แข็งแรง คนเล่นกีตาร์
นิ้วที่ฝึกดีด ฝึกกดสายก็จะด้านกว่า แข็งแรงกว่ามือของคนทั่วไปที่ไม่ได้เล่น และแน่นอนว่า ความสามารถในการเล่นกีตาร์ได้ ก็เป็นของคนที่ฝึก คนเล่นเปียโน
ก็จะสามารถขยับนิ้วได้รวดเร็ว เป็นอิสระควบคุมความหนักเบาของนิ้วได้ แข็งแรงแตกต่างจากนิ้วของคนที่ไม่ได้ฝึกเล่นเปียโนมาก่อน คนที่ฝึกทำงานอย่างหนัก เรียนอย่างหนักทุ่มเท มีเรียนภาคดึกมีอ่านหนังสือสอบจนถึงตีหนึ่งตีสองเป็นปกติ
ก็ย่อมสามารถอดทนทำงานหนักทำรายงานดึกๆ ได้อึดเป็นปกติ
ย่อมแตกต่างจากคนที่ทำงานน้อยกว่าและไม่เคยต้องนอนดึกๆ ดื่นๆ แบบนั้น
คนเกาหลี ก็เลยอึดกว่าคนไทย โดยเฉลี่ย แล้วทีนี้
ถ้าเราอยากจะเก่ง ยิ่งกว่าคนเกาหลี ต้องทำไง เราจะสามารถอดหลับอดนอน ทุ่มเท ละเอียดเอาจริงเอาจังแบบเกาหลีได้เหรอ
เผอิญเส้นทางสู่ความสำเร็จไม่ได้มีเส้นทางเดียว ยังไง อิทธิบาทสี่ อันประกอบไปด้วย ฉันทะ รักในสิ่งที่ทำ วิริยะ พยายามในสิ่งที่ทำ จิตตะ มีสมาธิในสิ่งที่ทำ วิมังสา ทำด้วยปัญญา คิดวิเคราะห์ ประเมิน แก้ไขปรับปรุง ยังไงก็เป็นหนทางสู่ความสำเร็จวันยังค่ำ ดังที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ คนเล่นกีตาร์ไม่เป็น ก็ฝึกเล่นได้ คนเล่นเปียโนไม่เป็น ก็ฝึกเล่นได้ ไม่มีใครเกิดมาแล้วเล่นเป็นเลยหรอก อยากทำอะไรเป็น ก็ฝึกทำมัน และอย่าลืมว่า
. เราทำมาคนละอย่าง เราจึงได้แตกต่าง แต่เราต่างก็มีหัวเชื้อที่ดีงาม ในสไตล์ของเราเองไม่สามารถเลียนแบบใคร และไม่มีใครมาเลียนแบบเราได้
.. (กำลังให้กำลังใจตัวเอง ว่าเราจะยิ่งใหญ่แข็งแกร่งให้นานาประเทศอิจฉาบ้าง)
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
.jpg)
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [