if life were predictable รัก คืออะไร : รัก ก็คือ รัก ไม่รัก ก็คือไม่รัก เมื่อวานบ่ายจัด ๆ เป็นวันตามใจปาก ตามใจกระเป๋าจนคล้ายรั่ว ตอนเที่ยงไปกินข้าวคลุกกะปิ อร่อยมาก จานละ 75 แต่ว่าปริมาณกิน 2 คน อิ่มจุก กินหมดแหละ แล้วซื้อ 2 อย่างฝากแม่ ข้าวคลุกกะปิ กับ ข้าวผัดปู ... กลับบ้าน นั่งทำงานได้แป๊บนึง เพื่อนโทรมา ไปกินก๋วยจั๊บหมูกรอบเจ้าดังกัน ไปก็ไป ไปถึงชอบการจัดร้านมาก ดูคลีนด้วยสีขาว และไม่รกเลย หายากร้านที่จัดแบบนี้ สั่งเกาเหลา แล้วรู้สึกว่าเกาหลาหมูกรอบล้วน ช่างน้อยชิ้น เลยสั่งอีกชาม เกาเหลาหมูกรอบ + เครื่องใน แต่ ไม่เอาเลือด ไม่เอาหัวใจ ไม่เอาลิ้น ไม่เอาหัวตับ ไม่เอาไส้ ไม่เอากระเพาะ น้องพนักงานเสิร์ฟถึงกับแซว คือเอาหมูกรอบ + ตับ ง่ายกว่ามั้ยพี่ 5555+ ขำเลย ออกจากร้านหมูกรอบ ไปห้างท้องถิ่น เดินดูกระเป๋าให้แม่ เพราะกระเป๋าแม่ตอนนี้ ใบใหญ่ พอใบใหญ่ แม่ใส่ของเยอะ พอของเยอะก็หนัก สะพายคล้องเฉียงก็ยังเจ็บไหล่ แต่ไม่ได้แบบเรียบ ๆ ที่ต้องการ เลยไปเซ็นทรัล เดินไปแป๊บ ๆ ได้มา 1 ใบสีดำสนิท แบรนด์ลิงต่างด้าวนั่นแหละ ขนาดลด 40% ยังเหลือ 2,500 บาท ตอนซื้อแล้ว ถามตัวเองในใจว่า มาซื้อกระเป๋าลิงในประเทศไทยเนี่ยนะ แต่ก็เอาน่า ขี้เกียจรอกลับไปซื้อ แล้วยังต้องรอเอากลับมาอีก เดินออกจากเซ็นทรัล กลางห้างมีงานโอท็อปรูปแบบเดิม ๆ ไม่ได้เดินดูหรอก มันไม่น่าสนใจแล้ว แต่พอผ่าน KOI the ก็แวะซื้อชานม ด้วยความอยากกินล้วน ๆ เลือกแก้วเล็กสุด ขณะเพื่อนเลือกแก้วใหญ่สุด เลยเฮ้อ ... ... เช้านี้ ตื่นมาดูกระเป๋าที่ซื้อ อ้าว ไม่ใช่ดำล้วนนี่นา ตัวกระเป๋าสีดำ แต่สายสะพายสีน้ำเงินม่วงเข้ม ๆ ตอนแรกว่าจะกลับไปถามที่ห้าง ว่าทำไมสีไม่ดำล้วน ปรากฏนั่งดู อืมมม สายกระเป๋ามองในที่ร่ม ก็คล้ายดำแหละ แต่ถ้ามองกลางแจ้ง มันจะสีต่าง ดูไปดูมา สายกระเป๋า มันแมทช์กับเนื้อซิปและพื้นของโลโก้ งั้นก็โอเค ไม่ได้ผิดพลาดอะไร แต่ปัญหาคือ แม่ไม่ชอบสีม่วงเลย ก็เลยสลับกระเป๋า เอากระเป๋าหนังสีดำของตัวเอง ไปให้แม่ใช้พลาง ๆ ก่อน แล้วเอากระเป๋าลิงมาใช้เอง บอกแม่ว่า แม่ใช้ไปก่อนนะ ใบเล็ก ๆ สะพายได้พอดีตัว ไม่หนัก ไม่รั้งบ่า จะได้สบาย ๆ แล้วกลับไปแอลเอปีหน้า จะขนมาให้หลาย ๆ ใบ ... ตอนนี้ แม่ต้องดูแลตัวเองดี ๆ ล่ะ จะได้รอใช้กระเป๋าใบใหม่ไง
|
บทความทั้งหมด
|