดูเหงาๆและอ้างว้างดี..ได้มาอ่านข้อความเกี่ยวกับตัวเขาแล้วก็ชอบค่ะ..ขอบคุณนะค่ะที่มาบอกเล่าให้ฟัง..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...ฝากเนื้อฝากตัวเป็นเพื่อนด้วยคนนะค่ะ...