4 Months 21 Days

ตอนแรกที่ตั้ง group นี้ขึ้นมา แม่ตั้งใจว่าจะอัพเดทเรื่องของหนูทุกเดือน แต่เอาเข้าจริง ๆ แม่ก็ทำไม่ได้จ้ะ แม่ขอโทษนะลูก หวังว่าหนูคงเข้าใจนะ งานแม่ยุ่งจริง ๆ แถมกลับบ้านก็แตะต้องคอมพ์ไม่ได้อีกต่างหาก ทำให้แม่มีเวลาอัพบล็อกแค่ตอนอยู่ที่ทำงานเท่านั้นเอง (ดีนะที่ไม่ได้กินเดือนจากเงินภาษีของประชาชน เหอ ๆ ไม่งั้นจะรู้สึกผิดมากมาย)

ตอนนี้หนูก็สี่เดือนกว่าแล้ว แม่จะเล่าให้ฟังแล้วกันเนอะว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเราเจออะไรกันมาบ้าง

เดือนหนึ่ง

วันแรกที่กลับจากโรงพยาบาล แม่ต้องเสียน้ำตามากมายตอนหนูอาบน้ำ แน๊...ไม่ต้องมาทำเป็นขำ ก็วันนั้นถือเป็นวันแรกที่เราได้อยู่ด้วยกันจริง ๆ แล้วแม่ก็ไม่เคยอาบน้ำให้หนูมาก่อน รวมทั้งแม่ก็ไม่เคยเห็นตอนหนูร้องไห้จ้าว่าหน้าตาเป็นยังงัย แต่แล้วแม่ก็ได้เห็นเต็มตาตอนยายจับหนูลงกระละมังอาบน้ำ หนูร้องไห้งอ ตัวแดงไปหมดเลย แม่เห็นแล้วทนไม่ได้ น้ำตาไหลร้องไห้ไปกับหนูด้วย ยายหนูตกใจใหญ่เลยรีบบอกให้แม่หยุดร้องไม่งั้นยายจะร้องด้วยอีกคน ก็แหมหนูอ่ะลูกคนแรกของแม่ แล้วก็หลานคนแรกของยายนี่นา เลยทำให้ตื่นเต้นกันไปหมด

วันแรกที่กลับมาบ้าน หนูตัวเท่าเนี้ย (ฝีมือถ่ายภาพโดยน้านก)



กลับจากโรงพยาบาลได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ก็มีเรื่องให้ตื่นเต้นอีก ก็สะดือหนูอ่ะดิมีเลือดออก ด้วยความที่เป็นคุณแม่มือใหม่ แม่ไม่รู้หรอกว่าต้องยกสะดือหนูขึ้นเพื่อเช็ดใต้สะดือด้วย รวมทั้งคุณยายมือใหม่ก็สั่งว่าแอลกอฮอล์อ่ะไม่ต้องไปเช็ดหรอก เอามหาหิงส์ทารอบสะดือก็พอ ผลน่ะหรือ หนูสะดือเกือบเน่า ต้องพากลับไปฉีดไวตามินเคอีกรอบเพื่อให้เลือดหยุดไหล แถมหนูก็ดีจริง ๆ นะลูก พอไปถึงหมอปุ๊บ สะดือก็หลุดปั๊บ มันน่าเปรี้ยงเข้าสักที ให้แม่เสียเงินค่าหมอซะงั้น

เดือนแรกหนูจะตื่นกลางคืนเป็นส่วนใหญ่ เล่นเอาแม่เกือบแย่ ก็หนูเล่นทำเหมือนหนูอยู่ฝั่งเมกานี่ลูก แม่ก็ปรับเวลาแบบลูกไม่ทัน ยังดีที่ได้นอนตอนกลางวันบ้าง เดือนนี้ตอนกลางวันเราอยู่กันสองคน เพราะยายเล็กยังมาเลี้ยงหนูไม่ได้ ตอนแรกแม่ก็กลัวว่าแม่จะทำไม่ได้ แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรยากเกินความตั้งใจ เราก็สามารถผ่านมันมาได้ด้วยกัน

อันนี้เป็นท่านอนสุดโปรดของหนู ต้องนอนตะแคงเท่านั้น



ของแท้ ขาต้องไขว้กันแบบนี้



เดือนที่สอง

เดือนนี้แม่เริ่มสบายขึ้นนิดนึง เพราะว่ามียายเล็กมาช่วยเลี้ยง หนูยังคงปรับเวลาไม่ได้ระหว่างกลางวันกลางคืน แต่ก็เริ่มดีขึ้นเมื่ออายุได้ประมาณสองเดือนครึ่ง แต่หนูเป็นเด็กที่ติดมือมาก ต้องอุ้มกันตลอด แถมยังเป็นแชมป์แหวะนมมาราธอน ไม่ว่าจะกินมากกินน้อยหนูอ๊อกออกมาได้ตลอดเวลา ทำให้เป็นที่กังวลใจของแม่กะtatha มาก หนูต้องเข้าไปเช็คกะคุณหมอถึงสองครั้งเพราะเรื่องท้องไส้

พอหนูครบเดือนได้ไม่กี่วัน (วันที่ 23 ธันวาคม) ก็ได้ฤกษ์โกนผมไฟ จากเด็กน้อยผมหรอมแหรม หนูก็กลายมาเป็นเหม่งน้อย ตอนโกนผมหนูให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยมียายเอานมเข้าล่อ (ขอบอกว่าแม่ต้องจ้างเขามาโกนผมให้หนูเพราะไม่มีใครกล้าคับ)



พอโกนเสร็จ หนูก็กลายร่างเป็นแบบนี้



เดือนนี้หนูเริ่มสบตาแม่ เริ่มยิ้มให้แม่ ทำให้แม่มีความสุขมาก ๆ อยากให้หนูรู้ไว้ว่า ไม่ว่าแม่จะเหนื่อยแค่ไหน ได้เห็นรอยยิ้มของหนูเพียงน้อยนิดมันก็ทำให้แม่หายเหนื่อยได้แล้วจ้ะ




เดือนที่สาม

เดือนนี้ลูกแม่โตเร็วมาก โดยรวมแล้วหนูเป็นเด็กสุขภาพดีสุด ๆ ขนาดแม่กะ tatha เป็นหวัดทั้งคู่ หนูยังไม่ติดสักกะนิด จะมีปัญหาก็แค่เรื่องท้องของหนู ที่ท้องอืดบ่อยมาก (ขนาดกินนมแม่อย่างเดียวนะ)

หนูเป็นเด็กที่อารมณ์ดีสุด ๆ เวลาเล่นน้ำ (แม่ชอบคิดว่าหนูเป็นปลากระดี่ ระริกระรี้ยามได้น้ำ อิ ๆ) ไม่ว่าตอนนั้นจะร้องไห้หรืออารมณ์เสีย พอจับลงอ่างเท่านั้นแหล่ะ จะกลายสภาพเป็นแบบนี้ทันที



เดือนนี้ลูกของแม่เริ่มเล่น เริ่มคุยมากขึ้น เวลาอารมณ์ดี ๆ หนูก็จะยอมนอนเล่นแบบนี้



กิจวัตรประจำวันของเราสองคนคือ เข้านอนตอนประมาณสองทุ่ม แต่กว่าหนูจะหลับจริง ๆ บางทีก็สามทุ่ม (หรือมากกว่านั้นในบางวัน) เราคุยกันเล่นกันจนหนูง่วง แม่ก็จะให้หนูกินนม หนูกินสักพักก็จะหลับ หนูยังตื่นอยู่ทุกสาม - สี่ชั่วโมง ทุกครั้งที่หนูลืมตาเมื่อหนูเห็นแม่ก็จะส่งยิ้มหวานให้ ทำให้ไม่ว่าแม่จะง่วงแค่ไหน ใจก็สู้เต็มร้อยจ้า

เดือนที่สาม - สี่

เดือนนี้แม่ต้องกลับมาทำงานแล้ว ทำให้ตอนกลางวันหนูต้องอยู่กับยายเล็กสองคน แต่แม่ก็จะกลับไปปั๊มนมวันละสองรอบ ทำให้เราได้เจอกันบ่อย ๆ หนูยังเป็นเด็กติดมือเหมือนเดิม แต่จะรู้มากขึ้น คือ รู้ว่าเมื่อไหร่อ้อนได้ เมื่อไหร่อ้อนไม่ได้ โดยเฉพาะกับแม่หนูจะยอมนอนเล่น แต่กับพ่อหนูจะไม่ยอมเลย จะร้องให้อุ้มตลอด

มือเล็ก ๆ ของหนูจะเริ่มไขว่คว้าของที่อยู่ตรงหน้า แม่ชอบเอาตุ๊กตามาล่อให้หนูจับ แต่พอหนูจับอะไรได้ ก็จะเอาเข้าปากหมด

ทุก ๆ เย็นเราจะออกไปเที่ยวนอนบ้านกัน หนูชอบอยู่บนรถเข็น เวลาแม่เข็นออกไปหนูก็จะมองไปรอบ ๆ บางครั้งก็ส่งเสียงคุยอยู่คนเดียว ทำให้แม่หนูว่าหนูเป็นเด็กชอบเที่ยว



เดือนนี้หนูพยายามจะพลิกคว่ำแล้ว แต่ยังทำเองไม่สำเร็จ บางทีแม่เห็นหนูพยายามหลายทีแล้วไม่ยอมพลิกสักที ก็จะดันช่วยหนูอีกแรง แต่คอหนูยังไม่สามารถตั้งชันได้ 90 องศา ทำให้แม่แอบกังวลใจเหมือนกันนะ

ตอนกลางคืนเราจะอยู่กันสองคน แม่จะใช้เวลาส่วนใหญ่เล่นกะหนูตลอด หนูก็จะหัวเราะเอิ๊กอ้ากชอบใจ มันเป็นช่วงเวลาที่แม่มีความสุขที่สุดเลยหนูรู้ไหมจ๊ะ



ตอนนี้เราอยู่ด้วยกันมาจะครบห้าเดือนแล้วเนอะ แม่อยากบอกหนูว่า หนูทำให้ชีวิตของแม่มีความหมายขึ้นมาก ลืมตาขึ้นมาทุกวันแม่รู้ว่าชีวิตนี้ของแม่อยู่เพื่อใคร ไม่ว่าแม่จะเหนื่อยจะท้อหรือมีสิ่งร้าย ๆ ในชีวิตเพียงใดเพียงแค่เห็นรอยยิ้มของลูกความเหน็ดเหนื่อย ความท้อใจทั้งหมด ก็จะหมดสิ้นไป

ขอบคุณหนูมากนะครับ แม่รักหนูเหลือเกิน เจ้าเพชรของแม่

Create Date : 08 เมษายน 2551 Last Update : 8 เมษายน 2551 14:00:22 น. Counter : 929 Pageviews.		9 comments
Share Tweet

	Blog 85 ร่วมกิจกรรมตะพาบ 307: เขา หรือ ทะเล( ของ3 สาวครอบครัวตัว อ.) เริงฤดีนะ (28 ก.ค. 2565 13:42:17 น.)		ชั่วโมงขึ้นอืด nonnoiGiwGiw (8 ก.ค. 2565 12:16:11 น.)
	ตะพาบๆ กม.ที่ 305 "ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ" nonnoiGiwGiw (29 มิ.ย. 2565 14:39:23 น.)		โหดกว่านี้ยังมีอีกไหม จันทราน็อคเทิร์น (21 มิ.ย. 2565 11:46:00 น.)