when i've lost my best memories ตั้งแต่วันที่เธอไม่อยู่ ชีวิตก็ดูแปลกไป พยายามฝืนใจ ยอมรับความจริงให้ไหว แต่บางคราวน้ำตายังเอ่อ ไม่รู้ต้องทำอย่างไร หวังในใจ, จะได้พบกัน สั ก วั น ห นึ่ ง  ลูกสาวรู้ว่าพ่อเป็นมะเร็งปอด วันที่ 1 เมษายน 2565 พ่อรู้ตัวว่าเป็นมะเร็งปอด วันที่ 9 พฤษภาคม 2565 หลังจากเจอหมอที่ไร้จรรยาบรรณ ที่จะจับพ่อเป็นกรณีศึกษาอย่างเดียว พ่อตัดสินใจว่าจะไม่รับยาใด ๆ แล้ว ลูกสาวนัดเจอหมอคนที่ 2 เพื่อช่วยหาหนทางบรรเทาอาการปวด ให้พ่อสบายที่สุด หมอคนที่ 2 น่ารักมาก ปรับเปลี่ยนยาบรรเทาอาการ ด้วยเหตุผล เราทุกคนต้องการให้พ่อสุขสงบที่สุด ในบั้นปลายสุดท้าย วันที่ 24 พฤษภาคม 2565 นำยาบรรเทาอาการมาให้พ่อ ผ่านมา 14 วัน พ่อมีความสุขมาก อารมณ์ดี และสงบจริง ๆ ดูแลพ่อ อาบน้ำ เช็ดตัว พ่อบอกขอให้ร่มเย็นเป็นสุข นอนกอดพ่อตามคำเรียกร้องของพ่อ พ่อบอก ขอให้เจริญ ๆ พ่อเป็นคนไข้ที่น่ารักมาก ๆ อวยพรให้ลูกสาวทุกการกระทำ เช้าวันที่ 7 มิถุนายน 2565 หมอกลงหนามาก เดินออกไปถ่ายคลิปให้พ่อดูว่า หมอกหนาจัง หนาผิดปกติที่สุด เช็ดตัวแล้ว เปลี่ยนเสื้อผ้า พ่อบอกว่า พ่อจะนอน ลูกไปกินข้าวเช้าเถอะ แล้ว 9.00 น. ของวันที่ 7 มิถุนายน 2565 พ่อก็หลับไป ไม่ตื่นอีกเลย นับจากวันที่ลูกสาวรู้คนแรก จนถึงวันสุดท้ายของพ่อ ข้างบนให้เวลาเราเพียง 2 เดือน กับ 7 วัน เท่านั้น เท่านั้นเอง . . . เที่ยง ๆ ลูกสาวพาพ่อไปวัด ดอกไม้สดในงานส่งพ่อ อลังการมาก แม้คนจัดดอกไม้จะฟันค่าดอกไม้ 7 หมื่นบาท แต่ก็คุ้ม ... เพราะพ่ออยู่ท่ามกลางดอกไม้งาม จนวินาทีสุดท้าย บ่ายวันที่ 11 มิถุนายน 2565 ลูกสาวได้ร่ำลาพ่อครั้งสุดท้าย พ่อยังคงหล่อเหลาที่สุด และนาทีนั้น พ่อได้สอนบทเรียนที่ชัดเจนที่สุด คนเราทุกคน ย่อมจากไปเพียงลำพัง ใด ๆ ก็ไม่สามารถเอาติดตัวไปได้เลย เช้าวันที่ 12 มิถุนายน 2565 พ่อก็กลายเป็นผุยผงตรงหน้าลูก เหลือเพียงกระดูกสีขาวสะอาดตา ให้ลูกได้หยิบใส่โกศน้อย ทีละส่วน ทีละชิ้น และพวกเรา แม่กับลูก ๆ ก็ไปส่งพ่อที่วัดของปู่ย่า ให้พ่อรออยู่ที่นั่นเพียงลำพัง ก่อน . . วันนี้ 26 กรกฎาคม 2565 พ่อจากไปครบ 50 วันแล้ว ไปทำบุญให้พ่อ ... ขอให้พ่อมีความสุข จะอยู่ภพภูมิไหน พ่อรู้ไหมว่า ยังคิดถึงพ่อไม่เสื่อมคลาย
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5**
  วันที่: 27 กรกฎาคม 2565 เวลา:15:00:01 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [