เปิดตัว เปิดใจ ผมเป็นใครกันเนี่ย

แฮะ ๆ หลังจากไม่ได้อัพบล็อกมานานพอควร (เกือบสามเดือนแล้วสินะ) วันนี้ได้ฤกษ์ โอกาสเปิดเพราะลูกหลับ ก็เลยต้องแอบมาอัพบล็อกกันเสียหน่อย

ตอนนี้ตุ๊กมีตำแหน่งใหม่ที่สุดแสนจะภูมิใจแล้วน๊า ก็เค้าได้เป็นคุณแม่ (มือใหม่) สมใจแล้วนี่ ได้ลูกชายน่าทุบน่าเตะมาหนึ่งคน (อยากบอกว่าลูกน่ารักใจจะขาด แต่โบราณเค้าห้ามนิ) ลูกชายที่แม่แสนจะภูมิใจ มีนามตามท้องเรื่องว่า

ด.ช. พชร ถือกำเนิดมาเมื่อวันจันทร์ที่ 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา 8.27 น. น้ำหนักแรกคลอด 3,240 กรัม ปัจจุบันนี้ไม่ทราบ (ชั่งน้ำหนักล่าสุดตอนสองเดือน ปาเข้าไป 5,750 กรัม) รู้แต่ว่าอุ้มลูกนาน ๆ แล้วแขนพาลจะหัก

วันนี้ขอแนะนำตัว พชร อย่างเป็นทางการ แต่ขอเอาแบบคร่าว ๆ ก่อนนะ พอให้รู้ตัวตน แต่ยังไม่เปิดเผยตัวตนทั้งหมด (อ่ะ งงกะแม่มันไหมเนี่ย ฮ่า ๆ)

เริ่มต้นด้วยรูปตอนแรกคลอด เมื่อลืมตาดูโลกครั้งแรก พร้อมด้วยเสียงแผดร้องดังห้องคลอด ประหนึ่งว่าถูกรังแกเสียเกินจะทน เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉานยายยยยยย ก็แหม เค้าหลับอุตุอยู่ในท้องดี ๆ ไปควักเค้าออกมา ก็ต้องโกรธกันเป็นธรรมดาเนอะ หลังจากขัดสีฉวีวรรณ ก็มานอนในห้องเนอสเซอรี่ หน้าตาแบบนี้ ก็เค้ากำลังหลับนี่นา

พชร อายุประมาณ 10 ชั่วโมงคับ



กลับมาบ้านวันแรก เล่นเอาแม่น้ำตาตก ไม่คิดเล้ยยยยยยย ว่าเป็นแม่จะเหนื่อยขนาดนี้ ว่าแล้วยังจะมาทำกินนมสบายใจเฉยอีก เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว



แต่บางที หนูก็มีร้อยยิ้ม ทำให้แม่ชื่นใจหายเหนื่อย



พชร ชอบเล่นน้ำตั้งแต่แรกเกิด ดูสิตัวยังไม่เต็มกะละมังอาบน้ำเลย



ตอนนี้หนูตัวเต็มอ่างแล้ว ก็ยังชอบอาบน้ำอยู่เหมือนเดิม



บางครั้งแม่ก็ทำให้ผมโกรธ



แต่ถึงยังงัยผมก็รักแม่ครับ (จริงไหมเนี่ย)



วันนี้เอาแค่หอมปากหอมคอ โอกาสหน้าผมจะมาเล่าวีรกรรมของผมให้ฟัง แล้วพบกันใหม่นะครับ

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2551 12:33:24 น. Counter : 1667 Pageviews.		12 comments
Share Tweet