อืม แต่ Best British Band กลับเป็น The Libertines เพลงเค้าก็โอเคนะ หน้าก็เก๋ แต่ไม่ถึงใจเราฮ่ะ

ส่วน Franz Ferdinand ก็ไม่ต้องพูดถึง ได้ไปเหมือนกัน อืม Best Track = Take me out เพลงนี้ได้ยินที่ไหนก็ต้องขยับตามจังหวะ วัยจ๋าบ นับว่าเจ้าหนุ่มพวกนั้นประสบความสำเร็จกํบ concept ของเพลงที่คิดไว้ก่อนจะทำเพลง ที่บอกว่า จะทำเพลง rock ให้สาวๆ บน dancefloor ลุกขึ้นมาเต้น disco กัน อืม นึกถึงเมื่อ สามสี่เดือนก่อน ไปดู concert มาด้วย ที่ Brixton Academy โอ้โห เด็กสาวกรี๊ดกันกระจาย เราแก่แล้ว ก็ไม่เป็นไร ไม่กรี้ดหรอกค่ะ ไม่ cool เลย แต่ขอเต้นไปด้วยความเมามัน แม้ว่าจะนั่งชั้นบนก็ตาม

อีกวงนึง ไม่ค่อยมีคนสนใจ หรือกล่าวถึงนัก The dears ไม่น่าเชื่อว่าวงจาก Canada จะทำเพลงได้เท่อย่างนี้ เค้าบอกว่า ได้ inspiration มาจาก พี่ (ลุง) Morrissey สิ่งที่ทำให้เราหลงไปกับอัลบั้ม No cities left ของ The dears ก็คือความหม่น ที่ผสมผสานความหวานของ female vocalist ในบางเพลง ขอ highly recommended กับ The dears

อ้อ ที่ขาดไม่ได้ Interpol โอ้ วง American ตอนนี้ทำเพลง indie แซงหน้าวงอังกฤษไปหลายก้าวแล้ว ก็ดูอย่าง Rilo Kiley ที่ทำเพลงได้หวานเท่ซะ female vocalist เต็มตัวค่ะ Girl rules!!!

Album ล่าสุดที่เสียเงินซื้อ ไม่ได้ load เอาเลยนะ คือ Trembling Blue Stars ผิดหวังค่ะ เซ็งเลย ไม่มี innovation ใหม่ๆ ให้ตื่นเต้นเลย สูตรเก่า ถอยหลังเข้าลังไปแล้ว พยายามหาว่า ชื่อ album เรียกว่าอะไร แต่แผ่นยังหาไม่เจอเลยอ่ะ เลยหยิบ complilation ล่าสุดที่ compiled by Saint Etienne ชือ The trip มา เป็นเพลงที่ Bob & Pete เค้าได้อิทธิพลมา ฟังแล้วทำให้รู้สึกว่า นั่งอยู่ใน café แบบ retro มองโลกเป็นสี sepia แต่น่ารักค่ะ รวมเพลงฮิตคู่นี้ คุ้มสิบสองปอนด์จาก amazon

โอ้ พูดถึง Trembling Blue Stars ก็ต้องเอาข่าง The Field Mice มาฝากกันด้วย ตอนนี้มี Re-release ออกมาแล้วกับlabel ชื่อ LTM เอา 3 albums ของพวกเค้ามาทำออก ไม่น่าเชื่อว่างานที่เคยออกกับ Sarah Records ยังมีการเอามา re-release อีก นึกว่าไม่มีคนสนใจซะแล้ว เรามี The Skywriting ที่แถมแผ่นสองมาด้วย เป็นรวม single and EPs ยังฟังไม่จบแผ่นซะที ตอนนี้ไม่ใช่ mood นี้แล้ว

ไปก่อนดีกว่า ต้องกลับเข้าสู่โลก hyperreal แล้ว นี่หนีออกมาทั้งวัน แย่จังเรา